-Μα καλά ρε τρελοκομείο βγήκες με αυτόν τον καιρό?
-Γιατί τι έχει ο καιρός? Εδώ χαρά Θεού είναι!
Αυτή ήταν η σύντομη συζήτηση με έναν φίλο που απορούσε πως είχα βγει βόλτα ενώ εκείνη την ώρα στην Αθήνα έριχνε καρέκλες! Δε με πίστευε οπότε του έστειλα φωτογραφία!
Η αλήθεια είναι ότι μέχρι να ξυπνήσω το πρωί η συγκεκριμένη εξόρμηση ήταν πέρα για πέρα αμφίβολη. Η χερσόνησος της Ερμιονίδας όμως είναι μια περιοχή η οποία ξεγλιστρά πολλές φορές απο τις κακοκαιρίες. Την παρακολουθώ στενά εδώ και 13 χρόνια. Ελάχιστες φορές με έχει κρεμάσει.
Το ερωτηματικό στη συγκεκριμένη εξόρμηση ήταν η κατάσταση των χωματόδρομων καθώς μέχρι νωρίς το πρωί είχε ρίξει αρκετό νερό στην περιοχή που θα πήγαινα. Επιπλέον, μια σοβαρή δυσκολία η οποία παραδόξως δε με προβλημάτισε πουθενά στο τέλος, ήταν το ότι θα κινούμουν αποκλειστικά σε βρεγμένο οδόστρωμα. Κάποια χρόνια πριν θα καθόμουν σπίτι επειδή δε θα μπορούσα να πάω γρήγορα αυτήν την αγαπημένη διαδρομή. Σήμερα αντιλαμβάνομαι πόσο τυφλός ήμουν και τι έχανα. Πολλοί ονειρεύονται την αιωνιότητα και δεν ξέρουν τι να κάνουν με τη ζωή τους ένα βροχερό Κυριακάτικο απόγευμα, είχε πει κάποιος.
1ος στόχος η παραλία Καλογερολίμανο. Ένας επίγειος παράδεισος στον νομό Κορινθίας. Ένας κάθετος χωματόδρομος στον κεντρικό Ισθμίων-Επιδαύρου με οδήγησε εκεί. Το τεραιν δεν ήταν ιδιαίτερα λασπώδες αλλά σε κάθε περίπτωση τα πάντα ήταν βρεγμένα οπότε ήθελε προσοχή. Η διαδρομή όπως θα δείτε ήταν πραγματική αποκάλυψη. Περνώντας τόσα χρόνια απο τον κεντρικό δρόμο, ούτε που μπορούσα να φανταστώ πόσο ωραία πράγματα κρύβονται δεξιά και αριστερά.
Χαρακτηριστικό στιγμιότυπο της διαδρομής.
Σύντομα έφτασα σε αυτήν την καταπληκτική παραλία.
Αγναντεύοντας τον Σαρωνικό κόλπο