''ΧΑΖΕΣ'' τουμπες,χυμες κτλ.

[simeon]

Τούμπα προχθές έξω απο τον Τασουλη (για τον μηχανικό που με βοήθησε με την ανάρτηση ότι και να πω είναι λίγο, άψογος και του χρωσταω χαρη!!!) στην Καλλιροης στο πεζοδρόμιο,
Λίγο αφηρημένος, μικρή κλήση το πεζοδρόμιο λίγο χαλίκι κάτω και παρτον κάτω... Και μάλιστα έπεσα στα πλάγια και έστριψα σαν να έκανα μακροβουτι! (ευτυχώς υπήρχαν καγκελα, ο καθρεφτησ διπλωσε, και την γλυτωσα με μια ανεπαισθητη γρατσουνια στην μπαγκαζιερα) δεν υπήρξε αλλού γρατζουνια...
Να ναι καλά ο φίλος που με βοήθησε να το σήκωσω...
Πάντως κάτι τέτοια καλά είναι γιατι σου θυμίζουν ότι αφηρημένος και μηχανή δεν παίζει!

[tom kissas]

Γεια σας
2 τουμπες και απο εμενα
1η σε ηλικια 15 χρονων με ενα garelli με πεταλια του 70κατι με τα λαστιχα τα δικα του ειμαι με τα ξαδερφια (ολοι μεγαλυτεροι με παπια) σε εναν πεζοδρομο που ειχε πιασει αυτη την πρασινη αιδια που γλυστραει. ολοι σταματησανε εκτος απο εμενα τσουλιθρα μιλαμε απολογισμος ενα σκισμενο σορτσακι

2η σε ηλικια 18 χρονων τα χριστουγεννα του 11 πηγενα στην κοπελια με το ραννερακι μου το ειχα μολις εναν χρονο οδηγουσα με το ενα χερι οταν ξαφνικα εμφανιστικε μια λακουβα γαμω τις μικρες ροδες το ραννερ πανω σε ενα παρκαρισμενο εγω καμια δεκαρια μετρα μακρια ευτιχως φορουσα κρανος γαντια και μπουφαν με ενισχυσεις ετσι μονο τον αριστερο καρπο εσπασα απο ρολοι

ελπιζω να μην υπαρξουν αλλες για κανεναν μας

[asimaki]

Θα μοιραστώ κ εγώ την "χαζή" μου τούμπα (αν και δε νομίζω να έχει χυμάρει ποτέ κανείς έξυπνα)

Νέα οδηγός, έχω το cbrάκι κανα 2μηνο και πάω στο συνεργείο ενός φίλου, το οποίο βρίσκεται πάνω σε στροφή, σε δρόμο με κατηφορική κλίση. Είχα φάει ήδη την προηγούμενη μέρα μία "έξυπνη" στατική τούμπα και έχω μια ψυχολογία γ@..σε τα. Με το που φτάνω στο συνεργείο, κόβω ταχύτητα, πάω να στρίψω και όπως ξεκινάω να το ανεβάσω στην πρασιά σκέφτομαι "τώρα θα πέσεις". :a029: Κ έτσι απλά έπεσα...

[Gi_4ce]

Απο τότε που ψήλωσα το αφρικα πρέπει να προσέχω.

Σταματάω στην πλατεία του γραμματικου μπροστα απο το καφενειο και απλώνω πόδι να κρατησω το μηχανακι ορθιο.
Που να φτασω κατω?

Τρωω σταματημενος μια καλή εξω απο το καφενειο, τα παππουδια πρεπει να κερδισανε γυρω στα 5 χρονια ζωης απο το γελιο!!!

[Shiatman]

Νο. 1 - Διάσχηση τσιμεντωμένου ρέματος πλάτους 2 μέτρων με πολύ λίγο νερό, πλήν όμως στρωμένου με βρύα. Γλύστρημα και πτώση. Το γέλιο είναι ότι δεν έχω που να πατήσω γιατί γλυστράω τρελά και δεν μπορώ να σηκώσω τη μηχανή. Στην προσπάθεια βρόντηξε τουλάχιστον άλλες 5-6 φορές κάτω. Με τα πολλά (και πολλά μπινελίκια αργότερα) κατάφερα να το τραβήξω λίγο άκρη και να βρώ πάτημα να το σηκώσω.

Νο. 2 - Επιστρέφοντας από βόλτα σε λόφους με ψηλή σκόνη (σαν άργυλος ένα πράμα) ελάχιστα μέτρα πριν βγώ άσφαλτο ο δρόμος κάνει μια γούβα. Δεν δίνω μεγάλη σημασία και πάω να περάσω. Έλα όμως που στο σημείο λόγο γούβας ότι φορτηγό περνούσε από το νταμάρι πιο πάνω άδειαζε και λίγο φορτίο και ήταν νερουλό (και βάθος κανα 40-50 ποντους) ... Αποτέλεσμα να πέσω μέσα και να παλεύω κανα 20άλεπτο σαν mud wrestler να βγάλω τη μηχανη. Το γελίο είναι ότι αυτό το πράγμα κόλησε παντού (πολύ ψιλή λασπερή σκόνη) και έχουμε γίνει κάτασπροι και οι δυο. Περιτό να πω πως έπλενα κανά 15θήμερο μηχανή και εξοπλισμό αφού αυτό το πράμμα δεν έφευγε με τίποτε.

[AgelosEXP]

χαχαχαχα ωραίες ιστοριούλες παίδες!

Εγω τι να σας λέω... όλες μου οι τούμπες (απ'ότι φένεται μαζεμένες τότε τις έφαγα) ήταν με το 50αράκι το κινέζικο τετραχρονο παπάκι μου (πρώτη μηχανή, η μισή μονάχα ζει με 110 κινητήρα τεσπα, καταλαβαινεται) Λοιπον. Θα σας πω ένα τρακάρισμα αλλά και μια γελεία τούμπα (γαμώ την τεχνολογία μου μέσα).
Αρχίζω με την τούμπα.
Καινούργιο το παπάκι μοντέλο 2009, 2η μέρα έξω απο το σπίτι μου ήταν να το πάω για στρόσιμο (βασικά καινούργιο ήταν και ηθελα βολτες να το κάνω όλη μερα και έλεγα πως το στρόνω για δικαιολογία). Παίρνω εναν φίλο τηλέφωνο που το έστρωνε επίσεις και μου λέει πως σε κάμια ώρα αμα ειναι. Καλα ρε συ τον λέω, πέρνα απο το σπίτι μου να πάμε απο δω μεριά βόλτα γιατί δεν έχει μπατσαρία ου΄τε μια στο εκατομύριο (πιτσιρικάδες 16 χρονών χωρίς δίπλωμα, ξέρετε τώρα). Εε...αφού έχω μια ώρα ας το περάσω ένα χέρι πλύσιμο λέω να το καμαρώνω (η τρέλα του κάθε οδηγού, εξερούντε οι ξεροί και ενοτουράδες τύποι έδω). Καθώς το πλένω και τελειώνω απο την δεξια μεριά .. πάω απο την αριστερή. Σκήβω να καθαρίσω τον κινητήρα απο τη σκόνη και εκει που ήμουν με τα γόνατα, ακούω ένα "μπαααμ" και πάρτο όλο πάνω μου. Το κεφάλι μου βγήκε απο την δεξία μερία. Τι ήταν τελικα? Ηταν γ@μw την τεχολογία μου μέσα. Το ποδαράκι ήταν αυτόματο και μάζεψε στο χιλιοστό που συκόθηκε στον αέρα και με πλάκωσε. Οχι ρε γαμότο, γρατζούνισα τα πλαστικά, και ραγισε η μανέτα (αυτό δεν ξέρω πως έγινε). Απο εκεινη την στιγμή έκανα πατέντα το ποδαράκι να ειναι κανονικα, να μην μαζευει μοναχο του.

Το κρακάρισμα τώρα. Βασικά σε αυτό δεν έφταιγα 100% μονο εγώ. Είμασταν τρεία άτομα βόλτα και βγαίναμε διασταύρωση. 1ο ήταν το τσάπι, 2ος εγώ, 3ο ένα Peugeot 50αράκι σκουτεράκι. Καθός βγαίνει πρώτο το τσάπυ στην διασταύρωση περνάει ένα αμάξι (Mercedes) με κόκκινο -τον χρίστο του γ....- και πατάει απότομα φρένο το τσάπυ, εγω απο πίσω (1ο μηχανάκι πάνω 80χιλιόμετρα μόνο) μολις το συνηδοτοποιώ, έλα ντε που είχα τα ναϊλον τα λάστιχα και σπινιάριζε ώρα...και πάω και πέφτω με την μπροστά την ρόδα στα πατάκια του οδηγού (αριστερά). Παλι καλά που είχα τις ποδιές γτ το τσάπι είχε την πινακίδα μιτερί και πλαγιασμένη και θα έχανα το ποδάρι μου το δεξί ΄τωρα. Και εκει που είμαστε τρακαρισμένοι εμεις οι 2 (εγώ και τσάπυ) αιντε δώσε γιούργια το Peugeot ερχεται και πέφτει επάνω μου...α γαμησ ρεεεεεεε.... χα0χ0αχ0αχ0α0χ

Ζημιές: φλάς και φανάρι στο τσάπι
Δεξια ποδιά δικιά μου.
ραγισμα φτερου μπροστα το Peugeot

[bulmont]

Νο. 1 - Διάσχηση τσιμεντωμένου ρέματος πλάτους 2 μέτρων με πολύ λίγο νερό, πλήν όμως στρωμένου με βρύα. Γλύστρημα και πτώση. Το γέλιο είναι ότι δεν έχω που να πατήσω γιατί γλυστράω τρελά και δεν μπορώ να σηκώσω τη μηχανή. Στην προσπάθεια βρόντηξε τουλάχιστον άλλες 5-6 φορές κάτω. Με τα πολλά (και πολλά μπινελίκια αργότερα) κατάφερα να το τραβήξω λίγο άκρη και να βρώ πάτημα να το σηκώσω.

.

Ακριβώς το ίδιο έπαθε η κόρη μου. Πρίν από δυό περίπου χρόνια βρισκόμαστε στους πρόποδες
του Παναχαικου όρους στό χωριό Σελλά, κοντά στο εκκλησάκι της Αγ. Μαρίνας όπου υπάρχει ένα
παρόμοιο μικρό ρέμα.

Την έχει καταβρεί η πιτσιρίκα με το νερό και έχει διασχίσει το ποταμάκι 3-4 φορές. Την
τελευταία φορά όμως, πήγε λίγο πιό πλάγια και βρέθηκε ολόκληρη μέσα στό νερό......
Ούτε αυτή μπορούσε να σταθεί όρθια αλλά και εγώ γλυστρούσα προσπαθώντας να την βοηθήσω
να σηκωθεί........

Η φώτο ειναι από το βίντεο την στιγμή της τούμπας........

[petss]

να πω κι εγω την δικια μου ελλεινη τουμπα!
γυρω στα 16 εγω καβαλα στο honda ss50 του πατερα μου! θελω να στριψω να μπω στο προαυλιο του παλιου σχολειου του χωριου, πλησιαζω, κοβω ταχυτητα παω να μπω και ετσι οπως αμολαω το συμπλεκτη, γλυστραει η πισω ροδα στο χαλικι, κανει μισο κυκλο το μηχανακι και πριν καταλαβω τι εγινε βρισκομαι φαρδυς πλατυς κατω απο ενα ζακς που ηταν παρκαρισμενο διπλα απ την πορτα
τα παιδια απεναντι να θελουν να με σηκωσουν αλλα να κλαινε απ το γελια ετσι οπως ειχα πεσει
ευτυχως δεν επαθα τιποτα!!!

[theodosisv]

Έχω κοιμηθεί στις 02:00 μετά από τρελή επίδοση στο μαγείρεμα τηγανιτής πατάτας, άλλος έψηνε τα κοψίδια, άλλος τη ετοίμαζε τη σαλάτα και όλοι μαζί αερολογούσαμε μεταξύ ανυπομονησίας και οίνου!
Γνωστός εγώ για την ανωμαλία που με δέρνει, γαρίδα το μάτι στις 08:00!! Το πρώτο πράγμα που μου έρχεται στο μυαλό είναι το εξής(αν δεν είναι αυτό ανωμαλία τότε τι είναι?):
Πάργα, Αύγουστος 2011, ώρα, θα ταν δε θα ταν 17:00, σταματημένος στον πεζόδρομο που οδηγεί στο λιμάνι και να περνάει πλήθος κόσμου... Φοράω ακόμα μπουφάν- κράνος γάντια και είμαι σαν τη μύγα μεσ' το γάλα στο 40άρι που είχε. Είμαι καβάλα σε δανικό KLE 500 έχοντας σίγουρα ξεπεράσει το όριο φόρτωσης του πλαισίου.... Πλαϊνά σαμάρια γεμάτα όσο δεν πάει, βαλίτσα ομοίως, και το tankbag που κάποτε κοσμούσε tdm και vfr να καμαρώνει πάνω στη κλαίρη. Βάλτε κι άλλα 160 κιλά εγώ με το πρόσωπο. Μόλις έχω φτάσει από Κέρκυρα και κάνουμε στάση. Η κοπελιά έχει κατεβεί και μιλάμε. Αποφασίζω να κατεβώ κι εγώ. Κατηφόρα, σβήνω, πρώτη , γέρνω αριστερά και τη στιγμή που το δεξί πόδι περνάει πάνω από τη σέλα αρχίζω να νιώθω πως κάτι δεν πάει καλά αφού με παίρνει το βάρος της μηχανής. Προσπαθώ με ένα πόδι και τα χέρια στα grip , εκτός ισοροπίας να σώσω την κατάσταση αλλά προτιμώ τελικά να σώσω το αριστερό πόδι από το βάρος της κλαίρης και τον αριστερό ώμο - αγκωνα από την πρόσκρουση στο πλακόστρωτο... Εδώ ούτε το 1.90 δε βοήθησε.
Το αποτέλεσμα ήταν η μηχανή να ξαπλώσει μαλακά μαλακά κι εγώ να αισθάνομαι μ@λ@κ@ς που έκοβα το λαιμό μου ότι έχω κατεβάσει σταν και τον εγωισμό μου πλακωμένο από την κλαίρη σκεπτόμενος πως την πάτησα ΕΓΩ έτσι.... Ένιωθα ότι όλη η Πάργα κοιτάζει εμένα!! Ευτυχώς που βοήθησε λίγο το καημένο το κορίτσι αλλιώς δεν ξέρω αν θα προλάβαινα να απεμπλακώ έγκαιρα. Αφού με βοήθησαν κανά δυο άτομα να τη σηκώσουμε έβγαλα το κράνος να δουν όλοι τα μούτα του βλάκα και να κάνω μια αποτίμηση της κατάστασης.

Αξια ζημιάς: μισό λίτρο χυμένη βενζίνη, στραβωμένο αριστερό μαρσπιέ το οποίο επισκευάστηκε αμέσως με ένα κλειδί για να βγει και ένα σφυρί που αμέσως μου πρόσφεραν, για να πάρει τα ίσα του!!! Here is Greece!!
Αξία πληγωμένου εγωισμού: ανεκτίμητη...

Άντε και καλά Χριστούγεννα σε όλους!

[gbtechelec]

Πάτρα , φθινόπωρο 1985 και είναι αργά τη νύχτα και βρέχει .
Είμαστε παρέα 5 φοιτητές και 1 Τειτζης (εγώ) στο δυαράκι που νοίκιαζα με το Νεκτάριο και το Γιώργο ( 14.000 δρχ το μήνα ) . Στην παρέα υπήρχε ένα Sachs Hercules σχεδόν καινούργιο , που τό'χε ο Μάκης απο το Κερατσίνι
και δεν τόδινε ποτέ και σε κανένα ( καλά έκανε το παλικάρι γιατί κανένας μας δεν ήξερε να οδηγεί ). Μέσα στη φτώχεια μας είχα εξαργυρώσει τα κουπόνια της εστίας του ΤΕΙ , και θέλαμε τσιγάρα , μεταξά και καμμιά σοκολάτα για να βγάλουμε τη νύχτα . Το μόνο μέρος ανοικτό εκείνη την ώρα ήταν το μαγαζί μέσα στο σταθμό του τραίνου στο λιμάνι που διανυκτέρευε.
Δεν ξέρω πως έγινε και ψήνουμε το Μάκη να πάρω το μηχανάκι και να πάω να πάρω τα πράματα που θέλαμε γιατί εκείνος δεν πήγαινε με τίποτα . Μου δίνει τα κλειδιά και πάω να πάρω το Sachs . Το βάζω μπροστά , ξεκινάω και όλα καλά ( κίνηση μηδέν ) . Φτάνω στο σταθμό όλο χαρά , αγοράζω τα πράματα και πάω να φύγω . Προσπαθώ να βάλω μπροστά και δεν παίρνει με τίποτα . Πάνω στην απελπισία μου μετά από άπειρες μανιβελιές μου λένε να δώ τη βενζίνα . Οντως είχα βενζίνα αλλά δεν είχα ανοίξει το διακόπτη της . Ανοίγω το διακόπτη και παίρνει μπροστά με την πρώτη . Μαρσάρω και ΣΠΑΕΙ η ντίζα του γκαζιού...... Μια παρέα μου λένε να βρώ μια πένσα για να κρατάω το σύρμα αλλά τέτοια ώρα ....ΓΑΜΗΣΕ ΤΑ
Τελικά ξεκινάω να σπρώχνω το μηχανάκι και ..... Σκέφτομαι να δουλεύω το σύρμα με τα ΔΟΝΤΙΑ αν είναι ποτέ δυνατό . Κι όμως έτσι τόφερα πίσω ( έχω ένα μικρό κενό ανάμεσα στα δυο επάνω μπροστινά μου δόντια)
Με το που φτάνω , ανεβαίνω στο πεζοδρόμιο , κλείνω διακόπτη , κλειδώνω το τιμόνι , κλείνω το διακόπτη της βενζίνας και ανοίγω το κεντρικό σταντ . Πάω να βάλω το λουκέτο με την αλυσίδα στα ρολά του μαγαζιού , γλιστράω και ρίχνω κάτω τη μηχανή του φίλου μου...Σπασμένο φλάς , γρατζουνιά στο τεπόζιτο , ραγισμα στο φέαρινγκ του φαναριού και σκριπτ γκαζιού ...... Οταν πήγα μέσα , ο Μάκης χωρίς να τα πάρει μούπε ότι εντάξει θα τα φτιάξουμε αύριο !!!
Μετά έχω φάει αρκετές χαζές τούμπες με διάφορες μηχανές αλλά Αυτό που αισθάνθηκα όταν έριξα τότε τη μηχανή του φίλου μου δε θα το ξεχάσω ποτέ .
Βασίλης .
Καλές γιορτές και καλή χρονιά σε όλους .

[Aνεμος]

OK, here goes...

Φεβρουάριος μήνας, ψωλόκρυο στην Κεφαλονιά που έμενα τότε.Ημουν στο σπίτι μιας κοπελιάς που τραβιόμουν εκείνη την περίοδο και ξεμένω απο τσιγάρα.Οπότε μπουφάν γαντια κράνος και καβάλα στο ΚαΤέΜι οδεύω προς το περίπτερο . Οδηγώ ορεξάτα, κάνω μαλακίτσες, μπαίνω ντριφτάροντας,σουζίτσες κτλ και με τα πολλά φτάνω στο περίπτερο, το οποίο είναι σε δρόμο με κατηφορική κλίση και πρόσφυση ανύπαρκτη, ο οποίος μπροστά απο το περίπτερο πλαταίνει κάνοντας μια εσοχή σχήματος L.To περίπτερο βρίσκεται στην κορυφή του L. Εγώ όπως έρχομαι απο πάνω κατεβάζω μια,δυο,λίγο πίσω φρένο και παιχνίδι με τον συμπλέκτη και μπαίνω άψογα ντριφτάροντας ημικύκλιο, απολαμβάνοντας το τσίριγμα του λάστιχου και τα τρομαγμένα βλέματα των περαστικών. Η εικόνα του hardcore μηχανόβιου ολοκληρώνεται κατεβάζοντας το στάντ πριν πατήσω πόδι κάτω.Ξεκαβαλάω,βγάζω κράνος γάντια και λέω στον περιπτερά "ενα καρέλια χρυσό" με βαριά αντρική φωνή (ο hardcore μηχανόβιος που λέγαμε).Παίρνω τα τσιγάρα,πληρώνω, τα βάζω στην τσέπη και καβαλάω να φύγω. Ετσι όπως έχω παρκάρει κάθετα με την μπροστινή ρόδα να ακουμπά στο πεζοδρόμιο και το γνωστό κόψιμο του τιμονιού των ΚΤΜ , πρέπει να κάνω ενα ημικύκλιο το οποίο με φέρνει ακριβώς μπροστά απο το περίπτερο . Στο σημείο εκείνο ο δρόμος αποκτά εντονη ανηφορική κλίση για ένα μέτρο και έχει και μια καλή λακούβα.Πιστονιά πιστονιά ρελαντί ολοκληρώνεται ο κύκλος και ακριβώς στο σημείο οπου ο δρόμος έχει την λακούβα απο κάτω και εγω και τα δυο ποδια στα μαρσπιέ με τέρμα στριμένο τιμόνι αριστερά, το ΚΤΜ κάνει τσάφ και σβήνει.....


Το πόδι βγήκε αλλα απο κάτω είχε λακούβα , ήταν και το τιμόνι τέρμα στριμένο,ήταν και η ταχύτητα μηδενική...πάρτον κάτω....με το ΚΤΜ καπέλο....

Ο περιπτεράς βγήκε τρέχοντας να σώσει τον hardcore μηχανόβιο ο οποίος βγαίνει σαν cartoon κάτω απο το θεριό,πρώτα βγήκε ένα χέρι, μετά το άλλο,μετά ενα κεφάλι κτλ κτλ κτλ.....:rotflmao::rotflmao:

Απολογισμός μια σπασμένη μανέτα συμπλέκτη (πως στο διάολο έσπασε με χούφτα κλειστή και εμένα για αερόσακο ακόμα δεν έχω καταλάβει) και ένας τσαλακωμένος εγωισμός ...Έφυγα με την ουρά στα σκέλια.....That much for the hardcore μηχανόβιος..

Καλή χρονιά σε όλους

[spyrakos35]

Ο περιπτεράς βγήκε τρέχοντας να σώσει τον hardcore μηχανόβιο ο οποίος βγαίνει σαν cartoon κάτω απο το θεριό,πρώτα βγήκε ένα χέρι, μετά το άλλο,μετά ενα κεφάλι κτλ κτλ κτλ.....:rotflmao::rotflmao:

θεική περιγραφή

[Motoneos]

Είμαι έτοιμος για το πρώτο μου ταξίδι και έχω χεστεί από τη χαρά μου! ετοιμάζω τα πάντα, αδιάβροχα πάνω κάτω, αδιάβροχα γάντια, παπούτσια, ντύνω την αποσκευή (σάκο πλάτης) με σκούλες σκουπιδιών και τη δένω με δίχτυ στην πίσω σέλα. Ξεκινάω Αθηνών Πατρών - Αντίρριο κλπ. Να βρέχει ασταμάτητα, ζήτημα αν είδα σε όλη τη διαδρομή άλλον 1-2 αναβάτες. Στον κωλόδρομο να γλιστράνε όλες οι διαχωριστικές γραμμές και περισσότερο αυτές που έχουν σβήσει με μαύρη μπογιά λόγω προσωρινής διαγράμμισης και έργων.
Είπα ότι φόραγα αδιάβροχα? Το είπα. Αμ δε! Και το έλεγα ότι σαν να κρυώνουν οι πατούσες μου άλλα λέω θά 'ναι από τον αέρα. Αμ δε πάλι! σταματάω στα διόδια της Κορίνθου και πατάω κάτω. Πλατσ. Βατράχια στα παπούτσια. Για να μην πω ότι ένιωθα και κρύο στα @@ αλλά που να κάνω έλεγχο. Άστα λέω οι γιατροί δε λένε ότι τα @@ πρέπει να είναι σε χαμηλότερη θερμοκρασία?? Ξεκινάω και έφυγα πάλι. Πλησιάζω στη γέφυρα ρίου αντιρρίου και να φυσάει λυσσαλέα. Να χαμηλώνω ταχύτητα, να σκύβω να μαζεύομαι, να κάνω και δεήσεις, με πήγαινε δεξιά αριστερά μαούνα. Με τα χίλια ζόρια φτάνω στην όαση των διοδίων, περνώ και από εκεί περνάω την παλιοβούνα και πλησιάζω Μεσολόγγι. Από μακριά βλεπώ φανάρι πορτοκαλί και κόκκινο. σταματάνε όλοι και τσούκου τσούκου πάω μπροστά (μη χάσω!! οι συνήθειες της Αθήνας) . Ε δεν έχω ισιώσει και τη μηχανή, ε είμαι και παγωμένος χέρια πόδια, ε πρέπει να πατάω και διαγράμμιση ή κάτι τέτοιο και πα να ξεκινήσω. Βρουυυυμμμμμμμ! και κώλο δεξιά και σταμάτημα και πάρτην κάτω τη μηχανή από τη δεξιά μεριά. Εγώ ένα βήμα πριν το σπαγγάτο και με τα χέρια να ακουμπάν στο έδαφος. Δύσκολο να το φανταστείς πόσο μάλλον να το παθαίνεις. "Όχι ρε π@υστη μου" λέω "φάγαμε το γάιδαρο και μας έκατσε η ουρά". Σηκώθηκα, τη σήκωσα (προσφέρθηκε και ένας οδηγός κουτιού να βοηθήσει ναναι καλά) και συνέχισα. Μανέτα φρένου, πλαστικά σπασμένα και ψυχολογία στα πατώματα. Η πρώτη μου βροχόσουπα!!!!

[htsopelas]

καλησπερα και απο μενα
μολις εχω παρει κρυφα απο τους γονεις μου το XT παω να βαλω βενζινη, καθως φευγω στην εξοδο του βενζιναδικου εχει λαδια και καμαρωτος καμαρωτος οπως παω να κανω μια μικρη σουζα φαρδυς πλατης την εφαγα την σαβουρα.δεν τελειωσε φυσικα ετσι η γκαντεμια μου γιατι την ωρα που επεφτα περναγε ενα περιπολικο, φυσικα σταματαει ¨λεω τωρα μπλεξαμε¨ και κατεβαινει ο πατερας μου ειχε υπηρεσια και δεν το ηξερα. απλα μετα δεν το ξαναειδα το XT

[Bladerunner]

Βράδυ. Καλοκαίρι. Δύο δεκαετίες πίσω.

Ρολάρω με το ΚΜΧ στη Δεκελείας της Νέας Φιλαδέλφειας όπου ήταν (και είναι) γεμάτη καφέ και μπαράκια. Η ταχύτητα ιδιαίτερα χαμηλή για να βλέπω ποιος κάθεται πού, αλλά κυρίως για να με βλέπουν!

Παρέα από γνωστές μου κάθονται σε παρακείμενο καφέ σε έξω-έξω τραπέζι. (Παραλία όπως λέγαμε). Για να βλέπουν ποιος περνάει με τι, αλλά κυρίως για να τις βλέπουν!

Πλησιάζοντας, ανεβαίνω στο πεζοδρόμιο για να πάω με το μηχανάκι ακριβώς δίπλα τους. Έχω βεβαιωθεί φυσικά ότι μ' έχουν δει και πλησιάζω. Σταματάω μπροστά από το τραπέζι τους και κατεβάζω το δεξί πόδι δίνοντας την αντίστοιχη κλίση στο μηχανάκι. Έλα όμως που φορούσα υφασμάτινο παντελόνι... Και η μανιβέλα ήταν ανοικτή... Και μπήκε μέσα στο μπατζάκι... Και το πόδι δεν κατέβηκε ποτέ κάτω...

ΚΜΧ, εγώ, τραπέζι, καφέδες και νερά γίναμε ένα!