Πριν κανένα δίωρο επιστρέφω με το Φείζερ από έναν φίλο προς το σπίτι, και ο φίλος ακολουθεί από πίσω με αυτοκίνητο...
Ανηφόρα και πλακόστρωτο με χαραγμένο τσιμέντο και προσπαθώντας να κάνω τον έξυπνο και να τον εντυπωσιάσω, λέω ας ρίξω ένα κωλίδι και να αφήσω λίγο λάστιχο κάτω...
Μεγάλη λαμακία μου...Χουφτώνω την 1η πιο άγρια από ότι έπρεπε...Η πρόσφυση λίγη και το πίσω λάστιχο αρχίζει να γράφει τρελλά και ο κώλος να γλυστράει ελαφρά στο πλάι...Όλα καλά και ελεγχόμενα μέχρι στιγμής...
Δίνω παραπάνω για να εντυπωσιάσω και λόγω του ανομοιόμορφου πλακόστρωτου το λάστιχο βρίσκει ξαφνικά πρόσφυση και ενώ ο κώλος είναι στο πλάι το μηχανάκι εκσφενδονίζεται μπροστά και λόγω της ανηφόρας ο εμπρός τροχός χάνει την επαφή με το έδαφος...Ταυτόχρονα η απότομη-ξαφνική επιτάχυνση με αναγκάζει να κρατιέμαι με δύναμη από το τιμόνι και δεν καταφέρνω αμέσως να κλείσω το γκάζι...
Τα είδα όλα...
Η ουρά σε μεγάλη γωνία, το μηχανάκι έτοιμο για καπάκι στην ανηφόρα, τα πόδια μου στον αέρα, και λέω μέσα μου ....πάει....το εγκαινίασα....
Από καθαρή τύχη και χωρίς ούτε και εγώ ξέρω πως, τελικά ο εμπρός τροχός προσγειώνεται και μετά από 1-2 άγριες ταλαντώσεις του μπροστινού το μηχανάκι ηρεμεί και μαζί του και εγώ...
Ο φίλος από πίσω κορνάρει ενθουσιασμένος με την φάση νομίζοντας ότι ήταν ελεγχόμενο...."Ρε μαλάκα, απίστευτο από που έκανες - στο πλάι και σούζα ταυτόχρονα...πως το κάνεις ??? μου λέει μόλις σταματώ και έρχεται δίπλα..."... Ένας περαστικός με παπί έχει μείνει κάγκελο θαυμάζοντας την σκηνή και νομίζοντας ότι έβλεπε κάποιους από αυτούς τούς τύπους που γυρίζουν κλιπάκια με σούζες, τανζανιές κλπ....
Κίτρινος από την τρομάρα μου, αίντε τώρα να τους εξηγήσεις ότι δεν το ήθελα, ότι χέστηκα πάνω μου και πως ούτε κατάλαβα πως έγινε και γιατί ήμουν ακόμα όρθιος...Χρειάστηκε αρκετή ώρα και απανωτά τσιγάρα για να επανέλθει ο σφυγμός μου στα φυσιολογικά και να σταματήσει το τρέμουλο στα χέρια ώστε να μπορώ να γράψω στο πληκτρολόγιο...
Συμπέρασμα...Μάγκες, ΠΟΤΕ προσπάθεια για φιγούρα και ειδικά αν το οδόστρωμα είναι ανομοιόμορφο και με κλίση...