δυο χρονια και επτα μηνες..μαζι απο το τριτο μου ετος..και ετσι απλα τελειωσε.. παρεξηγηση? κακια στιγμη..δεν ξερω.. ξερω οτι δεν μπορω να μπω στην φαση χωρισμου..δεν με πειραξε που δεν εστειλα μηνυμα.. που δεν πηρα τηλεφωνο.. με πειραζουν αλλα πραγματα.. μικρες καθημερινες στιγμες που θα χασω... οταν εισαι με ενα ανθρωπο και του εχεις χαρισει την ζωη σου..το να μενεις μονος σου για να την ζησεις.. ειναι ακατορθωτο.. λενε οτι απο αγαπη δεν πεθανε κανεις.. ναι ειναι αληθεια.. αλλα... αλλα.. αυτο το αλλα... ειναι μερικες ωρες... μερικες ωρες μακρια της..και ομως φαινονται αιωνες... σε πολλους αυτα που λεω μπορει να φαινονται ακυρα χωρις συνοχη.. χωρις ουσια.. οσοι ομως εχουν χωρισει.. εχουν χωρισει με ατομα που τους αλλαξαν την κοσμοθεωρια τους.. θα καταλαβαινουν...
ειναι δυσκολο.. και οσο και να μην το θελω θα πονεσω...
τιποτα αλλο... αυτο.. τιποτα αλλο..
σαγαπω και θα σαγαπω για παντα αυγη....
για παντα...