Θα ήθελα να ευχαριστήσω και δημόσια τους ανθρώπους που με βοήθησαν στο διήμερο του css.
Πρώτα τον φίλο τον Dook που με βοήθησε να βρώ το δρόμο για τις Σέρρες αφού όταν ξεκολλήσαμε από την Θεσσαλονίκη ήταν νύχτα και για να βρώ την σωστή διαδρομή θα έμπλεκα σε πολλά περίεργα . Ιδιαίτερη εντύπωση μου έκανε ότι όταν είχα πια φτάσει και στην μέση ενός σερρέικου πατσά(ανάμικτος παρακαλώ) χτύπησε το κινητό για να με ρωτήσει ο dook αν έφτασα καλά…
Έτσι είναι να νοιάζονται οι άνθρωποι…φίλε ευχαριστώ να ξερες πόσο καλά ένοιωσα..
Από την ομάδα του css εκτός των θεωρητικών δασκάλων βλέπε Andy, θέλω να αναφερθώ στο Παναγιώτη που το Σάββατο είχε να τα βγάλει πέρα με το μαύρο πρόβατο στη πράσινη ομάδα με το 7 . Man αν διαβάζεις αυτά χαράς στο κουράγιο που με άντεξες (τα μπινελίκια, όλα τα νεύρα και όλα τα ευχάριστα πράγματα που κατέβαζα), πάντως για να είμαι και τυπικά εντάξει του πρότεινα να του δωρίσω μερικές επισκέψεις για ψυχανάλυση, τρομερή υπομονή αυτό το παιδί.
Επίσης, το τεχνικό τμήμα που με βοηθούσε με τα μικροπροβλήματα της αλυσίδας κάτω από το καυτό ήλιο. Την «μαμά» Ιωάννα που άκουγε τις βλακείες …
και προσπαθούσε να μας ηρεμίσει, κάθε φορά που ήταν να βγούμε στη Πίστα των Σερρών.
Τέλος ο Richard την Κυριακή με έκανε να είμαι πιο ουσιαστικός με την ηρεμία και την υπομονή που μου πέρασε..
Τελικά τα μαθήματα είναι ο αποτελεσματικός τρόπος να καταλάβει κανένας αυτό που ονομάζεται sport riding και να μάθει να χαίρεται την οδήγηση της μηχανής.