Μονοήμερη βόλτα Παλαιά Εθνική Ρεθύμνου-Ηρακλείου

[John Steed]

Άλλες εκθέσεις:

(Οι περιγραφές από την επίσημη ιστοσελίδα: http://www.nhmc.uoc.gr)

Η Σεισμική Τράπεζα.
Μια διαδραστική σεισμική τράπεζα λειτουργεί πλέον στο Μουσείο προσφέροντας τη δυνατότητα στους επισκέπτες να νιώσουν σε απόλυτα ασφαλείς συνθήκες πραγματικούς σεισμούς. Προσφέρει τη δυνατότητα στους επισκέπτες να νιώσουν σεισμούς μέχρι και 6 Richter και παράλληλα να πληροφορηθούν για τους τρόπους προστασίας και τις ορθές πρακτικές αντιμετώπισής του.

Πολύ καλή εμπειρία για όσους δεν το έχουν ζήσει, για να κατανοήσουν την μεγάλη δύναμη της Μητέρας Γης (προσωπικά, το είχα ζήσει στο μεγάλο σεισμό της Αθήνας).

Ερευνότοπος
Ο Ερευνότοπος είναι ένας χώρος του Μουσείου Φυσικής Ιστορίας Κρήτης, πραγματικά μοναδικός στην Ελλάδα. Ένας χώρος μόνο για παιδιά, μαγικός, πρωτότυπος, με πλούσια δράση, έξυπνες ιδέες και παιχνίδια.
Πρόκειται για μια μικρή αναπαράσταση της φύσης, με έμφαση στη Μεσόγειο. Στον Ερευνότοπο, τα παιδιά δεν περιηγούνται απλά, αλλά εξερευνούν και ανακαλύπτουν μέσα από μια σειρά διαδραστικών δραστηριοτήτων.

(Κριμα που δεν είμαι πια παιδί, να σκάψω στην άμμο για απολιθώματα και να κρυφτώ μέσα στα λαγούμια...)

[John Steed]

Ερευνότοπος

[John Steed]

Αυτά για το μουσείο, τα υπόλοιπα μπορείτε να τα δείτε από την ιστοσελίδα.

Από το μουσείο κυριολεκτικά μας έδιωξαν, καθότι έκλεινε, και έτσι, μετά από ένα τσιγάρο, καβάλα τη μηχανή, και με μεγάλη πείνα κατευθυνθήκαμε πάλι προς κόμβο Γαζίου, και από εκεί παλαιά εθνική.

Πρώτη στάση το Βουλισμένο Αλώνι:

[John Steed]

Όπως είπα και παραπάνω, το Βουλισμένο Αλώνι είναι πολύ κοντά από τον κόμβο Γαζίου, και ΑΚΡΙΒΩΣ πάνω στο δρόμο της παλαιάς εθνικής (προσοχή την ταμπέλα, είναι πολύ μικρή), πάνω σε μια στροφή φουρκέτα.

Λόγω της ιδιαιτερότητάς του, ενδύκνειται για διάφορες δραστηριότητες, όπως mountain bike, αναρρίχηση, κατασκήνωση, και πικ-νικ!!

[John Steed]

[John Steed]

[John Steed]

Πραγματικά πολύ όμορφο μέρος....

Λοιπόν! Μετά από τη στάση στο βουλισμένο Αλώνι, βάλαμε ρότα για το χωριό κερατίδι που λέγαμε, αλλά η μέρα έφευγε, και με το φόβο να μην μας βρεί η νύχτα στο δρόμο, δεν πήγαμε, το προσπεράσαμε, και κάναμε τη στάση για μεσημεριανό στο χωριό Δροσιά! (καλά, δεν φοβόμασταν την νύχτα, το παραδέχομαι, μας είχε κόψει η λόρδα... )

Στη μέση του χωριού, αυτό που μαγνητίζει το βλέμμα είναι ο ΤΕΡΑΣΤΙΟΣ πλάτανος που δεσπόζει πλάι στο δρόμο, δίπλα σε μια Τουρκική κρήνη....

[John Steed]

Όμορφο, έ?

[John Steed]

Καμμία βόλτα δεν είναι καλή αν το φαγητό δεν είναι καλό....

Όταν πηγαίναμε προς Ηράκλειο ήταν η κανονική ώρα του μεσημεριανού, και στο χωριό γινόταν χαμός από ανθρώπους, όλες οι ταβέρνες ήταν σχεδόν γεμάτες. Αλλά όταν δεν έχεις ξαναπάει κάπου για φαγητό, πως αποφασίζεις που να κάτσεις???

Απάντηση: κοιτάς που κάθονται οι μηχανόβιοι!!! Αυτοί οι άνθρωποι ξέρουν ποιές είναι οι πραγματικές απολαύσεις της ζωής (λίγες, πραγματικά)!!!

Κοζάραμε λοιπόν που καθόντουσαν οι οδηγοί των παρατεταγμένων BΜW F, GS κλπ, και στην επιστροφή, όταν αυτοί είχαν πλέον φύγει, αράξαμε για να απολαύσουμε ένα πραγματικά λουκούλιο γεύμα...

Οι τιμές φοβερές, οι μερίδες τεράστιες, την ρακή την κέρασε και στο τέλος μας έφερε και μια πιατάρα με σπιτικούς λουκουμάδες όνειρο....
(Άντε ρε κοιλιόδουλε )


(Η φωτό μέσα από την ταβέρνα, για να καταλαβαίνουμε ......)

[John Steed]

Εδώ το άτι περιμένει υπομονετικά να χωνέψουμε....

[John Steed]

Μετά από τη φαγοποσία, πήραμε το δρόμο του γυρισμού, λίγο κουρασμένοι, αλλά πλήρως ανανεωμένοι και πλήρεις... (ψυχικά ρε!).

Κατά τις 21:00 ήμασταν σπιτάκι μας, και την μηχανή την γυρίσαμε τη Δευτέρα το πρωί....

[John Steed]

Director's cut

[John Steed]

Το λοιπόν, εντυπώσεις:


Η βόλτα με τη μηχανή ήταν πάααρα πολυ καλή, η αίσθηση της ελευθερίας μοναδική, και πρώτη φορά αισθάνθηκα τέτοια σύνδεση, τόσο κοντά με τη φύση ενω οδηγούσα!!!

Το τοπίο ήταν πολύ όμορφο, αν και ενώ πλησιάζαμε προς το Ηράκλειο το τοπίο χαλούσε και γινόταν ξερότοπος, και οδηγούσαμε διπλα σε μεγάλους λόφους από χαλίκια και άμμο από τα λατομεία της περιοχής.

Το οδόστρωμα ήταν ποιοτικό και αρκετά καθαρό, αν εξαιρέσουμε τα σκατά από τα κατσίκια, ο δρόμος κλασικό επαρχιακό δίκτυο, με στροφές και κλίσεις, σχετικά προβλέψιμος, με μικρές εξαιρέσεις..

Το Transalp 650 ήταν ό,τι έπρεπε για έναν απειρο οδηγό, πολύ ευκολοδήγητο και στέρεο σαν βράχος στον δρόμο, η μόνη παραφωνία ήταν το κωλοπιάσιμο από την -όχι και τόσο- αναπαυτική σέλα.

[John Steed]

Αυτά, ευχαριστώ για την υπομονή και την κατανόηση (το πρώτο μου post).

Α, και χαιρετίσματα σε όλους τους BMWδάκηδες που συναντήσαμε (τρεις στη μονή, και 1000 στη ταβέρνα στη Δροσιά, που τελικά φάγαμε)



Αυτά, περιμένω εντυπώσεις, ε?




---------------->>>>>Τ Ε Λ Ο Σ<<<<<---------------

[MikeG]

Η Κρήτη έχει πολλά μέρη προς εξερεύνηση... & που να αρχίσεις να πατάς και χώμα!

Με το καλό στην επόμενη.