Ομόλογο ο τι διαβάζοντας το ταξιδιωτικό σας Παναγιώτη,ένιωθα σαν να παρακολουθούσα κάποιο ντοκιμαντέρ που δεν θέλεις να τελειώσει.
Δεν ξέρω, ίσος ο τρόπος που γραφεις τα ταξιδιωτικά σου οι φωτογραφίες που μας ταξιδεύεις και περνάς αυτό το συναίσθημα ο τι έστω και για ελάχιστα λεπτά βρισκόμαστε εκεί μακριά, μαζί σας!αξίζει ένα μεγάλο ΜΠΡΑΒΟ
Πολλά τα απρόοπτα που σας συνέβησαν,αλλα αυτά είναι που θα μείνουν και αξέχαστα, το άγχος τα ασυνήθιστα τοπια,το γέλιο,η συγκίνηση,το όμορφο συναίσθημα στο τέλος που τα καταφέρατε!!!
Περάσατε αυτά τα συναισθήματα και σε εμάς...Να είστε πάντα καλά και ενωμένοι,
Kαι πάνω από όλα ΦΙΛΟΙ
ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ! :beer