Σε Βρήκα, Σε Είδα, Σ' Ευχαριστώ !
Ένα βράδυ του χειμώνα, πηγμένος από διάφορα, έγραψα στο Google "Ιστορίες του δρόμου" απλά ψάχνοντας κάτι για να ξεφύγει το μυαλό. Δεν ήξερα φυσικά τι θα επακολούθουσε. Εκείνο το βράδυ κατέληξα να κοιμηθώ ... το επόμενο πρωί αφου είχα διαβάσει το μισό forum. Όλο τον επόμενο καιρό μέχρι και τώρα βρήκα που έπρεπε να "έρθω ν αράξω" τις δύσκολες στιγμές. Έμαθα πράγματα απίστευτα, εμπλούτισα τον εγκεφαλο με ιδέες σκέψεις, χάρτες και άλλα πολλά όμορφα. Το κυριότερο όμως, ανακάλυψα Ανθρώπους (επίτηδες κεφαλαίο).
Δεν είμαι "δικυκλυστής" ή "μηχανόβιος" όπως οι περισσότεροι από εσάς εδώ. Λίγους μήνες πριν παραλίγο να γινόμουν μέλος της κοινότητας σας (κανά δυο από σας που ποστάρατε αγγελίες είχατε ενα πμ) αλλά μια δουλειά δεν έκατσε οπότε ... υπομονή. Είδα όμως τον εαυτό μου σε πολλά post και κατάλαβα πως οι "ταμπέλες" έχουν το όνομα, αλλά η χάρη είναι αλλού: στις αυθόρμητες αντιδράσεις, στην αλληλεγγύη προς τον αγνωστο, σ'ενα αδιόρατο νεύμα/χαμόγελο στο φανάρι (ή αλλού) και σε πολλά πολλά μικρά πραγματάκια που περνάν απαρατήρητα καθημερινά και συνεχώς.
Το συμπέρασμα λοιπόν του post τούτου, είναι ένα μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ σε όλους ξεχωριστά (ξεχώρισαν μερικά ονόματα αλλά δεν έχει σημασία να τ αναφέρω) στον/ην καθένα/μια από σας για όλα τα βράδυα που πέρασα μπροστά απ την οθόνη μου με ανάμεικτα συναισθήματα και με βοήθησαν να ξεφύγω απ τη ρουφιάνα τη ρουτίνα που μας μιζεριάζει όλους.
Πρώτο και τεευταίο post για μένα, ένας κύκλος κλείνει για ν ανοίξει κάποιος άλλος. Καλή δύναμη σε όλους/ες σας, και να θυμάστε ότι, όταν ένα κουτί σας παίζει φώτα/χαιρετάει με το χέρι, μπείτε στο κόπο να του ανταποδώσετε, μπορεί να ναι πονεμένη ψυχή κι αυτός
Αυτά τα λίγα στα γρήγορα από μένα, και από μιαόπως αρμόζει στη περίσταση
Απάντηση με παράθεση
