Πριν απο μισή ώρα βρισκόμουν στο αμάξι μου και επέστρεφα σπίτι απο την παραλία.
Κινούμουν στον παραλιακό δρόμο που ήταν τίγκα σε μηχανές και αυτοκίνητα.
Στο πίσω κάθισμα , πίσω απο την θέση του συνοδηγού, ηταν απλωμένο φαρδύ-πλατύ το υπέροχο μαυρο-κόκκινο colori μπουφανάκι μου.
Με την άκρη του ματιού μου το βλέπω κι αρχίζω να σκέφτομαι οτι φορώντας το , θα βγάλω την μπέμπελη καλοκαιριάτικα.
Αναρωτιέμαι μήπως ειναι υπερβολή το να φορέσω το μπουφάν ακόμα και για να πάω παραλία.....άσε που θα γελάνε οι υπόλοιποι λουόμενοι.
Με σκεφτομαι παπί απο τον ιδρώτα και το μπουφάν να εχει κολλήσει επάνω μου και ομολογώ οτι η ιδέα δεν μου φαίνεται καθόλου ελκυστική.
Μηπως ρε παιδάκι μου, οταν θα κινούμαι με αυτές τις ταχύτητες 30-50χλμ/ωρα (στον συγκεκριμμένο δρόμο λόγω κίνησης και να θες δεν μπορείς να πας πιο γρήγορα) , να μη φοράω το μπουφάν αλλα να το παίζω κι εγω χαριτωμένη όπως οι υπόλοιποι "αμπουφάνωτοι καβαλάρηδες" που έβλεπα γύρω απο το αμάξι μου?
Ξαφνικά ενας γδούπος και ενα απαίσιος μεταλλικος ήχος ακουγεται πίσω και πλάι μου.
Απο τους καθρέφτες βλέπω μια κοπελίτσα, η οποία ευτυχώς φορουσε κράνος αλλα απο κατω τιραντέ μπουζάκι και σορτσάκι, να φέρνει τούμπες και μετά να σέρνεται στην καυτή άσφαλτο για πολλά μετρα.
Μου κόπηκε η ανάσα!!
Παράτησα επιτόπου το αμάξι μου και έτρεξα προς το μέρος της......στο μεταξύ ομως δοξα τω θεω είχε σηκωθεί μόνη της και για καλή της τυχη τα διερχόμενα αμάξια πρόλαβαν και σταματησαν.
Δεν είχε τίποτα το σοβαρό , όμως ειμαι σιγουρη οτι τα εγκαύματα απο το σύρσιμο και οι επιδερμικές έστω πληγές της, θα την κάνουν να πονάει για πολυ καιρό ακόμα!!
Οπως καταλαβαίνετε.....μια που σκέφτηκα το θέμα του να μην φοράω μπουφάν......και μια που το ξέχασα.....
, εντιτ και η δευτερη )
