μετά την κατάνηξη ήρθε η ώρα της γίδας της βραστής στον κοσμά
ωραιότατη θα έλεγα αλλά μικρές οι μερίδες
πάντως η δροσιά εκείνη την ώρα κάτω από τον πλάτανο ήταν όλα τα λεφτά
μετά τον κοσμά θα πηγαίναμε σε όλα εκείνα τα χωριουδάκια που έγραψα πιο πάνω
μόνο που ήταν χωματόδρομος
αλλά οκ τι άλογο έχουμε μπήκαμε,
μόνο που το άλογο άρχισε να μπερδεύετε όταν συναντούσε διασταυρώσεις με τριπλές κατευθύνσεις
μετά τις πρώτες στην τύχη στροφές και αφού βρήκαμε κάποιους και ρωτήσαμε κάτι μας είπαν αλλά πάλι έγινε μπέρδεμα και βρεθήκαμε σε ποταμόδρομο με ωραιότατα χαλικάκια θαλάσσης διαμέτρου μερικών εκατοστών, αφού γλιτώσαμε 2-3 παραλίγο σούπες και αποθήσαμε με χέρια, πόδια και κράνη κάμποσα κλαδάκια βρεθήκαμε σε βατό δρόμο που κάπου έβγαζε, ωραία λέμε βρήκαμε το επόμενο χωριό
μόνο που, ξαναβγήκαμε στην πλατεία του κοσμά
100 μέτρα πιο πέρα από κει που αρχίσαμε