τι ωραίος ρε παιδιά . μιλάμε το παλικάρι πρέπει να είναι εγγονός του Δρακουμέλ (Μητσοτάκη ) και να μην το ξέρει !!!στη Ρωσσία χωρίς χαρτιά, χωρίς λεφτα, χωρίς γλώσσα και μόνος του ???
χίλια μπράβο για τα κουράγια σου ................ αναμένουμε !!!
τι ωραίος ρε παιδιά . μιλάμε το παλικάρι πρέπει να είναι εγγονός του Δρακουμέλ (Μητσοτάκη ) και να μην το ξέρει !!!
χίλια μπράβο για τα κουράγια σου ................ αναμένουμε !!!
Διασκέδαση είναι η τέχνη να κουράζεσαι τις ώρες ανάπαυσης !!!
Μας έχεις λιώσει...Αρχικά δημιουργήθηκε από George20vt
...to be continued
αλλα θα περιμένουμε
moto.gr on Instagram: https://www.instagram.com/motogrforum/
moto.gr on Facebook: https://www.facebook.com/groups/1800...3?locale=el_GR
Η διεύθυνση του προξενείου ήταν ήδη στο gps και χωρίς στάση συνεχίζω. Το πίσω λάστιχο ήταν ξανά χωρίς αέρα αλλά δεν είχα ούτε το χρόνο, ούτε τη διάθεση να ψάχνω ξανά για αέρα.
Μετά από λίγα χιλιόμετρα, φτάνω μπροστά στο Ελληνικό προξενείο της Οδησσού.
Το κτίριο του προξενείου
Σταματάω πρόχειρα και βγαίνει ο αστυνομικός φρουρός. Είχε πέσει σήμα ότι περίμεναν κάποιον Έλληνα με μοτοσυκλέτα και μου έκανε νόημα να παρκάρω τη μηχανή ακριβώς μπροστά στην είσοδο, μπροστά από το φυλάκιό τους.
Εκεί παίρνω τηλέφωνο ένα από τα παιδιά του προξενείου που μου είχε δώσει το κινητό του και ενημερώνω για το που ακριβώς βρίσκομαι. Σε λίγα λεπτά, ακούω σε μια γνώριμη γλώσσα… «είσαι ο Γιώργος;»
Για να μην το κουράζω με περιγραφές συναισθημάτων εκείνη τη στιγμή, τα παιδιά από το προξενείο με μάζεψαν και με πήγαν σε κοντινό μαγαζί όπου ένας τους κερνούσε με αφορμή τη γιορτή του. Ήταν 27 Ιουλίου και οι Παντελήδες είχαν την τιμητική τους...!
Η εναλλαγή ήταν ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ. Από το απόλυτο στρές, στην απόλυτη χαλάρωση. Ένιωσα πραγματικά σα στο σπίτι μου, σα να ήμαστε μια παρέα που γνωρίζεται χρόνια.
Παντελής, Γιώργος & Βαγγέλης ο σταθερός πυρήνας, σύν κάποιοι άλλοι που ήρθαν για λίγο ή έφυγαν νωρίς. Τους εξιστορούσα την εξέλιξη έως τότε του ταξιδιού και τα ποτήρια γέμιζαν αυτομάτως. Άντε στην υγειά μας λοιπόν… Οι μπύρες έδωσαν τη θέση τους σε βότκα και μετά από λίγο είχαμε γίνει όλοι κουδούνια.
Άλλες φωτογραφίες από τη μπυρο(βοτκο)κατάνυξη μην περιμένετε...
Αρκετή ώρα μετά, είχα την εξής εύλογη απορία...
- «Πως θα βρώ τώρα ξενοδοχείο χωρίς διαβατήριο ρε παλληκάρια;»
- «Ρε τι ξενοδοχείο, έλα να κοιμηθείς σπίτι μου» ήταν η απάντηση που πήρα από το Βαγγέλη.
Αν σας πω ότι δε με συγκίνησε, θα είναι ψέμα.
Στην Οδησσό έμεινα 3 μέρες – 2 νύχτες, όσο χρειάστηκε μέχρι να τακτοποιηθεί το θέμα των χαρτιών μου. Έκδοση προσωρινού διαβατηρίου για επαναπατρισμό και σφράγισμα μιας φωτοτυπίας – fax από το υπουργείο συγκοινωνιών στην Ελλάδα για την άδεια κυκλοφορίας της μηχανής.
Η μηχανή αυτές τις μέρες ξεκουραζόταν μπροστά στο προξενείο με τρύπιο πίσω λάστιχο. Όσο και να ρωτήσαμε, δε βρήκαμε βουλκανιζατέρ που να μπορεί να βγάλει τροχό και λάστιχο για κανονικό μπάλωμα οπότε αναγκαστικά κορδόνι. Είχα ήδη κάνει 1-2 μόνος μου στην πορεία έως τότε, μου χτύπησαν άλλο ένα στην Οδησσό. Μέχρι να φύγω από τη χώρα, το λάστιχο έμελλε να γίνει σπορτέξ από τα πολλά κορδόνια…
Για την Οδησσό, ό,τι και να πω θα είναι λίγο. Όσες μέρες έμεινα, την περπάτησα όσο περισσότερο μπορούσα. Παρίσι της ανατολής χαρακτηριζόταν παλιότερα και σίγουρα όχι άδικα.
Η αρχιτεκτονική της μοιάζει πάρα πολύ με το κέντρο της Γαλλικής πρωτεύουσας και για όποιον έρχεται από ανατολικά ο Ευρωπαϊκός αέρας εδώ είναι διάχυτος. Στα πρόσωπα του κόσμου, στις εθνικότητες των τουριστών, στις γνωστές ταμπέλες των καταστημάτων.
Είδα αρκετά αξιοθέατα της πόλης, όπως τις σκάλες του «Ποτέμκιν»...
Το παρακείμενο μίνι-τελεφερίκ για όσους βαριούνται το περπάτημα...
Την όπερα...
...και άλλα άπειρα
Ιδιαίτερη αναφορά αξίζει στο μουσείο της Φιλικής Εταιρείας που στεγάζεται στο οίκημα όπου και ιδρύθηκε.
Το οίκημα βρίσκεται κοντά στην "πλατεία Ελλάδας"
Κανόνες δημοσιεύσεων
Απάντηση με παράθεση