Έχουν περάσει πλέον κάποιες εβδομάδες που επέστρεψα και παρόλα αυτά φαντάζει αρκετά νωρίς & δύσκολο το να βάλω τις σκέψεις και τις εντυπώσεις μου σε μια σειρά και να τις αποτυπώσω κάπου.
Τα συναισθήματα είναι ανάμικτα, οι εικόνες νωπές, κάποιες εντυπώσεις ακόμη συγκεχυμένες. Ώρες ώρες νομίζω ότι το ταξίδι αυτό δεν έγινε ποτέ. Ήταν όλα τόσο αλλιώτικα που έρχονται στο μυαλό σαν ένα όνειρο από τη μέρα που πάτησα ξανά το πόδι μου Ελλάδα.
Όμως, ένα κλείσιμο των ματιών και μια ματιά σε φωτογραφίες με επαναφέρει στην σουρεάλ πραγματικότητα που βίωσα για 10 περίπου ημέρες. Μια περιοδεία σε ένα κομμάτι του κόσμου όπου οι εντυπώσεις είναι άλλοτε σαν ένα χάδι και άλλοτε πάλι σαν γροθιά στο στομάχι.