Πρώτο ταξίδι, έτυχε ναύλος για Κριμαία

[George20vt]

Έχουν περάσει πλέον κάποιες εβδομάδες που επέστρεψα και παρόλα αυτά φαντάζει αρκετά νωρίς & δύσκολο το να βάλω τις σκέψεις και τις εντυπώσεις μου σε μια σειρά και να τις αποτυπώσω κάπου.

Τα συναισθήματα είναι ανάμικτα, οι εικόνες νωπές, κάποιες εντυπώσεις ακόμη συγκεχυμένες. Ώρες ώρες νομίζω ότι το ταξίδι αυτό δεν έγινε ποτέ. Ήταν όλα τόσο αλλιώτικα που έρχονται στο μυαλό σαν ένα όνειρο από τη μέρα που πάτησα ξανά το πόδι μου Ελλάδα.

Όμως, ένα κλείσιμο των ματιών και μια ματιά σε φωτογραφίες με επαναφέρει στην σουρεάλ πραγματικότητα που βίωσα για 10 περίπου ημέρες. Μια περιοδεία σε ένα κομμάτι του κόσμου όπου οι εντυπώσεις είναι άλλοτε σαν ένα χάδι και άλλοτε πάλι σαν γροθιά στο στομάχι.

[George20vt]

Η ιδέα στριφογύριζε στο μυαλό μου από καιρό. Σε μια εποχή όπου το ταξίδι γίνεται όλο και πιο αποστειρωμένο, όπου η λέξη περιπέτεια έχει γίνει λογότυπο προς πώληση ή αυτοκόλλητο στην Αγγλική που διακοσμεί το ρεζερβουάρ της μηχανής, ήθελα απλά να ζήσω κάτι το διαφορετικό.

Οι περιορισμένες διαθέσιμες ημέρες , το όχι ιδιαίτερα υψηλό budget και η διάθεση για ένα ταξίδι στο χρόνο, έκαναν τον προορισμό να μοιάζει σχεδόν μονόδρομος.

Βορειοδυτική Μαύρη Θάλασσα λοιπόν στο μικροσκόπιο και βούρ για ανεύρεση πληροφοριών για το πώς θα γινόταν το ταξίδι πραγματικότητα.

[George20vt]

Όταν έχεις να κάνεις με χώρες της κεντρικής & δυτικής Ευρώπης, τα πράγματα είναι σαφώς πιο απλά.

Οι πληροφορίες στο internet άφθονες, οι (εξειδικευμένοι και μη) ταξιδιωτικοί οδηγοί διαφωτιστικοί και οι χάρτες λίγο πολύ ενημερωμένοι. Τα δρομολόγια των πλοίων τακτικά, ο ανταγωνισμός των εταιρειών μεγάλος και το επίπεδο των υπηρεσιών ικανοποιητικό ακόμη και για τους καλομαθημένους της παρέας.

Όταν αρχίζεις να ψάχνεις αντίστοιχες πληροφορίες για τους παρευξείνιους γείτονές μας, αντιλαμβάνεσαι ότι κάτι το διαφορετικό συμβαίνει εδώ.

Υπάρχουν τελικά κάποια κομμάτια του κόσμου για τα οποία οι πληροφορίες έρχονται με το σταγονόμετρο, τουλάχιστον για όσους δε μιλούν τη Ρωσική. Κάπου εδώ λοιπόν αρχίζει το στοίχημα με τον εαυτό μου ότι θα καταφέρω να βγάλω ένα τέτοιο ταξίδι μέχρι το τέλος μόνος μου… me, myself & I

[George20vt]

Έχοντας σχεδιάσει το βασικό κορμό της διαδρομής, ξεκίνησα την αναζήτηση πληροφοριών ώστε το σχέδιο να πάρει οριστική μορφή.

Το πλάνο ήταν φιλόδοξο αλλά και η διάθεση πολύ ανεβασμένη. Είχα 12 περίπου μέρες στη διάθεσή μου και η αρχικά σχεδιασμένη διαδρομή είχε ως εξής:

Αθήνα – Κωνσταντινούπολη – ferry για Σεβαστούπολη – γύρο Κριμαίας – Οδησσό – διάσχιση Καρπαθίων (Ουκρανικών & Ρουμανικών) – διάσχιση Βουλγαρίας – επιστροφή Αθήνα.

Η γνωστή παροιμία βέβαια που λέει «όταν ο άνθρωπος κάνει σχέδια, ο Θεός γελά» είναι πάντα στο πίσω μέρος του μυαλού μου. Σ’αυτό το ταξίδι, έμελε να δω πόσο ανεπτυγμένη έχει την αίσθηση του black humor ο τύπος εκεί πάνω…

[George20vt]

Ας πάρουμε τα πράγματα όμως από την αρχή.

Το πρώτο κομμάτι του ταξιδιού που ήθελε οργάνωση ήταν το ferry που θα με πήγαινε Σεβαστούπολη

Βρίσκω κάποια πληροφορία για ένα Ρωσικών συμφερόντων καράβι που κάνει το δρομολόγιο 1 φορά την εβδομάδα και με τα χίλια βάσανα βρίσκω και το e-mail ενός πράκτορα στην Τουρκία. Οι Ρώσοι φυσικά ούτε λέξη Αγγλικά αλλά ο Τούρκος φάνηκε συνεννοήσιμος.

Μου απαντά στο πρώτο e-mail για το κόστος των ναύλων, το οποίο θα μπορούσε να είναι κόστος κρουαζιέρας. 190$ για εμένα σε 4κλινη καμπίνα και 150$ για τη μηχανή…

Στο 2ο e-mail μου όπου ζητούσα πληροφορίες για τη διάρκεια του ταξιδιού, τον τρόπο πληρωμής και το πόσες ώρες νωρίτερα πρέπει να φτάσω, έλαβα τη θεϊκή απάντηση… “Mr. Georg, time cost money. Payment only in cash”.

[George20vt]

Καταϋποχρεωμένος από τον επαγγελματισμό του γείτονα, βρήκα άλλη λύση.

Συνάδελφος που ξέρει αρκετά καλά Ρώσικα, ανέλαβε να μιλήσει απ’ευθείας με τους Ρώσους. Μου κράτησαν μια θέση και μου έδωσαν ένα κινητό τηλέφωνο για να καλέσω μόλις φτάσω στο λιμάνι της Κωνσταντινούπολης.

[George20vt]

Ξεκινάω από Αθήνα απόγευμα Τετάρτης, αμέσως μετά τη δουλειά. Συνάδελφοι που με είδαν να αλλάζω πριν ξεκινήσω με ρώτησαν...

- Καλά, με τι θα πάς;
- Με τη μηχανή.
- ...... γιατί όχι με ζουρλομανδύα;

Το καράβι θα έφευγε από την Πόλη την Πέμπτη το βράδυ και δεν είχα πολύ χρόνο. Η διαδρομή γνωστή, βαρετή & δύσκολη, λόγω της μονοτονίας της εθνικής οδού αλλά και κυρίως της συσσωρευμένης κούρασης από μία απίστευτη προηγούμενη εβδομάδα τεράστιας πίεσης και ελάχιστου ύπνου.

Μικρή στάση στη Στυλίδα για αναπλήρωση υγρών.

[George20vt]

Ο ήλιος έπεσε και τα χιλιόμετρα κυλούσαν πλέον πολύ πιο εύκολα. Ανεφοδιασμός στο πόδι στη Θεσσαλονίκη και διανυκτέρευση σε συγγενικό σπίτι στις Σέρρες. Πρωινό εγερτήριο την επόμενη για να φτάσω Τουρκία το συντομότερο δυνατόν.

Τα χιλιόμετρα φεύγουν πολύ εύκολα και σε λίγες ώρες έχω περάσει ήδη και κάθε έλεγχο στο συνοριακό σταθμό των Κήπων. Ο έλεγχος περιορίστηκε μόνο στα έγγραφα (διαβατήριο, πράσινη κάρτα κλπ), ήταν καθαρά τυπικός και γρήγορος.

Έχω μπροστά μου κάπου 250 χλμ για την Πόλη και οδηγώ μάλλον ψαρωμένος από τα όρια ταχύτητας και τα πολύ συχνά μπλόκα της τροχαίας. Από τους τελευταίους, δε με ενόχλησε κανείς.

[George20vt]

Είμαι πλέον στο Karaköy, στην Πόλη, μπροστά από το σταθμό που εξυπηρετεί τα συγκεκριμένα πλοία.

[George20vt]

Η Νατάλυα, συνοδός της εταιρείας σε κάθε δρομολόγιο, θα μου έδινε το εισιτήριό μου και θα με καθοδηγούσε για τα γραφειοκρατικά ώστε να φορτωθεί η μηχανή στο φορτηγοποστάλι.

Το μόνο πρόβλημα, ότι τα Αγγλικά της Νατάλυα ήταν λιγότερα κι από τα δικά μου Ρώσικα…

[George20vt]

Υποψιασμένοι οι Τούρκοι «διεκπεραιωτές», έπεσαν πάνω μου σαν τα κοράκια, δίνοντάς μου να καταλάβω ότι έπρεπε να περάσω από χίλια δυο τελωνειακά γρανάζια που ήθελαν το λάδι τους για να δουλέψουν.

[George20vt]

Προσπάθησα να βγάλω άκρη μόνος, αλλά μη μιλώντας τη γλώσσα τους, κανείς δε μου έδινε την παραμικρή σημασία. Ο χρόνος άρχιζε να πιέζει και αναγκαστικά απευθύνθηκα στους «διεκπεραιωτές».

Ο πρώτος ήθελε 100 € και όταν με είδε να γελάω μου το γύρισε σε 100 λίρες Τουρκίας (περίπου τα μισά). Τελικά έδωσα ένα 20δόλαρο και πήραν όλα το δρόμο τους.

Τελωνείο εξόδου, σφράγισμα διαβατηρίου και διαδικασίες επανεξαξωγής της μηχανής από τη χώρα μας πήραν περίπου 1 ώρα.

[George20vt]

Η μηχανή φορτώθηκε στο βαπόρι και εγώ είχα ένα 2ωρο μπροστά μου για να πάρω λίγο άρωμα Πόλης…

[George20vt]

Για το τι ακριβώς εννοώ λέγοντας «φορτώθηκε», ας μιλήσουν καλύτερα οι εικόνες…

[George20vt]

Μετά από συνεννόηση φυστίκι για το που θα πρέπει να δεθεί, κατέβηκε η μπίγα και ανέλαβε δράση