ΜΖ ΕΤΖ 251 - Πρώτη βόλτα, πρώτες εντυπώσεις...
Ένα πρωινό Σαββάτου, στα πάτρια εδάφη της Αττικής, λίγο πριν να έρθω στο νησάκι που με φιλοξενεί (ως εργαζόμενο) για φέτος, κατάφερα να ξυπνήσω νωρίς!
Δεν ήθελε και πολλή σκέψη, εκμεταλλεύτηκα το πρωινό για να κάνω την πρώτη καλή μου βολτίτσα με το νεοαποκτηθέν μου ΜΖάκι, αν κι ο καιρός με ψιλοανησύχησε λίγο...
Ξεκίνησα λοιπόν απο Πειραιά, μέσω της παραλιακής ανέβηκα στη Βάρης-Κορωπίου, έστριψα για Μαρκόπουλο κι από κει Πόρτο Ράφτη με κατάληξη στην παραλία της Χαμολιάς, μετά τη Βραυρώνα!
Φραπεδιά "Φιέστα" περιπτέρου και τσουρεκάκι (από φούρνο στο Μαρκόπουλο) ανάμεσα στα πεύκα, λίγο χάζεμα και μετά αναχώρηση μια και τα σύννεφα δε μου πολυάρεσαν...
Για την επιστροφή μου επέλεξα να μπω στη Λεωφόρο Λαυρίου, βγαίνοντας από το Μαρκόπουλο και να γυρίσω για Πειραιά από το κέντρο, μέσω Λ. Μεσογείων και μετά Συγγρού. Φτάνοντας όμως στον Σταυρό και βλέποντας στο βάθος την Πεντέλη, είχα τη φαεινή ιδέα να συνεχίσω ίσια και σε λίγη ώρα στεκόμουν έξω από το μέγαρο της Ροδοδάφνης, αυτό που προοριζόταν να στεγάσει την περίφημη Δούκισσα της Πλακεντίας και τελικά σήμερα έχει μετατραπεί σε πνευματικό κέντρο του Δήμου Πεντέλης... αναλογιζόμενος τη Δούκισσα, θυμήθηκα και το γνωστό θρύλο περί αισθηματικών περιπετειών της με το λήσταρχο Νταβέλη (fake, αλλά πιασάρικος ο θρύλος) κι έτσι κάνα μισάωρο και κάτι αργότερα και μετά από λίγο μπέρδεμα (κάθε φορά ψιλομπερδεύομαι, δε μπορώ να καταλάβω το γιατί), βρέθηκα έξω από την είσοδο της ονομαστής σπηλιάς "του Νταβέλη", στο βουνό της Πεντέλης, με τα υπέροχα παμπάλαια εκκλησάκια της (οι εντουράδες θα τη γνωρίζουν καλά!)
Σαν ξεμυαλισμένος που είμαι, ξέχασα για πολλοστή φορά να πάρω φωτογραφική μαζί μου, αλλά έπονται κι άλλες βόλτες με το ΜΖ, οπότε δεν πολυστεναχωρήθηκα... ως τιμωρία για την αμέλειά μου, κατεβαίνοντας έφαγα και μερικές ψιλές σταγονίτσες, ευτυχώς τίποτα το σπουδαίο, μια και τα λάστιχά μου είναι και κάπως αρχαία και δε θα ήθελα να τα δοκιμάσω σε συνθήκες βροχής!
Σύνολο διαδρομής από το σπίτι μου ως... το σπίτι μου, σχεδόν 110χμ, όχι άσχημα...
Το μηχανάκι, τώρα:
Στην άσφαλτο δίνει αίσθηση σταθερότητας κι όχι "ποδηλάτου", σαν κανονική μηχανή, δηλαδή! Εντάξει, δεν είναι και σαν το Bandit μου, όμως δε θα έλεγα ότι σε κάποιο σημείο μου ενέπνευσε ανασφάλεια λόγω κρατήματος και σταθερότητας! Στις ευθείες, ειδικά στο κομμάτι της Βάρης-Κορωπίου που πέτυχα μηδενική κίνηση, άνοιξε απροβλημάτιστα μέχρι τα 100-110χμ/ω, δεν προσπάθησα να το τσιτώσω παραπάνω σε πρώτη φάση διότι τώρα το μαθαίνω το ΜΖάκι κι επί πλέον τα λάστιχα, αν κι όχι φαγωμένα, είναι 100 χρονών και δεν έχω προλάβει να τα αλλάξω...
Στα στροφιλίκια, ειδικά στο κομμάτι Μαρκοπούλου-Πόρτο Ράφτη-Βραυρώνας μπορώ να πω ότι με ψιλοφόβισε, όχι όμως λόγω κρατημάτων κλπ. Απεναντίας, θα έλεγα ότι στρίβει ΠΟΛΥ καλύτερα απ'ό,τι περίμενα, όμως μη έχοντας εμπειρία από οδήγηση σε δίχρονα μηχανάκια, τα ψιλοέκανα πάνω μου σε κάνα δυο φάσεις που ήθελα να κόψω γρήγορα και έπρεπε να δουλέψω φουλ τα φρένα... κατεβάσματα ταχυτήτων και άφημα γκαζιού, τζίφος... ως εκ τούτου συνέχισα τη βόλτα μου με ρυθμούς... κότας! Πού θα πάει όμως, θα του πάρω τον αέρα!! :rotflmao:
Πάντως και τα φρένα (δίσκος μπροστά, ταμπούρο πίσω), θα έλεγα ότι είναι αρκετά έως πολύ καλά! Βεβαίως είναι και πολύ ελαφρύ (<150 κιλά) το ΜΖάκι!!
Τέλος, στο εντουροκομμάτι της διαδρομής μου (2-3χμ από την έξοδο της ασφάλτου προς ραντάρ ως τη σπηλιά της Πεντέλης) με έβγαλε ασπροπρόσωπο, αν και θα ήθελα τις πίσω αναρτήσεις λίγο πιο μαλακές, κοπανάει αρκετά! Άκουσα ότι ρυθμίζονται, θα το τσεκάρω! Ένα μικρό κομματάκι προς τη Σπηλιά είναι γεμάτο χαλαρές λατύπες (κομματάκια μάρμαρο από την κατεργασία των λατομείων), και στο γυρισμό, που είναι ψιλοκατηφορικός, με προβλημάτισε αρχικά! Όμως το ΜΖ στάθηκε στο ύψος του, και σ'αυτό βοήθησε και το μικρό του βάρος, που κάνει το κουμαντάρισμα πιο εύκολο, καθώς και το τιμόνι που κόβει πολύ! Άρα το ΕΤΖ 251 είναι εν δυνάμει κι ένα πολύ αξιοπρεπές εντουράκι!
Α, και μέσα στην κίνηση, χώνεται και τρυπώνει παντού, καλύτερα κι από παπί!!
Συνοψίζοντας, οι εντυπώσεις μου από την πρώτη "καλή" γνωριμία είναι από πολύ καλές έως άριστες!!! Κι οι όποιες στιγμές που αισθάνθηκα "άβολα", δεν οφείλονται στο μηχανάκι αλλά κυρίως στη δική μου έλλειψη δίχρονο-εμπειρίας!!
Ευχαριστήθηκα και λαδοκαπνίλα (πώρωσηηη) μέσα στην κίνηση της Παραλιακής και μετά της Μεσογείων, αλλά πιο πολύ από μένα την ευχαριστήθηκαν οι διπλανοί ΙΧήδες με τα ανοιχτά παράθυρα!! :a5:
Έχω σκοπό να την ξανακάνω τη βόλτα, και δικάβαλος κι αυτή τη φορά θα θυμηθώ να πάρω και εξοπλισμό φωτογράφου!
Απάντηση με παράθεση
) φωτογραφική μαζί στη βόλτα, βάζω μια παλιότερη με το ΜεΖεδάκι παρκαρισμένο!
