Υπάρχουν και άλλα εκεί και άλλα...... :rotflmao:Αρχικά δημιουργήθηκε από tai
ενα αυτοκόλλητο για το γαμώτο
Πολύ χάρηκα στο passo Stelvio
Υπάρχουν και άλλα εκεί και άλλα...... :rotflmao:Αρχικά δημιουργήθηκε από tai
ενα αυτοκόλλητο για το γαμώτο
Πολύ χάρηκα στο passo Stelvio
:a19: :a19:
θα την βρω την ακρη
Απο της πρώτες εικόνες που βλέπεις οταν ξυπνας φτιάχνει ή χαλάει η μέρα σου.
Ανοίγοντας το παράθυρο του δωματίου βλέπω μια συννεφιασμένη λίμνη χωρις να βρέχει
και αγναντεύοντας, θυμάμαι την χτεσινή μέρα
Εχτες, θυμάμαι οτι δεν μπορούσα να ξεχωρίσω απο την βροχή πια λίμνη ηταν δεξιά μου ερχόμενος προς τα εδώ.
Έπεφτε σιγα σιγα το σκοτάδι
Δεν υπάρχη περίπτωση να παω ουτε μετρο παρακατω με τους καταράκτες αυτους, λεω
Στο πρώτο μαγαζί σταματισα, νομιζoντας (ετσι το ελεγε το gps) οτι ειναι hotel.
ηταν τελικα bar
Eνας καφές και μια μπύρα για να δούμε τι παίζει απο hotel στην περιοχή
Μέχρι να φέρει την μπύρα η κινεζουλα με το νο89 σουτιεν, κατάλαβα οτι ειναι μπαρ σε στυλ saloοn με της πουτάνες του και τους καμένους μεσήλικες εργάτες που γίνονται αλκοολικοί ελπίζοντας σε ενα βλέμμα, γιατι απο κοκο δεν! Τους έπαιζε πολύ καλά η κινεζουλα.
Φεύγουμε και πάμε σε ενα hotel που δεν ειχε μεν δωμάτιο άδειο, αλλά είχε μια παρέα, ευχάριστα ψιλοσουρομένων αντρών που προσπαθούσαν να με βοηθήσουν με τα γερμανοιταλοελβετικα τους και δεν με άφηναν να φύγω εαν δεν γινόμουν και εγω τύφλα στο μεθύσι.
πιες για να σου πούμε, ενα πράγμα.
Η γυναίκα να περιμένει έξω, (για να ρωτήσω μπήκα), το βραδάκι να χοντραίνει, η βροχή καρέκλες, οι τύποι να με κρατάνε (κυριολεκτικά) απο τα χέρια, και εγω να μην εχω καμια ελπίδα για hotel
ηταν μια εικόνα γαμηστερή.
Να θελω να τους κοπανίσω αλλα απο την άλλη η καλόκαρδες φάτσες τους και η φιλοξενία τους με λίγωναν.
Η σωτηρία ήρθε απο την ξενοδόχα που με την προτροπή να μου δείξει εκεί κοντά ενα άλλο ξενοδοχείο με έβγαλε έξω.
πλάκα ειχε τελικα
μετα απο 2 ημέρες ξανα χαμογέλασα στην χτεσινή θύμηση.
τελος πάντων.
Bλέπω την γυναίκα να εχει ξυπνήσει και αν εχει κατεβει,
βγάζω μια ακόμα φώτο και παω για το πρωινό
μαζεύουμε τα πράγματα και περνάω απο το ταμείο.
"120 μου λεει"
"να ειναι η ωρες σου εκμεταλλευτή" του λέω
Φεύγοντας με της βαλίτσες, παω απέναντι προς το δημοτικό parking που εχω αφήσει την μηχανή.
Εκει βλέπω εναν πίνακα ανακοινώσεων που μέσα στον κατακλυσμό εχτες το βράδυ δεν τον ειδα, και μένω βλάκας.
Περιέχει ολα τα ξενοδοχεία της κοντινής περιοχής (4-5χλμ) με τα τηλέφωνα τους και της τιμές τους που δεν κόστιζαν πανω απο 50-60 ευρώ. ΓΜΤ την βροχή σου.
Ξεκινήσαμε με καλύτερο καιρό, δλδ ψιχάλα, για τους μεγαλύτερους καταρράκτες της Ευρώπης. Στο rheinau
Ο δρόμος περνάει απο την Ζυρίχη.
Είχαμε ξαναπεράσει και δεν μας ενθουσίασε, αλλά το χειρότερο είναι η κίνηση που βρίσκεις, και με βροχή μαζί δεν παίζετε.
Τελικά μετα απο αρκετή ταλαιπωρία βγαίνουνε και πιάνουμε τον κεντρικό δρόμο για να μαζέψουμε χλμ.
Εκει μόλις τα χλμ φτάσανε τα 130, ανακάλυψα οτι, καλή η ταινία, αλλά εαν ανέβαζα κι άλλο χλμ, η ζελατίνα θα μου επερνε το κεφάλι.
Νομοταγής λοιπόν απο εδω και περα λόγω ανάγκης.
Έχουμε και τον καιρο να κάνει ρεπό.
απλα για 3-4 ωρες δεν βρέχει.
τελικά ειναι ωραία ετσι
Φτάνουμε στους καταρράκτες τελικά.
Εχει το κλασικό κάστρο στην "μύτη" που κάνει στροφή το ποτάμι
Κατεβαίνουμε μεσα στο πράσινο και τον βλέπουμε
Καταρχάς ο Ρήνος ειναι μεγάλος!!
Εκεί που "πέφτει" εχει στην μέση του ενα νησακι.
Μην φανταστείτε τιποτα μεγάλο, ειναι δεν ειναι 10 μέτρα φάρδος.
Σε πανε με πλοιάρια και ανεβαίνεις επάνω του για να νιώσεις "μεσα" στον καταρράκτη
Εδω απλα θα βαλω φωτο γιατι η αισθηση δεν περιγράφεται.
Κανόνες δημοσιεύσεων
Απάντηση με παράθεση