Χωματινη διαδρομη Άθηνα-Ψαράδες.

[crs-k]

Γυριζουμε και παιρνουμε τον δρομο προς τα 'κει που περναει στα 1850μ, μολις 70μ κατω απ' την κορφη.
Ο δρομος κινειται για ενα μικρο διαστημα ισοϋψως πριν αρχισει να κατεβαινει το Νοτιοδυτικο κοματι της Οξυάς προς την Άμπλιανη.

Στο κατεβασμα καπου βρηκε σημα το τηλεφωνο και χτυπαει.
Ειναι ο Θοδωρας και μου λεει οτι ειναι εξω απο το Κρίκελλο και θα παει για Δομνίστα.
Του λεω οτι μολις κατεβαινουμε το βουνο προς την Άμπλιανη, οπου και θα κατσουμε για μεσημερι, οποτε πριν την Δομνίστα να στριψει αριστερα για Στάβλους και Άμπλιανη και να μας βρει στην πλατεια της.

Επ' ευκαιρεια (που σταματησα) αποθανατιζω και μια ομορφη εικονα με τα μαζεμενα γελαδια απο κατω μου.


(Σημειο φωτο "Γ" σε Χαρτη 04_02)

[crs-k]

Ο κατηφορος ειναι δυσκολος στο αλπικο, αλλα ξερω οτι ειναι καλυτερος ο δρομος οταν μπουμε στα ελατα.
Ηξερα !!!
Μπροστα απο μας εχει περασει το Γκρέιντερ και τα 'χει κανει ολα πουτανα!

Οταν με τα πολλα φτανουμε στην ασφαλτο κανουμε αριστερα και κατεβαινουμε τον τσιμεντινο δρομο προς την 'Αμπλιανη (Σταυροπηγή, 1230μ).
Υπαρχουν δυο δρομοι προς την πλατεια.
Ο ενας την φτανει μεσω σκαλοπατιων, οποτε πρεπει οι μηχανες να μεινουν μακρυα.
Ο αλλος που φερνει τις μηχανες μεσα στην πλατεια ειναι ενα Λαβυρινθος.
Καποτε φτανουμε, αλλα το καφενειο ειναι κλειστο και θ' ανοιξει στις 17:00 (ειναι κοντα 15:00).

Αφου πλενομαστε λιγο στην βρυση και κανουμε κι ενα τσιγαρο αποφασιζουμε να φυγουμε για την Δομνίστα.
Το οτι δεν εχει ερθει ο Θοδωρας ακομα μας κανει να αποφασισουμε να παμε απο την ασφαλτο ωστε να συνατηθουμε (δεν πιαναν τα τηλεφωνα), κι οχι απο το χωμα που ειχαμε αρχικα σχεδιασει.
Φευγουμε μαλιστα και με χρονικη διαφορα ο ενας απο τον αλλο, ωστε να τον πετυχουμε σε τυχον μπλεξιμο που θα 'χε μεσα στο χωριο.

[crs-k]

04_03

[crs-k]

Τον Θοδωρα τον συναντησαμε τελικα λιγο πιο εξω απ' το χωριο (με ροζ στον Χαρτη 04_03) και θα μπορουσαμε να ακολουθησουμε την προσχεδιασμενη διαδρομη (ακυρωμενη με μπλε στον Χαρτη 04_03), αλλα ο Κωστας ειχε φυγει μπροστα για να μην μα καθυστερησει με το DT στην ασφαλτο κι ετσι ακολουθησαμε κι εμεις ...

Κατηφορησαμε προς τους Στάβλους (1240μ) κι απο 'κει προς το ρεμα πριν πιασουμε τον κεντρικο δρομο, οπου στριβοντας αριστερα ανηφοριζουμε για την Δομνίστα (1000μ).

Βρισκουμε τον Παντοπωλη που θα ΄ταν κι ο "βενζινας" μας, κι αφου μας εδωσε την αδεια "να φαμε πρωτα και μετα", αραζουμε στο πλατανι και την πεφτουμε στα λουκανικα και τις μπυρες.

Κατα την διαρκεια του φαγητου, ρωταμε και μαθαινουμε (μετα κι απο μερικα τηλεφωνηματα), οτι δεν υπαρχει αλλη γεφυρα προς τα 'κει που θελουμε να παμε στον Κρικελλοπόταμο και θα πρεπει να περασουμε το ποταμι απο μεσα.

Επειδη η ωρα ειναι ψιλοπερασμενη αποφασιζουμε να ακυρωσουμε την αρχικη σχεδιαση (πορτοκαλι "Χ" σε Χαρτη 04_03) και να κινηθουμε προς το Κρίκελλο ωστε να περασουμε απ' την γεφυρα και αμεσως μετα απο αυτην να παμε παραλληλα με το ποταμι απο την Βορεια πλευρα και φτανοντας στο ιδιο σημειο που ειχαμε σχεδιασει να ανεβουμε κανονικα την Καλλιακούδα.

Αγοραζουμε λοιπον, μετα το φαϊ, δυο εικοσαλιτρα και αφου τα μοιραζουμε στα διαφορα τεποζιτα, ξεκιναμε.

[crs-k]

04_04

[crs-k]

Κατεβαινουμε προς το ποταμι κι αφου το περασουμε λιγο μετα στριβουμε αριστερα στον αποτομα ανηφορικο στενο χωματοδρομο.

Ανεβοκατεβαινει συνεχεια απο και προς το ποταμι για να βρει "πατημα" στην αποτομη πλαγια της Καλιακουδας, αλλα περναει μονιμα σχεδον μεσα απο πλατανια.

Περνοντας ενα απο τα πολλα ρεματακια σταματαμε για να φτιαξουμε ενα καφεδακι.


(Σημειο φωτο "Α" σε Χαρτη 04_04)

[crs-k]

Απο εδω και μετα ο δρομος ανηφοριζει μεσα απο ελατα και με πολλες πετρες απο κατολισθησεις, που χρηζουν ιδιαιτερης προσοχης.

Γι αυτο εξ' αλλου και το Γκρέιντερ ειναι σε πρωτη ζητηση ...


(Σημειο φωτο "Β" σε Χαρτη 04_04)

[crs-k]

... στο σημειο που συνανταμε την διαδρομη που ειχαμε αρχικα χαραξει (ακυρωμενη με μπλε στον Χαρτη 04_04), λιγο πριν αρχισουμε το πιο εντονο ανεβασμα στην καρδια της Καλιακουδας.


(Σημειο φωτο "Β" σε Χαρτη 04_04)

[crs-k]

Συνεχιζουμε το ανεβασμα, απο μετριας βατοτητας δρομο, μεχρι τα "Λακώματα" οπου βρισκεται και το καταφυγιο του ΕΟΣ Καρπενησίου στα 1450μ.

[crs-k]

04_05

[crs-k]

Απο 'δω αρχιζει το κατεβασμα προς το Μεγάλο Χωριό (720μ) σε μετριο δρομο μεχρι την μεση και καλυτερο απο 'κει και κατω.

Περναμε απο μεσα και ασφαλτινα κατεβαινουμε μεχρι τον Καρπενησιώτη (το ποταμι) για να περασουμε απεναντι στο Νέο Μικρό Χωριό (740μ) και να προχωρησουμε προς το Παλιό Μικρό Χωριό (890μ) που ειχε καταστραφει σχεδον ολοσχερως απο κατολισθηση το 1962.

Βγαινουμε λιγο πιο εξω και στην αυλη απο ενα εκκλησακι ανεβαζουμε τις μηχανες (φτιαχνοντας ραμπα) ...


(Σημειο φωτο σε Χαρτη 04_05)

[crs-k]

... στηνουμε στα γρηγορα και με λιγο φως τον καταυλισμο μας.


(Σημειο φωτο σε Χαρτη 04_05)

[crs-k]

Η με τα ποδια μετακινηση μας μεχρι το ομορφο κεφαλοβρυσο-πλατεια του χωριου κατω απ' το μεγαλο πλατανι, αφησε μεγαλυτερα περιθωρια σε τσιπουροπαρεκτροπες.

Το μαγαζι ειχε και μαγειρευτα φαγια που σχεδον ολοι τα προτιμησαμε. :wacko:

Η επιστροφη προς τις σκηνες εγινε με την συνοδεια πυγολαμπιδων.

Ενα τελευταιο τσιγαρακι κι ενα ποτηρακι τσιπουρο, μεσα στην απολυτη σιγαλια, στα παγκακια της εκκλησιας κι ο υπνος προμηνυονταν βαθυς και δροσερος ... :o

[crs-k]

Το πρωινο ξυπνημα κι ο καφες ηταν απολαυση μεσα στα ελατα!


(Σημειο φωτο "Α" σε Χαρτη 05_01)

[crs-k]

Υπηρχε ομως διαχυτη μια μελαγχολικη (που βγαζει και την εικαστικη) διαθεση, μιας κι η παρεα θα μειωνοταν κατα τα 2/6 ...


(Σημειο φωτο "Α" σε Χαρτη 05_01)