Χωματινη διαδρομη Άθηνα-Ψαράδες.

[crs-k]

Νιωθοντας την αναγκη για μια μικρη αναφορα ...
Αρχιζω απο αυτους που ηταν λιγες μερες μαζι μας.

Ο Θοδωρας (tdaf), ειχε πολυ θεληση και κουραγιο.
Με ελαχιστο εξοπλισμο και μηδενικη εμπειρια, ΘΕΛΗΣΕ κι ακολουθησε σε πολλα δυσκολα κοματια, με αποτελεσμα να κερδισει με το σπαθι του τον σεβασμο ολων.

Ο Βασιλης (ξαδελφος του Uriah Heep, καρδιολογος), οδηγοντας το βαρυφορτωμενο τερας, με τ' ασφαλτινα λαστιχα σε οποιοδηποτε σπαστηρι, χωρις ποτε να βαρυγκομησει, ηταν ο ανθρωπος που μας ενεπνεε με την ηρεμια και την ψυχραιμια του. Οι ιατρικες του συμβουλες και φαρμακα που κουβαλαγε μαζι του, μας εκανε να αισθανομαστε ανασφαλεις οταν εφυγε.

Ο αλλος Βασιλης (Uriah Heep), ηταν η προσωποποιηση της (καλως εννοουμενης) τρελλας. Ξαφνικα αγοραζει και ετοιμαζει μηχανακι, μολις 15 μερες πριν ξεκινησουμε, για να μας ακολουθησει! Λατρευε αυτο που καναμε και το καταυχαριστοταν. Μας γεμιζε με ιστοριες σε καθε σταση! Μονο του μειονεκτημα η αναζητηση καυτερης πιπεριας σε καθε "κωλοχωρι" που καθομασταν!

Για τον Κωστα οτι και να πω θα τον αδικησω. Ειναι αυτο που εχει ο καθενας στο μυαλο του οταν λεει την λεξη "ψυχη"!
Με το DTακι και χωρις να εχει κι αυτος μεγαλη εμπειρια ακολουθουσε στα ισια παντου.
Το κυριοτερο ομως ειναι οτι οπου κι οποιος χρειαζοταν την οποιαδηποτε βοηθεια, εβρισκε ΑΜΕΣΩΣ τον Κωστα διπλα του!
Το εντυπωσιακο ειναι οτι αν και ειναι Θεσσαλος (Λάρισα) και πολυ καλος στο τσιπουρο του αρεσε το τσιπουρο ΧΩΡΙΣ γλυκανισο. :rotflmao:

Ο Αντωνης (Oldman) τελος ηταν ο φυσικος αρχηγος. Με την μεγαλη του εμπειρια στο χωμα (και στα μηχανολογικα) ειχε επαξια κατακτησει αυτην την θεση. Ηταν το "αναγνωριστικο" μας σε αρκετες περιπτωσεις που χρειαστηκε να "ανοιξει" δρομο με το ΚΤΜ για να δει αν μπορουσαμε να περασουμε κι ηταν προθυμος να τρεξει οπου υπηρχε αναγκη.
Χωρις τον Αντωνη ΔΕΝ θα γινοταν αυτο το εγχειρημα!
Αν και το σχεδιαζα για μενα, ειχα καταλαβει νωρις, οτι μονος μου ΔΕΝ θα μπορουσα (και δεν επρεπε) να ξεκινησω.
Η συμμετοχη του Αντωνη ηταν καταλυτικη για την ολη εξελιξη των πραγματων.

Εγω (crs-k).
Επειδη το ξερω οτι θα πουν διαφορα τα υπολοιπα παιδια ...
ΜΗΝ τους ακουσετε!
Το μονο που εκανα ηταν οτι με το GPS εβρισκα τον δρομο.
Γι' αυτον τον λογο ημουνα συνεχεια μπροστα κι εφαγα την λιγοτερη σκονη απο ολους!
Το οτι οδηγουσα το αλλο βαρυφορτωμενο τερας, ηταν ισως το μονο για το οποιο θα μου αξιζε καποια μνεια, αν και ειμαι σιγουρος οτι πολλοι θα τα καταφερναν καλυτερα ...
Μειονεκτηματα: Πολλα και θα γραφει ειδικο βιβλιο!


Ενα μεγαλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ προς ολους παιδια.

Ηταν τιμη μου και χαρα μου που ημασταν παρεα !!!

[crs-k]

Ταξιδευοντας προς Νοτο, δεν αντεχα την ζεστη και την μονοτονια της Εθνικης.
Ετσι μετα τα διοδια στρβω δεξια για Βέροια, με σκοπο απο Κοζάνη να κατεβω Καλαμπάκα μεσω των Γρεβενών και να συνεχισω παραλληλα με την Εθνικη το ταξιδι για την Αθήνα.

[crs-k]

Στην Βέροια εκανα βολτες στις καφετερειες της πολης μιας κι ηταν μια παρα μηπως και πετυχω πουθενα την μηχανη του Στέργιου (Stergios69) μιας και τον ιδιο δεν τον γνωριζω και δεν ειχα και το κινητο του.

Αποτυγχανοντας σ' αυτην την αναζητηση, πιανω τον παλιο δρομο για Κοζάνη. Ανεβαινω μεχρι το περασμα της Καστανιάς, πανω απο την Παναγια την Σουμελα, στα 1370μ, οπου η θεα ειναι καταπληκτικη, με την λιμνη Σφηκιά σε πρωτο πλανο ...

[crs-k]

... την Εγνατια να γεφυρωνει χασματα και την τ.λιμνη του Αλιάκμωνα στο βαθος ...

[crs-k]

... και τελος την Εγνατια ξανα να χανεται προς την Κοζάνη.

[crs-k]

Κατεβαινω λιγο μεχρι την Ζωοδόχο Πηγή (1260μ) οπου και σταματαω για μια μπυρα και τρια σουβλακια. :wacko:

Βενζινα ειχα βαλει εξω απο την Βέροια, οποτε φευγω non stop, τον κατηφορο μεχρι την Εγνατια, λιγο πριν την Κοζάνη.

Μεσω της Εγνατιας φτανω μεχρι τα Γρεβενά οπου κι εχοντας ηδη αλλη διαθεση, αλλαζω τα πλανα μου κι αντι για τον δρομο προς Καλαμπάκα και Τρίκαλα, πιανω τον μικρο επαρχιακο και πανεμορφο δρομο, που παει για Μέτσοβο.

[crs-k]

Περναω απ' εξω και συνεχιζω κατεβαινοντας τον στενο με παρα πολλα στροφιλικια δρομο που παει για Γιάννενα, εχοντας στ' αριστερα μου πολλα εργοταξια κατασκευης του κοματιου της Εγνατιας που με πολλες σηραγγες περναει Νοτια του Μετσόβου.

Καμποση ωρα μετα η Παμβώτιδα και τα Γιάννενα μπαινουν στο οπτικο μου πεδιο, ενω κατεβαινω προς τα ΄κει.

[crs-k]

Η Αφρικα μου ζηταει ρεζερβα και 10χλμ εξω (αφου εχω περασει) απ' τα Γιάννενα σταματαω μετα απο 3 ωρες και 20 λεπτα συνεχους οδηγησης !!!
Οποιος πει κακη κουβεντα για την σελλα του Μπατζιο, θα του κοψω τα ποδια!

Αφου ηπια εναν καφε κι ενα νερο συνεχιζω Νοτια κι αφηνοντας αριστερα μου την Άρτα παω προς Πρέβεζα.
Περνοντας απο το υποθαλασσιο τουνελ, βγαινω στο Άκτιο, κι απο 'κει σε λιγο βρισκομαι στην Λευκάδα.

[crs-k]

Το ανεβασμα μεχρι την Καρυά (485μ), το ημιορεινο χωριο της γυναικας μου, μεσα στην δροσια, ηταν το πιο ευχαριστο κοματι, μετα απο πολυ ωρα παραθαλασσιας ή καμπισιας διαδρομης. :wacko:

Τελικα ομως η βραδυνη βολτα στην πλατεια για φαϊ με τις γυναικες της ζωης μου ηταν για μενα η μεγαλυτερη χαρα και ξεκουραση.

[crs-k]

Εφυγα αργα, απο την κλασσικη διαδρομη για Αθήνα.

Κατεβαινοντας προς την πολη της Λευκαδας κρατησα (για σας) μια εικονα της πολης ...

[crs-k]

... και των διπλανων Νοτιοτερων χωριων (Σφακιώτες) απο ψηλα!

[crs-k]

Περνοντας απο το σπιτι του πατερα μου εξω απ' τ' Αγρίνιο ...

[crs-k]

... χαρηκα που η επιμονη μου επιασε τοπο και (αφου εβαλε μυαλο ο πατερας μου) τα χελιδονια ξαναγυρισαν μετα απο πολλα χρονια.

[crs-k]

Το μονο που φροντισα μετα ηταν να προλαβω να κανω ενα μπανιο πριν ερθω στο Δελεαρ!

Κι ετσι και με την δικη μου επιστροφη (εστω και λιγο κυκλικη) στην βαση μου, εληξε ολο αυτο το μακρυ κι ομορφο ταξιδι.

Με 1350χλμ απο το "χωματινο" (μεχρι που χαλασε το DT) κοματι και την Αφρικα να δειχνει 2525χλμ με την επιστροφη μου στο σπιτι.





Ευχομαι ΟΛΟΙ να καταφερνουν να κανουν πραγματικοτητα τα ονειρα τους!

[crs-k]

10_06


Ο Χαρτης αυτος ειχε παραληφθει απο παραδρομη και αναφερεται στα ποστς: 1 και 2.