Χωματινη διαδρομη Άθηνα-Ψαράδες.

[crs-k]

02_11

[crs-k]

Οταν φτανει ο Θοδωρας (με καποια καθυστερηση) φευγουμε προς την Αράχωβα (950μ) οπου ανεφοδιαζομαστε σε βενζινες και τσιγαρα για να ανεβουμε προς τα Καλύβια Αράχωβας.

Φτανοντας στον "Σταυρό" (1130μ) δεν παμε απο το προσχεδιασμενο χωμα στ' αριστερα μας (διαγραμμενη με μπλε διαδρομη στον Χαρτη 02_11), μιας και κοντευει 20:00 η ωρα και πρεπει καπου να στησουμε.

[crs-k]

02_12

[crs-k]

Παμε προς το κεντρο του οροπεδιου, που ειναι χτισμενο ΟΛΟ γυρω απο τον κεντρικο δρομο και συνεχιζει να χτιζεται με εντατικους ρυθμους, και στριβουμε αριστερα ψαχνοντας να βρουμε ενα μερος που να ειναι καλυμενο με δεντρα απο ανατολικα (ωστε να μην ξαναμαζευουμε μεσα στον ηλιο).
Μετα απο μια μικρη αποτυχια (ενα ωραιο μερος ειχε ενα πεταμενο ψοφιμι και βρωμαγε) τελικα καταληξαμε και στησαμε στα γρηγορα οσο ειχαμε ακομα φως!

(Σημειο φωτο σε Χαρτη 02_12)

[crs-k]

02_13

[crs-k]

Ενα μαγαζι που ηταν ανοικτο στα Καλύβια Αράχωβας μολις εδιωχνε τον μαγειρα, οποτε για φαϊ επρεπε να κατεβουμε ειτε στην Αράχωβα, ειτε στην Αγόριανη (Επτάλοφο).

Με δεδομενο οτι ειμασταν στο μεσο περιπου κι απ' τα δυο προτιμησαμε τα 12χλμ μεχρι την Αγόριανη (840μ) ...

(Σημειο φωτο σε Χαρτη 02_13)

[crs-k]

... με τα πολλα νερα (που βγαινουν και μεσα απ' τα Πλατανια) ...

(Σημειο φωτο σε Χαρτη 02_13)

[crs-k]

... και το καλο φαϊ!

Το τιμησαμε δεοντως, τοσο το (πραγματικα καλο) φαγητο οσο και το τσιπουρο.

Το ανεβασμα κατα τις 00:30 προς τον χωρο του καταυλισμου (μπλε "Χ" σε Χαρτη 02_13) βραδυατικα και πολυ ελαφρα ντυμενοι, εξαφανισε καθε ιχνος τσιπουρου (τοσο που χρειαστηκε να αναπληρωσουμε με ενα σφηνακι πριν πεσουμε) και αυτος ηταν και ο πρωτος τοσο βαθυς και δροσερος υπνος!

[crs-k]

Το ξυπνημα καθως κι ο πρωινος καφες ηταν πολυ ευχαριστα, μετα απο εναν βαθυ και δροσερο υπνο.

(Σημειο φωτο "Α" σε Χαρτη 03_01)

[crs-k]

03_01

Σημειωση: Απο 'δω και περα η αναλυση των χαρτων κατεβαινει σε 1:45.000 (απο 1:35.000) που ηταν πριν, μιας και ειναι το ιδιο αναγνωσιμοι, ενω χωρανε καλυτερα στον περιορισμο του μεγεθους που υπαρχει. :wacko:

[crs-k]

Η δροσερη σκια των ελατων πισω μας, εκανε ευχαριστο το μαζεμα και φορτωμα κι ηταν κι ο λογος που καθυστερησαμε και λιγο την αναχωρηση, ωστε να απολαυσουμε ενα (δευτερο) καφεδακι.

Μεχρι την εκκλησια της Παναγιας υπηρχε ενας οικοδομικος οργασμος που μας αφησε αφωνους.
Στο σημειο της εκκλησιας υπαρχει χωρος αναψυχης με τα παντα σχεδον (τραπεζια, σκουπιδοντενεκεδες, τουαλετες) εκτος απο ΝΕΡΟ.
Τα παγουρια μας ηταν αδεια και ψαχναμε να γεμισουμε, αλλα εις ματην.
Τουλαχιστον ξεφορτωθηκαμε τα σκουπιδια δυο ημερων που κουβαλουσαμε(α) ... :wacko:

Συνεχιζουμε σε μια διαδρομη που φιδογυριζε ισοϋψως σχεδον (1250μ - 1300μ) μεσα στον Παρνασσό διασχιζοντας μονιμα ελατοδασος, ωσπου, απεναντι απο την "Καμινόραχη", βρισκουμε την βρυση που ψαχναμε, στην ακρη μια πολυ ομορφης, μικρης λακκας, οπου (με πινακιδα) επιτρεποταν κι η κατασκηνωση.

(Σημειο φωτο "Β" σε Χαρτη 03_01)

[crs-k]

Το σαπουνι πηρε φωτια, κι ο ιδρωτας του προηγουμενου διημερου εφυγε απο πανω μας ...

(Σημειο φωτο "Β" σε Χαρτη 03_01)

[crs-k]

... και με καινουργιες καθαρες μπλουζες απολαυσαμε ενα καφεδακι στο ομορφο μερος.

(Σημειο φωτο "Β" σε Χαρτη 03_01)

[crs-k]

Ο δρομος απο εκει μεχρι το "Αστραπόκαμα" ηταν ενας πολυ στενος με μαλακο πατημενο χωμα και τα κλαδια απο τις φλαμουριες και τα σφενδαμια αναμεσα απ' τα ελατα, να σε χαϊδευουν απ' ολες τις μεριες. Ηταν ενας απο τους πιο ομορφους δρομους που περασαμε, σ' ολη την διαδρομη.

[crs-k]

03_02