Στο κατόπι των βικινγκς (ΔΑΝΙΑ-ΣΟΥΗΔΙΑ-ΝΟΡΒΗΓΙΑ-ΦΙΛΑΝΔΙΑ-nordkapp)

[blueangel]

Ημέρα 16η
NARVIK - ALTA
Χιλιόμετρα 520


Αναχωρήσαμε σήμερα πριν τις 9 το πρωί από το κάμπινγκ μας, γιατί και χιλιόμετρα είχαμε μπροστά μας αλλά και θέλαμε να φτάσουμε σχετικά νωρίς στην Αλτα, προτελευταίο σταθμό μας πριν τη μέρα που θα προσεγγίζαμε επιτέλους ενα όνειρο ζωής,το Βόρειο Ακρωτήριο!Σαν ψέματα ήταν για όλους μας που φτάσαμε μέχρι εδώ στην εσχατιά της Νορβηγικής επικράτειας χωρίς προβλήματα υγείας αλλά κυρίως από πλευράς μηχανών γιατί οποιαδήποτε αναποδιά θα άλλαζε άρδην όλα τα σχέδια...
Ο δρόμος ολοένα και γίνοταν πιο βαρετός στα μέρη αυτά που είχαμε φθάσει με ατέλειωτες ευθείες και ανεβοκατεβάσματα ενώ δεν έλειψαν και οι περίεργοι «συνοδοί» κατά διαστήματα κατά μήκος της διαδρομής,αραιά και πού, μεμονωμένα ή σε κοπάδια αρκετοί τάρανδοι μας κράτησαν συντροφιά!
Σήμα κατατεθέν του Αρκτικού Κύκλου στην καρδιά του οποίου ταξιδεύαμε μέρες τώρα...
Ευτυχώς που τα βενζινάδικα που σταματάγαμε για ανεφοδιασμό καυσίμων ήταν παράλληλα και μικρές αλυσίδες σουπερ μάρκετ όπου έβρισκες τα πάντα,έτσι πάντα κάτι γευστικό βρίσκαμε να τσιμπολογούμε κατά τη διάρκεια του ταξιδιού.
Οπως το’ χαμε υπολογίσει αργά το απόγευμα φθάναμε στην Αλτα!Η πόλη δεν ήταν τίποτα το ιδιαίτερο αλλά θα λεγα αρκετά γραφική.Από δώ ξεκινούν και οι περισσότερες οργανωμένες εκδρομές κάποιων που θέλουν να μεταβούν με πούλμαν στο Nordkapp μια που διαθέτει ενα από τα μεγαλύτερα αεροδρόμια της ευρύτερης περιοχής.Από δω για Οσλο η πτήση είναι περίπου 70 λεπτά!Ετσι για να πάρετε μια εικόνα του πόσο αχανής σε έκταση είναι αυτή η πανέμορφη χώρα του Βορρά!
Το δωμάτιο στο apartments block που είχαμε κλείσει ήταν αρκετά μοντέρνο σε σχέση με κάτι αλλά rooms to let που είδαμε μπαίνοντας στην πόλη και με κόστος σχετικά ανεκτό κάπου 1090 κορώνες περίπου στα 130 ευρώ το τρίκλινο δωμάτιο τη βραδιά.Αλλωστε κανείς μας δεν μπορούσε να κοιμηθεί αυτή την βραδιά!Τρείς ώρες ταξίδι μας χώριζε από την πραγμάτωση του όνειρου και του στόχου μας!Τόσο κοντά αλλά και παράλληλα τόσο μακρυά...

Συνεχίζεται...

[blueangel]

Το βιντεάκι που σας υποσχέθηκα παραπάνω από την πριβέ απρόσμενη συναυλία - έκπληξη που είχαμε στο δρόμο μας από ένα μουσικό όργανο που έβλεπα και άκουγα για πρώτη μου φορά και πραγματικά μας καθήλωσε όλους!!!Πρόκειται για το παραδοσιακό κόρνο των Αλπεων.Σπάνια δε,το συναντάς ή ακούς να το παίζουν ειδικά στη χώρα μας...
Η σχετικά μεγάλη απόσταση από το δρώμενο και η αναγκαστική χρήση του ζούμ της βιντεοκάμερας στο τέρμα δεν μετέφερε απόλυτα τον ήχο από το μικρόφωνο της βιντεοκάμερας όπως τον ακούσαμε εκεί , που ήταν πραγματικά μαγεία!!!Και πώς να μην είχε έμπνευση να παίξει υπέροχα η κοπέλα με τέτοιο τοπίο,τέτοια φύση να απλώνεται γύρω της!!!Για μερικά πράγματα πρέπει να 'χεις και λίγο τύχη λίγα λεπτά αργότερα να σταματούσαμε εκεί θα την βλέπαμε να ανηφορίζει με τον συνοδό της προς τον δρόμο...
Ας είναι καλά όπου κι αν βρίσκεται αυτή η αξιόλογη μουσικός!


http://www.youtube.com/watch?v=uRJYTx4B-qQ

Το παραπάνω απόσπασμα είναι ενα πάρα πολύ μικρό δείγμα δυστυχώς και πάλι δεν ακούγεται τέλεια...

[blueangel]

Ημέρα 17η
ALTA - NORDKAPP - LAKSELV
Χιλιόμετρα 410



Ποτέ μου δεν έμαθα μέχρι σήμερα, τί χρώμα μπορεί νάχουν τα όνειρα... Αν ποτέ μπορεί να τα τα "ντύσει" με χρώμα κανείς και μάλιστα να το θυμάται όταν ξυπνήσει την επομένη!Εγώ σήμερα το πρωί που άκουσα τον Πέτρο να σηκώνεται πιο νωρίς απ'όλους μας και ξύπνησα, κατάφερα να θυμηθώ!Είναι το αποτέλεσμα της ανάμίξης του μαύρου,του μπορντώ και του γκρί χρώματος αν τα βάλει κανείς στη χρωματική παλέτα και τα ανακατέψει!
Τώρα θα μου πείτε γιατί τα συγκεκριμένα αυτά χρώματα; Ισως γιατί με αυτά είναι βαμμένα τα "μωρά" μας-όπως αποκαλούμε στη "γλώσσα" μας εμείς οι μηχανόβιοι τις μοτοσυκλέτες-που κατάφεραν και μας έφεραν μέχρι εδώ.Μέχρι την εκπλήρωση ενός ονείρου που πρίν κάποιους μήνες φάνταζε βουνό,ακατόρθωτο...Ασύλληπτο και να το σκεφτεί κανείς αναλογιζόμενος την ταλαιπωρία,τις τυχόν περιπέτειες που μπορεί να προκύψουν,τις κλιματολογικές συνθήκες αλλά πρωτίστως το κόστος αυτού του εγχειρήματος να ταξιδέψεις μέχρι το τέρμα της Γηραιάς Ηπειρού.Το έσχατο άκρο της Ευρωπαικής επικράτειας στον Βορρά!Στο Βόρειο Ακρωτήριο όπως αποκαλούμε στη γλώσσα μας το Nordkapp.
Τελικά όταν υπάρχει σωστός προγραμματισμός και σωστή παρέα τίποτα δεν είναι ακατόρθωτο και νά που τώρα εμείς τρείς φίλοι που ξεκινήσαμε να το κουβεντιάζουμε για πλάκα σχεδόν, δυο χρόνια πρίν το κάνουμε σήμερα πραγματικότητα να πατήσουμε το πόδι μας στο "Εβερεστ" των μοτοσυκλετιστών όλου του κόσμου,στο Nordkapp!!!
"Αρη ασε το χουζούρεμα και σήκω, βλέπω να παίζουμε την τυφλόμυγα σήμερα...παπιά από την βροχή στο Βράχο"μου λέει ο Πέτρος που κοίταζε τις προβλέψεις του καιρού στο πρωινό δελτίο.
"Μπά,σώπα ρε",τον διακόπτει ο Μήτσος,που είχε μπεί σε κάτι sites προβλέψεων στο ίντερνετ "Δεν δείχνει βροχές,απλά ετοιμαστείτε για ψωφόκρυο... κοντά στο μηδέν η θερμοκρασία στο Ακρωτήρι,και από κει και πέρα η ομίχλη είναι στο πρόγραμμα"...Τώρα μάλιστα δέσαμε...Δεν βαριέσαι λέω ό,τι βρέξει ας κατεβάσει και εδώ που φθάσαμε,λίγο δεν είναι...
Μέσα μου μέρες τώρα,σχεδόν από τότε που προγραμματίζαμε το ταξίδι σκεφτόμουν αν μας έκανε ο Θεός τη χάρη να αφήσει λίγο τον Ηλιο, να μας συνοδεύσει στην διάρκεια της πορείας μας εκεί...Εστώ και με αυτόν τον Αρκτικό Ηλιο του Μεσονυχτίου ρε αδερφέ, να δούμε τη σφαίρα της υδρογείου με σχετική ξαστεριά πάνω, όχι χαμένοι στην ομίχλη, όπως τόσοι και τόσοι που αφού έφτασαν ώς εκεί, δεν κατάφεραν όχι να αποθανατίσουν φωτογραφικά το τοπίο, αλλά ούτε και να βρούν καλά - καλά την είσοδο από τη χαμηλή νέφωση που συνήθως πλήττει όλη την περιοχή!

[blueangel]

Προτίμησα να μην σκέφτομαι τίποτα άλλο απλά να κάνω όσο μπορώ θετικές σκέψεις,άλλωστε σε τρείς ώρες σχεδόν που μας χώριζαν από την επίτευξη του στόχου μας και την πραγμάτωση του ονείρου μας θα είχαν όλα τελειώσει είτε έτσι είτε αλλιώς...
Βγήκαμε από το φιλόξενο κατάλυμα και κινηθήκαμε προς τις μηχανές που ήταν ήδη μούσκεμα από την πρωινή υγρασία, όπως επίσης και τα πάντα γύρω μας, από την βροχή που έριχνε όλη τη νύχτα στην Αλτα!Η θερμοκρασία όταν ξεκινούσαμε μετα βίας ήταν στους 12 βαθμούς...Ντάλα καλοκαίρι για την αρκτική αυτή πόλη που είναι συνηθισμένη σε αρνητικά πρόσημα θερμοκρασίας σχεδόν από τις αρχές του Φθινοπώρου ακόμα!Σήμερα που γράφω αυτές τις αράδες έριξα μια ματιά στο meteo όπου δείχνει 4 βαθμούς κάτω από το μηδέν την ελάχιστη και 0 την ανώτερη τις μεσημεριανές ώρες για την Αλτα!Μεγαλεία για μας τους μεσογειακούς!Και ακόμη είμαστε στην καρδιά του Φθινοπώρου...

[blueangel]

Με το που βγήκαμε σχεδόν από την πόλη γεμίσαμε με καύσιμα τα μοτόρια,γιατί η αυτονομία σήμερα θα ήταν οριακή!Τα Gps έδειχναν μόνο ένα βενζινάδικο στην αρχή του Ε69,τελευταίο παρακλάδι της νορβηγικής αρτηρίας του Ε6 που μέρες τώρα κινούμασταν.Είναι ουσιαστικά ο δρόμος που οδηγεί στο Ακρωτήρι.Και πάλι όμως θα πρέπε να γεμίσουμε στη διαδρομή πιο μετά για να μην έχουμε κανένα απρόοπτο.Οσο ανηφορίζαμε στο Βορρά ομολογουμένως τα βενζινάδικα δεν ήταν τόσο πυκνά...δεν συζητάω βέβαια για την τιμή της αμόλυβδης που εδώ πάνω, σχεδόν πλησίαζε το 1.95 ευρώ το λίτρο!!!Και μιλάμε για την μεγαλύτερη πετρελαιοπαραγωγό χώρα της Ευρωπαικής Ενωσης ρε γαμώτο!
Τα χιλιόμετρα βγήκαν σχετικά βατά στη διαδρομή αν και τα τελευταία κομάτια του Ε6 ήταν αρκούντως κουραστικά από άποψης μορφολογίας του εδάφους με διαδρομές πολυ μουντές και βαρετές.Οταν κινούμασταν κατά μήκος της ακτογραμμής υπήρχε ενα ενδιαφέρον αν μην τι άλλο έβλεπες θάλασσα,μετά όμως όσο ανηφορίζαμε παιρνούσαμε μέσα από κάμπους ξερούς χωρίς πράσινο και δέντρα με ενα δρόμο ατέλειωτο σε ευθείες και απότομες κλίσεις του εδάφους ενώ βράχια σπασμένα ήταν διάσπαρτα κατά μήκος της διαδρομής,σημείο κατατεθέν του Αρκτικού Κύκλου.Σε μια στάση μαλίστα που κάναμε παρακάτω ο Πέτρος μου'πε κάτι που μου κάνε απίστευτη εντύπωση αν και όσο ανηφορίζαμε με ενα φώς που δεν βασίλευε ποτέ όλη μέρα και νύχτα ήμουν υποψιασμένος...
"Αρη ξέρεις τί ενδείξεις ώρας Ανατολής και Δύσης δείχνει το Gps; Μια παύλα και μόνο!Τίποτα άλλο!!!"
Πλέον δεν θα χαμε ούτε αυτό το μισάωρο της διαφοράς ανάμεσα στο Λυκαυγές και το Λυκόφως που είχαμε μέχρι σήμερα ανηφορίζοντας μέχρι εδώ πάνω στην καρδιά της ζώνης του Αρκτικού Κυκλου...Μόνο φώς ατελείωτο,άπλετο, από έναν Ηλιο που σκορπούσε τις ακτίνες του μέσα από τα σύννεφα και δεν θα βασίλευε ποτέ!!!Τουλάχιστον μέχρι τα μέσα του Νοεμβρίου...

[blueangel]

Ειχάμε μπροστά μας εκατό χιλιόμετρα περίπου μετά και τον τελευταίο ανεφοδιασμό που κάναμε μέχρι να προσεγγίσουμε το τούνελ που θα μας οδηγούσε στο νησί Mageroya στο οποίο βρίσκεται το Βόρειο Ακρωτήριο.Ολο και πιο κοντά στο όνειρό μας και ο ενθουσιασμός όλων μας χτύπαγε κόκκινο...
Από ώρα κινούμασταν πλέον στον Ε69 και κατά διαστήματα με παρέα,όχι δίτροχη βέβαια αλλά...τετράποδη!Και αναφέρομαι στους συμπαθέστατους ταράνδους που έβγαιναν από το πουθενά στην πορεία μας καμιά φορά κινούμενοι κατά μήκος του δρόμου στο πλάι μας και άλλοτε στη μέση του αναγκάζοντας μας να κινούμαστε με αρκετά χαμηλή ταχύτητα ώστε να αποφύγουμε περίεργες "μετωπικές" και λαχτάρες στη διαδρομή.Βέβαια καθε τόσο και λιγάκι ειδικές σημάνσεις σε προειδοποιούσαν για την, ασυνήθιστη για μας στην Ελλάδα, ιδιαίτερη πανίδα της περιοχής!

[blueangel]

Είχαμε από ώρα μπεί στη Βόρεια Νορβηγία όπως μας ενημερώνει η σχετική πινακίδα...Ολα από δω και πάνω κινούνται στους δικούς τους χρόνους...Ολο και βαθύτερα στα μονοπάτια του Αρκτικού Κύκλου...

[blueangel]

:smilea:

[blueangel]

Σε λίγο πινακίδες που έδειχναν την απόσταση που είχε απομείνει μας προετοίμαζαν ψυχολογικά για αυτό που θα επακολουθούσε...Ο αριθμός των εναπομείναντων χιλιομέτρων οδικού ευρωπαικού δικτύου, πριν τα βράχια που χωρίζουν την Νορβηγία από τη Θάλασσα του Μπάρεντς ήταν ήδη διψήφιος!Ενώ λίγο αργότερα μπαίναμε ήδη στην κοινότητα του Nordkapp...
Ο δρόμος από δώ και πάνω στένευε αρκετά ενώ σε κάποια σημεία είχαμε αριστερά μας απότομες προεξοχές βράχων και δεξιά μας την ανοιχτή θάλασσα.Ο ουρανός άρχιζε να βαραίνει χωρίς να βρέχει βέβαια αλλά με ενα κρύο στην ατμόσφαιρα που διαπερνούσε ακόμη και τα ισοθερμικά και τις διπλές κάλτσες που φοράγαμε μέσα από τις μπότες...Η θερμοκρασία είχε πέσει στους πέντε βαθμούς,τα γκριπς είχαν πάρει φωτιά, ενώ από ώρα είχα κλείσει και τους τρείς αεραγωγούς στο κράνος.Εδώ το κρύο δεν παλεύεται εύκολα!

[blueangel]

Λίγο αργότερα ο Δημήτρης που πήγαινε μπροστά,σταμάτησε ξαφνικά,υπέθεσα για την αναμενόμενη στάση της διαδρομής... αλλά όταν μου δειξε στο βάθος του ορίζοντα την αιτία, εκείνη τη στιγμή το συνειδητοποίησα απόλυτα!Είμασταν μια ανάσα σχεδόν από το τούνελ του Nordkapp,με τόσα που είχαμε περάσει μέχρι τώρα δεν το αναγνώρισα αμέσως, ώσπου είδα την γνώριμη, από τις αμέτρητες πινακίδες που κοσμούν ταξιδιωτικά κείμενα και τουριστικούς οδηγούς ανα τον κόσμο,πινακίδα στην είσοδο του που ενημερώνει τους επισκέπτες για την απόσταση που τους χωρίζει απο το νησί Mageroya
και το πέρασμά τους υποθαλασσίως, στο Βόρειο Ακρωτήριο!Κάποτε,χρόνια πρίν η ελευση στο νησί γινόταν ακτοπλοικώς αποκλειστικά με τα μικρά πλοιάρια που είναι ακόμη αραγμένα στο μικρό λιμανάκι εκεί, αναμένοντας τους νοσταλγούς του παρελθόντος για να τους μεταφέρουν με αυτόν τον τρόπο αργά και βασανιστικά, από άποψης χρόνου, στον πολυπόθητο προορισμό τους!Εμείς αποφάσισαμε να δοκιμάσουμε ίσως το πιο συναρπαστικό τουνελ της Νορβηγίας,όπως αναμφίβολα ήταν αυτό του Nordkapp, τόσο ξεχωριστό και ιδιαίτερο από τα εκατοντάδες που είχαμε περάσει μέχρι σήμερα στη διαδρομή μας μέχρι εδώ, στις εσχατιές του Αρκτικού Κύκλου!

[blueangel]

Μια ανάσα από την κατάκτηση του ονείρου!!!

[blueangel]

Το εσωτερικό του τούνελ ,αν και σε κάποια σημεία υποφωτισμένο με αρκετή κλίση κατηφώρειας,ήταν αισθητά καλύτερο από κάποια άλλα που είχαμε περάσει στο Σογκνεφιόρδ και στους παγετώνες τις προηγούμενες μέρες!Οταν βγήκαμε μετά από λίγη ώρα στο νησί Mageroya δεν μπορούσα να πιστέψω ότι μας απόμεναν ακόμη καμιά 40αριά χιλιόμετρα μέχρι το Βράχο!Η ανυπομονησία και των τριών μας στο κατακόρυφο!Από την άλλη η θερμοκρασία είχε πέσει πλέον στους 2 βαθμούς και κατά τόπους το θερμόμετρο έδειχνε μηδέν!Και είμασταν ήδη στην καρδιά του καλοκαιριού!Πρώτη Ιουλίου σήμερα,πρωτομηνιά στο Nordkapp κατακαλόκαιρο, με θερμοκρασίες για σκί και χιονοπόλεμο!Τελικά όντως η τρέλα δεν πάει στα βουνά,όπως μας έλεγαν και φίλοι που συζητούσαμε το ταξίδι στην Ελλάδα πριν ξεκινήσουμε...

[blueangel]

Τα τελευταία 20 χιλιόμετρα για το Βράχο μας φάνηκαν κυριολεκτικά ατελείωτα!Προσωπικά δεν έχω βιώσει ξανά παρόμοια οδηγική εμπειρία!Ενας μανιασμένος αέρας να μην σταματά και να θαρρείς ότι θα πάρει και θα σηκώσει και σένα και τη μηχανή μαζί...Η θερμοκρασία πλέον κολλημένη στο μηδέν όσο πλησιάζαμε,είχε πέσει πιο κάτω από τους 2 βαθμούς που είχαμε νωρίτερα και η ομίχλη άρχισε ήδη να πυκνώνει σε κάποια σημεία μάλιστα δεν έβλεπες στα δυο σου μέτρα τι γίνεται,απλά υπέθετες...Οσοι έχουν ανέβει στο Βράχο,μόνο αυτοί μπορούν να με νοιώσουν...Σε υψόμετρο 307 μέτρων πάνω από τον παγωμένο ωκεανό,το γυμνό κατάξερο από βλάστηση οροπέδιο σήμα κατατεθέν του Nordkapp αποτελεί το σημείο που τερματίζει ο δρόμος Ε69,τελευταίο παρακλάδι του νορβηγικού Ε6 που διασχίζει σχεδόν όλη την χώρα.Το τέρμα μιας διαδρομής σχεδόν 6 χιλιάδων χιλιομέτρων από τη μακρινή νότια Ευρώπη και κυρίως από τη χώρα μας...

[blueangel]

:smilea:

[blueangel]

Η ομίχλη ήταν πλέον αισθητά πιο αραιή και αφού πληρώσαμε για δεύτερη φορά (η πρώτη ήταν νωρίτερα κάπου 10 ευρώ σχεδόν τα διόδια του περιβόητου τούνελ που μας έφερε στο Mageroya)τώρα για το εισιτήριο διέλευσης μας στο Βόρειο Ακρωτήριο χρειάστηκαν να πληρώσουμε 235 κορώνες έκαστος,περίπου 25 ευρώ δηλαδή! Σταθμεύσαμε σε λίγο τις μηχανές, στο τεράστιο πάρκινγκ εισόδου στο Βράχο.Αρκετά τσιμπημένη η τιμή του εισιτηρίου πάντως ρε παίδες,γύρευε πόσα βγάζουν σε ετήσια βάση από αυτήν τους την τουριστική ατραξιόν...Απλά
για να σου ρίξουν στάχτη στα μάτια το εισιτήριο καρφιτσωμένο σε ένα μικρό φυλλάδιο, ενημερωτικό του χώρου, αναγράφει τα στοιχεία κυκλοφορίας της μηχανής με ισχύ δυο ημερών.Λές και κανείς θα επιστρέψει σε δυο μέρες ξανά...Οι περισσότεροι -όπως και μείς- πάνε μια και έξω και συνεχίζουν κατόπιν το χιλιομετρικό τους πρόγραμμα για την κάθοδο.Τέλος πάντων,χαλάλι άλλωστε είπαμε Νορβηγία είναι αυτή,Ολα είναι πολύ large εδώ πάνω...


Το μόνο πλέον που ορίζεται με βεβαιότητα εδώ, στην εσχατιά της Ευρώπης στο βορρά είναι το γεωγραφικό στίγμα 71 10' 21'.Ολα τα υπόλοιπα απλά χάνονται στον απέραντο ορίζοντα όπου φτάνει η ματιά σου να δείς!Στο χάος μπροστά σου...στην απέραντη Θάλασσα του Μπάρεντς που απλώνεται από κάτω μας.Για καλή μας τύχη, πριν όλα πνιγούν μέσα στο λευκό της ομίχλης, για κανά τέταρτο περίπου, ίσα να προλάβουμε να βγάλουμε κάποιες σχετικά ανεκτές φωτογραφίες στην υδρόγειο σφαίρα,είχαμε μια μικρή ξαστεριά.Οχι ήλιο βέβαια,απλά υπήρξε ορατότητα όσο να δείς,όσο να βιώσεις και να παγώσεις ψηφιακά τη στιγμή πριν χαθεί και γίνει παρελθόν...
Στο βράχο,κόσμος από όλες τις φυλές του Ισραήλ δεν σταμάταγε να αποθανατίζει το σύμβολο του Nordkapp,την μεταλλική υδρόγειο σφαίρα όπου και μείς μαζί φωτογραφηθήκαμε.Το κρύο δεν παιζόταν ενώ ο απίστευτος αέρας που φύσαγε έστελνε ριπές που σε διαπερνούσαν όσα ρούχα προστασίας και αν φορούσες!