Στο κατόπι των βικινγκς (ΔΑΝΙΑ-ΣΟΥΗΔΙΑ-ΝΟΡΒΗΓΙΑ-ΦΙΛΑΝΔΙΑ-nordkapp)

[blueangel]

Δεξιά και αριστερά μας βράχια παντού, απόκρημνα,ενας γκρεμός που καταλήγει στη θάλασσα απο κάτω μας.Η απεραντοσύνη του τοπίου σε καθηλώνει!Το βλέμμα ταξιδεύει και χάνεται στο απέραντο κενό.Το τέλος της Ευρώπης οδικά είναι εδώ,αλλά όχι για τη ματιά μας που χάνεται στον βάθος του ορίζοντα και όσο η ματιά μας ταξιδεύει,το ταξίδι δεν τελειώνει ποτέ...
Κατευθυνθήκαμε με γοργά βήματα προς το Nordkapphallen, ενα κτίριο πολλαπλών χρήσεων που βρίσκεται λίγα μέτρα πριν τη σφαίρα,αναζητώντας τη θαλπωρή στο χώρο εκεί προφυλαγμένοι από τον αέρα και κυρίως από το τσουχτερό κρύο!
Ενας ενδιαφέρων πολυχώρος τουριστικός περισσότερο με καταστήματα σουβενιρ,καφετέριες,αίθουσα προβολών και ντοκυμαντέρ σχετικά με το Βράχο αλλά και τοπικό παράρτημα Ταχυδρομείου όπου και το επισκεφθήκαμε πέραν των άλλων, για να στείλουμε με την ειδική σφραγίδα του Nordkapp τις αναμνηστικές καρτ-ποστάλ σε φιλικά μας πρόσωπα από κεί!Από το σύμβολο - σταθμό της Νορβηγικής επικράτειας,πόλο έλξης χιλιάδων ταξιδευτών από κάθε άκρη της γής,"μαγνήτη" και όνειρο ζωής για κάθε μοτοσυκλετιστή!

[blueangel]

:smilea:

[blueangel]

Η ΚΑΤΑΚΤΗΣΗ ΤΟΥ ΣΤΟΧΟΥ, ΠΡΩΤΗ ΙΟΥΛΙΟΥ ΤΟΥ 2010!!!ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΥΔΡΟΓΕΙΟ ΣΦΑΙΡΑ ΤΟΥ NORDKAPP ΚΑΙ ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΜΑΣ!!!

[blueangel]

:smilea: Ο Δημήτρης

[blueangel]

Εδώ μαζί με τον Πέτρο

[blueangel]

Και η αφεντιά μου!
Στο βάθος το απέραντο χάος μέσα στην πυκνή ομίχλη με την Θάλασσα του Μπάρεντς να απλώνεται στον ορίζοντα...

[blueangel]

:smilea:
Κάτω από τον βράχο γκρεμοί παντού και βράχια ολόγυρα μας!!!

[blueangel]

:smilea:

[blueangel]

Μετά τις σχετικές βόλτες στο χώρο, πήραμε το δρόμο της επιστροφής.Πλέον τα πάντα ήταν πνιγμένα στην ομίχλη!Λίγη ώρα πρίν,λίγα λεπτά αργότερα να φθάναμε δεν θα καταφέρναμε να δούμε όχι τη σφαίρα,αλλά ούτε τη διαδρομή να πάμε και να γυρίσουμε!Με αρκετή δυσκολία και ταχύτητες των 30 χιλιομέτρων κατηφορίζαμε μέσα στην πυκνή ομίχλη.Ο δρόμος στενός με νεροφαγώματα σε ορισμένα σημεία αλλά ευτυχώς όχι γλυστερός.Οσο κατεβαίναμε προς τα κάτω δίπλα στη θάλασσα,τόσο καθάριζε και η ατμόσφαιρα και τσίμπαγε λίγο προς τα πάνω η θερμοκρασία που πλέον είχαμε 5 βαθμούς πάνω από το μηδέν!
Ο σημερινός μας προορισμός,ο τελευταίος στην Νορβηγία,η τελευταία μας νύχτα σε αυτήν την τόσο ενδιαφέρουσα χώρα, ήταν αρχικά στα σχέδια μας το Karasjok, αλλά μια που δεν βρήκαμε τίποτα προσιτό για την τσέπη μας εκεί σε κατάλυμα, αποφασίσαμε να επιλέξουμε ενα παραποτάμιο καμπινγκ 15 χιλιόμετρα πριν την πόλη Lakselv κάπου 100 χιλιόμετρα πριν φθάσει κανείς στο Karasjok.Σχετικά κοντά από το Βόρειο Ακρωτήριο κάνα δίωρο περίπου ταξίδι.
Νωρίς το απόγευμα είμασταν ήδη στο κάμπινγκ και γευόμασταν τα πεντανόστιμα ολόφρεσκα φιλέτα σολωμού ψημένα με τον παραδοσιακό νορβηγικό τρόπο.Ο,τι έπρεπε για το στομάχι όλων μας μετά από ένα τέτοιο ταξίδι.Το κάμπινγκ αρκετά ενδιαφέρον και γραφικό γεμάτο από ταξιδευτές ψαράδες που έφθαναν μέχρι εδώ για να ψαρέψουν στο ποτάμι που κυλούσε σχετικά δίπλα στο κάμπινγκ μας.Κατευθυνθήκαμε στις ξύλινες καλύβες μας όπου θα μας φιλοξενούσαν και αυτό το τελευταίο βράδυ στη Νορβηγία πριν διαβούμε αύριο τα σύνορα για τον επόμενο σκανδιναβικό μας προορισμό.Τη Φινλανδία!

[blueangel]

Ημέρα 18η
LAKSELV - ROVANIEMI
Χιλιόμετρα 550


Το ευτύχημα είναι ότι δεν μας έπιασε βροχή,κατά τη διάρκεια της διαδρομής προς τα σύνορα εκτός από ενα χιονόνερο που έριχνε κατά διαστήματα αλλά ευτυχώς σταμάτησε μετά.Αν μην τι άλλο, σταθήκαμε τυχεροί!Μπαίναμε ξανά στον Ε69 με κατεύθυνση το Ivalo,το πέρασμά μας στη Φινλανδία,ενώ βορειότερα αφήναμε πίσω μας τη λίμνη Inari.Ολη η διαδρομή ένας "κυματιστός" δρόμος, ειδικά μετά το Karasjok με σημεία κατηφορικά και μετά απότομα ανηφορικά χωρίς να ξέρεις τι θα συναντήσεις ξανά στην κορφή και πάλι το ίδιο ξανά...ενα συνεχές γαιτανάκι που όμοιο του δεν είχα συναντήσει ποτέ μου σε ταξίδια μου σε όλη την Ευρώπη μέχρι σήμερα!
Ισως η φωτό πιο κάτω μπορεί μόνο να σας δείξει τι εννοώ...Σαν μια τεράστια στενή κορδέλα που την έχεις απλώσει κάτω ο δρόμος,μια απέραντη ευθεία, και μετά να γίνεται όπως οι κορδέλες των κοριτσιών της ρυθμικής γυμναστικής... με ανηφόρες και κατηφόρες συνεχώς,αδιάλλειπτα...

[blueangel]

Οσο κατηφορίζαμε η θερμοκρασία όλο και τσίμπαγε βαθμούς προς τα πάνω,πλέον είχαμε γύρω στους 8 βαθμούς αισθητά αυξημένη συγκριτικά με τη μηδενική ένδειξη που είχαμε χθές πάνω στο Βράχο!Πάλι στην διαδρομή μαζί μας κατα διαστήματα τα γνώριμα πλέον θηλαστικά της περιοχής,ολόκληρες οικογένειες ταράνδων μαζί με τα μικρά τους να πετάγονται μια στο δρόμο και μια να χάνονται μέσα στην πυκνή βλάστηση που συναντήσαμε πλησιάζοντας τα φιλανδικά σύνορα.Πάνω σε ένα ποτάμι -δεν θυμάμαι τώρα το όνομα του- είναι τα σύνορα μεταξύ Νορβηγίας και Φινλανδίας.Στην ουσία,για μας τους ευρωπαίους πολίτες μόνο η εναλλαγή των σημαιών και οι σχετικές πινακίδες σε ενημερώνουν απλά ότι εισέρχεσαι σε άλλη χώρα.

[blueangel]

Μπαίναμε πλέον στη Φιλανδία...

[blueangel]

Η 12ήμερη περιπλάνησή μας στην ομορφότερη ίσως χώρα(από πλευράς φυσικού περιβάλλοντος) της Υφηλίου,την πανέμορφη Νοβηγία ολοκληρώνεται κάπου εδώ...Διασχίζοντας τα σύνορα αφήνουμε πίσω μας εικόνες συναρπαστικές από έναν τόπο μαγικό,ονειρεμένο,ασύλληπτο για τον ανυποψίαστο και ειδικά μεσογειακό πολίτη της Ευρώπης,όπως εμάς, για τον φυσικό πλούτο που θα συναντήσει εδώ στη χώρα των αντιθέσεων,την ξακουστή χώρα των Βίκινγκς,τη Νορβηγία!Θα χρειαζόταν φωτογραφικό λεύκωμα πολλών σελίδων για να δημοσιεύσω τις 2500 φωτογραφίες από αυτό το ταξίδι.Μόνο από τη Νορβηγία!!!Και πάλι η επιλογή ήταν απίστευτα δύσκολη για να μεταφέρω μια μικρή "γεύση" από διαδρομές και εικόνες της δικής μας Νορβηγικής περιπέτειας.Πάντα κάτι αφήνεις πίσω σου,πάντα κάτι αδικείς,όλα όμως έχουν πλέον τη δική τους περίοπτη θέση στα ντουλαπάκια της μνήμης,στις φιλόξενες κόγχες της καρδιάς μας για να μας θυμίζουν μια ζωή ολόκληρη αυτό το ταξίδι!

[blueangel]

Ομολογουμένως,το σημερινό ταξίδι επί φινλανδικού εδάφους θα μας μείνει αξέχαστο από πλευράς κλιματολογικών συνθηκών!Ποτέ στη ζωή μου μέχρι σήμερα δεν αισθάνθηκα τέτοιο κρύο οδηγώντας τη μηχανή.Το θερμόμετρο κολλημένο στους 2 βαθμούς πάνω από το μηδέν έκανε την αίσθηση του αέρα και της εξωτερικής ατμόσφαιρας πολλούς βαθμούς κάτω από το μηδέν οδηγώντας συνεχώς στο επαρχιακό όδικο δίκτυο με κατεύθυνση τη Λαπωνία,την μακρινή χαμένη μέσα στον Αρκτικό Κύκλο,πατρίδα του Αη-Βασίλη!
Σχεδόν κάθε 100 χιλιόμετρα κάναμε αναγκαστικές στάσεις στα βενζινάδικα της διαδρομής για να ξαποστάσουμε και κυρίως να ζεσταθούμε λίγο,μια που τα μέλη του κορμιού μας ήταν ξυλιασμένα!Δεν αισθανόσουν πόδια,πατούσες απο τις παγωμένες μπότες ενώ τα χέρια μόνο το εσωτερικό τους ήταν υποφερτά ζεστό από τα θερμαινόμενα γκριπς που δούλευαν στο φούλ στην διαδρομή!
Εδώ,ξαναγυρίζαμε πλέον οικονομικά στη ζώνη του ευρώ καθώς και σε τιμές προσαρμοσμένες-προς έκπληξή μας- στα ελληνικά δεδομένα και ακόμη περισσότερο προσιτές για το πορτοφόλι μας!Ο καφές στα βενζινάδικα στοίχιζε αλλού 1 ευρώ και αλλού γύρω στα 80 λεπτά,όταν οι αντίστοιχες τιμές στη Νορβηγία ξεκίναγαν από 3 ευρώ και πάνω μόνο για τον καφέ!!!Το ίδιο και η βενζίνη,ανέλπιστη απότομη προσγείωση της τιμής του λίτρου στο 1,30 με 1,35 πολύ κάτω και από τις ελληνικές τιμές που σκαρφάλωναν το καλοκαίρι πάνω από το 1,50!
Μας έκανε ιδιαίτερη εντύπωση επίσης η γλώσσα τους και η μορφολογία του προσώπου των Φινλανδών!Περίεργα ζυγωματικά με όψη να θυμίζουν λάπωνες και φυλές χωρών της Βαλτικής και της Ασίας.Καμία σχέση με την γοητεία που απέπνεαν οι Σουηδοί και Νορβηγοί πολίτες άνδρες και γυναίκες!
Η γλώσσα δε να θυμίζει έντονα τουρκική διάλεκτο με έντονο το ρώσικο ιδίομα στην εκφορά της με αρκετά σύμφωνα και εντελώς ακαταλαβίστικη.Μόνο το ευχαριστώ θυμάμαι εξαιτίας του συνειρμού με ελληνική λέξη...Ηταν ευχάριστη έκπληξη να ακούμε να μας λένε kiitos όταν κάναμε κάποια συναλλαγή!
Κατά τα λοιπά σαν αίσθηση χώρας συγκριτικά με όλο το ταξίδι μας στη Σκανδιναβία μας άφησε μια περίεργη γεύση,ψιλοαδιάφορη θα έλεγα,δεν μας τρέλανε κιόλας προσωπικά δεν τρελαίνομαι να επισκεφτώ ξανά τη Φινλανδία εκτός από κάποια μεμονωμένα μέρη στη χώρα...Η σύγκριση με ό,τι είχαμε δεί μέχρι τώρα ήταν αναπόφευκτη και λειτουργούσε καταλυτικά στο γενικό ισοζύγιο εντυπώσεων του ταξιδιού.
Αφήνω στο τέλος την απίστευτη ταλαιπωρία να διασχίσει κανείς τη χώρα!Μια απέραντη ευθεία που δεν σταμάταγε ποτέ η Φινλανδική επαρχία,με απέραντες πεδιάδες,πνιγμένες στο πράσινο και πανύψηλα δέντρα που μετά βιάς σου επέτρεπαν να δείς βαθεία μέσα την άκρη του ορίζοντα...Η ανυπαρξία στροφών,βουνών,έστω ένα μικρό τόσο δα λοφάκι ρε αδερφέ,τούνελ και γεφυρών σε κούραζε απίστευτα σε συνδυασμό με την απελπιστικά χαμηλή σε ταχύτητα οδήγηση, κόντα στα 70 με maximum 80 χιλιόμετρα την ώρα, για να μην πώ τις διαδρομές στην απέραντη ευθεία διερχόμενος από κατοικημένες περιοχές και χωριά,που έπρεπε να τις διανύσεις με 50 χιλιόμετρα!!!Τα εκατοντάδες ραντάρ κατά μήκος της Εθνικής τους, που σκάναραν αυτόματα με υπέρυθρες ακτίνες την ταχύτητα όλων των οχημάτων από απόσταση και στην έδειχναν σε φωτεινούς πίνακες ενώ πλησίαζες κοντά τους δεν επέτρεπαν να κάνει κανείς μαγκιές με τα πιο αυστηρά όρια ταχύτητας σε όλη την Ευρωπαική Ενωση!!!Τα τσουχτερά πρόστιμα από τα "στρουμφάκια" που καραδοκούσαν επέσυραν μέχρι και κατάσχεση...οπότε το παίζεις το χελωνίτσα απολαμβάνοντας το βαρετό τοπίο...

[blueangel]

Ευτυχώς που αραιά και πού είχαμε και κάτι τέτοιες εναλλαγές στο τοπίο...