Στο κατόπι των βικινγκς (ΔΑΝΙΑ-ΣΟΥΗΔΙΑ-ΝΟΡΒΗΓΙΑ-ΦΙΛΑΝΔΙΑ-nordkapp)

[blueangel]

Ημέρα 27η
ΒΕΡΟΛΙΝΟ - ΙΝΣΜΠΟΥΡΓΚ
Χιλιόμετρα 760


Κατά τις 7 το πρωί σήμερα ήμασταν ήδη στο υπόγειο γκαράζ της πολυκατοικίας και βγάζαμε τις μηχανές για να τις φορτώσουμε για το ταξίδι.Λίγο αργότερα αφού αφήσαμε πρώτα τα κλειδιά του διαμερίσματος στο θυρωρό της εισόδου -όπως είχαμε συννενοηθεί με τον ιδιοκτήτη- βάζαμε μπροστά τις μηχανές για να βγούμε από τους περιφερειακούς δρόμους του Βερολίνου στην Autobahn.
Ο ουρανός συννεφιασμένος με θερμοκρασία κοντά στους 18 βαθμούς αλλά ευτυχώς χωρίς βροχή στη διάρκεια του ταξιδιού μας εκτός από κάτι αραιές ψυχάλες στα σύνορα με την Αυστρία κοντά στο Μπρενέ ανηφορίζοντας τις Αλπεις!
Η διαδρομή αρκετά κουραστική από τις ατέλειωτες ευθείες του γερμανικού αυτοκινητοδρόμου και οι απαραίτητες στάσεις ανεφοδιασμού των μηχανών έδινε την ευκαιρία για ολιγόλεπτη ξεκούραση για ένα τσιγάρο και ένα καφέ...
Σχετικά νωρίς το απόγευμα μια που οδηγούσαμε στις παρυφές -και λίγο παραπάνω- των ορίων ταχύτητας πλησιάζαμε τα γερμανο-αυστριακά σύνορα.Ούτε που καταλάβαμε πότε βρεθήκαμε στο Αυστριακό έδαφος, μόνο ένα αραιό ψιλόβροχο μαζί με ομίχλη ανεβαίνοντας τις Αλπεις για να κατηφορίσουμε στο Ινσμπρουκ αργότερα μας προετοίμαζε ουσιαστικά για τον άσχημο πάντα καιρό εδώ πάνω στις πλαγιές των Αλπεων που είναι χτισμένη η πόλη του Ινσμπουργκ.Την πατρίδα του Μότσαρτ -το Σάλτσμπουργκ- το αφήναμε ήδη πίσω μας κατευθυνόμενοι προς το Ινσμπουργκ που φτάναμε λίγη ώρα αργότερα στο ξενοδοχείο που είχαμε κλείσει σχετικά στο κέντρο της πόλης αυτή τη φορά.Πέντε λεπτά απόσταση με τα πόδια από το ποτάμι που διασχίζει κάθετα την πόλη και εκεί βρίσκεται και η κεντρική πλατεία του πασίγνωστου αυστριακού θερέτρου.Πίσω μας στο βουνό όπως κατηφορίζαμε για το κέντρο διακρινόταν ήδη η εναέρια γραμμή του τελεφερίκ μου μεταφέρει το Χειμώνα σκιέρ και επισκέπτες στα φημισμένα χιονοδρομικά κέντρα της πόλης, από τα μεγαλύτερα της Κεντρικής Ευρώπης και της Ελβετίας.

[blueangel]

"Που να δείτε τι κοσμοπλημμύρα γίνεται από Νοέμβριο έως Απρίλιο στο Ινσμπρουκ" μας εξηγούσε αργότερα ο έλληνας σερβιτόρος της ταβέρνας - μεζεδοπωλείου που κάτσαμε για να φάμε, σε ένα στενό της Κεντρικής Λεωφόρου που διασχίζει την πόλη.
Το εστιατόριο (μου διαφεύγει τώρα η φίρμα του μαγαζιού,θα το ποστάρει ο Δημήτρης αργότερα στα δικά του σχόλια) είχε καμιά δεκαριά άτομα προσωπικό από Ελλάδα μετανάστες που ήρθαν να βρούν την τύχη τους στα μέρη αυτά..."Ο κόσμος εδώ προτιμά τις ελληνικές γεύσεις και την μεσογειακή κουζίνα" συνεχίζει ο φίλος μας εξηγώντας μας πώς είναι η ζωή στην Αυστρία και κυρίως εδώ στην πόλη που ζεί και δουλεύει με την γυναίκα του χιλιάδες χιλιόμετρα μακρυά από τη Θεσσαλία που είναι η καταγωγή και των δυο.
Μας έδωσε μάλιστα και πληροφορίες για διασκέδαση σε γνωστά μπαράκια της πόλης αργότερα αλλά που διάθεση για τέτοια όταν έβλεπες τον ουρανό κατάμαυρο από τα σύννεφα που ολοένα και πύκνωναν στον ορίζοντα!
Από την άλλη είχαμε και τον τελικό του Μουντιάλ απόψε ΙΣΠΑΝΙΑ - ΟΛΛΑΝΔΙΑ και βιαζόμουν να πάρω πρώτη θέση στην γιγαντοοθόνη της πλατείας που είχαν στήσει εκπρόσωποι της πολυπληθούς -όπως αποδείχθηκε- ισπανικής κοινότητας της πόλης με πλάνα σε online σύνδεση από την Plaza Mayor της Μαδρίτης!
Η λατρεία μου για την χώρα αυτή -και την ομάδα της βεβαίως- είναι δεδομένη χρόνια τώρα και ο Πέτρος για να με τσαντίσει από χθές με προκαλούσε να βάλουμε στοίχημα.Λάτρης του Ολλανδικού ποδοσφαίρου ο ίδιος, στοιχημάτιζε στο γρήγορο επιθετικό ποδόσφαιρο των Ολλανδών για το νικηφόρο αποτέλεσμα και την κατάκτηση του βαρύτιμου τροπαίου!

[blueangel]

Δεν προλάβαμε καλά - καλά να φτάσουμε στην κεντρική πλατεία του Ινσμπουργκ και στο χώρο που είχαν στήσει οι διοργανωτές και οι καταρράκτες των Αλπεων έριχναν τουλούμια και...τραπεζαρίες ολόκληρες από τον Ουρανό!!!
Χρόνια είχα να δώ τέτοια ένταση βροχής...Καμία σχέση με αυτό που εμείς στα μέρη μας ονομάζουμε καταιγίδα ή κατ'ευφημισμόν καρέκλες...Για αυτό και χρησιμοποίησα πριν τον όρο "τραπεζαρία"!Και πώς αλλιώς να περιγράψεις αυτήν την εικόνα,να μην βλέπεις ουτε στα 10 μέτρα από την πυκνή βροχή μαζί με ομίχλη που είχε κατέβει χαμηλά και τους δρόμους να γίνονται μονομιάς ποτάμια για κανόε-καγιάκ!
Στο κέντρο δε της πόλης σκηνές απείρου κάλλους με τουρίστες και πολίτες να τρέχουν δεξιά - αριστερά αλλόφρωνοι μην γίνουν παπιά!Κοντά σε αυτούς και μείς μαζί μετά βιας προλάβαμε λίγο χώρο στριμοξίδι και οι τρείς μας κάτω από μια μεγάλη μαρκίζα καταστήματος...Και από ολούθε γύρω μας να πέφτει η βροχή με ορμή καταρράκτη!Στους δρόμους να βλέπεις τουρίστες ισπανούς κυρίως με τις σημαίες της πατρίδας τους στην πλάτη να ανεμίζει πίσω τους και να προσπαθούν να την κάνουν ομπρέλα, να καλύψουν ό,τι μπορούν στεγνό από το σώμα τους!Απίστευτες εικόνες που ότι και να γράψεις δεν μεταφέρονται εύκολα...

[blueangel]

Κανά 40λεπτο αργότερα αφού βαρεθήκαμε να είμαστε αποκλεισμένοι στη γωνιά μας και αφού είχε κοπάσει κάπως η βροχή σε σχέση με την αρχική της ένταση, ξεκινήσαμε με γρήγορο βάδην,τρέχοντας σχεδόν κατευθυνόμενοι στο ξενοδοχείο μας να προλάβουμε τουλάχιστον αν μην τι άλλο το δεύτερο ημίχρονο του παιχνιδιού...
Στο δρόμο ξετρελαμένοι ισπανοί να τρέχουν ανεμίζοντας τη σημαία της χώρας τους φωνάζοντας συνθήματα (y este partido vamos a gañar - και αυτόν το αγώνα πάμε να τον κερδίσουμε),τους χαιρέτησα γρήγορα ευχόμενος να σηκώσουν την Κούπα!Και όπως και έγινε βέβαια, το αποτέλεσμα είναι πλέον γνωστό και η εθνική ομάδα της Ισπανίας σήκωσε στους ώμους της το παγκόσμιο κύπελο και μαζί και ολόκληρη την Ευρώπη στο βάθρο της παγκόσμιας καταξίωσης.Εγώ πάλι έγινα πλουσιότερος κατά 50 ευρώ από τον Πέτρο που πλήρωνε κατόπιν το στοίχημα τσαντισμένος που η Ολλανδία δεν τα κατάφερε και αυτή τη φορά, να φτάσει στην πηγή και να μην ξεδιψάσει...(Γαμώτο,εκκλησία λήστεψα και σου λέγα ρε Πέτρο μην το βάλεις αγόρι μου το στοίχημα το αποτέλεσμα ήταν γνωστό εξάρχης
)

[blueangel]

Ημέρα 28η
ΙΝΣΜΠΟΥΡΓΚ – ΦΛΩΡΕΝΤΙΑ
Χιλιόμετρα 500

Σήμερα ο καιρός ευτυχώς, αν και πάλι συννεφιασμένος δεν ήταν βροχερός και μας επέτρεψε να βγάλουμε εύκολα τα 500 χιλιόμετρα που μας χώριζαν μέχρι την "Πρωτεύουσα" της Τοσκάνης,αυτής της μαγευτικής περιοχής της Ιταλίας πηγή έμπνευσης ποιητών και καλλιτεχνών της αναγέννησης αλλά και τόπος συνάντησης χιλιάδων τουριστώνκαθ'όλη τη διάρκεια του χρόνου από όλα τα μέρη του κόσμου!Ανεβάσαμε λίγο στροφές στην διαδρομή μετά την είσοδό μας στην ιταλική autostrada για να καταφέρουμε να φτάσουμε όσο το δυνατόν νωρίτερα στην Φλωρεντία,να τακτοποιηθούμε στο ξενοδοχείο μας και να βγούμε να δούμε όσα περισσότερα πράγματα μπορούσαμε ,γεύσεις στην ουσία από μια πόλη μουσείο ολόκληρο, που και μια βδομάδα να κάτσεις μετα βίας βλέπεις τα μισά από όσα έχει να σου προσφέρει!

[blueangel]

Τα δεκάδες τούνελ που διασχίσαμε μεσα από τα βουνά και πάνω από εναέριες γέφυρες πάνω από φαράγγια στη διαδρομή έκαναν την απόσταση των 500 χιλιομέτρων να εκμηδενιστεί σχετικά σύντομα και νωρίς το μεσημέρι ήμασταν ήδη στο κέντρο της πόλης κατευθυνόμενοι στο ξενοδοχείο μας!Στο δωμάτιο πετάξαμε κορντούρες και ρούχα, αφού όσο πλησιάζαμε στην πόλη τόσο σκάγαμε απο τους 30 βαθμούς που είχε ανέβει το θερμόμετρο -επιστρέφαμε πλέον σε οικίες θερμοκρασίες- και μετά από ένα σύντομο μπάνιο, φορώντας τα ανάλογα ανάλαφρα ρούχα ξεχυθήκαμε για το κέντρο της πόλης...

[blueangel]

Η Φλωρεντία των Μεδίκων και του Μακιαβέλι με τα εντυπωσιακά αξιοθέατα της κερδίζει τον ανυποψίαστο ταξιδιώτη με την πρώτη ματιά! Αλωστε μην ξεχνάμε ότι η πανέμορφη Φλωρεντία είναι κορυφαίος προορισμός για όσους προτιμούν τα ταξίδια πολιτισμού, αλλά τα ιστορικά της μνημεία δεν είναι τα μόνα που έχει να επιδείξει. Έξω από την πόλη, στις εξοχές της, στην καρδιά της Τοσκάνης, η φύση δημιουργεί ένα απίστευτο σκηνικό, που αποτελεί για αιώνες πηγή έμπνευσης για τους καλλιτέχνες.Τι να πεί κανείς επίσης για τα φημισμένα κρασιά και εδέσματα της περιοχής!Πρέπει να γράφεις τόμους ολόκληρους μόνο για την Τοσκάνη!
Η Φλωρεντία είναι μια πανέμορφη πόλη της Ιταλίας που δίκαια θεωρείται το «λίκνο της Αναγέννησης»! Υπήρξε και πρωτεύουσα του Βασιλείου της Ιταλίας από το 1865 έως το 1870. Ιδιαίτερο χαρακτηριστικό της είναι ότι η πόλη απλώνεται κατά μήκος του ποταμού Άρνου. Η Φλωρεντία υπήρξε κέντρο εμπορίου κατά τον Μεσαίωνα και κυβερνήθηκε από την οικογένεια των Μεδίκων.
Τα αξιοθέατα της πόλης έχουν χαρακτηριστεί παγκόσμια πολιτιστική κληρονομιά και τελούν υπό το καθεστώς της UNESCO. Επίσης πολλοί Φλωρεντινοί έχουν διαπρέψει στις καλές τέχνες.

[blueangel]

Η πόλη της τέχνης και της κουλτούρας που γέννησε καλλιτέχνες παγκοσμίου φήμης όπως τον Τζιότο, τον Μπροντελέτσι, τον Μιχαήλ Άγγελο, τον Μποτιτσέλι και τον Ντοναντέλλο.
Η φημισμένη αυτή πόλη της Ιταλίας αποτελούσε ανέκαθεν μια σταθερή αξία για απόδραση, καθώς προσφέρει στους επισκέπτες της πληθώρα επιλογών διασκέδασης και συναρπαστικές περιηγήσεις στο κέντρο και στα περίχωρα.


Σήμα κατατεθέν της, αποτελεί το ιστορικό κέντρο της και ο Kαθεδρικός Nαός του Nτουόμο, που βρίσκεται στην ανατολική πλευρά της πόλης. Aν και ολόκληρη η ανατολική μεριά της Φλωρεντίας έχει έντονο μεσαιωνικό ύφος, στον Kαθεδρικό Nαό του Nτουόμο θα μπορέσετε να θαυμάσετε το αναγεννησιακό μεγαλείο στο σύνολό του: το ρολόι του, κατασκευασμένο στα 1443 από τον Πάολο Oυτσέλο, το καμπαναριό φτιαγμένο από τον Tζιότο, το θρυλικό θόλο του ναού που φιλοτεχνήθηκε από τον ίδιο τον Mπρουνελέσκι, αλλά και στο εσωτερικό του το Bαπτιστήριο με την οροφή και τις θύρες του, έργα του Γκιμπέρτι και του Mπρουνελέσκι.

[blueangel]

Κατά την περιήγησή μας στη δυτική πλευρά θαυμάσαμε μερικά από τα πιο διάσημα μνημεία της! Το πιο εντυπωσιακό είναι η κατοικήσιμη γέφυρα Ponte Vecchio, που σημαίνει παλιά γέφυρα και η οποία χτίστηκε το 1345 και φιλοξενούσε παντοπωλεία και σιδεράδικα, τα οποία απομακρύνθηκαν το 16o αιώνα. Πρόκειται για την παλαιότερη γέφυρα -και τη μοναδική που διασώθηκε από τους βομβαρδισμούς του B΄ Παγκοσμίου Πολέμου!!! Σήμερα είναι γεμάτη με τουριστικά κοσμηματοπωλεία και αποτελεί τη σύνδεση μεταξύ του Palazzo Pitti και της Galeria degli Uffizi.

Πριν επιστρέψουμε για το ξενοδοχείο βρήκαμε κάπου χωμένο στα στενά ένα ιταλικό κουτουκάκι με απίστευτο διάκοσμο και εδέσματα επίσης! Αφού απολαύσαμε τις μακαρονάδες μας και κάτι περίεργες αλλά γευστικότατες μπύρες που διάλεξε ο Δημήτρης, πήραμε το δρόμο της επιστροφής για το δωμάτιο μας.Σήμερα έπεφτε και τυπικά η αυλαία ολόκληρου του ταξιδιού, μια που αύριο θα αναχωρούσαμε για την Ανκόνα να πάρουμε το πλοίο της επιστροφής στην Πάτρα...

[blueangel]

Κοσμοσυρροή στην κατοικήσιμη γέφυρα Ponte Vecchio με τα δεκάδες πανάκριβα ομολογουμένως κοσμηματοπωλεία!!!

[blueangel]

Το Uficci από μια χαρακτηριστική γωνία λήψης...

[blueangel]

Ημέρα 29η
ΦΛΩΡΕΝΤΙΑ - ΑΝΚΟΝΑ
Χιλιόμετρα 350



Ξυπνώντας σήμερα τα χαράματα, αποφασίσουμε να μην πάρουμε πρωινό στο ξενοδοχείο μια που ο μπουφές άνοιγε στις 8.30 το πρωί και να πιούμε κανά καφέ σταματώντας σε κανά από τα δεκάδες AutoGrill ,pavezi όπως τα λένε οι ιταλοί, της διαδρομής μας προς την Ανκόνα.
Στις 7.30 το πρωί ήδη είχαμε φορτώσει τις μηχανές για τελευταία πλέον φορά στο ταξίδι ,μια που θα βγάζαμε τις βαλίτσες πια στην Αθήνα, και ξεκινάγαμε να βγούμε στον περιφερειακό της Φλωρεντίας ώστε μετά από 100 χιλιόμετρα να κινηθούμε ξανά στην γνώριμη Autostrada.
Ο περιφερειακός με πολλή κίνηση και 2 λωρίδες μόνο δεν σου επέτρεπε να κινηθείς με γρήγορες ταχύτητες αλλά ευτυχώς είχαμε ώρα μεχρι τις 13.30 το μεσημέρι που αναχωρούσε το πλοίο.Βέβαια καλό είναι όταν έχει κανείς καράβι να ξεκινά νωρίς.Φύλαγε τα ρούχα σου που λένε και στα μέρη μας...
Μετά από ανεφοδιασμό στην ιταλική εθνική λίγο αργότερα και κανα 2 στάσεις που κάναμε μπαίναμε γύρω στις 12 το μεσημέρι στην Ανκόνα.Ευτυχώς είχαμε αρκετό καιρό στη διάθεση μας και σχετικά τυχεροί στο δρόμο...Στο παρελθόν όσες φορές έχω ταξιδέψει με το αμάξι στην ιταλία πλησιάζοντας την Ανκόνα πέφταμε σε ουρές χιλιομέτρων με φορτηγά και αμάξια με κατεύθυνση τα πλοία του λιμανιού για την Ελλάδα.
Είχαμε μιάμιση ώρα στη διάθεση μας μέχρι την αναχώρηση και χωρίς άγχος κάναμε το check-in στην προβλήτα του λιμανιού παίρνοντας τις κάρτες επιβίβασης και τα μαγνητικά κλειδιά των καμπινών μας.Την αράξαμε σε ένα σκιερό μέρος του λιμανιού περιμένοντας το πλοίο που δεν είχε φθάσει ακόμα για να επιβιβαστούμε...
Κόσμος παντού και ταξιδιώτες στο λιμάνι, άλλοι για αναχώρηση και άλλοι που έφθαναν ήδη βγαίνοντας από παρακείμενα πλοία στις αποβάθρες.Το γνώριμο κόκκινο χρώμα των Super Fast Ferries ξεχώριζε απο μακρυά όπως έμπαινε το πλοίο στο λιμάνι και ερχόταν να ελλιμενιστεί προς το μέρος μας για να αφήσει και να παραλάβει επιβάτες.Αλλοι έφταναν και ξεκίναγαν το ταξίδι τους και άλλοι -όπως εμείς- επέστρεφαν στην ρουτίνα της καθημερινότητας.Τελευταία νύχτα και για τους τρείς μας που θα κοιμόμασταν μαζί,τελευταία νύχτα μετά από ατελείωτες μέρες που δεν νύχτωναν ποτέ στο Βορρά στην καρδιά του Αρκτικού Κύκλου,στις εσχατιές της Σκανδιναβικής Χερσονήσου και της Ευρώπης ολόκληρης στα βόρεια σύνορά της...

[blueangel]

Ημέρα 30η
ΑΝΚΟΝΑ - ΠΑΤΡΑ - ΑΘΗΝΑ
Ημερομηνία: 14/7/2010
Χιλιόμετρα 220

ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΤΑΞΙΔΙΟΥ

Η χθεσινή νύχτα κύλησε κάπως περίεργα στο πλοίο...Κανείς από μας δεν είχε διάθεση για πολλές κουβέντες, μια διάχυτη μελαγχολία κυριαρχούσε στην ατμόσφαιρα...Αλλωστε πολλές φορές η σιωπή είναι πιο δυνατή ειδικά τις στιγμές που "κραυγάζει"...
Με την άφιξη μας στο λιμάνι της Αχαικής Πρωτεύουσας, το «σεργιάνι στους δρόμους του Βορρά», το «ταξίδι στην ολοπράσινη μαγεία», ολοκληρωνόταν...Ενώ με την επάνοδο μας κατόπιν στην Αθήνα, ουσιαστικά οι τίτλοι τέλους περίμεναν να πάρουν τη θέση τους πλέον και σε αυτό το ταξιδιωτικό κείμενο με τις εντυπώσεις μια παρέας φίλων από την μηνιαία τους περιπλάνηση στις χώρες της Σκανδιναβίας,στο κατόπι των Βίκινγκς όπως εύγλωττα αναφέρει και ο τίτλος του ταξιδιωτικού.
Μα...το ειδύλλιο με την κρυμμένη καλλονή, τη Νορβηγία,θα παραμείνει σε κάποια μυστική γωνιά της ψυχής μας, πλάι σ’ όλες τις άλλες μαγικές εικόνες με τις οποίες ο Θεός ομόρφυνε αυτό τον πλανήτη και προίκησε πλουσιοπάροχα ιδιαίτερα αυτή την μακρινή χώρα της Ευρωπαικής Ενωσης!
Εικόνες μοναδικές και ανεπανάληπτες όπως ανεπανάληπτο ήταν και στο σύνολό του το ταξίδι, με τα καλά και στραβά που υπήρξαν στην διαδρομή, με τις καλές και άσχημες στιγμές, με τα νεύρα και τα χαμόγελα που είναι φυσιολογικό να υπάρχουν σε μια τέτοια περιπέτεια, όταν συμβιώνουν άνθρωποι για ένα τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα με ξεχωριστούς ιδιαίτερους χαρακτήρες ο καθένας αλλά με ένα γνώρισμα κοινό: τη φλόγα της ψυχής και της καρδιάς να ζεσταίνει τα μέλη του κορμιού όταν το κρύο πέφτει χαμηλά και όταν η διάθεση από την κόπωση και την φυσική ταλαιπωρία αφήνει την μελαγχολία να το κυριεύσει....

[blueangel]

Αυτή η φλόγα που μας έκανε να δώσουμε στο όνειρο φτερά και με κόπους και θυσίες οικονομικές , με προσωπική προσπάθεια, στο μέτρο που ο καθένας μας μπορούσε, να το κάνει πραγματικότητα!
Ισως μετά από χρόνια όταν ξαναδιαβάζουμε και μείς, ξανά και ξανά το δικό μας ταξιδιωτικό κείμενο εδώ,που πήρε ήδη τη θέση του δίπλα σε άλλα συμφορουμιτών που βρέθηκαν και αυτοί στις ίδιες διαδρομές με μας, ν’ αναρωτιόμαστε: «Άραγε ήταν όνειρο;»
Οσο ονειρεύεται η ψυχή,και όσο η καρδιά ταξιδεύει μαζί με το κορμί και το μυαλό και σχεδιάζει και πραγματοποιεί σωστά τις επιθυμίες μας, τίποτε δεν παραμένει μόνο στη σφαίρα του Ονείρου...
Βγαίνει από αυτή και γίνεται απτή,ολοζώντανη πραγματικότητα την οποία βιώνεις κάθε στιγμή γιατί απλά την κουβαλάς μέσα σου,όπως όλοι μας πλέον, που νοερά είμαστε ακόμα εκεί στα βουνά και στα δάση της Σκανδιναβίας,στις εσχατιές της ζώνης του Αρκτικού Κύκλου,στο μακρινό αλλά τόσο λατρεμένο Βόρειο Ακρωτήριο....
Δεν επιστρέψαμε ή μάλλον δεν θα επιστρέψουμε ποτέ...


Υ.Γ
Θέλω να ευχαριστήσω μέσα από την καρδιά μου προσωπικά και εκ μέρους και των τριών παιδιών της παρέας του ταξιδιού, όλους εσάς που διαβάζετε αυτές τις γραμμές,για την υπομονή σας και κυρίως την διάθεση σας να διαβάσετε τις ιστορίες και να μην διακόψετε με σχόλια την ροή του ταξιδιωτικού κομματιού που μόλις ολοκληρώθηκε...Ξέρω ότι σίγουρα κούρασα, ενδεχομένως από εναν ενθουσιασμό που ακόμη δεν έχει σβήσει και ούτε πρόκειται μετά από ένα τέτοιο ταξίδι!!!
Θέλω να ζητήσω επίσης προκαταβολικά συγγνώμη για τυχόν ορθογραφικά ή συντακτικά λάθη ή ακόμη και αναγραμματισμούς αν υπάρχουν στο κείμενο.Ομολογώ ότι από τον ενθουσιασμό μου να το ανεβάσω στο φόρουμ δεν το «χτένισα» στη διόρθωση όσο έπρεπε...
Προσωπικά, πλέον σταματώ κάπου εδώ και αποσύρομαι διακριτικά απολαμβάνοντας πλέον την ανάγνωση των δικών σας σχολίων.Ελπίζω και εύχομαι μόνο στο μέτρο του δυνατού να καταφέραμε να σας κάνουμε συνταξιδιώτες μας έστω και νοερά σε αυτή την συναρπαστική περιπέτεια...

[mikes]

πρωτα ο καπτεν με τον σπιριτ... τωρα εσυ.....
θελω να παω εκει πανω ρε γμτ!!
(λες να αντεξει το ybr?)