Στο κατόπι των βικινγκς (ΔΑΝΙΑ-ΣΟΥΗΔΙΑ-ΝΟΡΒΗΓΙΑ-ΦΙΛΑΝΔΙΑ-nordkapp)

[blueangel]

Πριν λίγες μέρες συμπληρώθηκαν ήδη 3 μήνες από την επιστροφή μας στην πεζή ρουτίνα της καθημερινότητας από ένα ταξίδι, για κάποιους φετίχ,για κάποιους άλλους ταξίδι ζωής...όπως και να το πείς ΕΝΑΣ ΟΛΟΚΛΗΡΟΣ ΜΗΝΑΣ ταξιδιού εκτός ελληνικών συνόρων και περιπλάνησης στον Βορρά στην μαγευτική Σκανδιναβία αποτελεί πάντα ένα στοίχημα!
Ενα στοίχημα ζωής με τον εαυτό μας, με τα θέλω μας,με την αναζήτηση της προσωπικής μας Βαλχάλα (Ετσι λεγόταν ο Παράδεισος των σκανδιναβικών θεοτήτων) στα χνάρια των Βίκινγκς!
Δεν ξερώ αν καταφέρω να αποτυπώσω σωστά ξεκινώντας την συγγραφή αυτού του ταξιδιωτικού εικόνες,συναισθήματα,αρώματα και αισθήσεις που διακατέχει καθέναν που ξεκινά και ολοκληρώνει ένα ταξίδι στη Σκανδιναβική Χερσόνησο.Οσοι έχουν πάει μπορούν να με καταλάβουν και να νοιώσουν την αμηχανία μου...
Αν και επαγγελματίας γραφιάς, πρώτη φορά νοιώθω αδύναμος να μεταφέρω στο γραπτό λόγο εικόνες απερίγραπτης ομορφιάς από έναν τόπο μαγικό,ίσως από τον τελευταίο Παραδεισο του Πλανήτη!Οι περισσότεροι είστε υποψιασμένοι από παραπλήσια ταξιδιωτικά που έχουμε διαβάσει κατά καιρούς στο φόρουμ,το καθένα όμως από αυτά είναι μοναδικό όπως μοναδικές είναι και οι εμπειρίες και αναμνήσεις του καθένα μας βιώνοντας αυτό το ταξίδι!
Μετά την επιστροφή μου στις 14 Ιουλίου,κάθε μέρα που πέρναγε σκεφτόμουν να ξεκινήσω τη συγγραφή,το δέσιμο των κομματιών του παζλ των αναμνήσεων και των εμπειριών αλλά και των ανεπανάληπτων εικόνων που καταγράφει κανείς μέσα του επιστρέφοντας από ένα τέτοιο ταξίδι και πάντα το ανέβαλλα...
Ισως γιατί ακόμη είμαι εκεί,ανάμεσα στα μυριάδες ποδήλατα που κατακλύζουν τα σοκάκια της Κοπενχάγης,στα καταπράσινα πάρκα και στις γέφυρες της Στοκχόλμης,στο γραφικό μονοπάτι που διασχίζει το κάστρο Suomenlinna στο ομώνυμο νησάκι του Ελσίνκι,στο φημισμένο Napapijri στην καρδιά του αρκτικού κύκλου όπου κατοικεί ο Αη-Βασίλης,στο κοσμοπολίτικο Rovaniemi,στα υπόγεια τούνελ που διασχίζουν το Οσλο μέχρι το πολύβουο Akker Brigge της Νορβηγικής Πρωτεύουσας αλλά και τα Μουσεία των θαλασσοπόρων Βίκινγκς και την υπαίθρια γλυπτοθήκη του μεγαλύτερου ίσως πάρκου της Σκανδιναβικής Χερσονήσου!
Ισως γιατί ο καθένας από μας τους τρείς που ξεκινήσαμε αυτή την γοητευτική περιπέτεια διασχίζοντας τα Φιόρδ και περιδιαβαίνοντας τις Σκανδιναβικές Πρωτεύουσες μέχρι την εσχατιά των Ευρωπαικών συνόρων στο Βορρά,το Nordkapp δεν μπορεί ακόμη να συνειδητοποιήσει το μέγεθος του εγχειρήματος αλλά και τον τρόπο που στον καθέναν μας έχει χαραχτεί ανεξίτηλα μέσα του αυτό το ταξίδι!Ολα πλέον καταγράφονται Πριν και Μετά από αυτό!
Κάθε μοτοσυκλετιστής που είχε την ευτυχία κάποια στιγμή στη ζωή του να φθάσει μέχρι το Βόρειο Ακρωτήριο αλλά και να διασχίσει τη Σκανδιναβία μπορεί να καταλάβει και να νοιώσει μόνο όσους επιχείρησαν κάτι αντίστοιχο...Για τους υπόλοιπους εύχομαι καλή ανάγνωση και αν καταφέρουμε έστω να σας ταξιδέψουμε και σας νοερά, στα μέρη αυτά τότε αυτό σίγουρα αποτελεί την καλύτερη ανταμοιβή μας!

[blueangel]

Για την ιστορία

Ολα ξεκίνησαν περίπου στις αρχές του 2009 όπου μια παρέα 3 ατόμων σκεφτόμασταν και σχεδιάζαμε επί χάρτου ένα ταξίδι αρχικά στη Νορβηγία και κάποιες διαδρομές στη σκανδιναβική Χερσόνησο μέχρι το σημείο φετίχ όλων των μοτοσυκλετιστών...το Βόρειο Ακρωτήριο.Το...Εβερεστ για τους εραστές των δυο τροχών!
Με τον όρο Σκανδιναβία ή Σκανδιναβικές χώρες,συνήθως εννοεί κανείς τη Νορβηγία, την Δανία και την Σουηδία, ενώ συχνά προστίθενται και η Φινλανδία με την Ισλανδία. Πέρα από την γεωγραφική θέση και τους διαρκείς πολέμους μεταξύ τους, οι τρεις πρώτες χώρες κυρίως μοιράζονται κοινούς προγόνους, τους Βίκινγκς.
Οταν όμως οι άνθρωποι κάνουν σχέδια ο Θεός γελά...Ενα σοβαρό πρόβλημα υγείας της μητέρας μου πέρσι την Ανοιξη και περιπέτειες με νοσοκομεία και γιατρούς δεν επέτρεψαν το συγκεκριμένο εγχείρημα να πραγματοποιηθεί πέρσι το καλοκαίρι και παρέμεινε όνειρο για του χρόνου...για φέτος δηλαδή,όπως και τελικά πραγματοποιήθηκε...
Μια παρέα 3 φίλων ο Δημήτρης (FASTER DRIVER) με ενα SUZUKI DL 650 V-STROM,ο Πέτρος (Δεν έχει profile στο moto) με ένα HONDA VARADERO 1000 και η αφεντιά μου με ενα YAMAHA FZS 600 αποφασίσαμε να κάνουμε με τα «μωρά» μας το γύρο της Σκανδιναβίας με στόχο να καταφέρουμε να «κατακτήσουμε» και μείς το βράχο του Nordkapp.
Ενας πραγματικά άθλος γιατί αφενός έπρεπε να συμπιέσουμε το κόστος του ταξιδιού όσο μπορούσαμε και από την άλλη να να δούμε όσο περισσότερα αξιοθέατα γίνοταν από τα μέρη που θα διασχίζαμε...

[blueangel]

Είχαμε στη διάθεση μας ΕΝΑΝ ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΜΗΝΑ!!! Μια ντουζίνα χιλιάδες σχεδόν χιλιόμετρα πήγαινε – έλα .Από τις 15 Ιουνίου μέχρι και τις 14 Ιουλίου που επιστρέψαμε!Οι 12 νύχτες και οι 13 μέρες συνολικά στη Νορβηγία ήταν αυτές που εκτόξευσαν ουσιαστικά και το κόστος του ταξιδιού...Η Νορβηγία είναι ένας Παράδεισος αλλά πραγματικά ΠΑΝΑΚΡΙΒΟΣ Παραδεισος για τα ελληνικά βαλάντια αλλά και συγκριτικά με όλες τις υπόλοιπες χώρες της Βαλτικής και της Σκανδιναβίας!Παρακάτω θα αναφερθούμε με λεπτομέρειες...
Οι διαδρομές που επιτυχώς χάραξε ο Δημήτρης μέσω του via Michelin αλλά και το κλείσιμο των ξενοδοχείων και campings (Κυρίως στη Νορβηγία) όπου μας ανέμεναν τα γραφικά ξύλινα σπιτάκια με όλα τους τα κομφόρ δίπλα στα φιόρδ,μας επέτρεψαν να μην εχουμε το άγχος της αναζήτησης καταλύματος αλλά και το ψάξιμο για εναλλακτικές διαδρομές κατά τη διάρκεια του ταξιδιού...Καταφέραμε να δούμε τις 4 σκανδιναβικές Πρωτεύουσες (ΚΟΠΕΓΧΑΓΗ-ΟΣΛΟ-ΣΤΟΚΧΟΛΜΗ-ΕΛΣΙΝΚΙ) με τα κυριώτερα αξιοθέατα τους αλλά και να περιηγηθούμε ακόμα και σε διαδρομές off-road με πατημένους χωματόδρομους (το καημένο το fazeraki τα είδε όλα μια που ασυνήθιστο σε τέτοια εδάφη!!!)και σε στριφτερά κομμάτια κατά μήκος των φιόρδ μέχρι το Nordkapp!
Και όλα αυτά λουσμένοι από ένα φώς που δεν έσβηνε ποτέ!Ο Ηλιος του Μεσονυχτίου είναι ενα φαινόμενο που πρέπει να το βιώσει κανείς!Εμφανίζεται στα γεωγραφικά πλάτη εντός των δύο αρκτικών κύκλων.
Στις περιοχές αυτές, κατά τους θερινούς μήνες, ο ήλιος είναι ορατός επί 24 συνεχόμενες ώρες. Το φαινόμενο αυτό βιώνουν οι κάτοικοι της Αλάσκας, του Βορείου Καναδά, της Γροινλανδίας, της Ισλανδίας, βορείων επαρχιών της Ρωσίας, της Φινλανδίας, της Σουηδίας και της Νορβηγίας.
Το φαινόμενο οφείλεται στην κλίση του κάθετου άξονα της Γης κατά 23°26' ως προς το επίπεδο περιστροφής της γύρω από τον Ήλιο. Το αντίθετο φαινόμενο ονομάζεται Πολική νύχτα και παρατηρείται το χειμώνα στις ίδιες περιοχές. Η διάρκειά του είναι η ίδια με τον Ήλιο του Μεσονυχτίου. Κατά τη διάρκειά της, ο ήλιος βρίσκεται κάτω από τον ορίζοντα και το φως είναι σχεδόν ανύπαρκτο.

[blueangel]

Το Ταξίδι


Ημέρα 1η
(15/6/2010)
ΑΘΗΝΑ-ΠΑΤΡΑ
Χιλιόμετρα 220


Τρίτη 15 Ιουνίου το ταξίδι που είχαμε σχεδιάσει ένα χρόνο και, μπαίνει επιτέλους στη φάση της υλοποίησης!Τα εισιτήρια Πάτρα – Ancona μετ’επιστροφής σε τετράκλινες καμπίνες (για χρήση τρίκλινης) τα είχαμε πάρει από τον περασμένο Φεβρουάριο!Η Super Fast Ferries είχε μια απίστευτη προσφορά με έκπτωση 50% οπότε allez-retour μας βγήκε το κόστος των βασικών εισιτηρίων γύρω στα 150 ευρώ για τον καθένα μας!
Ξεκινήσα μαζί με το Δημήτρη από την Αθήνα και είχαμε δώσει στα πρώτα διόδια ραντεβού με τον Πέτρο,τον τρίτο της παρέας για να πάμε όλοι μαζί με κατεύθυνση την Πάτρα όπου θα παίρναμε το πλοίο για την Ανκόνα.
Η διαδρομή ήταν μια κόλαση από την ζέστη!Οι κορντούρες είχαν ανάψει και παρ’όλο που ξεκινήσαμε σχετικά νωρίς το θερμόμετρο είχε ήδη σκαρφαλώσει στο 35αρι...Γαμώ την γκαντεμιά μας,την ημέρα που ξεκινήσαμε είχε καύσωνα στην Αθήνα και σχεδόν σε όλη την Ηπειρωτική Ελλάδα ενώ η ΕΜΥ είχε δώσει πρόβλεψη για 40άρια...Τα πρώτα του φετινού καλοκαιριού!
Στάση για ξεκούραση και καφέ στα ΣΕΑ της Εθνικής καμιά ώρα πριν την Πάτρα και ανασύνταξη δυνάμεων....
Στην Αχαική Πρωτεύουσα φθάσαμε γύρω στις 12 οπότε είχαμε αρκετή ώρα μέχρι τον απόπλου του πλοίου στις 2.30 το μεσημέρι check-in των εισιτηρίων και άνετη τακτοποίηση χωρίς αγχος στις καμπίνες.Ετσι και έγινε,όπου μετά απο ένα απαραίτητο ντουζάκι στην άνετη καμπίνα μας,ξαλαφρώσαμε πραγματικά φορώντας πιο ανάλαφρα ρούχα ελπίζοντας ότι στην αντίπερα όχθη την επόμενη μέρα σε ιταλικό έδαφος πια ο καιρός θα ήταν πιο δροσερός για το ταξίδι μας...Το βράδυ το περάσαμε χαλαρά στα καταστρώματα και στους χώρους του πλοίου,όπου πραγματικά –προς έκπληξη όλων μας αν και αναμενόμενο λόγω της κρίσης- διαπιστώσαμε ότι αντε να μασταν καμια 100στι επιβάτες όλοι και όλοι ίσως και λιγότεροι!Οι περισσότεροι δίπλα μας ήταν νταλικέρηδες που ήταν ψωμοτύρι για αυτούς η συγκεκριμένη διαδρομή...Την πέσαμε για ύπνο σχετικά νωρίς μια που το αυριανό πρόγραμμα περιελάμβανε 630 χιλιόμετρα οδήγησης στην ιταλική autostrada μέχρι να περάσουμε τα αλπικά πάσα και να φτάσουμε στο Ινσμπρουκ που ήταν και ο πρώτος προορισμός του ταξιδιού μας όπου θα διανυκτερεύαμε...

[blueangel]

Ημέρα 2η
(16/6/2010)
ΑΝΚΟΝΑ-ΙΝΣΜΠΟΥΡΓΚ
Χιλιόμετρα 630


Το επόμενο πρωι μας βρήκε να διασχίζουμε ακόμα την Αδριατική και να περιμένουμε την αποβίβαση μας στην Ανκόνα.Η αναμενόμενη ώρα άφιξης ήταν γύρω στις 11.30 τοπική ώρα ενώ ήδη είχαμε γυρίσει τα ρολόγια μια ώρα πίσω...Ετσι και έγινε λίγο πριν το μεσημέρι βγαίναμε με τα «μωρά» μας στο λιμάνι της Ανκόνα!Ομολογουμένως λίγες μοτοσυκλέτες,περισσότερες νταλίκες ήταν τα οχήματα που μετέφερε το πλοίο.Οι μηχανές πραγματικά γαιδούρια φορτωμένες με τις πλαινές βαλίτσες μπαγκαζιέρες και σάκους!Σε λίγο ήδη βρισκόμασταν στην περίφημη autostrada στα πρώτα διόδια όπου πήραμε από το μηχάνημα το σχετικό κουπόνι υπολογισμού των χιλιομέτρων που θα διανύαμε για πληρωμή τους στο Bolzano,πριν μπούμε στο αυστριακό έδαφος.
Κόστος 35 ευρώ για περίπου 550 χιλιομέτρων στην ιταλική εθνική οδό...
Η διαδρομή αν και κουραστική λόγω της ατέλειωτης ευθείας αρχικά πρός Modena και μετά με κατεύθυνση το Bolzano εναλάσσονταν από ωραία τοπία και χωριουδάκια που διασχίζαμε στη διάρκεια του ταξιδιού.Στο βενζινάδικο που σταματήσαμε για ανεφοδιασμό συναντήσαμε και την πρώτη διαφορά (η οποία από εκεί και πέρα θα ήταν συνεχής) σε σχέση με την Ελλάδα!!!Κόστος βενζίνης γύρω στο 1,35 με 1,40 όταν στην Πάτρα γεμίσαμε (για να μην ψαχνόμαστε για καύσιμα στην διαδρομή) με 1,55!!!
Τα περισσότερα βενζινάδικα λειτουργούν χωρίς βενζινάδες! Βάζεις μόνος σου βενζίνη και απλά πας μέσα και πληρώνεις το ποσό στον ταμία. Εννοείται πως ο ταμίας μέσα από μηχάνημα βλέπει τι βενζίνη έχεις βάλει και πόσο πρέπει να πληρώσεις.Βέβαια αυτό στην Ιταλία –για ευνόητους λόγους- δεν το βλέπεις συχνά...οπότε πληρώνεις στον βενζινά!

Στη φωτό λίγο πριν διασχίσουμε τη γέφυρα που θα μας οδηγήσει στο Ινσμπρουκ...

[blueangel]

Αργά το απόγευμα,ενώ είχαμε ήδη περάσει το Bolzano πλησιάζαμε για το Brenero όπου και ο ουρανός άρχισε να «βαραίνει» αρκετά και οι πρώτες ψιχάλες ήταν ήδη αισθητές...Σε λίγο άρχισε να ρίχνει με τα τουλούμια αλλά ευτυχώς οι αδιάβροχες κορντούρες μας έβγαλαν ασπροπρόσωπους!
Βέβαια δεν συζητάμε για ποιότητα ασφαλτοτάπητα!!!Κάτι σαν τους ελληνικούς δρόμους ένα πράγμα στο ακριβώς αντίθετό του!!!Πραγματικό βεντουζάρισμα για τα ελαστικά και το μόνο ενοχλητικό ήταν το σπρευ των προπορευόμενων αυτοκινήτων!Για μένα προσωπικά ήταν κάτι πρωτόγνωρο γιατί αφενός ήταν το πρώτο μου ταξίδι εκτός Ελλάδας με μηχανή (Με αυτοκίνητο έχω διασχίσει όλη την Ιβηρική και τη Κεντρική Ευρώπη) αφετέρου δεν είναι και στα φόρτε μου η οδήγηση με βροχή θα’λεγα ότι με εκνευρίζει αφάνταστα,παραταύτα πιο πολύ με κούρασε η διαδρομή παρά το κομάτι της βροχής που φάγαμε...Ο Δημήτρης από το περσινό «λούσιμο» στο ταξίδι της Ιρλανδίας ήταν ήδη συνηθισμένος αλλά και ο Πέτρος σε διαδρομές έντος συνόρων αν και ήταν και για αυτόν η παρθενική έξοδος εκτός συνόρων...
Με το που σουρούπωνε πλησιάζαμε στο Ινσμπρουκ. Πλέον η διαδρομή γινόταν μέσα στους μεγάλους ορεινούς όγκους των Άλπεων. Η παρουσία μεγάλων ποταμών απόκρημνων πλαγιών και τεράστιων δασικών εκτάσεων ήταν συνεχής. Το υψόμετρο ανεβαίνει μέχρι τα 1300 μέτρα περίπου, όπου μετά από ένα τούνελ και περνώντας τα αόρατα σύνορα βρισκόμαστε στην Αυστρία και αρχίζουμε να κατηφορίζουμε για το Innsbruck όπου είχαμε υπολογίσει να κάνουμε και την πρώτη μας διανυκτέρευση.

[blueangel]

Ημέρα 3η
(17/6/2010)
ΙΝΣΜΠΟΥΡΓΚ-ΑΝΟΒΕΡΟ
Χιλιόμετρα 770


Η σημερινή μέρα ήταν μια από τις δυο κουραστικές από πλευράς οδήγησης ολόκληρου του ταξιδιού (η δεύτερη ήταν από Βερολίνο-Ινσμπρουκ στην επιστροφή όπου είχαμε 760 χλμ)και ξεκινήσαμε σχετικά νωρίς για να έχουμε όλο το χρόνο στη διάθεση μας μια και τα χιλιόμετρα ήταν αρκετά σε αυστριακό και κυρίως σε γερμανικό έδαφος μέχρι να φθάσουμε Ανόβερο για την δεύτερη μας διανυκτέρευση.
Χθές το βράδυ είχαμε την ευκαιρία να κάνουμε μια βόλτα στο αλπικό κοσμοπολίτικο θέρετρο με θερμοκρασία που μετά βίας άγγιζε τους 12 βαθμούς!!!Στην δε Αθήνα ο υδράργυρος χτύπαγε ήδη 42 τη χθεσινή μέρα!!!
Μετά από ενα ικανοποιητικότατο πρωινό για ξενοδοχείο 3 αστέρων βάλαμε μπροστά τα μοτόρια για να απολαύσουμε αρχικά τα αλπικά πάσα και στην πορεία την διαδρομή διασχίζοντας γραφικά χωριουδάκια πριν βγούμε στην Autobahn.

Συνεχίζεται...

[blueangel]

Ινσμπρουκ,το ξενοδοχείο μας και η θέα προς τις Αλπεις!

[blueangel]

:smilea:

[blueangel]

Ευτυχώς η σημερινή μέρα ήταν σχετικά ηλιόλουστη με αρκετή νέφωση κατά διαστήματα αλλά ευτυχώς χωρίς βροχή!Η διαδρομή μέσα από τις Αλπεις ήταν μέσα στη μουντάδα με ένα τοπίο και καιρό μαζί που χαρακτηρίζει την Κεντρική Ευρώπη και ιδιάιτερα την Αυστρία και Γερμανία.
Εξω από το Ινσμπρουκ κάναμε ανεφοδιασμό καυσίμων και εκεί βέβαια ήταν και η πρώτη εκπληξη του ταξιδιού όταν γεμίσαμε με 1,17 ευρώ!!!Στην Αθήνα δεν το συζητάω γνωρίζετε όλοι τις τιμές...
Μου έκανε εντύπωση πόσο έχει αλλάξει το τοπίο κατά μήκος της Autobahn τα τελευταία 10 χρόνια!Εχουν ξεφυτρώσει από το πουθενά αιολικά πάρκα πράγμα που δείχνει πόση σημασία δίνουν αυτές οι χώρες στις εναλλακτικές πηγές ενέργειας...
Στους γερμανικούς αυτοκινητόδρομους τα πράγματα είναι πιο προβλέψιμα από θέμα ταχύτητας όπου ως γνωστό στην αριστερή λωρίδα το δίνουν και καταλαβαίνει...Από την άλλη το γεγονός της μη ύπαρξης διοδίων είναι πολύ σημαντικό για αυτούς που κάνουν συχνές διαδρομές!
Δεν ξεφύγαμε πάνω από τα 140 maximum αφενός γιατί τα χιλιόμετρα ήταν πολλά αφετέρου μην τον πιούμε απο πλευράς καυσίμου,άλλωστε σχεδόν κάθε 200-230 Km είχαμε το νού μας για ανεφοδιασμό!Οπως ανέφερα και πιο πριν απο τη Γερμανία και πέρα ο ανεφοδιασμός καυσίμων ήταν self-service και επίσης τα mini market που ήταν σχεδόν όλα τα βενζινάδικα σου επέτρεπαν να προμηθευτείς και φαγώσιμα αλλά και να ξαποστάσεις.

[blueangel]

Κατά τις 6.30 το απόγευμα παιρνόντας αρχικά έξω από το Αμβούργο –ενα από τα μεγαλύτερα λιμάνια της Γερμανίας- φθάσαμε στο Ανόβερο.Το ξενοδοχείο μας ήσταν στα περίχωρα της πόλης 5-6 χλμ έξω και με απίστευτα άνετο παρκινγκ για τα μοτόρια σχεδόν κάτω από τα δωμάτια μας!Η τιμή του περίπου στα 22 ευρώ το άτομο τη βραδιά αρκετά οικονομικό αν το συγκρίνει κανείς και με τα δικά μας αλλά κυρίως με τις χώρες της Σκανδιναβίας όπου θα αναφερθώ και παρακάτω.Προτιμήσαμε να μην ψαχτούμε πάλι για λύση Mc Donald’s όπως κάναμε στο Ινσμπρουκ αλλά να αναζητήσουμε κάποιο ελληνικό εστιατόριο μια και η πόλη –όπως και πολλές γερμανικές- έχουν πολυάριθμη ελληνική κοινότητα!
Στην διερευνητική βόλτα που κάναμε με τις μηχανές το βραδάκι ούτε στα 500 μέτρα ανακαλύψαμε το πρώτο ελληνκό κουτούκι.Plaka, το όνομα του εστιατορίου,όπου αν και είχε αρκετό κόσμο παραδόξως είμασταν οι μόνοι έλληνες θαμώνες...Οι περισσότεροι γερμανοί «καμένοι» με το μουντιάλ παρακολουθούσαν απο video-wall το μάτς της βραδιάς!Προχθές που κέρδισε η Ελλάδα μας είπε η Βικτώρια (κόρη του ιδιοκτήτη που αν και προσπάθησε να βρεί την τύχη της στην πατρίδα η καλή μας οικονομική κατάσταση την ανάγκασε να γυρίσει πίσω αναζητώντας το γερμανικό...όνειρο) στην κουβέντα που πιάσαμε οι γερμανοί είχαν σκυλιάσει...Θεωρούν τους εαυτούς τους ριγμένους που πληρώνουν φόρους για να ταίζουν τους χαραμοφάηδες της Ευρώπης όπως μας αποκαλούν!!!Αντιλαμβάνεστε πόσο συμπάθεια τρέφουν στο πρόσωπό μας...Λίγο το εξώφυλλο το Focus,λίγο η γνωστή ανθελληνική προπαγάνδα ε δεν θέλει και πολύ να γυρίσει το μάτι τους...
Η κουβέντα χαλαρή με αρκετό χαβαλέ,όταν μάλιστα έπεσε στο τραπέζι και η πορεία του ταξιδιού τα επιφωνήματα πήραν και έδωσαν!Φύγαμε τις πρώτες πρωινές ώρες από το μαγαζί με το στομάχι βαρίδι από το λουκούλειο τσιμπούσι με τα ελληνικά εδέσματα,αύριο μας περίμεναν πάλι αρκετές ώρες οδήγηση αλλά και η γνωριμία μας με την πρώτη χώρα της Σκανδιναβίας,τη Δανία.Η Κοπεγχάγη περίμενε να την ανακαλύψουμε!

[blueangel]

Ημέρα 4η
(17/6/2010)
ΑΝΟΒΕΡΟ - ΚΟΠΕΓΧΑΓΗ
Χιλιόμετρα 630


Και σήμερα ο καιρός θύμιζε κάτι από ελληνική Ανοιξη!Ξυπνήσαμε με εναν υπέροχο ήλιο!Η Βικτώρια χθές μας είπε, ότι είχαν να δούν ήλιο 15 μέρες στο Ανόβερο!Σαν τα σαλιγκάρια ξεχύθηκαν όλοι οι γερμανοί στα πάρκα και την τοπική λίμνη για πικ-νικ.
Με καλό καιρό λοιπόν και ιδιανική θερμοκρασία για το ταξίδι μας γύρω στους 22 βαθμούς ξεκινήσαμε για την Κοπεγχάγη.Σήμερα είχαμε να διανύσουμε κάπου 500 χιλιόμετρα επί γερμανικού και καμιά 150αριά επί δανέζικου εδάφους.Μετά από κάποιες στάσεις για ανεφοδιασμό και τσιγάρο πλησιάζαμε γύρω στο μεσημέρι τα σύνορα με τη Δανία.Η είσοδος από την Γερμανία στη χώρα σου δίνει την εικόνα ότι συνεχίζεις τη διαδρομή σου χωρίς να έχεις διασχίσεις σύνορα, ελάχιστες διαφορές όσον αφορά τη γεωμορφία του χώρου,μόνο οι διαφορετικές λέξεις στις πινακίδες και βέβαια οι σημαίες σου θυμίζουν ότι πλέον έχεις περάσει στη Σκανδιναβική Χερσόνησο!Σε λίγο πλησιάζαμε στο νησί Fehmarn το πρώτο από τα δυο μεγάλα που αποτελείται η Δανία και συνδέεται με την ηπειρωτική Γερμανία με μία πανέμορφη κρεμαστή γέφυρα, η πρώτη εντυπωσιακή γέφυρα που συναντήσαμε!

[blueangel]

:smilea:

[blueangel]

:smilea:

[blueangel]

Πραγματικά τα αισθήματα που σε διακατέχουν διασχίζοντάς την δεν έχει προηγούμενο για όποιον δεν το έχει βιώσει!Τα περίπου 25 χιλιόμετρα τα διανύσαμε σε κανά τέταρτο περίπου...Πάνω στη γέφυρα νόμιζες ότι ήσουν φτερό στον άνεμο από τον απίστευτο αέρα που επικρατούσε,η θέα όμως δεξιά και αριστερά ήταν κάτι το εκπληκτικό!Προτιμήσαμε τη λύση αυτή από το να πάρουμε το καραβάκι από το πορθμείο και για θέμα εξοικονόμησης χρόνου αλλά κυρίως και για την εμπειρία.Χαλάλι τα περίπου 25 ευρώ των διοδίων!Ευτυχώς οι πιστωτικές κάρτες μας έβγαλαν από τη δύσκολη θέση να ψάξουμε για συνάλλαγμα μια που πλέον εγκαταλείπαμε την Ευρωζώνη και μπαίναμε σε ζώνη Κορώνας και σαν νόμισμα και σαν πολίτευμα των χωρών που θα περνούσαμε...
Η λέξη Κοπεγχάγη,σημαίνει λιμάνι των εμπόρων. Πόλη και πρωτεύουσα της Δανίας, με 699.300 κατοίκους και με τα προάστια 1.525.000. Βρίσκεται στην ανατολική παραλία της νήσου Zealand, στην έξοδο του πορθμού σοντ και κατά ένα μικρό τμήμα της στο γειτονικό της νησί Αμαγκερ. Τα δύο αυτά τμήματα χωρίζονται με τον πορθμό Κάλβεμποτ. Το λιμάνι της είναι άριστα προφυλαγμένο και θεωρείται το ασφαλέστερο της Βαλτικής. Περιλαμβάνει ελεύθερη ζώνη, που της δίνει μεγάλη εμπορική κίνηση. Πλήθος από πλοιάρια αυλακώνουν τον πορθμό της και τις πολλές της διώρυγες και την κάνουν ένα είδος Βενετίας του Βορρά! Ο βοτανικός της κήπος Τίβολι έχει παγκόσμια φήμη!