- Ξέρω ότι γίνομαι προσβλητικός αλλά η λογική με την οποία συνδέεις την οπλοκατοχή με τη χρήση κινητού κατά την οδήγηση είναι φαιδρή, έστω και σαν τυχαίο παράδειγμα. Στην Ελλάδα απαγορεύεται η οπλοκατοχή, τελεία. Τα μπαλοτίδια μαρτυρούν κράτος-μπανανία γιατί δεν το αποτρέπει και πολίτες-ούγκανα γιατί το επικροτούν. Edit: εννοώ την γύρω κοινωνία, όχι εσένα που το βλέπεις απ'έξω σαν "τουρίστας".
- Η πλάκα είναι ότι ΔΕΝ είμαι εναντίον της οπλοκατοχής, όταν το επιτρέπει ο νόμος και υπό κάποιες προϋποθέσεις, απεναντίας. Αυτό δε σημαίνει ότι δε σέβομαι το νόμο, ο οποίος μάλιστα έχει λογική βάση που κατανοώ. Οι άσκοποι πυροβολισμοί απαγορεύονται ούτως ή άλλως, ακόμα και όταν επιτρέπεται η οπλοκατοχή νομίζω, ειδικά δίπλα σε τόσο κόσμο.
- Ακόμα κι αν ήταν νόμιμη, όποιος βαράει στο γάμο του καραγκιόζη (και μάλιστα σε κηδεία) είναι απαίδευτος και φιγουρατζής. Το ίδιο θα πίστευα αν έριχναν ξερογκαζίδια για μηχανόβιο - κατανοητό αλλά άκομψο. Τουλάχστον δε μπορείς να σκοτωθείς από Ακράπα 52mm. Αυτό είναι το αισθητικό κομμάτι που παρέλειψα σκόπιμα γιατί είναι εν μέρει υποκειμενικό. Κάποιοι το θεωρούν φολκλόρ.
- Ο Καζαντζάκης περιγράφει ανθρώπους σε άλλες εποχές, ανθρώπους μάλιστα με μεγάλες αδυναμίες. Ο καπετάν Μιχάλης μπορεί να είναι ωραία φιγούρα στην τουρκοκρατούμενη Κρήτη ενός μυθιστορήματος. Αν ζούσε σήμερα με τον ίδιο τρόπο θα ήταν ένας άξεστος, φαλλοκράτης σκατοπέτσακλας. Και δολοφόνος σε αμφότερες περιπτώσεις.