GR2CZ - Father's report

[liberec]

Father's and Son's trip




Father's report

Το παρόν ΔΕΝ είναι κλασικό ταξιδιωτικό/οδοιπορικό, για αυτό σταματήστε να το διαβάσετε όλοι, όσοι περιμένατε πλούσιο φωτορεπορτάζ. Βασικά, την αλήθεια, δεν είναι ταξιδιωτικό καθόλου. Απλά ίσως μικρό μυθιστόρημα, μερικές αράδες γύρω από ανθρώπινες ταλαιπωρίες, σχέσεις και πλοκή, που απλά συντελείται με φόντο ένα ταξίδι..... Δεν είναι τόσο περιγραφή δρόμου, όσο εκείνων που διαδραματίζονται απλά σε ένα κάποιο ταξίδι. Ναι, βέβαια, απευθύνεται σε μοτοσικλετιστές, γιατί υπάρχουν πράγματα, που μόνο ο μηχανόβιος μπορεί να καταλάβει, να βιώσει.
Πρόκειται για την δική μου σκοπιά του πατέρα, γιατί ίσως και υπάρχει και παραλλαγή, δηλαδή

Son's report

[liberec]

Το φθινόπωρο του 2009 κάναμε σχεδόν "οικογενειακό" ταξιδάκι "Από την Τζιά στην Τοσκάνη", όπου συμμετείχε και ο τότε είκοσι ενός ετών γιός μου ως συνεπιβάτης. Ποτέ δεν τον έσπρωχνα ούτε σε μηχανές, ούτε σε αυτοκίνητα, ούτε υπέρ, ούτε κατά. Απλά άρχισαν να συζητούν στην παρέα του, ότι τους αρέσουν οι μηχανές. Αλλά ξέρετε, με τον καφέ λέμε πολλές τζούφιες κουβέντες. Στην καφετέρια καπνίζεις, επάνω στην μηχανή μόνο στις στάσεις. Κάθεσαι άνετα στην πολυθρόνα , ενώ στην σέλα είναι αλλιώς. Δεν κρυώνεις τόσο εύκολα, ενώ στην μηχανή... Για αυτό, δεν είναι κακό να κάνεις μία δοκιμή ως συνεπιβάτης, πριν προβείς σε όποια απόφαση....

Αυτά το φθινόπωρο του '09, πώς ήταν μπορείς να δεις .

εδώ

Το χειμώνα δεν είχαμε πολλά νέα, εγώ ετοιμαζόμουν για Συρία/Ιορδανία

εδώ

[liberec]

Ο γιός μου μένει και αυτός Αθήνα, αλλά στην άλλη άκρη με την πρώην σύζυγο, οπότε η επαφή δεν είναι καθημερινή, αντίθετα, όπως προστίθενται οι σχολικές και εξωσχολικές δραστηριότητες χρόνος λείπει όλο και περισσότερο. Που και που βλεπόμαστε τα σαββατοκύριακα, αλλιώς τηλέφωνο και messenger. Ξαφνικά, κάπου στην αρχή άνοιξης 2010 μου λέει, ότι με τον φίλο του ξεκινάνε μαθήματα διπλώματος για μηχανή. Για αμάξι έχει εδώ και δύο χρόνια, αλλά έτσι και αλλιώς έχει οδηγήσει ελάχιστα από τότε. Χωρίς να με ρωτήσει, μάλιστα και χωρίς να ζητήσει οικονομική βοήθεια [ενώ για το αμάξι εγώ τον πίεσα να κάνει και ανέλαβα και το κόστος] όλα τα τακτοποίησε μόνος του και ξεκίνησε μαθήματα. Και οι δύο φίλοι ταυτόχρονα ονειρεύονται μηχανές και καταπίνουν κάθε διαθέσιμο ταξιδιωτικό στο διαδίκτυο. Ξέρετε εκείνο τον ενθουσιασμό, λογικά όλοι το περάσαμε.

[liberec]

Αρχές καλοκαιριού 2010 λοιπόν έχουμε το πολυπόθητο δίπλωμα στα χέρια. Τι μετά? Μα, η μηχανή φυσικά. Και εδώ υπάρχει πρόβλημα, πώς να το προσεγγίσουμε το ζήτημα. Εγώ πέρασα από Jawa 350, Kawasaki Ninja 400, Funduro, Pegaso για να καταλήξω τελικά σε κυβισμό πάνω από χίλια και σε μία ογκώδη GS. Φανταζόμουν, ότι περίπου την ίδια διαδρομή θα πρέπει να κάνει και ο νεαρός. Καμία μικρούλα, ευκολοδήγητη, κάτι σαν XR 250 ένα πράμα. Έπαιρνα και γνώμες από άλλους, γιατί κάπως αιωρείται, ότι θα αναλάβω δράση εγώ. Ο προϋπολογισμός ήταν του γιου μου, είχε ένα διαθέσιμο ποσό περίπου 3-4.000 Ευρώ. Εγώ δεν θα συμμετάσχω οικονομικά, μόνο εάν τυχόν παρουσιαστεί κάποια τρομερή ευκαιρία και για να μην φύγει για κάποια λίγα λεφτά, τότε θα τσοντάρω. Εκείνη την εποχή μου έστελνε καθημερινά κάποια link για διάφορες μηχανές, κυρίως 650 GS και VStrom. Επειδή έκανε μαθήματα επάνω σε γυμνό τετρακοσάρι, δεν τον φόβιζε να έπαιρνε 650cc.

[liberec]

Εγώ μίλαγα με τον αντιπρόσωπο που συνεργάζομαι, να με συμβουλέψει τι να κάνω. Περίμενα, ότι θα συμφωνήσει μαζί μου για τα λίγα κυβικά ως αρχή. Αλλά αντί αυτού, με αφόπλισε με επιχειρήματα όσον αφορά στην ασφάλεια και επέμενε, ότι τα μικρά μηχανάκια δεν φρενάρουν, ότι πολύ πιο ασφαλές είναι [εάν το νεαρό άτομο είναι νηφάλιο και ώριμο] να ανεβούμε κυβικά σε εκείνο το επίπεδο, το οποίο παρέχει και ABS. Το ζήτημα ήταν, εάν τα παραπάνω κυβικά και άλογα θα ξεμυαλίσουν ή όχι τον οδηγό. Θα μπορέσει να κρατήσει χαμηλό ρυθμό, άπειρος που είναι, ή τα άλογα θα τον παρασύρουν σε επικίνδυνες τροχιές? Εδώ πρέπει να πω, ότι του είχα εμπιστοσύνη. Μπορεί να είναι εγκρατείς στην αρχή, μέχρι να μάθει καλά. Λέει ο αντιπρόσωπος λοιπόν:
"Οπότε μην φοβάσαι καθόλου να ανέβεις τουλάχιστον στην κατηγορία 650"
"Τι εννοείς, τρελάθηκες, πρώτη μηχανή 650?"
"Εννοώ, ότι κάθε νέος αναβάτης, όποτε ανεβαίνει κατηγορία έχει ένα φόβο, ένα δέος. Απέναντι στα κιλά, στα κυβικά, στον όγκο, στην φήμη και του παίρνει μερικές μέρες και μερικά χιλιόμετρα μέχρι να εξοικειωθεί, να αποβάλει αυτό το φόβο. Είναι αναπόφευκτο, ότι θα το περάσει. Άρα, το ίδιο περίπου φόβο θα έχει και σφιγμένη καρδιά είτε θα ανεβαίνει σε 650 είτε στα 1000. 'Ότι και να κάνεις, αφού ανεβαίνει από mountain bike, το οποίο είναι το τελευταίο σκαλοπάτι που ξέρει ακόμα καλά, κάθε επόμενο βήμα είναι τρόμος. Οπότε, πάρτε κάτι τουλάχιστον στα 650. Και να είναι καλό, αξιόπιστο και με ABS για λόγους ασφαλείας.

[liberec]

Και έτσι ξεκινήσαμε πιο εμπεριστατωμένα πια έρευνα για 650GS Dakar. Το budget έφτανε περίπου για χρονιές 2003-2006, ανάλογα τα χιλιόμετρα, την κατάσταση κτλ. Ο γιος πίεζε, εγώ σε φάση αναμονής, μάλλον για ευκαιρία. Από πέρυσι, που ξεκίνησε η κρίση είναι σίγουρα ο αγοραστής σε ευνοϊκότερη θέση σε σχέση με τον πωλητή. Ποιος θα επενδύσει σε φάση αβεβαιότητας. Όχι ότι σταματάει τελείως το εμπόριο, αλλά μειώνεται. Και το βλέπαμε. Κάθε εβδομάδα η τιμή σε μία συγκεκριμένη αγγελία έπεφτε, αναγκαστικά, αφού δεν έβρισκε ανταπόκριση. Για αυτό τον πίεζα και εγώ να κάνει υπομονή. Από την άλλη, δεν μπορείς να περιμένεις εις άπειρο, εδώ μας καίγονται τα πόδια, μας τρώνε τα χέρια να πάρουμε μηχανή, εξάλλου, για καλοκαίρι την θέλουμε, όχι τα Χριστούγεννα...
Βλέπω στο φόρουμ μία παλιά αγγελία, που πρόσφατα ανανεώθηκε, αλλά δεν της έδινα πριν σημασία, γιατί ξέφευγε από πολλές απόψεις. Η αγγελία έχει πρώτη δημοσίευση ένα χρόνο πριν, άνοιξη 2009.
"Πωλείται 1100GS '98, ΑΒS, 60.000 σε άριστη κατάσταση .....5.600"
μερικές απαντήσεις και τίποτε άλλο, σιωπή
ένα εξάμηνο αργότερα, το φθινόπωρο 2009:
"τα χιλιόμετρα άλλαξαν, είναι πια 69.000, γιατί εν τω μεταξύ η μηχανή με πήγε και με έφερε το καλοκαίρι στο Nordcapp, για ανάγκες ταξιδιού απέκτησε και νέα εξάτμιση, νέα ζελατίνα και αλλαγή συμπλέκτη, μετά την επιστροφή νέο σετ ελαστικών.....4.800"
μερικές επερωτήσεις, η αγγελία μένει έτσι, μετά από μερικές ημέρες
"......4.600"
"Λες?", λέω στον εαυτό μου..... "Λες να δοκιμάσω?"
σημειώνω το τηλέφωνο και σκέφτομαι. Το 4.600 παλεύεται λογικά στα 4.000, εάν όμως κάτι θέλει η μηχανή, επισκευές, αγορές, όσο νά'ναι, είναι μοντέλο '98?

[liberec]

Παίρνω τηλέφωνο και ξεκινώ σκληρή, αλλά τίμια και ειλικρινή επίθεση με εξήγηση και αντιπρόταση:
"Κοίτα, είμαι ο Doc/Κώστας, πιθανόν να γνωριζόμαστε από κάποια συνεύρεση και προσωπικά, έχω να σου πω δύο πράγματα και δύο ερωτήσεις. Πρόκειται για τον γιο μου, είναι νέος και θα είναι πρώτη μηχανή του. Θέλω να πάρω μία σωστή, αξιόπιστη μηχανή με ασφάλεια, ΑΒS. Αυτό είναι το πρώτο ζητούμενο, ότι θέλω ειλικρινή απάντηση όσον αφορά την ασφάλεια και αξιοπιστία της. Το άλλο πρόβλημα είναι ζήτημα του αντιτίμου. Γράφεις 4.600, προφανώς αναμένεις κάποια παζάρια. Να όμως, το μπάτζετ του νεαρού είναι μόνο μέχρι 3.000. Ξέρω ότι είναι κάμποσα πιο κάτω από αυτά που ζητάς, απλά δεν μπορεί να δώσει παραπάνω. Και μεταξύ μας, εγώ στο κάτω κάτω μπορώ να του την πάρω και ολόκληρη, άμα είναι, αλλά δεν είναι σωστό. Δεν πρέπει την πρώτη μηχανή να μας την πάρει ο μπαμπάς, έτσι δεν είναι? Πως θα την σεβαστεί? Οπότε εδώ είναι η δεύτερη ερώτηση. Μπορείς να την δώσεις με 3.000 χωρίς πολλά παζάρια και προστριβές? Ένα απλό και ξερό Ναι ή Όχι πες μου και βλέπουμε...."
Ο άνθρωπος στην άλλη γραμμή, Μιχάλης συστήθηκε [όχι Τζίμας, αν και θα ταίριαζε και αυτός εδώ], μάλλον ξεροκατάπιε, μετά μου λέει:
"Κοίτα σύντροφε [bmw], χαίρομαι πάρα πολύ που γνωρίζω μία τέτοια περίπτωση, ότι μιλάω με έναν τέτοιο πατέρα. Ναι, η μηχανή είναι σε άψογη κατάσταση και με βόλευε μέχρι πρότινος κανονικότατα, απλά έχω και μία σχεδόν καινούργια Κ, την οποία βασικά θέλω να κρατήσω και εποχές δεν είναι για δύο μηχανές άνευ λόγου. Αυτά όσον αφορά την κατάστασή της. Τώρα, όσον αφορά την τιμή, θα πω ότι χαίρομαι ότι η μηχανή θα έχει έναν νέο αναβάτη, που θα την σέβεται και χαίρομαι που η μηχανή αυτή θα εκπαιδεύει εξ'αρχής έναν αναβάτη. Χαλάλι λοιπόν, ναι στις 3.000. Ναι, για καλό σκοπό! Η μηχανή είναι στο τάδε σέρβις παρκαρισμένη, πάτε από εκεί να βάλει την μπαταρία και δοκιμάστε την και μιλάμε."
Τι θα κάνατε στην θέση μου? Είναι τελείως αρχάριος οδηγός και να πάς κατευθείαν στο 1100 είναι θράσος, από την άλλη μεριά, η μεγάλη μάζα της μηχανής και ο ήχος του μποξέρ μάλλον αποτρέπουν από απερίσκεπτες ζαβολιές. Μάλλον θα κρατήσουν τον αναβάτη ήρεμο, θα επικρατήσει η μηχανή πάνω στον οδηγό και θα αποτελέσουν ένα σύνολο ώριμο και ήρεμο. Σε προδιαθέτει περισσότερο σε βόλτα παρά σε μαρσαρίσματα στα φανάρια [με σπασμένες κνήμες και ανοικτά, ακράνωτα κεφάλια παρακάτω]. Εγώ ήμουν ΥΠΕΡ. Η βαριά, αλλά καλοζυγισμένη και αξιόπιστη 1100GS μπορεί να είναι μεγάλη πρώτη γουλιά, αλλά είναι ένας τίμιος συμβιβασμός μεταξύ απόδοσης, τιμής και αξιοπιστίας. Και μάλιστα ήταν στο κλασικό κόκκινο χρώμα με βαμμένου μαύρους κυλίνδρους. Πήγαμε στο σέρβις, έκανα τρεις φορές το τετράγωνο, όλα ΟΚ. Τα υπόλοιπα τα άφησα στον Νίκο. Τα χαρτιά, τις συνεννοήσεις, τα χρήματα, τις άδειες, όλα. Εξάλλου, δικιά του δεν θα είναι? Ας τρέχει!

[liberec]

...

[liberec]

Περίπου μία εβδομάδα αργότερα είχε στα χέρια του το νέο δίπλωμα, νέα άδεια κυκλοφορίας βγήκε και αυτή και πήγαμε να παραλάβουμε την μηχανή. Ο Νίκος δεν ήταν σε θέση να την οδηγήσει από το σέρβις, άρα το κάναμε κλασικά. Εγώ την πήγα σπίτι του και μετά με ταξί πίσω. Μάλλον δεν είμαστε ούτε πρώτοι ούτε τελευταίοι. Η δικιά του είναι λοιπόν στην πυλωτή. Με παρακάλεσε να φύγω, γιατί θέλει να ξεκινήσει μόνος του χωρίς στρες και επίβλεψη. Θέλει ,λέει, να καπνίσει, να της μιλήσει, να την καλοπιάσει.

[liberec]

Δηλαδή χωρίς βιασύνη να την συνηθίσει, από το κατέβασμα του σταντ μέχρι τα πρώτα μέτρα. Τα σεβάστηκα και έφυγα. Είναι λογικό. Όταν κάποτε αποκτούσα την πρώτη Jawa 350, δεν ήμουν σε θέση να βγάλω τα μόνο εκατό κιλά από την βιτρίνα, έπρεπε να την βγάλει ο πωλητής. Μου την έβαλε μπρος και με πολύ δυσκολία πήγα μέχρι το σπίτι, κάνα χιλιόμετρο να ήταν? Εκεί κατέβηκα και η μηχανή μου έπεσε. Την πλάγιασα λίγο παραπάνω όχι προς εμένα, από την άλλη και μπάμ κάτω, δεν την συγκράτησα. Τώρα με ρωτάτε, εάν πρέπει να δειλιάζουμε μπροστά σε μία μηχανή 350 και εκατό κιλά? Τέτοιες ήταν οι μηχανές το '83, τέτοια μάτια είχαμε, τέτοιες διαστάσεις μπορούσαμε να αντιληφτούμε. Για αυτό τα καταλάβαινα, παράτησα τον γιό μου με την νέα του συντρόφισσα και εξαφανίστηκα.

[liberec]

Αυτό πρέπει να ήταν κατά το μεσημέρι. Αργότερα το ίδιο βράδυ μου έλεγε, ότι κάπνιζαν [μαζί?!] ένα πακέτο, ότι της μίλαγε [τι άραγε?] και μετά την καβάλησε εκεί στο πάρκιν. Μερικούς γύρους εκεί στο πάρκιν ήταν ότι κατάφερε. Μέσα στην νύχτα σίγουρα κατέβηκε μερικές φορές, μήπως και κρυώνει, μήπως διψάει, πεινάει, κάποιο μπουρνούζι μήπως?

[liberec]

Αργότερα του είπα, ότι στα δικά μας παιδικά χρόνια καταπίναμε τα βιβλία του Karl May για Ινδιάνους. Είχαν την ίδια διαδικασία. Όταν ο ινδιάνος παραλάμβανε νέο άλογο, όλη την νύχτα του μιλούσε, να συνηθίσει την φωνή του νέου αφεντικού. Τέλος πάντων, ο φίλος του την ίδια εποχή απέκτησε μία Transalp και ήταν στην ίδια κατάσταση, εννοώ στα ίδια χάλια. Μαζί πρωτοβγήκαν [σε άδεια μεταμεσονύκτια] στην λεωφόρο, μαζί τόλμησαν μέχρι και την διπλανή περιοχή. Περίπου σε μία εβδομάδα έκανε διαγαλαξιακό ταξίδι να έρθει σε μένα, στην Σαρωνίδα. Μαζί πήγαμε μέχρι το Σούνιο, μιλάμε για απίστευτη απόσταση. ΧΑΧΑ. Τον άφησα να πάει μπροστά να βάλει ρυθμό και ταχύτητα που τον βόλευε και θαρρώ, ότι πέτυχα την χαμηλότερη κατανάλωση εικοσαετίας, μία και εξήντα νομίζω δεν ξεπεράσαμε παρά μία φορά όταν μία πνιγμένη πέμπτη διαμαρτυρόταν στο κιβώτιο. Αλλιώς μέχρι την τετάρτη μάξιμουμ. Μέση τιμή κάτω των 3,7λ/100χλμ σας κατατοπίζει πλήρως. Αυτό πρέπει να ήταν γύρω στις δέκα του Ιούλη, κάπου εκεί.

[liberec]

Στις επόμενες εβδομάδες κατέρριπτε ένα απίστευτο ρεκόρ μετά το άλλο, από την μία διάσταση στην άλλη. Κατέρρευσε όλο το αστρικό σύμπλεγμα της Αττικής, διότι πήγε μάλιστα μέχρι να βρει το Pathfinder στα άγνωστα, κάπου στο Πήλιο για τριήμερο.
Μιλάμε για άθλους, όπως κάναμε όλοι μας.

[liberec]

Την εποχή εκείνη, το καλοκαίρι ολοκληρώθηκε η πώληση ενός διαμερίσματος που είχα στην Τσεχία κληρονομιά και ήθελα τα χρήματα αυτά να τα μεταφέρω στην Ελλάδα. Με νόμιμο τρόπο. Από τους λίγους. Αντί να "βγάζω λεφτά έξω", όπως έκανε μισή Ελλάδα, εγώ τα ήθελα μέσα. Αλλά πώς γίνεται νόμιμα? Και νόμιμα το ήθελα και για μελλοντικό πόθεν έσχες, να δικαιολογήσω όποια τυχόν αγορά. Όμως δεν θα βρεις σωστό τρόπο. Παρόλο που και οι δύο χώρες ανήκουν στην ίδια αγορά, δεν υπάρχει απλός τρόπος μεταφοράς. Οι Τσέχοι έχουν ακόμα την Κορώνα, ελεύθερα την ανταλλάζουν, αλλά μόνο σε μικρές ποσότητες και σε μεγάλες μόνο για επαγγελματικούς σκοπούς. Στην περίπτωσή μου θα έπρεπε να υποστώ ληστρική προμήθεια 7%, αλλιώς απλή μεταφορά δεν υπάρχει. Ακόμα και μέσα από κάποια π.χ. Citibank, που είμαι πελάτης εδώ και έχει η ίδια υποκαταστήματα στην Τσεχία. Μπελάς. Με μετρητό στο πορτοφόλι δεν γίνεται, διότι νομίζω μάξιμουμ είναι 10.-15.000 Ευρώ σε ένα ταξίδι. Άρα ένα ταξίδι αεροπορικό πάλι δεν λύνει το πρόβλημα. Και την προμήθεια δεν ήθελα να την αφήσω σε καμία τράπεζα. Όταν το συνολικό ποσόν [και ας μην είναι αστρονομικό] ξεπερνάει 40.000, η προμήθεια από αυτά είναι όσο ένα ταξίδι από μόνο του. Τι είπες? Για στάσου! Δηλαδή γιατί να μην πάω να τα πάρω τα λεφτά μόνος μου. Πιο φτηνό θα μου βγει και κάνω και ένα πληρωμένο ταξιδάκι. Χρηματαποστολή. Ορίστε μας, έχουμε και λόγο να πάμε ταξίδι, όχι μόνο τάξαμ' για διασκέδαση.
Δηλαδή λαθραία? Όχι ακριβώς, δικά μου είναι, αλλά γιατί να πετάω τρεις φορές Αθήνα - Πράγα? Τελευταία λαθραία πέρναγα ένα πτυχίο ιατρικής του φίλου μου που δραπέτευσε στην Δύση το 86 και όποιος θυμάται εποχές, καταλαβαίνει τι ρίσκαρα εάν με έπιαναν οι αρχές της τότε Τσεχίας. Τώρα λοιπόν είχα ένα ισχυρότατο κίνητρο να πάω βόλτα με την μηχανή μέχρι την Τσεχία. Και τριβάλιστος, χωράει όλα τα Ευρώ ακόμα και στα πεντάευρα να ήταν όλα.

[liberec]

Έκανα πρόταση στους σταθερούς μου φίλους, αλλά δεν μπορούσε κανένας, κάθε ένας για δικούς του λόγους. Αλλά να ρωτήσω έπρεπε, από ευγένεια έστω. Τελικά μείναμε με τον Νίκο, τον γιό μου μόνοι μας. Καλύτερα τελικά, έτσι όπως βγήκε η κατάσταση. Η ημερομηνία πάει προς το τέλος Σεπτεμβρίου, γιατί με βολεύει από πλευράς άδειας και είναι και πριν το εξάμηνο του Νίκου.