Το μηχανάκι είναι DT200 1994.
Κατεβάσαμε το κολλημένο μοτέρ, αλλάξαμε ρουλεμάν στροφάλου και μπιέλα. Η ποιότητα αυτής της δουλειάς δεν είναι υπό εξέταση.
Καταργήσαμε την τρόμπα λαδιού αφαιρώντας το γρανάζι της από το στρόφαλο.
Πήραμε το ρίσκο να μην αλλάξουμε κύλινδρο. Ρεκτιφιέ δεν έπαιρνε άλλο. Γυάλισμα, μέτρημα, νέο πιστόνι, και στρώνουμε με μίξη στο ντεπόζιτο πλέον. Οι ανοχές ήταν επιτρεπτές, λίγο στενό πάνω αλλά στα όρια.
Η μίξη στο πρώτο ντεπόζιτο ήταν 3%, και στα υπόλοιπα 2%. Δηλαδή έβαζα 5 λίτρα και 100 cc λάδι.
Αστοχία στο μέτρημα του λαδιού δεν ειναι υπό εξέταση. Το λάδι ήταν Valvoline.
Το μηχανάκι έκανε χίλια απροβλημάτιστα χιλιόμετρα και έπαιρνε πάντα με την πρώτη. Μετά ξεκίνησα να το ανοίγω, πήγαινε 140 άνετα, χωρίς τέρμα γκάζι. Σε μια στιγμή φρενάροντας από 100-120 για ένα φανάρι, το μηχανάκι κόλλησε. Το πήγα σιγά σιγά στο συνεργείο και η απάντηση ήταν κόλλησε από λάδι.
Τα μόνα που παρατήρησα κατά το στρώσιμο ήταν:
1. Το μηχανάκι με κλειστή τη βενζίνη έσταζε πολύ αργά από το καρμπυρατέρ.
2. Σε δυνατά φρεναρίσματα ή σε μεγάλες κατηφόρες με κλειστό γκάζι το μηχανάκι έσβυνε.
Το καρμπυρατέρ που έχω είναι Keihin PWK 28. Ο μάστορας απαιτεί να το πετάξω και να βρω ένα μαμίσιο.
Ερωτήσεις:
1. Πώς είναι δυνατόν να στεγνώσει από λάδι εφόσον δουλεύει με μείγμα?
2. Μπορώ να βρω τι βελόνες, ζιγκλέρ, pilot, κλπ κλπ πρέπει να βάλω στο καρμπυρατέρ για να δουλέψει σαν το μαμίσιο ή λέτε να βρω μαμίσιο?
3. Μπορεί απλά από λάθος στάθμη στο καρμπ. να κολλάει το μηχανάκι?