Κοίτα να δεις τι ανακαλύπτεις μερικές φορές στο Internet...
Η ταινία λέγεται The City Dark - a search for night on a planet that never sleeps και έχει σαν θέμα τη φωτορύπανση και κατ επέκταση την αγωνίωδη προσπάθεια ενός φωτογραφού να βρεί σκοτάδι για να κάνει νυχτερινο time - lapse (ακούς κρούκη; )
Στο trailer της, ακούγονται πολύ όμορφα πράγματα για καταστάσεις που τις βιώνουμε καθημερινά, αλλά δεν αντιλαμβανόμαστε το πόσο πολύ μπορεί να μας επηρρεάζουν.
Την ημέρα βλέπεις λίγο ουρανό, αν είσαι τυχερός και ο ακάλυπτος έχει λίγο παραπάνω χώρο... το βράδυ όμως, με τόσε χιλάδες watt φωτός βλεπεις τα @@σου τα δυό από αστέρια και όσο βαρβάτα και αν είναι, δεν αρκούν για να κάνουν αστερισμό.
Οπότε που καταλήγει ο ποιητής; Ότι αφού εχόυμε απωλέσει τη δυνατότητα να βλέπουμε τον έναστρο νυχτερινό ουρανό, έχουμε χάσει αυτό που πιθανότατα αποτέλεσε το έναυσμα για να βάλουμε το νιο -νιο μας να δουλέψει λίγο παραπάνω και από άνθρωποι τον σπηλαίων να γίνουμε αυτό που είμαστε σήμερα... γιατί στον πεπερασμένο (πλέον) και πλήρως αποκρυπτογραφημένο κόσμο που βλέπουμε γύρω μας, δεν υπαρχουν προκλήσεις, δεν υπαρχει όριο για να ξεπεράσουμε ούτε κάτι νέο να ανακαλύψουμε (η αναπαραγωγική διαδικάσια του βάκιλου που ζει στα βάθη των παγετώνων δεν μας συγκινεί όλους βλέπεις...)
Το σημαντικότερο όμως, είναι ότι δεν βλέπουμε αυτό που με έναν εξαιρετικα όμορφο τρόπο, μας υπενθύμιζε κάθε βράδυ το πόσο ασήμαντα κουράδια είμαστε...
...δεν είναι κακό να γνωρίζεις ότι είσαι ένα ασήμαντο κουράδι, μη σου πω ότι είναι εξαιρετικά απελευθερωτικό!
http://vimeo.com/20794398