μαχη μπροστα μας...
μαχη μπροστα μας...
το τελος της ευθειας...
και καπου εκει πιανει μια βροχα ξανα right through...και βαζουν ολοι τα αδιαβροχα τους...εκτος απο εμας που ειμασταν σε σκεπασμενη εξεδρα...ααα,ναι και των δικων μας τσακαλιων που δεν ειχαν παρει τιποτα απο προστασια μαζι τους....:rotflmao: :rotflmao:
και βλεπουμε μονο μιση ωριτσα δοκιμαστικα motoGp και γινεται το μαγικο. ο γιατρος βγαινει 12ος. μετραω τις θεσεις στο grid. και συνειδητοποιω οτι καθομαστε ΜΠΡΟΣΤΑ απο την θεση 12!!αριστερα της πιστας και ακριβως κατω απο τις θεσεις μας...αμα σε παει...
εδω ο ακατανομαστος
επιστροφη απο πιστα απο τον sr35. πιο ανοιχτες στροφουλες αλλα οχι τοσο μεγαλη βλαστηση. το τσαϊ ομως φυτρωνε αφθονο για ολους τους αλλους...
η μερα εκλεισε με piazzale Michelangelo και παγωτακι κατω απο το ντουομο...
αυριο θα πεσουν κεφαλια...
και καποιο σκληρο αγορι θα υποταχθει σε καποιο αλλο,σκληροτερο...:rotflmao:
end of day 3.
αυριο η μεγαλη μερα...
αυτη η φατσα ηταν Απιστευτη...
:a32:
και μια σπανια καλλιτεχνικη φωτο που απεικονιζει ολη την ομορφια της παρεας!!!:a53::rotflmao: :rotflmao:
"Δυστηχώς μονο όποιος έχει δοκιμάσει την οδήγηση στο χώμα καταλαβαινει τις συγκινήσεις, την μαγεία , την δυσκολία και την τεχνική που σε βοηθά να αναπτύξεις !" KaTaNaS!!!
...και να σε κοινηγαει ο μπατσος σαν τρελος.......................αυτο ρε μαγκα ειν'αθλητισμος!!!
Και ξεκινάμε...
Mugello....2011....
Aνοίγω το pc μου, ανοίγω τις καθιερωμένες σελίδες μου. Μοτο, Σπορ-ΦΜ και κανά Φάτσαμπουκ....
Ο φραπές κοντέυει να τελειώσει, και εγώ σκέφτομαι οτι πρέπει να τον κόψω το ρημάδι. Μονο Νες, γιατί λένε οτι ο φραπέ είναι ''κακός'' για το στομάχι.
Βλέπω ένα θρέντ, αρχές Φλεβάρη του ένδοξου έτους 2011. Ο Πάνος, (aka
blackbusa), έχει ποστάρει ένα τρελό θρέντ. Πάμε Mugello λεει. Χωρίς πολλά πολλά, βάζω κάτω ημερομηνίες, χρήματα, άδειες, και η επόμενη κληση είναι στην κοπελιά μου.
''Αγάπη μου έτσι και έτσι, θα πάμε ?''
''Να μωρό μου ξέρεις δεν πολύ θέλω, πήγαινε με τους φίλους σου, να περάσεις καλά, και να φέρεις φωτογραφίες''
ΦΥΓΑΜΕ MUGELLO σκέφτομαι...και 150 days and counting....
The ticket to heaven...
Oι μέρες περνάνε, με μεγάλη αγωνία.
Έχουμε ακόμα 4 μηνες, και εγώ είμαι ήδη εκεί. Πρώτο ταξίδι στο εξωτερικό γαρ. Και ειδικά σε μία πόλη που ήταν όνειρο μου από παιδί να πάω.
Γενικά με την ιστορία, και δή της τέχνης, κάτι έχω....
Κοιτάω αν τα έχω όλα από εξοπλισμό. Δευτερα γάντια, πιο μεγάλο tankbag, πλύσιμο shoei, χταπόδια. Σλιπινγκ Μπαγκ έχω δύο. Χειμερινά και καλά. Μάλλον πάω για καινούριο. Τσιμπάω από Τζάμπο ένα της πλάκας, με 3€. Έβγαλε τα λεφτά του στο έπακρο.
Δέρματα και κορντούρες κάτω δεν έχω, και ούτε σκέφτηκα να πάρω τώρα. Έχω , αλλά όταν ήμουν + 20 κιλά. Αποφασίζω μπότα, τζίν και επικαλαμίδες-επιγονατίδες. Από πάνω σκεφτόμουν χειμερινή κορντούρα χωρίς επένδυση.
Τελικά πήρα το διάτρητο το καλοκαιρινό, κακώς, αλλά χωρίς απώλειες ή παρατράγουδα.
Ανεβαίνω στην μηχανή, φτιάχνω μπαγκάζια. Τι μπαγκάζια δλδ. Μία τσάντα πλάτης δεμένη στην ουρά, και το σλιπινγκ μπαγκ από πάνω, και το το 30άρι τανκμπαγκ στο τεπόζιτο.
Φτου! Άφησα τα αδιάβροχα, μαζί με την κουκούλα του κράνους, στο γκαράζ. 25χλμ μακριά.
Δεν παίζει να πάω τέτοια ώρα. Σε ένα τέταρτο πρέπει να είμαι περίπτερο, και θα ήταν άδικο να με περιμένουν. Ξεκινάω, και ελπίζω ο Μέρφυ πιο πάνω, να μην με χτυπήσει αλύπητα με νεροποντές
(Φευ! Ο κακομοίρης δεν έχει ιδέα...)
Φτάνω περίπτερο, και βλέπω το ταίρι μου σε όλο το ταξίδι, τον Κώστα από την Ξάνθη, να περιμένει εβλαβικά. Στο δρόμο συναντάω και Δημήτρη με Αλεξία, και μπαίνουμε μαζί περίπτερο. Ο χωρός αρχίζει και ο διάολος προτιμάει την πανσέληνο......
Χαιρετούρες, γνωριμίες, καφές και oλντ χολμπορν κιτρινος μεγάλος από το περίπτερο στο περίπτερο....Αναμονή...
Σκάει Γιάννης, λίγο μετά ο Ντέβιλς με την Ντελιβίνα (Χρύσα) και τελευταίος ο Πάνος...με την Μαρία του Πάνου
Όλα είναι έτοιμα και πλεόν το κονβόι ξεκινάει να πάρει τον δρόμο του, χωρίς τον λήντερ Πάνο, ο οποίος μιας και άργησε λίγο παραπάνω, έκατσε να κάνει ένα τσιγάρο, και θα συναντιόμασταν μακ ντόναλτς στο Κιάτο.
Η διαδρομή μέχρι εκεί, κάνει και ημιλυπόθημη χελώνα (Clopyright, Reinmeister 2009), να βαριέται να συρθεί. Πάμε Κιάτο, ανασυγκρότηση, γέλια παντού. Τσιμπάμε ένα μανστερ ένερτζι ντρινκ, μιας και πλέον είναι χορηγός του γιατρού, μπας και συμβάλουμε να αγοράσουν ένα πλαίσιο της προκοπής. Λατρεύω ρεντ μπουλ, αλλά μάνστερ είναι σαν Περαγκόν ξυνισμένο και παγωμένο.
Πάτρα. Κίνηση, φανάρια, τα γνωστά σκατά. Δεν είχα ξαναπάει. Θα ξαναπάω μάλλον μέσα στον Αύγουστο να πιω καφεδάκι με τα παιδιά, και μόνο για αυτό. Αδιάφορη όσο είδα.
Τσεκ ιν στο λιμάνι, όλοι εκει μαζεμένοι. Εμείς, τριμπούρδελα,ντουκάτι από άλλα φόρα, όλα εκει.(Μερφυ σπικς : Μην βιάζεσαι, θα αποκτήσεις και εσύ αίγλη ευρωπαικού σε λίγο...).
Μπαίνουμε στο πλοίο, αφού οι γυναίκες της παρέας (πραγματικά χρήσιμα όντα σε καταστάσεις πανικού), έχουν πάει να καβατζάρουν θέση. Να είμαστε καλυμένοι τόσι (από το ρόσσι) μαντραχαλάδες.
Το καράβι όχι κάτι ιδιαίτερο. Γαυρικο κόκκινο, κατά τα άλλα σαν της Κρήτης, στο λίγο πιο γκλάμουρ. Καθόμαστε σε τύπου πλαστικά παγκάκια, αυτά που έχουν από κάτω τα αλεξίπτωτα (ουπς σόρρυ αυτό είναι από το ταξιδιωτιό στην Γουατεμάλα το '68), σωσίβια ήθελα να πώ. Ωραία κατάσταση, δίπλα μας υαλοπετάσματα δημιουργούν καβάτζες για ξάπλα.
Συζήτηση, καφέδες, χάρτες, χαβαλές. Φαγητό δις, μέσα στο πλοίο, μιας και δεν είχα φάει τίποτα, και θέλω αρκετές ποσότητες για να διατηρήσω αυτό το κορμί. Κάποιοι κοιμούνται, κάποιοι προσπαθούν να κοιμηθούν, άλλοι φουσκώνουν στρώματα, άλλοι δοκιμάζουν αρώματα, και άλλοι κοιτάνε στην θάλασσα τα χρώματα...
day 4
03/07/11
Ευτυχως τα εισητηρια της κερκιδας σου δινουν το δικαιωμα να κοιμηθεις παραπανω και να μην ξυπνας απ'τ'αξημερωματα για να πας πιστα και να πιασεις ποστο...
εχεις την θεσουλα σου αριθμημενη και απλα δεν την χανεις.
βεβαια αν δεν φροντισεις να μαθεις για το προγραμμα του αγωνα, πας καθυστερημενος και χανεις τα 125...
μολις φτασαμε λοιπον γινοταν η απονομη....
επομενος αγωνας της κατηγοριας Moto2 και εμεις εχουμε παρει θεσεις μαχης...
Κανόνες δημοσιεύσεων
Απάντηση με παράθεση
