Το υπέροχο κωδωνοστάσιο,έργο του Τζιότο,85 μέτρα ύψος με 414 σκαλοπάτια...
Το υπέροχο κωδωνοστάσιο,έργο του Τζιότο,85 μέτρα ύψος με 414 σκαλοπάτια...
Κι άλλο λίγο Ντουόμο...
Όπως προείπα,επειδή είμαστε και φιλότεχνοι,σκοπός της πρώτης ημέρας είναι το μουσείο Ufizzi,με τα σημεντικότερα έργα της αναγέννησης,όπως η Αναδυόμενη Αφροδίτη του Μποτιτσέλι,η Άνοιξη του Μποτιτσέλι πάλι,η Αγία Οικογένεια του Μιχαήλ Αγγέλου,ο Βάκχος του Καραβάτζιο...ουρές ΑΤΕΛΕΙΩΤΕΣ,ΩΡΕΣ αναμονής από τους τουρίστες.Συμβουλή:Αν σκοπεύετε να πάτε κλείστε τα εισιτήριά σας μέσω Ίντερνετ,τσουχτερά με την προμήθεια αλλά γλυτώνετε με την ταλαιπωρία και μπαίνετε κύριοι,αυτό έκανα κι εγώ.Φωτό μέσα δεν επιτρέπετε,οπότε μια φωτό της στέγης του Ντουόμο από την καφετέρια του μουσείου
Εκκλησία Σάντα Κρότσε,με νωπογραφίες του Τζιότο και τους τάφους του Μιχαήλ Άγγελου, του Μακιαβέλι και του Γαλιλαίου...
Ο τάφος του Γαλιλαίου
Λίγο ακόμα από Φλωρεντία...λεπτομέρειες...
καλλιτεχνική...φωτογραφίζω ό,τι μου κινεί το ενδιαφέρον...
Μετά από την περιπλάνησή μας στο Ουφίτσι γυρνάμε ακόμα λίγο στα σοκάκια και παίρνουμε το λεωφορείο του γυρισμού για το ξενοδοχείο...Βγάζω μερικές φωτό από το δωμάτιο και την κάνουμε για την βεράντα όπου μόνοι μας απολαμβάνουμε μια Nasto Azzuro κσι μια Moretti και σχολιάζουμε τη μέρα μας...
Αύριο το πρόγραμμα έχει Πίζα...για να δούμε πως θα πάμε...
ΗΜΕΡΑ ΔΕΥΤΕΡΗ:ΠΙΖΑ ΚΑΙ ΛΟΥΚΚΑ
Το βράδυ έβρεχε και το πρωϊνό με βαριά συννεφιά...Μέχρι να φάμε πρωϊνό και να πάμε να ετοιμαστούμε,ο δρόμος έχει στεγνώσει αλλά τα σύννεφα απειλητικά μαυρίζουν πάνω από το κεφάλι μας...μάλλον θα πάρω το βάπτισμα του πυρός στη βροχή...Βάζουμε τα αδιάβροχα στο σάκκο και ξεκινάμε...περίπου μιάμιση ώρα δρόμος.Σε κάποιο σημείο που μπήκα για λίγο autostrada στρίβω λάθος και το προσωπικό μου GPS, η Μαρίνα το παίρνει χαμπάρι...λάθος έξοδος...η μόνη λύση είναι να κάνω κάτι σαν αναστροφή από το σημείο που είμαι και με τις χίλιες προφυλάξεις το κάνω,ενώ περιμένω πως όπου να 'ναι η Polizia Stradale θα μου κάνει εθιμοτυπική επίσκεψη...Τα σύννεφα κάνουν τα δικά τους,απειλητικά και μέσα μου προσεύχομαι να μην βρέξει...ο Πανάγαθος μου κάνει το χατήρι...φτάνουμε στην Πίζα...ακολουθώ τις πινακίδες και ψάχνω για πάρκινγκ...μέσα στο ιστορικό κέντρο δείχνει πως απαγορεύεται...μπαίνω σε ένα στενάκι...κάτι συμπαθητικοί μαύροι πουλάνε χαρτομάντηλα,χαϊμαλιά και τα λοιπά και βρίσκω ένα πάρκινγκ για μοτοσυκλέτες...βρίσκομαι έξω από το πανεπιστήμιο της πόλης...το σοκάκι απειλητικό,απόμερο,αλλά με καθησυχάζει ότι είναι έξω από το πανεπιστήμιο...κλειδώνω παρά τις αποτροπές από όλους όσους είχα μιλήσει τα κράνη πάνω,πετάω και κλειδαριά στο δισκόφρενο και με τη σκέψη στη μηχανή πάμε για το Κάμπο Ντέϊ Μιράκολι,το Πεδίο των Θαυμάτων...Με τον χιλιοφωτογραφημένο κεκλιμένο πύργο,το Ντουόμο και το Βαπτιστήριο...
Τετριμμένο αλλά έχει πλάκα...
Εξυπνάδες...
Το πιο διάσημο ίσως μνημείο όλης της Ιταλίας μαζί με το Κολοσσαίο
Το Βαπτιστήριο...
Περιμένεις πως θα ανοίξουν οι πύλες και σιδηρόφρακτοι ιππότες θα περάσουν μπροστά σου...
Κανόνες δημοσιεύσεων
Απάντηση με παράθεση