...και μια κατοψη του χωρου...
...και μια κατοψη του χωρου...
Νίκος
Open Horizons
Απο τη γεφυρα του καστρου το Trakai εμοιαζε με μια πολυχρωμα ζωγραφια μπροστα στη λιμνη και μου εδινε την ευκαιρια να αναφερθω σε μια σημαντικη ιδιομορφια που φιλοξενουσε αυτο το μερος: την κοινοτητα των Καραϊτων...
Οι Καραϊτες (η Karaims) ειναι μια μικρη μειονοτητα Τουρκοφωνων με ριζες απο τη Βαγδατη που μεταφερθησαν στο Trakai απο τον Αρχιδουκα Vytautas το 1397 και 1398 απο την Κριμεα της σημερινης Ουκρανιας, αρχικα ως σωματοφυλακες. Ολη περιοχη ειναι γεματη μικρα ξυλινα καλυβια βαμμενα σε εντονα χρωματα, πολλα απο τα οποια χτιστηκαν απο τους Καραϊτες.
Τοσο η χριστικανικη οσο και η Καραϊτικη κοινοτητα εχει δικαιωμα αυτοδιοικησης συμφωνα με δικαιωματα του Magdeburg. Παρα την εντονη παρουσια Πολωνων στην περιοχη ανα τους αιωνες, το Trakai παρεμεινε σημαντικο κεντρο της Καραϊτικης κουλτουρας. Καποιοι Καραϊτες απεκτησαν πλουτο και εγιναν ευγενεις, ομως η πλειοψηφια της τοπικης κοινοτητας υπεφερε πολυ κατα την Επανασταση του Khmelnytsky και τις σφαγες του 1648.
Μετα το 1680 μονο 30 οικογενειες Καραϊτων απεμειναν στην πολη, ενω με τους πολεμους και αρρωστιες του 18ου αιωνα κατεληξαν να υπαρχουν μονο 3 οικογενειες εδω! Σημερα δυστυχως μονο 12 οικογενειες Καραϊτων ζουνε στο Trakai και υπαρχουν φοβοι οτι αυτη η μικροτερη μειονοτητα της χωρας συντομα θα εξαφανιστει τελειως... Η χαρακτηριστικη ομως τεχνοτροπια της κουλτουρας τους παραμενει παντα ως συμβολο αυτων των ανθρωπων.
Νίκος
Open Horizons
Οσο υπεροχο και αν ηταν το καστρο και το Trakai ομως, ειχαμε πολλα ακομα να δουμε οποτε ηταν ωρα να αναχωρησουμε για το Vilnius.
Νίκος
Open Horizons
Στο δρομο αρχισε να πεφτει μια πολυ ψιλη βροχη αλλα καθως πλησιαζαμε την πολη ειχε πλεον σταματησει. Μπορει να υπηρχαν αρκετα συννεφα στον ουρανο αλλα ο οριζοντας πανω απο την πολη εδειχνε οτι θα καθαριζε, κατι που με χαροποιουσε ιδιαιτερα! Ηθελα να απολαυσω την πολη με καλο καιρο...
Ενα κοινο χαρακτηριστικο σε ολες τις χωρες της Βαλτικης ηταν οι πινακιδες/κατασκευες ολων των ειδων με το ονομα της εκαστοτε πολης. Vilnius, Kaunas, Panevezys, Riga, Tallinn. Η πινακιδα εδω μου θυμιζε κατι απο το παλιο Σοβιετικο καθεστως και δεν μπορουσα να μη σταματησω διπλα της για μια φωτο.
Νίκος
Open Horizons
Βλεπετε, η ιστορια της πολης δεν ηταν παντα τοσο ομορφη οσο εδειχνε σημερα, με τα περιποιημενα μεσαιωνικα στενακια της, τους καθαρους και φροντισμενους δρομους, τα καλοδιατηρημενα παλια κτηρια...
Το Vilnius οπως και ολη η Λιθουανια υπεφερε παρα πολυ απο συνεχεις πολεμους και καταληψεις απο διαφορους λαους. Πολωνους, Γερμανους, Ρωσους.
Κατα τη διαρκεια του 2ου ΠΠ οι Γερμανοι εφτιαξαν στην παλια πολη 2 μεγαλα γκετο για τον μεγαλο Εβραικο πληθυσμο που ζουσε εδω και αρχισαν τις μαζικες εξοντωσεις... Οι περισσοτεροι πεθαναν στα γκετο ειτε στο γειτονικο δασος Paneriai, με συνολικα πανω απο 265,000 ανθρωπους νεκρους!
Ομως και η αλλη πλευρα δεν ηταν καλυτερη: ο Κοκκινος Στρατος που θεωρουσε τη πολη και ολη τη χωρα κτημα της Σοβιετικης Ενωσης ξεκινησε τις προελασεις με σκοπο την επανακτηση των εδαφων, με μεγαλους χαμενους τελικα τους Λιθουανους.
Μετα τον πολεμο οι Σοβιετικοι ξεκινησαν ενα προγραμμα Σοβιετοποιησης της χωρας. Οσοι διαφωνουσαν η προσπαθουσαν να αντιδρασουν κατεληγαν στα διαβοητα κρατητηρια της KGB. Εκει εγιναν φρικαλεοτητες που δεν χωραει ο ανθρωπινος νους.... Φυλακισεις, βασανιστηρια, μαζικες εξοντωσεις... Σημερα αυτο το κτηριο λειτουργουσε ως μουσειο και εκει πηγαιναμε τωρα...
Νίκος
Open Horizons
Genocido aukų muziejus
Παρκαρα διπλα απο το Μουσειο της KGB και πηγαμε να το δουμε καλυτερα.
Αυτο που αρχικα μου εκανε μεγαλη εντυπωση ηταν η θεση του κτηριου στην καρδια της πολης! Στο παρελθον περαστικοι θα περνουσαν απ' εξω αλλα κανεις δεν θα ακουγε τις κραυγες απελπισιας των ανταρτων που συλλαμβανονταν και βασανιζονταν εδω...
Απο εξω εδειχνε σαν ενα πολυ ομορφο νεοκλασσικο κτηριο, με πολυ περιποιημενους κηπους. Θα μπορουσε να ηταν ενα οποιοδηποτε κρατικο κτηριο μιας ευρωπαικης πολης.
Δεν το περιμενα ετσι! Η Alicja μου ειπε ομως οτι το Σοβιετικο μπλοκ παντοτε ετεινε προς τη μεγαλομανια οποτε και τα κτηρια που εφτιαχνε αντανακλουσαν αυτο το γεγονος.
Σχεδον τιποτα δεν μαρτυρουσε τη φρικη που εκρυβε μεσα του, περα απο ενα σεμνο και θλιμμενο μνημειο στη μνημη των ανθρωπων που σφαγιαστηκαν εκει, και βεβαια οι πλακες με τα ονοματα οσων ειχαν βασανιστει και πεθανει πανω στις πετρινες πλακες του ιδιου του κτηριου...
Νίκος
Open Horizons
Το ιδιο το κτηριο ειναι οπως ακριβως ηταν το 1991, οταν η KGB εφυγε απο εδω και μεσα υπηρχαν ολα τα αυθεντικα αντικειμενα της εποχης.
Μπαινοντας μεσα στο συβαρυτικο κτηριο κατι αβασταχτα βαρυ και πενθιμο πλανιοταν στην ατμοσφαιρα.
Εδω ηταν τα κρατητηρια της KGB και της Gestapo και τα παντα το εδειχναν αυτο. Σκοτεινοι μακριοι και στενοι διαδρομοι, τεραστιες ξυλινες πορτες αριστερα και δεξια και δωματιακια με ενα μικρο παραθυρο πισω απο βαρια καγκελα. Ηταν σαν σκηνικο ταινιας με Γερμανικα αρχηγεια του 2ου ΠΠ...
Η κοντοχοντρη μεσηλικη γυναικα που βγηκε απο ενα δωματιακι στο πλαι της εισοδου σιγουρα δουλευε εδω παλια ως Γκεσταπιτισα! Με αυστηρο τονο που δεν σηκωνε κουβεντα μας ενημερωσε για την τιμη εισοδου.
Κοιταξε την φωτογραφικη που ειχα περασμενη στο λαιμο.
- Φωτογραφιες εδω μεσα ΒΕΡΜΠΟΤΕΝ! ΒΕΡΣΤΕΙΝ;;
- Εεεε, μα γιατι; ψελλισα.
- "ΑΠΑΓΟΡΕΥΟΝΤΑΙ", μου ειπε αποτομα και μου εδειξε κατι μονιτορ πισω της. "Εχουμε και καμερες εδω! Αν σε δουμε να βγαζεις φωτογραφιες ξερεις τι θα γινει ε;" και εκανε μια κινηση κοψιματος του λαιμου με τον αντιχειρα.
Μππρρρρ! Δεν υπηρχε ..."καλυτερος" τροπος να μας βαλει στο κλιμα του κτηριου, σκεφτηκα. Σιγα ομως που το μπουλντογκ θα με σταματουσε απο το να αποθανατισω αυτο το ανατριχιαστικο μερος. Την εγραψα λοιπον στις παλιες μου μποτες και εχοντας τη μηχανη περασμενη στο λαιμο φωτογραφιζα με τροπο αυτα που εβλεπα.
Διεσχισα τον στενομακρο διαδρομο του ισογειου και γυρω μου υπηρχαν παντου πορτες. Εδω ηταν τα ανακριτικα γραφεια...
Τωρα φιλοξενουσαν εκθεματα απο τους πολεμων των παρτιζανων -των ανθρωπων που πολεμησαν για την ελευθερια της χωρας- αλλα καποτε εδω ερχοσουν για να μην ξαναβγεις ζωντανος... Με επιανε συγκρυο μονο στη σκεψη.
Νίκος
Open Horizons
Οι μεγαλες εικονες στους τοιχους ηταν τοσο θλιβερες. Πολλοι απο τους μαχητες ηταν τοσο νεοι... Ουτε 18 χρονων καν μερικοι. Και ομως το κουραγιο, η θυσια και η αγαπη για την ελευθερια της χωρας τους ηταν πραγματικα συγκινητικη. Ο πολεμος των παρτιζανων που διαδραματιστηκε στα γυρω δαση μεταξυ των Ρωσων και των Λιθουανων για την ανεξαρτησια της χωρας ηταν ενας απο τους μακρυτερους σε διαρκεια του 20ου αιωνα.
Η εκθεση συνεχιζοταν με δραματικες ασπρομαυρες φωτογραφιες που εδειχνε τις φρικτες συνθηκες εργασιας και ζωης των ανθρωπων που στελνονταν στα στρατοπεδα καταναγκαστικης εργασιας της Σιβηριας. Οι σκηνες εδειχναν ζοφερες, με φραχτες συρματοπλεγματων και οπλισμενους φρουρους. Μεταξυ των κρατουμενων ηταν ιερεις και γυναικες, που ειχαν συλληφθει για την δημοσιευση αντισοβιετικων κειμενων. Πολλοι μαλιστα αναγκαζονταν να φορουν ταμπελες στο στηθος που ελεγαν "Εξαιρετικα επικινδυνος εγκληματιας"! Φρικη...
Ομως δεν ειχα ιδεα τι σημαινε αυτη η λεξη ακομα...
Νίκος
Open Horizons
Κατεβηκα στο υπογειο και εκει τα εχασα! Εδω ηταν τα κελια και οι χωροι οπου βασανιστηκαν και σφαγιαστηκαν βαναυσα χιλιαδες αντιφρονουντες απο το 1941 μεχρι το 1987... Το μυαλο μου πασχιζε ματαια να συλλαβει την ανειπωτη φρικη αυτου του χωρου.
Νίκος
Open Horizons
Τα συναισθηματα που σε πλημμυριζουν σε αυτο το χωρο ειναι τοσο εντονα που μετα βιας μπορει να τα αντεξει κανεις... Ολοι ηταν σιωπηλοι και κατασπροι μπροστα σε αυτη τη φρικη... Αυτο δεν ηταν ντεκορ ταινιας, αλλα η πιο ζοφερη πραγματικοτητα που θα μπορουσε να υπαρξει... ΣΟΚ...
Εδω κρατουνταν οι συλληφθεντες μεχρι να διεκπεραιωθουν τα σχετικα εγγραφα τους... Τα κελια κρατησης ειχαν μεγεθος απο 1,5 μετρο μεχρι 4 και το μεγεθος τους ηταν σοκαριστικο. Μεσα σε τετοιους χωρους στοιβαζαν 20+ ατομα!
Νίκος
Open Horizons
p-1662
Νίκος
Open Horizons
Πιο διπλα ηταν τα κελια βασανισμου...
Σε τετοια κελια απομονωσης κρατουνταν οσοι δεν εσπαγαν κατα την πρωτη "ανακριση"...
Ο χωρος ηταν πραγματικα ανυπαρκτος! Το μεγεθος του μετα βιας θα ξεπερνουσε το 1,5 μετρο σε πλατος με 1 μετρο βαθος.
Δεν υπηρχε κανενα φως, αερισμος και σημειο να σταθεις η να ακουμπησεις... Ηταν αδιανοητο αλλα εδω φυλακιζαν ανθρωπους για μεχρι και 1 μηνα!
Νίκος
Open Horizons
p-1672
Νίκος
Open Horizons
Αν οι κρατουμενοι δεν εσπαγαν στην απομονωση υπηρχαν τα βασανιστηρια...
Εδω αναγκαζονταν να στεκονται ορθιοι γυμνοι πανω σε αυτη την ελαχιστη στρογγυλη πλατφορμα, ενω το κελι γεμιζε με παγωμενο νερο (η και παγο το χειμωνα). Οταν αυτοι κουραζονταν να στεκονται επεφταν μεσα στο παγωμενο νερο και πολλοι πνιγονταν...
Νίκος
Open Horizons
To πιο συγκλονιστικο ομως ηταν σιγουρα το Σιωπηλο Κελι. Στην οψη του και μονο ενοιωθα κρυαδες στη πλατη μου και τα ποδια μου ηταν κομμενα...
Νίκος
Open Horizons
Κανόνες δημοσιεύσεων
Απάντηση με παράθεση