Long Way Round Europe 2010: Κυνηγώντας όνειρα σε 13 χώρες...

[Ταξιδευτής]

Πηραμε τα πραγματα προσεκτικα και τα μεταφεραμε οπως ηταν εκει, με την βροχη να δυναμωνει συνεχως... Οντας στο υποστεγο πλεον, το τι πατεντες εκανα για να απλωσω το καλυμμα της σκηνης και να το στεγνωσω δεν περιγραφεται!! Απο κατι πλαστικες καρεκλες σε ρολο απλωστρας μεχρι σφουγγαρια, πετσετες προσωπου μεχρι και ...χαρτι υγειας!

Ημασταν βρεγμενοι και με την τσιμπλα στο ματι αλλα με τη βροχη να πεφτει τουλουμι δεν ειχαμε πολλες επιλογες! Μετα απο αρκετη ταλαιπωρια το μαζεμα της σκηνης ειχε τελειωσει επιτυχως! Ηταν απολυτα στεγνη και καθαρη -τουλαχιστον αξιζε ολο αυτο τον κοπο!

Πηγα τα πραγματα στη ρεσεψιον οπου με περιμεναν τα υπολοιπα: Ρουχα, αδιαβροχα, γαντια, κρανη, μποτες, τσαντες, υπνοσακοι, πλαστικες σακουλες... Ειχα απλωσει τα παντα σαν τραχανα γυρω για να τα πακεταρω στις βαλιτσες και το μερος εμοιαζε πλεον με βομβαρδισμενο πεδιο!
Αδιαβροχα για ρουχα, μισοβρεγμενοι, με πρωινο εναν καφε απο το μηχανημα, με τη βροχη να ριχνει κουβαδες εξω και εμεις χαμογελουσαμε μες την καλη χαρα!

[Ταξιδευτής]

Ενω παλευα βρεγμενος και ιδρωμενος να στριμωξω ολα τα πραγματα στις βαλιτσες μπηκε μεσα ενας μεσηλικας με σορτσακι χαλαρος, πληρωσε, μπηκε στο αυτοκινουμενο του και εφυγε κυριος. Ε, το να πω οτι δεν ψιλοζηλεψα την ευκολια του να κουβαλας ενα ολοκληρο σπιτι με ολα τα κομφορ χωρις να σε απασχολει ο καιρος θα ηταν ψεμα...
Η βροχη εξω ολο και δυναμωνε! Τι θα βλεπαμε απο την πολη με τετοιο καιρο;
Κατσαμε να οργανωθουμε και ο τρελακιας ρεσεψιονιστας αποφασισε να μας βγαλει μια αναμνηστικη φωτογραφια διπλα στην πινακιδα του "camping"!

[Ταξιδευτής]

Το προγραμμα σημερα (θεωρητικα) ηταν απλο: θα βλεπαμε την Ριγα και μετα το μεσημερι θα αναχωρουσαμε ακολουθοντας την ακτογραμμη της Λετονιας με προορισμο το Tallinn της Εσθονιας. Για αλλη μια φορα η αποσταση ηταν μικρη (γυρω στα 300 χιλιομετρα) οποτε η μερα ηταν ολη μπροστα μας…

Παροτι η βροχη επεφτε ραιτ θρου δεν ηταν αρκετη για να μας χαλασει τα σχεδια! Εδω ειχαμε βγει ζωντανοι απο τον κατακλυσμο πριν μερικες μερες στο Wygryny, και θα κωλωναμε μπροστα σε μια απλη καταιγιδα;
Δεδομενων των συνθηκων λοιπον σκεφτηκαμε οτι η καλυτερη λυση θα ηταν να αφησουμε στο camping τη μηχανη (δινοντας το ...συγκλονιστικο ποσο του 1,5 ευρω για παρκινγκ!) και να παρουμε ενα ταξι για να παμε να δουμε την πολη.

Ομως τα πραγματα τι θα τα καναμε; Δεν θα γυρναγα μεσα στην πολη κουβαλωντας δερματινα, tankbag και φωτογραφικες στη βροχη! Ρωτησαμε τον μυστηριο τυπακο αν μπορουσαμε να αφησουμε τα πραγματα καπου. Αυτος μας εδειξε μια μικρη αποθηκη πισω του και ειπε οτι εκει θα ηταν οκ.
Αν και συνεχιζα να εχω καποιες αμφιβολιες για το αν οντως θα ηταν ενταξει, με τις επιλογες μας να περιοριζονται σε αυτο η στο δρομο δεν ειχαμε αλλη λυση απο το να δεχθουμε (και να ελπιζουμε οτι θα τα βρουμε ολα εκει στην επιστροφη).


Παμε και μια βολτα απο Novgorod?

[Ταξιδευτής]

Riga

Μετα απο λιγη καθυστεριση το ταξι ηρθε και το ευγενεστατο παλικαρι μας μετεφερε στην Vecriga -την μικρη αλλα τοσο ομορφη μεσαιωνικη καρδια της πολης.

Ομως η Riga ειναι πολυ περισσοτερα απο αυτο. Οταν ιδρυθηκε το 1201 απο το Γερμανο Επισκοκο Albert von Bruxhoevden η Riga χρησιμευε ως το προωθημενο προπυργιο αμυνας των σταυροφορων απεναντι στους βορειους "απιστους", και αργοτερα εγινε το νεοτερο εμπορικο σταυροδρομι της Ρωσσιας με τη Δυση.
Οταν η Σουηδια κατεκτησε την πολη το 1621, η Riga εγινε η μεγαλυτερη πολη της χωρας ξεπερνωντας σε μεγεθος ακομα και την ιδια τη Στοκχολμη (!) ενω αργοτερα με την επελαση των Ρωσσων μεγαλωσε ακομα περισσοτερο καταληγοντας να ειναι η 3η σε μεγεθος πολη μετα τη Μοσχα και την Αγια Πετρουπολη.

Σημερα και παρα τους 2 Παγκοσμιους Πολεμους και τη Σοβιετικη κατοχη που σχεδον την ισοπεδωσαν η Riga εχει εξελιχθει για αλλη μια φορα και πλεον ειναι η μεγαλυτερη πολη και ο οικονομικος ακρογωνιαιος λιθος των χωρων της Βαλτικης.

Η αναπτυξη αυτη ηταν φανερη καθως πλησιαζαμε την πολη απο την οχθη του ποταμου Daugava: οσο εβλεπε το ματι ο οριζοντας ηταν γεματος τεραστιους ουρανοξυστες, εμπορικα κεντρα, κτηρια εταιριων, οικοδομικους γερανους... Το θεαμα πρεπει να ομολογησω οτι δεν μου αρεσε ιδιαιτερα... Εδειχνε να ειναι μια μαλλον απροσωπη μεγαλουπολη, αλλα εμεις δεν ερχομασταν για αυτο!

Παροτι η βροχη συνεχιζε να πεφτει δυνατα, εμεις ειχαμε μαθει το κολπο ηδη απο την Κρακοβια: μποτες μηχανης, αδιαβροχο μπουφαν, ομπρελα και αστο να ριχνει!

Ετσι η βολτα στα μικρα παλια στενα της πολης ξεκινησε... Σιγουρα με ηλιο θα ηταν ολα πολυ πιο ομορφα αλλα και ετσι το μερος εδειχνε υπεροχο...

[Ταξιδευτής]

Σε αντιθεση με τη νεα πολη, το ιστορικο κεντρο της Ριγας ειναι πολυ μικρο -με διαφορα το μικροτερο απο τις 3 χωρες της Βαλτικης- μια ευπροδεκτη εκπληξη υπο τις δεδομενες συνθηκες, καθως θα μπορουσαμε να το δουμε ολο ευκολα χωρις να γυρναμε ολη μερα στη βροχη...


Ξεκινησαμε απο ενα απο τα πιο γνωστα αξιοθεατα της πολης: την 800 χρονων γοτθικη εκκλησια του Αγιου Πετρου Sv Petera baznica, με το πανυψηλο καμπαναριο των 123 μετρων!

[Ταξιδευτής]

Το θηριωδες μεγεθος του πραγματικα δεν φαινεται παρα μονο αν το δεις απο μακρυα στην πολη...

[Ταξιδευτής]

Ο θρυλος λεει οτι το 1667 οι κατασκευαστες του καμπαναριου εριξαν ενα γυαλινο ποτηρι απο την κορυφη για να δουνε ποσο θα αντεχε το κτισμα: οσο περισσοτερα τα θραυσματα τοσο μεγαλυτερη η καλοτυχια και ζωη του. Το ποτηρι επεσε σε ενα σωρο απο σταχυα και δεν εσπασε. Ενα χρονο αργοτερα το καμπαναριο θα καταστραφοταν ολοσχερως απο φωτια.
Οταν μετα τον 2ο ΠΠ οι αρχες της πολης επανελαβαν το ιδιο εθυμοτυπικο, το ποτηρι εσπασε σε χιλια κομματια και η εκκλησια στεκει ακομα και σημερα αγερωχη...

[Ταξιδευτής]

p-1925

[Ταξιδευτής]

Περπατησαμε στα πετρινα μικρα δρομακια χαζευοντας εικονες του δρομου...

[Ταξιδευτής]

...και συντομα βρεθηκαμε στην πλατεια Ratslaukums, ενα απο τα τουριστικα επικεντρα της πολης.
Εδω βρισκεται το Melngalvju nams, η αλλιως το Σπιτι των Blackheads.

Αυτο το παραφορτωμενο με διακοσμησεις κτισμα χτιστηκε αρχικα το 1344 ως το σπιτι της αδελφοτητας των Blackheads, των ανυπαντρων Γερμανων εμπορων της εποχης.
Στην προσοψη ξεχωριζει το εμβλημα του St. Mauritius, του μαυρου αγιου προστατη της αδελφοτητας.
Δυστυχως το αυθεντικο σπιτι ισοπεδωθηκε το 1947 απο τους Σοβιετικους αλλα με εναν θαυμαστο τροπο τα αυθεντικα σχεδια διασωθηκαν και ετσι το 2001 μια ακριβης ρεπλικα φτιαχτηκε εδω ως μερος των εορτασμων για τα 800 χρονια της πολης!

[Ταξιδευτής]

Στην αλλη ακρη της πλατειας κυριαρχουσε το θαυμασιο δημαρχειακο μεγαρο, επισης ανακατασκευασμενο απο το μηδεν σχετικα προσφατα. Οχι και ασχημα για μια χωρα που μολις πριν 20 χρονια βγηκε απο ενα τρομακτικο καθεστως κοινωνικης εξαθλιωσης!

[Ταξιδευτής]

Αφησαμε την πλατεια πισω και κατευθυνθηκαμε προς τα πισω στενα, βρισκοντας μικρες πλατειες γεματες μαγαζακια, κιοσκια, και καρεκλες εστιατοριων και μπαρ...

[Ταξιδευτής]

...αλλα και κατι που δεν θα περιμενα να δω μεσα στο καλοκαιρι! Ενα χριστουγεννιατικο δεντρο! Τι δουλεια ειχε εδω;

[Ταξιδευτής]

Πανω που αρχισα να αναρωτιεμαι για το αν εχω χαζεψει η Alicja μου εξηγησε οτι η Λετονια ηταν η πατριδα του χριστουγεννιατικου δεντρου που ξερουμε!
Μπορει ο κοσμος να τα εχει συνδιασει με την Λαπωνια και τον Αγιο Βασιλη, αλλα οι εφευρετες του χριστουγεννιατικου δεντρου ηταν οι Λετονοι!

[Ταξιδευτής]

Στο δρομο παρα τη βροχη οι τουριστες επεμεναν να τριγυριζουν και σκεφτομουν οτι με καλο καιρο εδω θα πρεπει να γινοταν πανικος!