Το σενάριο έχει ως εξής...
Ξεκινάμε με κρύα λάστιχα στις σωστές πιέσεις (29psi εμπρός, 35psi πίσω).
Διανύουμε μία απόσταση 20 χιλιομέτρων αυτοκινητοδρόμου (Αττική Οδός) με normal ταχύτητες, ήτοι:
- μέση ωριαία 93 χ.α.ώ.
- διάρκεια "πτήσης" 16 λεπτά
- μέγιστη ταχύτητα (σε προσπέρασμα) 135 χ.α.ώ.
Λόγω μειωμένης και συνεχούς ροής κίνησης δε χρειάζεται να φρενάρουμε μέχρι την έξοδο από τον αυτοκινητόδρομο. Τα φρένα μας περιορίζονται κατά τη στάση στο σταθμό διοδίων και στην λωρίδα επιβραδύνσεως της εξόδου μας και δεν είναι έντονα (απλά κλείνουμε γκάζι και κατεβάζουμε ταχύτητες).
Κατά την έξοδό μας (έξοδος 10β) έχουμε μια παρατεταμένη δεξιά στροφή, της οποίας τη γραμμή θεωρούμε πως γνωρίζουμε (μιας και τη χρησιμοποιούμε καθημερινά).
Στρίβοντας το λοιπόν στην έξοδό μας, normal και χωρίς να πιέζουμε πολύ, έχουμε ένα γλίστρημα του μπροστινού το οποίο μας ξαφνιάζει. Ο δρόμος δεν έχει κάτι εμφανές που να δικαιολογεί το γλίστρημα.
Μετά από 5 χιλιόμετρα και 5 λεπτά φθάνουμε στο γραφείο και ελέγχουμε άμεσα τα λάστιχα.
Το πίσω λάστιχο και η ζάντα "ζεματάνε" και η πίεση του ελαστικού είναι στα 39.5psi, ένδειξη πως έχει ζεσταθεί πλήρως.
Εν αντιθέσει με το πίσω, το εμπρός λάστιχο έχει κρύα αίσθηση και η πίεσή του είναι στα 30psi.
Πώς το αντιμετωπίζουμε αυτό;
α) Κάνουμε μερικά (fr)edo πλησιάζοντας τα διόδια για να ζεστάνουμε και το εμπρός ελαστικό;
β) Κατεβάζουμε πίεση στο εμπρός ελαστικό;
γ) Οδηγούμε καθήμενοι στο τεπόζιτο για να φορτίζουμε περισσότερο το μπροστινό;
δ) Αλλάζουμε το εμπρός λάστιχο σε δείκτη ταχύτητας "Η" πετώντας το ίδιο με δείκτη "V" που έχουμε βάλει (γιατί όταν αλλάξαμε δε βρήκαμε "Η");
ε) Μαθαίνουμε να στρίβουμε;
στ) Κάνουμε μαθήματα ανώδυνης πτώσης από lowside και ελέγχουμε την ποιότητα των προστατευτικών μας;
ζ) Αλλάζουμε διαδρομή για το γραφείο;