Στο βάθος η Λεύκα και από πίσω της (έ όχι ακριβώς ... λιγο πιο πίσω ντε) τα Βαρδούσια από όπου είχαμε έρθει
Στα σύνορα Ευρυτανίας και Αιτωλοακαρνανίας
Στο χάρτη έδειχνε σχετικά μικρός αλλά τελικά βγήκε καμπόσος αλλα και δυσκολούτσικος
Άμπλιανη – Στάβλοι – Δομνίστα
Άσφαλτος, Μετά από τόσα χλμ στο χώμα και στο γλίστρημα, για κάποιο ανεξήγητο λόγο ο δρόμος αν ψιλο χάλια σου φαινόταν βεντούζα. Νόμιζες ότι ήσουν σε κανα autobahn!!!
Σε κάτι τέτοιες περιπτώσεις όμως είναι που αισθάνεσαι τρελά ερωτευμένος με το μηχανάκι σου. :a029:
Μπαίνει με μαμα λάστιχα φορτωμένο κάργα έτοιμο να το εμπιστευτείς και να το αφήσει να δουλέψει μόνο του όπως μόνο αυτό μπορεί στα πιο δύσκολα κατηφορικά μονοπάτια και βγαίνοντας από αυτά πάει το ίδιο χαρούμενα και στη άσφαλτο.
Δομνίστα
Σοβαρή στάση για καλή ανασυγκρότηση. Καφεδάκι στη πανέμορφη πλατεία. Μετά από αυτό και αφού η γκρίνια για την κούραση άρχισε να βγαίνει, ξεκίνησε η σοβαρή κουβέντα για διανυκτέρευση. Από τους 4 της παρέας μόνο οι 2 ήταν συνηθισμένοι στα πολλά χλμ. Οι άλλοι 2 δεν είχαν όρεξη για πολλά κοπανήματα.
Η ώρα είχε περάσει τις 5 και η ομάδα είχε αργήσει επιδεικτικά. Η απόφαση για διανυκτέρευση δίπλα στον Κρικελοπόταμο ήταν μονόδρομος. Με τον συγκεκριμένο ρυθμό δεν βγαίναμε μέρα μετά από αυτόν. Οριακά θα φτάναμε 7-8 εκεί.
Η ομάδα εξοπλίστηκε σοβαρά πλέον!!! κονσέρβες τσίπουρα, κρασιά, τυριά μέλια ψωμιά και λοιπά συναφή άγευστα ντόπια προϊόντα και αφού γέμισε με τον παραδοσιακό τρόπο τα ντεπόζιτα (μπιτόνια με αμόλυβδη που έχει το mini market στη πλατεία), ξεκίνησε για μια από τις ομορφότερες χαράδρες της Ελλάδας.
Δομνίστα - Σκοπιά - Καστανούλα - Ροσκά - Κρικελοπόταμος (ΠΑΝΤΑΒΡΕΧΕΙ)
Απίστευτες εικόνες, πανέμορφο κομμάτι. Έκανε και κάτι τρελές σκιές ο απογευματινός ήλιος
Αν και είχα φορτώσει αρκετές όμορφες παραστάσεις μέχρι εκείνες τις στιγμές, παρ όλα αυτα η χαράδρα ήταν πλημμυρισμένη με ακόμα περισσότερες.
λίγο πιο πάνω σε μια άλλη πλαγιά (μιας ανεβοκατεβαίναμε πάλι όπως καταλαβαίνετε).......
στο βάθος η «Καλιακούδα» - ‘θα τα πούμε αύριο με σενα από κοντά μανάρι μου’.
Κάπου εκεί έγιναν και κάποιες τράμπες με τα μηχανάκια έτσι ώστε να διαχειριστεί ο εμπειρότερος το ένα από τα 990 που αντιδρούσε επιδεικτικά.
Ο εμπειρότερος βέβαια απεφάνθη κατόπιν χρήσης αυτού, ότι με αυτόν το συμπλέκτη δεν συνεχίζουμε ακόμα και αν δεν έχουμε πολύ δρόμο μπροστά μας, γιατί χρειάζεται επειγόντως εξαέρωση.
Και εξαέρωση we did…
Μετά από αυτό κατηφορίσαμε και άλλο. Άρχισε να σουρουπώνει κάποια στιγμή και κατά τις τελευταίες στροφές πριν το ποτάμι έπεσε η νύχτα. Δίπλα από το ποτάμι είχαν κατασκηνώσει 2-3 οικογένειες οπότε μας υπέδειξαν και πιθανούς διαθέσιμους χώρους. Πάλι καλά γιατί βραδιάτικα δεν θα τα καταφέρναμε τόσο καλά μόνοι μας.
Το βράδυ κύλισε επεισοδιακό, τουτέστιν μετά από 2-3 τσίπουρα δίπλα στο ποτάμι ξεραθήκαμε επιδεκτικά.
Ούτε όρεξη για τυριά και κονσέρβες ούτε τίποτα.
οι ήχοι απο τα πλατάνια αλλά κυρίως του Κρικελοπόταμου ήρθαν και έδεσαν.
:ZZZ:
(αυτά για σήμερα. πάμε για ύπνο τώρα γιατι και η "παρούσα" αυριανή μέρα όπως και η αυριανή της βόλτας έχει πολυ ψωμί μπροστά της.
αύριο βράδυ η συνέχεια..... )
πως τραβιεται το τσιπουρακι μεσα στο βουνο γμτ!!!!!:rotflmao: :rotflmao:
Κανόνες δημοσιεύσεων
Απάντηση με παράθεση