Βαρδούσια - Οξυά - Πάνταβρεχει - Καλιακούδα - Άγραφα - Σβόνι

[spyro]

(ποιητική αδεία μας επιτρέπει ορισμένες αλλά όχι πολλές υπερβολές στην ακόλουθη συζήτηση με τον υπέρτατο υπερόπτη όσον αφοά την παροχή διαδρομών και κατευθύνσεων, aka Vstrommer)

- Ρε τρελέ σκέφτομαι να κάνω μια καλή βόλτα που θα χει μέσα ολίγον τι απο Βαρδούσια, ολίγον τι από Παναιτωλικό και ολίγον τι από Βουλγάρα (το βουνό πάνω τη Φουρνά Ευρυτανίας). Τι λες? Θα βοηθήσεις με τη χάραξη ή θα σε πιάσει η βαρεμάρα και η υπεροψία πάλι?

- Δε μπορώ τώρα, αργότερα

- Ρε βοήθα λίγο τη κατάσταση να δέσει επιτέλους το γλυκό και να πάω να βρω και εγώ τις νεράιδες, να δω και εγώ το φως το αληθινό, να φύγω επιτέλους μακριά από τη βαρετή άσφαλτο............

- Το βράδυ. αυτά τα πράγματα θέλουν σκέψη

- Και εκεί που την είχα σχεδόν έτοιμη τη δικιά μου χαραγμένη όλη πάνω στους ορειβατικούς χάρτες της Ανάβασης, τσούπ, pm back, βαριεστημένο, του στυλ «ντάξ μωρε ευκολάκι ήταν, το χα για πλάκα ναούμε» :

« Παρε χαρτι,χάρτες και μολυβι...
Πας Αραχωβα (απο Π.Ε.Ο Αθηνων-Λαμιας)-Λιβαδι Αραχωβας-αριστερα στριβεις στον δρομο που παει Βαργιαννη-Αριστερα για μεταλλεια Παρνασσου-διασταυρωση και δρομος για Καλοσκοπη-Στρωμη-Αθανασιο Διακο απο εκει βρισκεις τον δρομο που ανεβαινει στα καταφυγια του ΕΟΣ και βγαινει Αρτοτινα(εκει εχει βενζινη σε μπιτονια)
Απο Αρτοτινα πας Αμπλιανη-Σταβλους και βγαινεις στον δρομο Δομνιστας-Κρικελου
Λιγο πιο κατω βρισκεις διασταυρωση για Σκοπια-Καστανουλα-Ροσκα-Πανταβρεχει περνας το ποταμακι ανεβοκατεβαινεις την Καλλιακουδα βγαινεις Μεγαλο Χωριο κι απο εκει πριν τον Προυσσο στριβεις για Ασπροπυργο-Εσωχωρια βγαινεις στα Διποταμα και βρισκεις τον δρομο που παει παραλληλα με τον Τρικεριωτη για Αγαλιανο και πριν απο Αγαλιανο στριβεις για Αμπελια-Φιδακια-Σελλα
και μετα βγαινεις στον δρομο Καρπενησιου-Αγρινιου και κανεις αριστερα για Κρεντη
Στου Κρεντη βαζεις στο Ελιν αν θες βενζινη και λιγο μετα το βενζιναδικο(100-150μ) θα δεις πονηρο χωματοδρομο που κανει δεξια πανω και εχει ταμπελα για Αγραφα(ο παλιος δρομος ειναι)
Θα περασεις ομορφα(κοπανημα-κοπανημα αλλα μεσα στο δασος) βγαινεις Μαραθο και απο εκει θα βγεις λιγο εξω απο Αγραφα
Μετα γυρνας πισω απο Καρδιτσα

Και κάπως έτσι ξεκίνησαν όλα ..........

[spyro]

..........ή μάλλον όλα είχαν ξεκινήσει πολύ πιο νωρίς. Όλα ξεκίνησαν από τότε που μπήκε το 990 στη ζωή μας ή.......


Πάλι Λάθος κάνω........ Μαλακίες λέω.

Τα πράγματα είχαν ξεκινήσει ακόμα πιο νωρίς. Είχαν ξεκινήσει από τότε που βρέθηκα αντιμέτωπος με τα ακόλουθα ταξιδιωτικά:

http://www.moto.gr/forums/showthread...�&pagenumber=1

Αλλά ιδιαίτερα από την ακόλουθη αγαπημένη μου:

http://www.moto.gr/forums/showthread...hreadid=109577


από τότε με έτρωγε ο κώλος μου. Τις συγκεκριμένες τις είχα ξαναδιαβάσει και ξαναδιαβάσει περισσότερο από οποιεσδήποτε άλλες. Δε ξέρω γιατι μη με ρωτάτε. Έχουν παίξει τρελές βόλτες στας εξωτερικάς από φιλαράκια εδώ μέσα....... εγώ όμως αραιά και που αυτές τις 2 επισκεπτόμουν.

Για κάποιο περίεργο λόγο αυτές οι 2 με τράβαγαν περισσότερο. Όσα και 36ώρα να κάνω όσες και ΠΣΚ η ημερήσιες σιδερόκωλες, όσα και να περιτριγυρίζω τα βουνα τίποτα δεν θα συγκρινόταν με το να τα περάσω από πάνω.

Και ξαφνικά στις αρχές Αυγούστου και ενώ είναι όλα κανονισμένα για να πάμε στο χωριό με τη γυναίκα, το αφεντικό με ενημερώνει ότι τον ήπια ολίγον-τι για φέτος, και ότι ναι μεν θα πάρω άδεια αλλά όχι τις μέρες που είχα κανονίσει. Το αποτέλεσμα ήταν να μείνω σπίτι αδειούχος και να μη μπορώ να πάω πουθενά γιατι η γυναίκα δούλευε.

Αφού πλάκωσα τα μπηνελίκια για να ξεσπάσω σε όλους τους γνωστούς μου εκτός από το αφεντικό,( ξέρετε με αντρικό τρόπο ντε), :a1: συνειδητοποίησα ότι μπορώ να κάνω επιτέλους αν όχι όλο, ένα σοβαρό κομμάτι απο διαδρομές που πάντα ονειρευόμουν αλλά ποτέ δεν είχα είτε το θάρρος είτε το κατάλληλο όχημα να κάνω πράξη.

Η στιγμή και η μοναδική ευκαιρία για φέτος εμφανίστηκε με καραμπόλα. Ευκαιρίες σαν και αυτή δεν θα εμφανιστούν πάλι εύκολα. Του χρόνου πάλι.

Τέλος θα πάω.

Θα πάω έστω και μόνος μου. Δεν υπάρχει περίπτωση. Ακόμα και αν με φάνε οι λύκοι εκει πάνω (λέμε και καμία). Ακόμα και αν με πιάσει λάστιχο μέσα στο βουνό και αναγκαστώ να περπατήσω με τις ώρες για το πλησιέστερο χωριό. Ακόμα και αν βρεθώ με πρόβλημα πάνω σε καμια κορυφή και μετά τη διηγούμαι εδώ στο moto.gr και με πρήξουν με τις κλασικές διδακτικές συμβουλές με στόμφο σοβαρό για υποδήλωση «γνώσης». pontification at its best κι έτσ'

ρε θα πάμε έστω και μόνοι μας λέμε

[spyro]

Και επειδή καλά όλα αυτά και τα μοναχικά σχήματα, αλλά αμα ακολουθήσει και κανας άλλος ακομα καλύτερα, το λέω σε κουμπάρο και λοιπά φιλαράκια μπας και ψαρώσει κανείς. Ήμουν σίγουρος ότι δεν θα ρχόντουσαν.

Η αρχική διαδρομή ήταν πολύ βάρβαρη. Πέρα της βαρβαρότητας φέτος κατέβηκαν τα βουνά από τις βροχές. Εδώ οι ασφαλτοστρωμένοι που και καλά τους κυκλοφορεί ο κόσμος ήταν γεμάτοι με βράχους φαντάσου τι θα γινόταν στους δασικούς. Πέραν τούτου υπήρχε και ένας υπεροπτικός ερασιτεχνισμός που πήγαζε από τα ταξιδιωτικά μου στην άσφαλτο, τον οποίο γνώριζα βέβαια, ο οποίος με έκανε να θέλω να κάνω πολλά χλμ και στο χώμα.

Σαν να μην έφταναν οι όποιες αντίξοες συνθήκες έπρεπε να το φορτώσω και με χλμ.


Για κάποιο περίεργο λόγο όμως και προς μεγάλη μου έκπληξη είπαν και 2 το ναι και προστέθηκε ακόμα ένας φίλος μακρινός.


Φυσικά όπως πάντα κανείς τους δεν έδωσε σημασία για το που πάμε. Μάταια προσπάθησα να του πείσω να διαβάσουν κανα χάρτη για έχουν υπόψιν τους τι θα περάσουν. Κάποιοι άνθρωποι όσο και να τους πιέσεις, απλά δεν του αρέσουν οι χάρτες. Δεν μπορώ να το εξηγήσω αλλιώς. «Ντάξει ρε Σπύρο τι ψάχνεις τώρα όλα καλά. Έμπα εσύ μπροστά και εμείς το χουμε.»

Το καλό ήταν ότι ο κουμπάρος είναι ψιλο χωμάτινος και πέρα από την δεδομένη εμπειρία στο τερέν έπιαναν και τα χέρια του με τα μηχανικά

Αναλυτική διαδρομή που ήθελα να κάνω πριν ξεκινήσω το πρωι. Στο τέλος θα σας πω και τι κατάφερα εν τέλει να κάνω:
Αθήνα - Εθ. Οδός Α/Θ - Κάστρο - Γραβιά - Οίτη - Αθ. Διάκος - Ράχη Βαρδουσίων (καταφύγιο ΕΟΟΑ) - Αρτοτίνα - Γραμμένη Οξυά - Άμπλιανη - Δομνίστα - Σκοπιά - Κρικελοπόταμος/ Φαράγγι ΠανταΒρέχει - Μεγάλο Χωριό - Καρπενήσι - Κερασσοχώρι - Μάραθος - Άγραφα - Νιάλα - καταφύγιο Λίμνη Πλαστήρα.

Ήμουν τόσο αισιόδοξος για όλα που νόμιζα ότι στο καταφύγιο στην Λίμνη Πλαστήρα θα έφτανα στο τέλος της 1ης ημέρας. Και μετά θα το βλέπαμε για τη 2η.

Ναι καλά.

:rotflmao:

Για πάμε......

(φωτογραφική μηχανή DMC LUMIX LX 2 Panasonic - thank you once more Γιώργο/ gcrook)

Τετάρτη πρωί συνάντηση στα Mc Donalds, κατά τις 6.30. Τα μοτόρια φορτωμένα με πράγματα για καμια εβδομάδα. Ντάξει εμείς 2 μέρες θα πηγαίναμε αλλά αυτό δε μας σταμάτησε να πάρουμε τα πάντα. Είναι βέβαια λίγα τα κιλά ενός Adv με κάγκελα για το ελληνικό το χώμα, οπότε πρέπει να το φτάσεις στα 260 για να πατάει καλύτερα χαχαχα Δικαιολογίες τώρα ξέρεται. Είναι πολλά τα εργαλεία που πρέπει να κουβαλάς άμα έχεις ΚΤΜ ρε φιλαράκι και τέτοια. Υπήρχε και ένα 640 Adv στη παρέα που δε φαίνεται στη φώτο

[spyro]

Ο πιο γλυκός καφές από όλους είναι ο πρωινός πριν από τη βόλτα. Εσύ στάσιμος και το μυαλό να ταξιδεύει ήδη.

Για κάποιο περίεργο λόγο το προηγούμενο βράδυ είχα καταφέρει να κοιμηθώ καλά! :wacko:

[spyro]

McDonalds - Αθ.. Διάκος - Στρειτ θρου.


Αθ. Διάκος πλατεία, πρωί πρωι ουτε το περίπτερο δεν είχε ανοίξει ακόμα ο καιρός τέλειος.

Λίγη ζέστη παραπάνω από όσο χρειαζόμασταν αλλά ευελπιστούσα σε πτώση θερμοκρασίας εκεί ψιλά που θα πηγαίναμε. Γιαουρτάκι με μέλι, κρουασάν νερά και τα συναφή και βουρ λέμε.

[spyro]

Δε κρατιέμαι λέμε παιδί. Ξεκόλλα.........


το κοριτσάκι με το mini motocross αγώνα που δε κρατιόταν στην εκκίνηση το θυμάστε? Έ κάπως έτσι ένα πράγμα. Δε με χωρούσε η καρέκλα λέμε.

Τον Διάκο τον έχουμε κάνει τόσες φορές δεν έδινα σημασία. Βέβαια η υπόλοιπη παρέα δεν ήταν συνηθισμένη για στρέιτ θρου καταστάσεις και τελικά η στάση μας πήρε πολύ περισσότερο από όσο περίμενα.

Αθ. Διάκος - Μουσουνιτσιώτικα Λιβάδια / Vardousia Highlinds να πούμε.

Εν τέλει ξεκινήσαμε κάποια στιγμή και η αδρεναλίνη στο φουλ.

[spyro]

Προχωράτε ρεεεεεε

[spyro]

Πρώτα χλμ και αμέσως φάνηκαν όλα απο την αρχή για το πως θα κυλίσει η όλη ιστορία

[spyro]

Πίσω μας η Οίτη ........

[spyro]

Και εμεις στα πρώτα χλμ μέσα στα Βαρδούσια......

[spyro]

«Βουνό Χωμήριανης»

[spyro]

Πέρα από τις ομορφιές από τα πρώτα χλμ κιόλας φάνηκαν και οι δυσκολίες.

όπως η κατάσταση ενός από τους φίλους αλλά και του 990 του, που μας προειδοποίησαν ότι η διαδρομή και η εμπειρία θα είναι λίγο έως αρκετά πιο δύσκολη και περιπετειώδης από ότι αρχικά υπολόγιζε ο ερασιτέχνης γραφών.

[spyro]

Δε βαριέσαι θα την βρουμε την άκρη που θα πάει.

Κάπου εκεί πάνω πέραν του δικού μου εξτατικού ενθουσιασμού ήλπιζα σε κάτι ανάλογο εκ μέρους της παρέας έτσι ώστε να τους δώσει και την απαραίτητη δύναμη.

Πόνταρα σε αυτά ...

[spyro]

Μουσινιτσιώτικα Λιβάδια

[spyro]

Τα λιβάδια ήταν πανέμορφα. Υψόμετρα τρελά (1600+) ατμόσφαιρα βαριά, σκιές περίεργες, μόνο ο ήχος του ανέμου εκεί πάνω.

Στην ακόλουθη φώτο αριστερά πάνω φαίνεται ελάχιστα το καταφύγιο – ΕΟΟΑ Βαρδουσίων.