4ήμερο χαλάρωσης...

[Mr Pif]

τα χλμ περνούν,βγαίνω στον επαρχιακό Λαμίας-Καρπενησίου και εντός ολίγου ο προορισμός της πρώτης μέρας είναι γεγονός.το δωματιάκι μου σε ξενοδοχείο αμφιθεατρικό με υποδέχεται,μπανάκι και βούρ για μάσα.κοψίδι φυσικά (εμ τι,μουσακά θα έτρωγα εδώ πάνω?) μπυρίτσα για την χαλάρωση και ναι,θαρρώ πως ο Μορφέας αρχίζει και μου ζαλίζει τα συκώτια.εντάξει ρε,έρχομαι μπααααααα να μην μπορεί να φάει κανείς με την ησυχία του ακόμα και εδώ πάνω!
αύριο εξάλλου έχουμε πάρτυ,πρέπει να είμαι ξεκούραστος και έτοιμος για τον χορό.και τι χορό μάλιστα...
Καρπενήσι by afternoon

[Mr Pif]

τέλος 1ου μέρους,

[Mr Pif]

Ημέρα 2η Καρπενήσι-Άγραφα-Καλύβια Πεζούλας


το ξύπνημα ήταν αρκετά πρωινό για διακοπές.ένα καλό πρωινό ανέβασε ακόμα περισσότερο την ήδη καλή μου διάθεση,το φόρτωμα της μοτοσυκλέτας έγινε σε χρόνο dt και έτσι ήμουν πάλι στο δρόμο αυτή τη φορά για κάτι λίγο πιο δύσκολο σε σύγκριση με την διαδρομή της προηγούμενης μέρας.
όταν ανοίγεις την μπαλοκονόπορτα και αγναντεύεις αυτή την εικόνα,είναι δυνατόν να μην ''φτιαχτείς''...?

[Mr Pif]

διασχίζοντας τον επαρχιακό Καρπενησίου-Αγρινίου,με θερμοκρασία που μόνο τέλη Αυγούστου στην Ελλάδα δεν θύμιζε μιάς και τα έλατα στις κατάφυτες πλευρές του δρόμου όχι μόνο σκιά δημιουργούσαν αλλά σε ορισμένα σημεία υπήρχε και τόση υγρασία που το οδόστρωμα ήταν βρεγμένο,συνέχιζα την πορεία μου μέσω νέας Βίνιανης πρός Κρέντη.ο ανεφοδιασμός εκεί ήταν επιβεβλημένος,όχι πως είχα πολλά χλμ να διασχίσω στο βουνό και με υψηλές ταχύτητες αλλά απλά και μόνο να έχω το κεφάλι μου ήσυχο,ποιός ξέρει μπορεί στο βουνό να χρειαζόταν να γράψω καμμία οδύσσεια αν τύχαινε κάτι κακό.
έτσι λοιπόν δύο χρόνια μετά την πρώτη μου απόπειρα,ξαναέμπαινα στα μαγικά μέρη των Αγράφων.

[Mr Pif]

τα πρώτα 3 και κάτι χλμ μετά την διασταύρωση στου Κρέντη είχαν μείνει ίδια.την πρώτη φορά που είχα επιχειρήσει να ανέβω στο χωριό,με είχαν σταματήσει λόγω των εργασιών ασφαλτόστρωσης.δεν μπήκα στον κόπο τότε να ανέβω από Χρυσώ,Άγιο Δημήτριο και Γάβρινα.απλά είχα υποσχεθεί στον εαυτό μου ότι θα ξανάρθω απο δώ.
ευτυχώς ο ασφαλτοστρωμένος δρόμος κρατάει για περίπου 4 χλμ.μετά ξεκινάει χαλίκι μέχρι την γέφυρα του Μαράθου και μετά...το πάρτυ!!!
ο Αγραφιώτης θα ήταν η παρέα μου για τα επόμενα περίπου 15 και κάτι χλμ

[Mr Pif]

ναί,αυτό το χαλίκι μου επέτρεπε μεν να κινηθώ γρήγορα και ''παιγχνιδιάρικα'' αλλά προτιμούσα το χώμα καθεαυτό με την φυτευτή πέτρα

[Mr Pif]

:smilea:

[Mr Pif]

στην πρώτη γέφυρα,περνάω πάνω από τον Αγραφιώτη,συνεχίζω δεξιά και let the game begins!!!

[Mr Pif]

ο δρόμος ήταν φανερό ότι ετοιμαζόταν να ασφαλτοστρωθεί.πλατύς και το δυνατόν πιο ''στρωμένος'' από κροκάλες με ίχνη από ερπύστριες μηχανημάτων

[Mr Pif]

το τοπίο ευτυχώς παρέμενε αναλλίωτο απο την ανθρώπινη παρέμβαση

[Mr Pif]

[Mr Pif]

οι μόνιμοι ''κάτοικοι'' της περιοχής δεν μπορώ να πώ πως ήταν ιδιαίτερα ικανοποιημένοι με την ενοχλητική για αυτούς παρουσία μου

[Mr Pif]

ξεχασμένες και παρατημένες στο έλεος του χρόνου γέφυρες έδιναν την δικήτου νότα στο ήδη πανέμορφο σκηνικό

[Mr Pif]

συνεχίζοντας την περιήγησή μου από τις θέσεις Κρανοδιάσελλο,Σάρα,Καγκέλια,αφήνοντας πίσω μου την Βαρβαριάδα και τον Καρβασαρά, ο δρόμος ολοένα και αγρίευε

[Mr Pif]

το σκηνικό γινόταν όλο και πιό εντουράδικο,σίγουρα έξω από τα συνηθησμένα για την μοτοσυκλέτα μου