...και η τελευταία...
...και η τελευταία...
Φεύγοντας απο την παραλία, περπατήσαμε αρκετά μέσα στην πόλη, μέχρι που φτάσαμε σε ένα σταθμό για να πάρουμε το τρένο για την επόμενη πόλη όπου, πεθερά και κόρη μου είχαν μια έκπληξη.. περιμέναμε λοιπον... και περιμέναμε.. και περιμέναμε..
Μέχρι που η έκπληξη ήταν το ίδιο το τραίνο!!
Ενα τραίνο που κινούνταν με κάρβουνο, ή έκπληξη ιδιαίτερα μεγάλη καθώς δεν είχα ποτέ την ευκαιρία να δώ ένα απο κοντά... εν λειτουργία εννοώ!!
Ανεβήκαμε και κάθισαμε στο πρώτο βαγόνι... κάτι σαν τα παιδάκια που κάθονται στην πρώτη θέση του σινεμά..
Η διαδρομή ήταν μέσα απο τα βουνά ήταν πραγματικά υπέροχη!!
Η ταχύτητα μετα βίας ξεπερνούσε τα 50 χλμ/ωρα και το φουγάρο κάπνιζε αλλύπητα!
Το τραίνο εσωτερικά σε έβαζε στο κλίμα της παλιάς εποχής... περίμενα να μου πεταχτεί απο το πουθενά και ο Σέρλοκ Χόλμς..
Την περισσότερη διαδρομή στεκόμασταν έξω (εκεί που συνδέονται τα βαγόνια) και σαν μαστουρωμένοι απολαμβάναμε την θέα.... και την κάπνα!
Ύστερα απο κανα μισάωρο, φτάσαμε στην πόλη Binz.
.. και ο οδηγός πήγε επειγόντως να αράξει κάπου, για να ξεκουραστεί απο τις θερμοκρασίες που έβγαζε το καμίνι του!!
Άλλο ενα ταξιδάκι απο το γερασμένο τραίνο έφτασε στον τέρμα του..
"Η πόλη των λευκών σπιτιών", έτσι ονόμασαν την πόλη Binz που επισκεφθήκαμε.
Πάνω κάτω τα ίδια με την προηγούμενη, μόνο που είχε μεγαλύτερη παραλία με αρκετά παιχνίδια για την νεολαία... και φυσικά, όλα τα σπίτια στο λευκό...
Φωτογραφίες απο την παραλία...
Η παραλία αντίθετα με την προηγούμενη πόλη, ήταν πήχτρα στον κόσμο... μετα βίας έβρισκες θέση να καθήσεις..
Αφού τέλοσπάντων βρήκαμε μετα απο αρκετό ποδαρόδρομο στην παραλία θέση για να καθήσουμε, απολάυσαμε τον ήλιο για καμμιά ωρίτσα... όχι δεν βουτήξαμε... μην τα εξηγούμε πάλι.. και συνεχίσαμε επι ποδός να περπατήσουμε την πόλη των λευκών σπιτιών.
Ξέρω... δεν ευθυγράμμισα, αλλά και ο ήλιος δεν με άφηνε ...
Πολλά σπίτια έξω απο την πόλη είχαν "ντυθεί" απο φύκια βάλτου, τους έδινε έναν διαφορετικό τόνο απο αυτά που είχαμε συνηθίσει.
Κανόνες δημοσιεύσεων
Απάντηση με παράθεση