Η βραδιά συνέχισε σε μπαρ και επιστρέψαμε στο γκαράζ για νανι. Μου είχε κάνει εντύπωση, οι αποστάσεις που διανύαμε στην Μόσχα. Εκείνη την μέρα κάναμε καμιά 150κμ χωρίς να βγούμε εκτός του δεύτερου δαχτυλιδιού.
:ZZZ: :ZZZ: :ZZZ:
Η βραδιά συνέχισε σε μπαρ και επιστρέψαμε στο γκαράζ για νανι. Μου είχε κάνει εντύπωση, οι αποστάσεις που διανύαμε στην Μόσχα. Εκείνη την μέρα κάναμε καμιά 150κμ χωρίς να βγούμε εκτός του δεύτερου δαχτυλιδιού.
:ZZZ: :ZZZ: :ZZZ:
Me gusta la moto, me gustas tu....
Τετάρτη 21 Σεπτεμβρίου 2011(ημέρα 21η)
Άλλο ένα Βασιλικό εγερτήριο κατά της 10. Φάγαμε το πρωινό μας και 11:30 ήρθε ο Πίτερ με τον Βόβα. Έπειτα από 6500κμ, είχε έρθει η στιγμη για μια γενική περιποίηση των μηχανών. Ζητήσαμε από τα παιδιά, να μας πάνε σε κάποιο μαγαζί ώστε να γίνουν οι απαραίτητες αγορές. Στην αρχή, αφού ήμασταν και σε συνεργείο, σκεφτόμουν να κάνω μια αλλαγή λαδιών. Αποφάσισα όμως, να μην μπλέξω και απλά να συμπληρώσω. Το σύνολο των χιλιόμετρων του ταξιδιού ήταν υπολογισμένο στις 10 χιλιάδες, οπότε ήμασταν μέσα στο όριο.
Στο θέμα μας όμως. Ξεκινησαμε για το συνεργείο και μετά από 70κμ μέσα στην Μόσχα, φτάσαμε!! Πήραμε λάδια, κάτι σπρέι καθαρισμού αλυσίδας και μερικές ασφάλειες. Το Ντακάρ τις τελευταίες μέρες είχε κάψει την ασφάλεια των οργάνων άλλα είχαμε πει ότι θα το δούμε στην Μόσχα.
Το πάνω μέρος του γκαράζ. Η λέσχη όπως έλεγαν τα παιδιά...
Me gusta la moto, me gustas tu....
Me gusta la moto, me gustas tu....
Στον δρόμο της επιστροφής, άλλα 70κμ. Δλδ 140κμ για να πάρεις λάδια.. Αυτά είναι... Μην φανταστείτε ότι είχε τπτ άλλο πιο κοντά. Αν είχε, θα είχαμε πάει. Δεν ήταν των χιλιομέτρων ο Πίτερ.
Αφήσαμε τα πράγματα στο γκαράζ και περασαμε να φορτώσουμε την Έλενα. Το μενού είχε σήμερα Μουσείο Πούσκιν. Με εντύπωση έβλεπα τον Βόβα να googlarei στο κινητό για να βρει την διεύθυνση του Μουσείου. Δεν το έχω ξανακούσει λέει. Φαντάζομαι όταν ήταν μικρός δεν είχε τις δικές μας Δυτικές έννοιες. Τέλος πάντων, μην το γυρίσω στο κοινωνικοπολιτικό τώρα.
Ξεκινησαμε λοιπόν για Πούσκιν. Η κίνηση ήταν απελπιστική, ακόμα και για μηχανές. Νομίζω ότι σε επίπεδο μποτιλιαρίσματος, η Μόσχα πρέπει να είναι στην τρίτη θέση με πρώτο το Κάιρο και την Ινδία. Ο Βοβα χανόταν συνεχεία και ναι, ξέρω ότι σας το έχω πει πολλές φόρες, αλλά αυτήν την φορά το πίστεψα ότι το ΚΤΜ θα πάρει φωτιά.. Άσχετο άμα έκανε 17 βαθμούς...
Βόβα ο ιχνηλάτης...
Me gusta la moto, me gustas tu....
Επιτελούς αντίκριζα την είσοδο του Μουσείου. Λίγο ακόμα στην κίνηση και θα έκανα ντου, μαζί με το κτμ, στο πρώτο συντριβάνι που θα αντάμωνα...
Μουσείο Πουσκιν λοιπον. Τα εκθέματα που παρουσιάζονται είναι η προσωπική συλλογή του Πούσκιν. Ήθελε διάβασμα όμως. Γενικά, ετσι απολαμβάνεις στο μάξιμουμ. Εγώ δεν είχα διαβάσει τπτ όμως. Ημουν άλλος ένας περιφερόμενος τουρίστας εκεί μέσα.
Εισιτήριο στα 7 ευρώ και άλλα 3 για να βγάζεις φώτο. Φόραγες βραχιολακι και ήταν και η μοναδικοί έννοια των εφόρων. Να τσεκάρουν ότι είσαι οκ.
Εσωτερική άποψη..
Me gusta la moto, me gustas tu....
Η επίσκεψη είχε τελειώσει, και κατευθυνόμασταν για την κόκκινη πλατεία. Εμ πως? Φωτογραφίες χωρίς την μηχανη στην πλατεία? Τσάμπα δλδ τις κουβαλάγαμε? Η κίνηση ήταν ακόμα εφιαλτική. Δεν ξέρω, ίσως έχω κακομάθει από την χώρα που ζω. Δεν άντεχα να είμαι κολλημένος με την μηχανη στην κίνηση και να βγάζει αυτήν την ζεστή ο κινητήρας. Κάνω μια τσουπ και να με στην διαχωριστική λωρίδα και να προσπερνώ ακινητοποιημένα αμάξια. Ακολούθησαν και οι υπόλοιποι, καθώς πλέον είχα πάρει μια μικρή γεύση από το κέντρο και ήξερα προς τα που να πάω. Αργότερα θα μου έλεγε η Έλενα το περίφημο, Police, can fuck us if we ride like this.. Είπε επίσης ότι το πρόστιμο παιζει στα 4000 ευρό για κάτι τέτοιο και μπορούσαν άνετα να μας πάρουν τα διπλώματα!!!
Αισθάνθηκα πολύ άσχημα με τον εαυτό μου. Είναι από αυτά όμως, που πρέπει να κάνεις, μπας και μια μέρα γίνεις καλύτερος...
Λίγο πριν την κόκκινη πλατεία, ακούγοντας την κατσάδα της Έλενας...
Me gusta la moto, me gustas tu....
Φτάσαμε λοιπόν και εγώ ορμώμενος πήγα και έστησα την μηχανη σε ένα σποτ που είχα μπανίσει από την προηγούμενη φορά. Πριν προλάβω να βγαλω το κράνος, ακούω από την ντουντούκα ενός περιπολικού, κάποιον θυμωμένο μπατσουλη. Το μόνο που καταλάβαινα ήταν το Μοτοτσικλετίστι, βλέποντας παράλληλα ένα χέρι να μου δείχνει που έχουν σταματήσει τα παιδιά και να πάω εκεί.
Η σκέψη στο μυαλό μου ήταν κάπως ετσι: Έκανα εγώ 6500κμ για να κάνω την καύλα μου, να βγαλω μια φώτο που γουστάρω να έχω και θα μου φωνάζει ο Μλκς με το τηγανοκαπέλο. Τον αγνόησα, έβγαλα την φωτογραφική και έκανα αυτό που είχα πάει να κάνω. Τελειώνοντας τον είδα να έχει αρχίσει να έρχεται προς το μέρος μου. Καβάλησα την μηχανη, τον αγνόησα άλλη μια φορά όταν μου έκανε νόημα να σταματήσω και πήγα στην μαμά Ελενα. Δεν ξέρω τι διάλογος ακολούθησε μεταξύ μπάτσου και Έλενα, αλλά την θυμάμαι να λέει. what its wrong with you? You want to be fucket by the Police?
- Αχ ναι Σεργκέι, πήγαινε με αυτόφωρο, θέλω να μαμηθώ απόψε...
Όλα αυτά για την παρακάτω φώτο. Απαγορευόταν σε εκείνο το σημείο. Έπρεπε να είσαι στο παρκιν που έχει μπροστά από τον Άγιο Βασίλειο...
edit:το σποτ είναι το καπάκι του υπονόμου...
Me gusta la moto, me gustas tu....