Padonki (Μπάσταρδοι) for ever, ρε...

[Gallos]

Επόμενη στάση..

[Gallos]

Ομορφιες..

[Gallos]

Εδώ συμπέρασμα της περιόδου κατασκευής..

[Gallos]

Η επίσκεψη είχε τελειώσει λοιπόν. Πήραμε τον συρμό και επιστρέψαμε στην βάση μας.

[Gallos]

Βουνε εσύ με πασπατευεις ρε?

[Gallos]

Στάση σε Μακντοναλτ, γιατί είμαστε λάτρεις του πλαστικού, σπίτι ντουζζζ γιατί την ποδαρίλα ουδείς αγάπησε και επιστροφή στο γκαράζ.

Ο αποχαιρετισμός αυτήν την φορά ήταν δύσκολος. Είχαμε περάσει 4 εικοσιτετράωρα μαζί με τα παιδιά. Μας είχαν αφιερώσει όλο τους το χρόνο και είχαμε περάσει όμορφα. Η Έλενα δάκρυσε, εγώ πάλι, δεν ήθελα και πολύ. Μου έδωσε το νούμερο ενός φίλου της από το Κίεβο και μας αποχαιρέτησε.

Πλέον οι δυο μας στο γκαράζ. Εγώ και ο Βουνός! Σε μια ιδιοκτησία ξένη, σε μια ξένη χωρά. Αυτό ήθελα, να νιώθω ντόπιος για λίγο. Αν και έχω καλέσει όλους αυτούς που συναντήσαμε στο ταξίδι μας, ξέρω ότι περισσότερες πιθανότητες για να τους ξαναδώ, είναι να πάω εγώ.

Με αυτά και με αυτά και αφού μίλησα στο skype με οικογένεια, ξάπλωσα και σκεφτόμουν ότι τέλος η Ρωσία. Αυτή η χωρά μας έδωσε απλόχερα, φοβερές αναμνήσεις. Δεν μας βίασαν, δεν μας λήστεψαν, δεν δεν δεν, όπως όλοι μας έλεγαν πριν φύγουμε. Γνωρίσαμε ανθρώπους φιλόξενους,έτοιμους να μοιραστούν, αυτά τα λίγα που έχουν. Μαθήματα ζωής.... Μας έκαναν να αναθεωρήσουμε αρκετά πράγματα.....

Δεν ήμουν ποτέ προετοιμασμένος για τέτοια φιλοξενία. Είχα μερικά σουβενίρ από Ελλάδα, αλλά τα είχα δώσει όλα μέχρι να φτάσω Μόσχα. Ο Βουνός είχε αγοράσει δυο σημαίες πριν φύγουμε για να τις βαλουμε στις μηχανές. Δεν έγινε ποτέ όμως κάτι τέτοιο. Πιστεύω πάντως, βρήκαν μια καλή θέση σε αυτό το ταξιδιωτικό. Μια αφιέρωση, στην σημαία τις πατρίδας σου, σε φίλους. Χωρίς διάθεση ξεφτιλισμού, απλά και αγνά..

[GAGARIN]

Αρχικά δημιουργήθηκε από Gallos
Παρατηρούσα ότι όλα τα μπλοκια μεταξύ τους, ενωνόντουσαν με αυτά τα καλώδια. Ηλεκτρικό? Μυστήριο πάντως..

καλωδιακη τηλεοραση.............

[Gallos]

Παρασκευή 23 Σεπτεμβρίου 2011(ημέρα 23η)

Τα 880κμ που μας χώριζαν από το Κίεβο, συν τα σύνορα που είχαμε να περάσουμε, απαιτούσαν εγερτήριο στις 5:30. Τον Πίτερ δεν τον είχαμε αποχαιρετήσει το προηγούμενο βράδυ καθώς είχαμε ραντεβού μαζί του σε μίση ώρα,δλδ στις έξι. Οι μηχανές ήταν φορτωμένες από το προηγούμενο βράδυ. Ξεκινησαμε και ακολουθήσαμε τον Πίτερ, ο οποίος είχε έρθει να μας ''βάλει'' στο δρόμο για Κίεβο και να μας αποχαιρετίσει. Στάση για ανεφοδιασμό και αποχαιρετισμός με Πίτερ. Η θερμοκρασία ήταν στους 7 βαθμούς. Ενώ το πρωί δεν κρύωνα κατά τις 10 με είχε πιάσει ένα τουρτούρισμα. Φόρεσα αδιάβροχα για να κόψουν τον αέρα μπας και ζεσταθώ λίγο. Τα θερμαινόμενα δούλευαν υπερωρίες.

[Gallos]

Ον δε ροαντ λοιπόν, το αγαπημένο μας.. Που και που είχε και καμιά ευθεία...

[Gallos]

Καμιά 30κμ πριν τα σύνορα, μας έκαναν νόημα διάφοροι τύποι από την άκρη του δρόμου και ανέμιζαν ένα χαρτί.. Πρέπει να συναντήσαμε καμιά 30αρια τέτοια κομμάτια. Αν και δεν μπήκαμε καν στον κόπο να σταματήσουμε, με προβλημάτιζε το τι μπορεί να χρειάζεται αυτό το χαρτί στα σύνορα. Φτάσαμε στα σύνορα και βγήκαμε από Ρωσία με την ίδια διαδικασία που μπήκαμε. Δλδ συμπλήρωνες τα αντίστοιχα έγγραφα αλλά με την διάφορα ότι είναι χαρτιά εξόδου. Στα σύνορα της Ουκρανίας, το αγόρι(τελώνης) που δίνει το μαγικό γνωστό χαρτάκι, το οποίο πρέπει να παραδώσεις σφραγισμένο στην έξοδο, ζήτηΞε 10 ευρώ ως gift. Είχαμε κάνει 7000κμ και δεν μας είχαν ζητήσει πότε τπτ και οι μπάτσοι δεν μας είχαν σταματήσει καν. Δεν το σκέφτηκα καν και τον κακόμαθα, δίνοντας τουτο δώρο.

Στα Ουκρανικά σύνορα είχε πάλι ένα τυπικό άνοιγμα στις βαλίτσες και το κλασικό σου παίρνουμε το διαβατήριο και εξαφανιζόμαστε. Δυο ώρες αργότερα και χωρίς να έχουμε αντιμετωπίσει κάνα ιδιαίτερο πρόβλημα, ρολάραμε στην Ουκρανία.

Το μυγάκι στην Ουκρανία πήγαινε σύννεφο..

[Gallos]

Μπαίνοντας στην Ουκρανία, το τζιπιες πήρε τα πάνω του, αφού είχε τους χάρτες. Πάντως, γούσταρα που δεν είχα στην Ρωσία gps. Δεν χρειάστηκε πότε και σε αναγκάζει να έρθεις σε επικοινωνία με τους ντόπιους. Αλλιώς έχει περασμένα όλα τα ΡΟΙ, πας συστημένος και χάνεις την χαρά της γνωριμίας/άγνωστου... Κίεβο λοιπόν με κατεύθυνση το κέντρο. Οι εντολές ήταν: Φτάνεις κέντρο και στέλνεις sms στον Σαλβαντόρ. Μας είχε γίνει συνήθεια πλέον, να πηγαίνουμε κάπου και καποιος να μας περιμένει.Ο Σαλβαντορ λοιπόν δεν μπορούσε και έστειλε στην θέση του τον Ντίμα. Άλλος ένας στην μακρυά λίστα με τους Ντίμα.. Τον ακολουθήσαμε στο πηγμένο από κίνηση Κίεβο, έως και το καφέ του Σαλβαντόρ.

Σαλβαντόρ η Ασότ: Διάσημος ταξιδευτής της Ουκρανίας, με καταγωγή από Αρμενία.. Δυο τρεις φόρες Βλαδιβοστόκ εκ των οποίων η μια με Caponord(χαχαχαχαχα), Αμερική με χαρλευ στο route 66, RTW και το σημαντικοτερο όλων. Διοργανωτής και εμπνευστής του μεγαλύτερου μοτοσυκλετιστικού φεστιβάλ της Ουκρανίας Ταράσοβα Γορά. Φίλος με την Έλενα, πλέον και δικό μας. Εκείνος έλεγε τις ιστορίες του και εμείς καταβροχθίζαμε τα αρμενικά σαντουιτσάκια... Μεγαλεία λέμε....

Στην φώτο, αναμένοντας τον Ντίμα..

[Gallos]

To καφε/σαντουιτσερι του Σαλβαντορ..

[Gallos]

Όσο αποτελειώναμε τα ρέστα από τα Σάντουιτς ο Σαλβαντόρ έκανε τα τηλεφώνα του για να βρει Χοτέλ. Το σενάριο σχεδόν ίδιο με του Κρασνοπιρικοφσκ, διαμέρισμα και τιμή 50ευρω για δυο βράδια.
Ακολουθήσαμε το Ντίμα μέχρι το 17οροφο μπλόκι. Στην ουσία, όλος ο 17 όροφος ήταν ''Χοτέλ'' και ήταν μέρος για παράνομα ζευγαράκια... Μας πήραν πρέφα Βουνέ... Για τις μηχανές, μετά κόπο και βασάνων κλείσαμε μια θέση στο διπλανό πάρκινγκ. Οι δυο ''νυχτοφύλακες'' πρέπει να έκαναν προπόνηση για το εθνικό πρωτάθλημα Βότκας. Με το ζόρι περπατούσαν και αρνιόντουσαν κατηγορηματικά να δεχτούν τις μηχανές μας. Ζητούσαν κάνα 100ευρω και ο Ντίμα είχε γίνει έξαλλος. Τελικά μετά από μια ώρα, δέχτηκαν με 2 ευρώ!!!!!!!
Ανεβάσαμε τα πράγματα, κάναμε το ντουζζζ μας και σειρά είχε το μπαρ Route 66 . Σημείο συγκέντρωσης μηχανόβιων στο Κίεβο..

Το εν λόγο μπαρ...

[Gallos]

Η διακόσμηση του χώρου στα πρότυπα τα αμερικάνικα, μπύρα λουκάνικα και live μουσική. Κάναμε νέες γνωριμίες και το μάτι άνοιγε συνάμα με το μυαλό μας.

Ένας από τους λόγους που γουστάρουμε το ταξίδι με την μοτοσυκλέτα, να γινόμαστε κουβάρι με τους ντόπιους.

Άμα φίλε μου πας Κίεβο, πήγαινε και πάρκαρε έξω από το κλαμπ αυτό. Το ταξίδι σου μετά από αυτό, θα πάρει άλλη τροπή...

Λίγο αργότερα ήρθε και ο Σαλβαντόρ ο οποίος με ξενάγησε καταλλήλως στα ενδότερα..

Το Logo από το φεστιβάλ του Σαλβαντόρ..

[Gallos]

Το Logo από το κλαμπ των Κρέιζι Χόχολς.. Αλλά ποτέ δεν αποκαλούμε έναν Ουκρανό Χόχολς. Είναι ένας απαξιωτικός όρος που χρησιμοποιούν οι Ρώσοι για τους Ουκρανούς..