Δημήτρη μας ταξίδεψες όπως μας ταξίδευε κι ο Panvas.
Tο ταξιδιωτικό ήταν πραγματικά good for the eyes κι ας ήξερα την κατάληξη κι ας τρόμαζα στην ιδέα οτι θα φτάσεις στην 30/9. Το χιούμορ σας και οι περιπέτειες, οι άνθρωποι γνωρίσατε, που σας βοήθησαν κι έγιναν φίλοι σας, όλα αυτα με συνεπήραν και προς στιγμήν ξεχασα τα υπόλοιπα.
Να σαι καλά ρε φίλε και να μας ξαναταξιδέψεις.
sapila racing team
bimota SB6 1995
Hornet 900 2005
Yamaha SR500 1981
BMW R75/6 1975
BMW R26 1957
Αρχικά δημιουργήθηκε από Gallos
Είχα αποφασίσει να περιγράψω και τις υπόλοιπες μέρες στο Λβίβ μέχρι το πρωινό της 30 Σεπτεμβρίου... Όμως δεν το έχω....Σας λέω μόνο, ότι μάταια προσπαθούσαμε να βρούμε άκρη για την επιστροφή της μηχανής, η οποία είχε βγει ολική καταστροφή.. Σε όλο αυτό το ταξίδι, ανταλλάσσαμε καθημερινά μηνύματα με τον PanVas και ακόμα περισσότερα εκείνες τις τελευταίες μέρες. Την Πέμπτη 29 Σεπτεμβρίου το πρωί μου ήρθε ένα μήνυμα..
- Πες στο Βουνό, ότι ξεκινώ απόγευμα με το Tράνσιτ και αύριο το πρωί είμαι εκεί να το φορτώσουμε. Ο ivo είναι ψημένος..
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Παναγιωτη μου, την Κυριακή που μας πέρασε, στάθηκα στο μνήμα σου για πρώτη φορά μόνος. Είχα έρθει να σου αραδιάσω πολλά, αλλά, μου κόπηκε η μιλιά... Θα στα πω εδώ λοιπόν.... Εδώ, το μέρος που αγαπάμε να μισούμε και οι δυο... Θέλω αυτό το αντίο που θα σου γράψω, να είναι τόσο κάλο, όπως σου άξιζε.. Δεν ξέρω όμως αν θα τα καταφέρω...
- Θα φορτώσω και την αυστριακή αποβολή σου? Είπες και γελούσες..
Δεν έφτασες όμως.... Μας άφησες εδώ, μόνους, να τριγυρνάμε στα γραπτά σου, στις φωτογραφίες σου, στις αναμνήσεις και να ψαχνόμαστε για λίγο Παναγιωτάκη.. Σταματώ να γράφω, δεν βγαίνει τπτ. Δεν έχει νόημα να το ζορίζω. Έτσι και αλλιως δεν έχω σκοπό να καταπλήξω κανένα. Μας λείπεις και σ αγαπάμε πολύ, ρε.... Κλείνω, λέγοντας το εξής στους φίλους μας, ξέρεις εσύ...
Γράφε, γράφε, γράφε ρε...Μα πάνω από όλα, ΞΕΚΟΛΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ, ταξιδιωτικό, is good for the eyes...
...ειπα να αφησω το ταξιδιωτικο σου να "ρολαρει" αρκετα για να το διαβασω μια κι εξω...ξεροντας πως χανω το χαβαλε του σπαμ (στο αλλο)
χτες το απογευμα το ξεκινησα και το συνεχισα σημερα το πρωι...
απολαυση σκετη! Πραγματικα! Ανθρωπινο, δυνατό, ευχαριστο...απίθανο απλα και τωρα που θελω να σας γραψω περισσοτερα λογια γι αυτο σας το ταξιδι, φτανω σε τουτο δω το ποστ και εχοντας ηδη σοκαριστει απο τα 3-4 προηγουμενα, λυγιζω και δακρυζω χωρις καν να το εχω τελειωσει (το ποστ)
για μενα σταματαει εδω η αναγνωση μεχρι νεοτερας.
ΣΚΑΤΑ, ΣΚΑΤΑ, ΣΚΑΤΑ!
ΔΗΜΗΤΡΗ ΚΑΙ ΠΑΝΟ...ΚΑΙ ΠΑΝΟ... ΚΑΛΑ ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΠΑΝΤΑ!
Χτες το έκλεισα απότομα, αλλά ήμουν ράκος. Όμως, είμαι απαράδεκτος. Tο λέω αυτό, γιατί, ενώ μοίρασα μπύρες και ευχαριστώ σε όλους αυτούς που γνωρίσαμε, δεν το έκανα για τα 4 άτομα που γνωρίσαμε στο Λβίβ. Βίκτωρ και Ήρα, Ρομάν και Μαριάννα... Μας μάζεψαν στην κυριολεξία από τον δρόμο. Ο Βίκτωρ και η Ήρα μας κοίμισαν σπίτι τους. Ο Ρομάν μέσω του μοτοσυκλετιστικού δικτύου βοήθειας που έχουν, είχε μάθει για την πτώση του Παναγιωτη και είχε έρθει στο αστυνομικό τμήμα να βοηθήσει. Μετα τις 30 του μηνός, μας φιλοξενούσε εκείνος. Βλέπεις το ΣΚ 1 2 Οκτωβρίου, παντρευόντουσαν ο Βίκτωρ και η Ήρα... Τι δουλειά είχαμε εμείς ανάμεσα τους.. Καταστάσεις τραγικές... Θα μπορούσα να σας γράφω για το Mουκάσεβο, το χωρίο που έγινε το ατύχημα του Παναγιώτη- PanVas, άπειρες σελίδες με σκηνικά... Φρένο όμως. Έτσι για τα πρακτικά,ο Πάνος, δικάστηκε την επόμενη του ατυχήματος, δήλωσε ένοχος με το ζόρι για να πάρουμε την μηχανη πίσω.. Γυρίσαμε με αεροπλάνο... Το Ντακάρ τελικά κατέβηκε με τις ασφαλιστικές και το δικό μου έμεινε Ουκρανία στο γκαράζ του Ρομάν. Κατέβηκε αργότερα με νταλίκα Ελλάδα...
Κριστόφ και Ρομάν... Φιλίες που δημιουργήθηκαν σε καταστάσεις άσχημες και θα μείνουν για πάντα και δεν είναι οι μόνες...
Me gusta la moto, me gustas tu....
Και μαζί με τις γυναίκες τους...
Βικτωρ, Ηρα Ρομαν και Μαριαννα...
Me gusta la moto, me gustas tu....
Όποιος πάει από τα μέρη εκείνα που πήγαμε, οι διευθύνσεις και τα τηλεφωνά είναι στην διάθεση του.. Θα χαρούν να σας φιλοξενήσουν όλοι αυτοί που γνωρίσαμε και εγώ να σας δώσω κάτι να τους πάτε...
Σε αυτό το ταξιδιωτικό, ο επίλογος είναι διπλός!!
Κλείνω τελικά με αυτήν την φωτογραφία!!!
ΤΕΛΟΣ για αυτήν την φορά....
Me gusta la moto, me gustas tu....
τελικα ρε δημητρη και πανο (βουνε)....δεν ηταν απλα good for the eyes. ηταν good for our souls!!!!
χασαμε εναν που θα εχουμε για παντα στη καρδια και στο μυαλο μας και κερδισαμε (αν μου επιτρεπεις τον πληθυντικο) πολλους (και μιλαω για ανθρωπους).
ας ειναι...
ΚΙ ΕΜΕΙΣ ΚΑΚΟ ΧΕΡΟΒΟΛΟ, ΚΙ ΕΣΕΙΣ ΚΑΚΟ ΔΕΜΑΤΙ...
αυτο ακριβως!!Αρχικά δημιουργήθηκε από TROOPER
τελικα ρε δημητρη και πανο (βουνε)....δεν ηταν απλα good for the eyes. ηταν good for our souls!!!!
χασαμε εναν που θα εχουμε για παντα στη καρδια και στο μυαλο μας και κερδισαμε (αν μου επιτρεπεις τον πληθυντικο) πολλους (και μιλαω για ανθρωπους).
ας ειναι...
παρα την ολη τραγωδια, το τελος ηταν αν μη τι αλλο συγκινητικο!!!
...το συνεχισα μετα απο ενα μικρο διαλειμμα και πραγματικα μετα απο τα 2 αυτα ποστ που ακολουθησαν (εννοω και του Τρουπερ που τον ξερω χρονια και μιλαει στην καρδια μου ο πστης) δεν ξερω αν τα ζουμια στα ματια μου ειναι λυπης, στεναχωριας, χαρας ή συγκινησης...και για το πως μπορει ανθρωπους που δεν εχεις γνωρισει καν απο κοντα, να σε κανουν να νοιωσεις "δεμενος-συνδεδεμενος"
Υγεια και ονειρα να πραγματοποιουνται
Αυτές οι γαμημένες οι 2 ρόδες δημιουργούν χείμαρρους συναισθημάτων που τπτ άλλο στον κόσμο δεν έχει την ικανότητα να δημιουργήσει. Συναισθήματα που πολλές φορές είναι αντικρουόμενα, είναι όμως έντονα όπως άλλωστε και το να καβαλάς μηχανή αλλά και να γυρίζεις τον κόσμο με αυτή, είναι έντονο. Φιλίες που κρατάνε χρόνια, με δεσμούς άρρηκτους. Άγνωστοι που γινίκανε γνωστοί σ' ένα παράθυρο του χρόνου κι έδεσαν τόσο πολύ μεταξύ τους γιατί τους ενώνει το ίδιο πάθος. Γιατί μόνο η λέξη πάθος είναι ικανή να περιγράψει αυτό που όλοι εμείς νιώθουμε για τα μηχανάκια μας. Κούκλες της κόλλας ή χρεπάκια δίνουν το ίδιο δυνατές συγκινήσεις.
Είμαι 44 καβαλάω από τα 15, έχω χάσει φίλους - αδερφούς, έχω κάνει φίλους - αδερφούς, είχα προσωπικά ατυχήματα από χαζοπτώσεις μέχρι και 3μηνη νοσηλεία σε νοσοκομείο. Θα σας πω λοιπόν ένα μυστικό. Αν μπορούσα να γυρίσω τον χρόνο πίσω και ν' αλλάξω πράγματα στη ζωή μου, είναι σίγουρο ότι δεν θ' άλλαζα τον τρόπο που βλέπω τις μηχανές και δεν έχω μετανοιώσει ούτε μια στιγμή για την επιλογή μου. Στο κρεββάτι του νοσοκομείου ούτε μία φορά δεν σκέφτηκα ότι αν ήμουν με αυτοκίνητο θα την είχα γλυτώσει, αντιθέτως σκέφτηκα πάμπολλες φορές αν ο μαλάκας που με τσάκισε περνούσε 2-3 σεκ αργότερα ή νωρίτερα τπτ απ' όλ' αυτά δεν θα είχε συμβεί.
Θα καβαλάω λοιπόν για όσο μπορώ κι εύχομαι να μπορώ για πολύ ακόμα γιατί έχω ταξίδια στο μυαλό μου που δεν έχω καταφέρει να ολοκληρώσω. Έχω μπόλικα ακόμα να νιώσω.
Υ.Γ.
Κανονίστε όσοι και όποτε μπορείτε να κατεβείτε μια γρήγορη Πάτρα, να περάσουμε μία βόλτα από τον Παναγιώτη να του πούμε καλημέρες, να του αφήσουμε ένα λουλούδι και μετά να πιούμε ένα μοτο-καφεδάκι, έτσι όπως μόνο εμείς ξέρουμε να πίνουμε.
LIFE IS TOO SHORT to remove usb safely
"These violent delights have violent ends
And in their triumph die, like fire and powder
Which, as they kiss, consume" William Shakespeare (Romeo & Juliet).
Δημήτρη ευχαριστούμε.
Πίστεψέ με, κι εμείς από την στιγμή που ξεκίνησες να γράφεις δυσκολευόμασταν να διαβάσουμε γιατί ξέραμε...
moto.gr on Instagram: https://www.instagram.com/motogrforum/
moto.gr on Facebook: https://www.facebook.com/groups/1800...3?locale=el_GR
..Διαβασα και το σπαμοθρεντ, ετσι για να ολοκληρωσω την εικονα!
Αρχικά δημιουργήθηκε από vaska
Δυστυχώς τον επίλογο τον ξέραμε από την αρχή (οι περισσότεροι τουλάχιστον)...
εγω παλι που δεν τον ηξερα και που ο μλκας δεν πηγε το μυαλο μου απ την αρχη...χασκογελαγα, γουσταρα και χαζευα τα μ##νια...μου ηρθε η κεραμιδα οταν διαβασα το ποστ με το ατυχημα του Βουνου...?
Δημήτρη...............
.....ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ.....για άλλη μια φορά.......και από εδώ μέσα..............(ξέρεις εσύ)..........και χαίρομαι πολύ που σε γνώρισα, έστω και κάτω από τέτοιες συνθήκες...........
Στέγνωσε το στομα μου με την κατάληξη του ποστ.Να ειστε πάντα ολοι καλα τι αλλο να πω!
+1 από μένα.Αρχικά δημιουργήθηκε από vaska
Υ.Γ.
Κανονίστε όσοι και όποτε μπορείτε να κατεβείτε μια γρήγορη Πάτρα, να περάσουμε μία βόλτα από τον Παναγιώτη να του πούμε καλημέρες, να του αφήσουμε ένα λουλούδι και μετά να πιούμε ένα μοτο-καφεδάκι, έτσι όπως μόνο εμείς ξέρουμε να πίνουμε.
Το νοιώθω ως υποχρέωση να το κάνω και λυπάμαι που δεν έχω βρει την ευκαιρία να του πώ ένα γειά.
Όποτε γίνει είμαι μέσα.
Κανόνες δημοσιεύσεων
Απάντηση με παράθεση
