εαν κατι με ενοχλησε πολυ κατα την διαρκεια της αποχης μου απο το μοτο,αυτο ηταν η αδυναμια μου,λογω ακριβως αυτη της αποχης,να σας τριψω στην μουρη(στις ροσσιτσες),ολα αυτα που ελεγα εδω και χρονια περι ντουκατι, ροσσι και στονερ τα οποια επιβεβαιωθηκαν το σωτηριο ετος που μας περασε...
μια ομως και ο καιρος εχει γυρισματα να μαστε παλι μαζι ...
στο δια ταυτα λοιπον...
ανεκαθεν ελεγα οτι τα ντουκατι gp ειναι σκουπιδια και ο συγκεκριμενος χαρακτηρισμος ειναι ο επιεικεστερος που μπορει να χρησιμοποιηθει...
απο την πρωτη χρονια παρουσιας τους,ειχαν τεραστια προβληματα κρατηματος,και διαχειρισης δυναμης τα οποια πηγαζαν απο την λανθασμενη σχεδιαση τους...ενας καπιροσσι μονο μπορουσε να τιθασευσει σε εναν βαθμο το ρημαδι κι αυτο οχι παντοτε...
δεν θα επεκταθω τεχνικα στο συγκεκριμενο κομματι διοτι μεχρι να τελειωσω θα λαλησει αλεκτωρ,οποτε θα πιασω απ ευθειας το ουσιωδες κομματι του θρεντ...εαν θελετε φυσικα μπορει να ανοιχτει αλλο θρεντ,αμιγως τεχνικο,στο οποιο να σας τεκμηριωσω την παραπανω αποψη...
ας πιασουμε λοιπον αρχικα τον αγαπημενο μου ροσσι...καντε λιγη υπομονη,μια κι εχω λιγη δουλιτσα και σε κανα δυο ωριτσες θα ξεκινησουμε...δειτε το πρωτο ποστ ως teaser για μια επικη συνεχεια...
ο παντοτε τρυφερος,γλυκος κι αγαπημενος σας Reinmeister...