Καλοκαιράκι του 1996. Σε λίγες ημέρες παρουσιάζομαι για να υπηρετήσω την μαμά πατρίδα. Τελευταία ευκαιρία για μια αποχαιρετιστήρια (μεγάλη) βόλτα με την κοπελιά. Αποφασίστηκε λοιπόν να γίνει ο γύρος του Πηλίου. Μια εβδομάδα μπάνια στη θάλασσα, ποτά τα βραδάκια, ατελείωτες ερωτοτροπίες, φαγητό σχεδόν μηδέν ( ερωτευμένοι και άφραγκοι φουλ), όπως και ύπνος. Με τα πολλά, τελείωσαν οι μέρες και κατηφορίζουμε προς Βόλο, λίγο πριν από την Πορταριά. Θερμοκρασία περί τους 40 βαθμούς, η οποία δεν επηρεάζει το μηχανάκι ( CBR 400 R AERO τότε ), αλλά ζαβλακώνει εμάς. Γλυκιά δεξιά στροφή, η οποία στην πορεία γίνεται κοφτή. Κανένα πρόβλημα, γέρνουμε και άλλο, τα λάστιχα καινούργια, σε θερμοκρασία βρασμού. Ξαφνικά, στο χεορότερο σημείο, η μηχανή βουτάει και άλλο δεξιά.
Όλα τα παρακάτω έγιναν σε μονοψήφιο αριθμό κλασμάτων του δευτερολέπτου.
Ο δεξιός μου καθρέπτης ''γέμισε'' απότομα. Ο δεξιός μου αγκώνας δέχθηκε κάποια πίεση. Η μηχανή με ''τράβαγε'' κάτω. Με την περιφερεική όραση (έπρεπε να κοιτάζω και την στροφή που ήταν σε εξέλιξη) συνειδητοποίησα έντρομος τί έγινε. Μια εβδομάδα κραιπάλης, λίγος ύπνος, λίγο φαγητό, θερμοκρασίες υψηλές, η κοπελιά είχε κοιμηθεί και γλυστρούσε
Πατάω συμπλέκτη (επειδή θα αφήσω το γκάζι και θα γονάτιζε η μηχανή), αφήνω το γκάζι και της δίνω ΜΙΑ (με τον αγκώνα, παλάμη, βραχίονα) για να την φέρω επάνω. Απότομη μετατόπιση προς τα αριστερά, ξυπνάει και κρατιέται (ουρλιάζει κιόλας), η μηχανή ισιώνει και βέβαια διασχίζει το αντίθετο ρεύμα πηγαίνοντας προς τα χώματα του αντίθετου ρεύματος (ευτυχώς δεν είχε γκρεμό απ'ευθείας ή μπαριέρες). Όπως αποδεικνύεται από την παρουσία μου στην παρεά μας, δεν ερχόταν αυτοκίνητο ή οτιδήποτε άλλο. Η ταχύτητα ήταν μικρή και σταματήσαμε εγκαίρως.
Η μηχανή έχει αποσυρθεί οριστικά και ψάχνω χρόνο για να κάνω μια αναπαλαίωση.
Η μαμά πατρίδα υπηρετήθηκε άριστα.
Η κοπελιά είναι στο σπίτι και φροντίζει τα δυο παιδιά μας
Απάντηση με παράθεση
Δημοσιεύθηκε αρχικά από CHRISTOF
