GR2SCO - 2011 - Highlights Of The Highlands

[liberec]

.'.'

[liberec]

Άρα και τότε με αμάξι καλό? Τώρα να δεις πόσο όμορφο θα είναι με την μηχανάρα μας! Ανυπομονούσα να αλλάξουμε και να κατέβουμε στην μηχανή. Ο Θανάσης με την Βάνα θα πήγαιναν πρώτα για shopping, εξάλλου ήτανε εδώ ακριβώς πέρυσι για ολόκληρη εβδομάδα, αφιερωμένη μόνο στο Παρίσι, άρα δεν είχαν την ανάγκη για βόλτα όπως εμείς.

[liberec]

Στο δωμάτιο κρεμάμε όλα τα αδιάβροχα και τα όποια άλλα μουσκεμένα ρούχα, ντυνόμαστε ελαφρά και ευχάριστα για βόλτα στην πόλη. Αργότερα θα συνεννοηθούμε με τον Θανάση για κάποιο ραντεβού κάπου στην περιοχή του Eiffel.

[liberec]

.....,

[liberec]

,.,΄

[liberec]

Και πάλι πλήρωσα τον ενθουσιασμό μου. Έχει σχέση με τα αδιάβροχα, όπως πάντα... Δεν τα αγαπώ, και πάντα προσπαθώ να τα αποφύγω, εάν μπορώ. Το ντουζάκι του ξενοδοχείου το κάναμε γρήγορα και στις τρεις το μεσημέρι ήδη καβαλάμε με το τζινάκι, goretex σπορτεξάκι και μπλουζάκι με μπουφανάκι όχι αδιάβροχο, μόνο απλό. Αφού βγήκε ο ήλιος, άρα, να το χαρούμε! Ξεκινήσαμε πρώτα στην περιοχή Etoile, γιατί τότε εκεί κοντά μέναμε, ανεβαίναμε και κατεβαίναμε την πόλη χαρούμενοι. Αναγκαστική στάση για καφέ στο Πεδία, γιατί η καταρρακτώδη βροχή που ξαφνικά ξέσπασε, το απλά επέβαλε. Άρα πληρώσαμε 9 Ευρώ το κάθε καπουτσίνο. Ο καιρός μετά καθάρισε, αλλά η βελτίωση απλά έφτασε στο βαθμό, μουντό-δεν βρέχει. Περνάμε λοιπόν στην άλλη πλευρά ποταμού, κοντά στο Notre Dame, και βολτάρουμε στα δύο νησάκια, ιδιαίτερα στο Ile de Saint Louis. Εκεί δεν αντιστάθηκα και χτύπησα πεντανόστιμη κρέπα.

[liberec]

..,.,

[liberec]

,.,,.

[liberec]

,,...,

[liberec]

''΄'΄'

[liberec]

Επιτρέψτε μου μία μικρή παρένθεση, αλλά ελπίζω να σας αρέσει ή και ακόμα να φανεί χρήσιμη. Πρόκειται για ένα ιδιαίτερο ρεστοράν. Μου το σύστησε κάποτε ένας φίλος και το επισκεφτήκαμε τότε, πριν μερικά χρόνια, όταν ήμασταν εκεί με το αυτοκίνητο. Το κατάστημα είναι στον κύριο δρόμο στην μέση του Ile de Saint Louis, στον επιμήκη δρόμο, που είναι στο κέντρο και είναι παράλληλος με τον ποταμό [και για πιο εύκολο.. , έχει το ίδιο όνομα, Rue Saint-Louis]. Πρόκειται για πολύ περίεργο μαγαζί, σε στυλ μεσαιωνικό. Όχι μόνο ο διάκοσμος του εσωτερικού, που είναι ξύλινος, κάθεσαι σε μεγάλα ξύλινα τραπέζια, αντί καρέκλες υπάρχουν κορμοί δένδρων με γούνες επάνω, όπως και στους τοίχους, αλλά κρέμονται και παλιά όπλα, αγροτικά εργαλεία κτλ. Αλλά μέχρι εδώ δεν είναι τόσο εντυπωσιακό, το βρίσκεις ίσως σε πολλά μαγαζιά του «παραδοσιακού στιλ». Προσθέστε, ότι πληρώνεις ένα αρχικό τίμημα [αρκετά λογικό μάλιστα] για ότι θα καταναλώσεις, είτε σε φαγητό είτε σε κρασί. Στο πνεύμα σε βάζει το πρόγευμα-σαλάτα. Έρχεται στο τραπέζι ένα μεγάλο καλάθι [με επιμελώς πλυμένα, αλλά ωμά] με λαχανικά. Τι θέλεις? Ραπανάκια σε ματσάκια, κρεμμύδια, πράσο, ντομάτες, αγγούρια πολλών τύπων και σχημάτων. Κοιτάμε κάπως αιφνιδιασμένοι πρώτα. Αμέσως το γκαρσόνι προσθέτει και ένα πιάτο σε κάθε έναν, μαχαιράκι κουζίνας και μπαχαρικά. Παρακαλώ, ορίστε, εξυπηρετηθείτε, ότι τραβάει η όρεξή σας. Και ξεκινάς με τα ραπανάκια, τις ντομάτες. Δίπλα σε ένα κοινό σημείο για όλους, που θυμίζει σκεπασμένο πηγάδι και εκεί, όπως θα έβλεπες σε κάθε μπουφέ, βρίσκεις κάποια έτοιμα σος, από επάνω κρέμονται σε σχοινάκια μεγάλη ποικιλία αλλαντικών από ξερά σαλαμιών, καπνιστών μπουτιών, λουκάνικων σε όλα τα παράξενα σχήματα, μην φανταστείτε απλά ίσια κορμιά του σουπερμάρκετ, αλλά όλων των τα ορεκτικά . Βάζεις και κόβεις ότι λαχταράς.
Αφού επιλέγεις κρασί κόκκινο ή άσπρο, μάλλον ικανοποιητικής ποιότητας, σταδιακά έρχονται και τα «κύρια πιάτα». Αυτά είναι μεγάλα κοντοσούβλια ή σπαθιά ή εργαλεία του τζακιού, με διάφορα ψημένα κρέατα και εάν θέλεις δοκιμάζεις και σου κόβει..... όσο πεις! Και έρχεται επόμενο κρέας και επόμενη δοκιμή. Αργότερα, και καταλαβαίνετε σε ποικιλία προφανώς, έρχονται και τα τυριά. Εγώ πήγα με την Ελπίδα με την ελπίδα [chic] να βρούμε το μαγαζί, γιατί το περιέγραφα στον Θανάση και του άρεσε η ιδέα, αλλά είχαμε ατυχία. Κλειστό όλον τον Αύγουστο, δυστυχώς. Ενώ και τότε αρχές Αυγούστου ήταν, αυτήν την φορά ατυχήσαμε. Όσον αφορά τιμή, επειδή ήμασταν έξι μεγάλοι και πέντε παιδιά, που πληρώνουν κλιμακωτά ανάλογα με την ηλικία της, δεν είμαι απόλυτα σίγουρος για την εγκυρότητα της τιμής, πάντως υπολογίστε περίπου 30-35 Ευρώ το άτομο. Εάν σκεφτείς, ότι στο Παρίσι δεν τρως να χορτάσεις πουθενά παρακάτω από 80 Ευρώ, εκτός από fast food, η τιμές δεν ξεφεύγουν ενώ προσφέρει μία διαφορετική εμπειρία. Δοκιμάστε.
΄

http://www.nosancetreslesgaulois.com/FR/

[liberec]

Αφήνουμε λοιπόν το νησί χωρίς τα εξασφαλίσουμε την καλή την έκπληξη και μάλιστα αρχίζει κάπως να αλλάζει και ο καιρός προς το χειρότερα. Τα δικά μας αδιάβροχα κρέμονται στο ξενοδοχείο μετά από το βρόχινο δρόμο από την Γενεύη προς Παρίσι. Κάνουμε βολτίτσες και καταλήγουμε σιγά σιγά προς την περιοχή του Πύργου Άιφελ, όπου εν τω μεταξύ δώσαμε ραντεβού με τα παιδιά, που κάτω από τις καιρικές συνθήκες απλά θα πάρουν το μετρό. Βρεθήκαμε σε ένα μπιστρό-ευγευσιγνωστήριο με διάφορες πικάντικες λιχουδιές, σπάνια αλλαντικά με καλό κρασί. Όπως θα λέγαμε ένα πρόγευμα. Λίγο δίπλα ένα μικρό shopping από την Ελπίδα για τα κορίτσια μας.

[liberec]

'./....

[liberec]

,,΄,

[liberec]

Μετά επιλέγουμε κοντινή brasserie για το βραδινό μας, ενώ αρχίζει κάπως να ψιχαλίζει. Καθόμαστε έξω, η θερμοκρασία έπεσε αισθητά, αλλά ακόμα αντέχεται. Όταν τελειώνουμε και πληρώνουμε, αρχίζει να δυναμώνει η βροχή. Αμείλικτα. Υπό κανονικές συνθήκες θα χρειαζόμασταν όχι πάνω από ένα τεταρτάκι να φτάσουμε στο ξενοδοχείο. Υπό βροχή και με αργή κίνηση των υπολοίπων αυτοκινήτων και σε γλιστερό παριζιάνικο πλακόστρωτο θέλουμε το διπλάσιο. Και κυρίως ντρεπόμαστε, γιατί θυμίζουμε μάλλον άμυαλους ερασιτέχνες, επικίνδυνους και βλαμμένους. Ένα χαζό ζευγάρι μοτοσικλετιστών. Ελπίζω να την διέκριναν στην βροχή και την πινακίδα και δεν κάναμε και εθνική ντροπή. Που είναι όλος ο εξοπλισμός, που καμιά φορά με κοροϊδεύουν, ότι είμαι περπατητό φιγουρίνι καταστήματος της BMW? Που είναι όλα τα Touratech, Wunderlich? Αντί αυτών έχω επάνω μου μία μπλούζα/μπουφανάκι, όχι αδιάβροχη, που αμέσως γέμισε με νερό, αλλά γράφει BMW. Αλλά δεν φταίει η BMW, ο βλάκας που το φοράει φταίει. Στο ξενοδοχείο φτάνουμε σαν βρεγμένες κότες και αντί για τις κρεμασμένες [και όχι ακόμα στεγνές] στολές αδιάβροχων προσπαθούμε σε κάθε πόμολο από κάποια ντουλάπα να βάλουμε τα μόλις νέο-βρεγμένα. Όσο μεγάλος και είσαι, παραμένεις αδιόρθωτος και επιπόλαιος, μαλώνω τον εαυτό μου. Αλλά το κέφι δεν μας χάλασε, εξάλλου, μετά από ένα καλό καυτό ντους όλα ήταν αλλιώς....