Φυσικά πήραμε και σουβενίρ και δωράκια για άλλους συμπαίκτες μου στην πατρίδα, μέχρι εδώ λογικά. Αλλά καθόλου δεν κατάλαβα, πως θα βολευτεί ο Θανάσης με το δώρο το οποίο επέλεξε. Αγόρασε μεγάλη ομπρέλα, εκείνη την κλασική, την αριστοκρατική, που δεν διπλώνει, που όταν δεν βρέχει γίνεται μπαστούνι περιπάτου, τέλος πάντων σχέδιο εκατό ετών πριν, τεράστιο σε μέγεθος. Μα, τώρα Θανάση, όταν το ταξίδι μας ακόμα ξεκινά και έχουμε μπροστά μας ακόμα τόσα χιλιόμετρα, εσύ θα έχεις από τώρα και στο εξής προβλήματα με το πως να δένεις μία τεράστια ομπρέλα? Αλλά ο Θανάσης είχε εύκολη λύση, έτοιμη. Απλά την έβαλε παράλληλα με την τσάντα, που είχε πάνω από την πλαϊνή βαλίτσα και τέρμα. Μπορεί λίγο να προεξείχε πίσω, αλλά όχι και τόσο, για να θυμίζει φορτηγό με μεγάλες σανίδες και κόκκινο πανάκι δεμένο στο τέλος. Σε κάθε περίπτωση, για κάθε ενδιαφερόμενο, που ρωτάει
«Γιατί GS?»
«Επειδή μπορεί να την φορτώσεις όπως καμία άλλη μηχανή, ταξιδεύεις με πολύ άνεση και παίρνεις μαζί άνετα και μεγάλη ομπρέλα ή μικρότερα σκι!»