Περί "βρέθηκαν κλειδιά,μηχανάκια παρατημένα,μπάλες μπάσκετ,στριγκάκια κλπ"

[kouk]

1η ιστορια.
2009. Μπασκετικό Χαλάνδρι. Έξω από το γηπεδάκι μηχανάκι παρκαρισμένο με τα κλειδιά πάνω. Το βλέπω λέω ας τα μαζέψω και όταν έρθει του τα δίνω. Θα τον καταλάβω από την απόγνωση. Πέρασε η ώρα και έπρεπε να φύγω. Αφήνω χαρτάκι στο ντεπόζιτο με το τηλ μου. Μετά από κανα 2 ώρες σκάει τηλ.
Φίλε του λέω. Δώσε περιγραφή για κλειδιά. Μου λέει. Κατεβαίνω. Εκεί κοντά εμένα και του τα δίνω. Ένα ευχαριστω και έφυγε.

2011. Ιστορία 2.
Βρίσκω iPhone 4 αν δεν κάνω λάθος. Ξεκλείδωτο. Παίρνω τηλ από την συσκευή το πρώτο τηλ στο ιστορικό. Δεν πέσαμε μέσα. Δεύτερο τηλ bingo. Ήταν μαζί σε 5 λεπτά ήρθε το πήρε. Ένα ευχαριστω.

Ιστορία 3
Πέρσι.
Γυναίκα όταν βγήκε από αυτοκίνητο ρίχνει κινητό κάτω. Έξω από αυτοκίνητο. Μετά από κανα 2ωρο το καταλαβαίνει. Παίρνω τηλ. Ένα ευγενικό παιδί μου λέει είμαι καλαμάρια φεύγω για Χαλκιδική. Έλα να το πάρεις. Του λέω σε 15 είμαι εκεί. Περίμενε με.
Κάνω στάση σε μια κάβα. Παίρνω ένα dimple και το ανταλλάζω με το κινητό μαζί με ένα μεγάλο ευχαριστω.

[toyar]

1996 δουλευω ντελιβερυ για να φυγω φανταρος
βρισκω προρτοφολι με 180000δρχ
απο ταυτοτητα μεσα βρισκω τφ και το παραδιδω απο παγκρατι σε καρεα
ηταν απο δασκαλα με ολο τον μισθο της μεσα μου ειπαν
το παρελαβε μια θεια εξω απο την πορτα του σπιτιου με ενα ευχαριστω

[viper1]

1η ιστορια.
2009. Μπασκετικό Χαλάνδρι. Έξω από το γηπεδάκι μηχανάκι παρκαρισμένο με τα κλειδιά πάνω. Το βλέπω λέω ας τα μαζέψω και όταν έρθει του τα δίνω. Θα τον καταλάβω από την απόγνωση. Πέρασε η ώρα και έπρεπε να φύγω. Αφήνω χαρτάκι στο ντεπόζιτο με το τηλ μου. Μετά από κανα 2 ώρες σκάει τηλ.
Φίλε του λέω. Δώσε περιγραφή για κλειδιά. Μου λέει. Κατεβαίνω. Εκεί κοντά εμένα και του τα δίνω. Ένα ευχαριστω και έφυγε.

2011. Ιστορία 2.
Βρίσκω iPhone 4 αν δεν κάνω λάθος. Ξεκλείδωτο. Παίρνω τηλ από την συσκευή το πρώτο τηλ στο ιστορικό. Δεν πέσαμε μέσα. Δεύτερο τηλ bingo. Ήταν μαζί σε 5 λεπτά ήρθε το πήρε. Ένα ευχαριστω.

Ιστορία 3
Πέρσι.
Γυναίκα όταν βγήκε από αυτοκίνητο ρίχνει κινητό κάτω. Έξω από αυτοκίνητο. Μετά από κανα 2ωρο το καταλαβαίνει. Παίρνω τηλ. Ένα ευγενικό παιδί μου λέει είμαι καλαμάρια φεύγω για Χαλκιδική. Έλα να το πάρεις. Του λέω σε 15 είμαι εκεί. Περίμενε με.
Κάνω στάση σε μια κάβα. Παίρνω ένα dimple και το ανταλλάζω με το κινητό μαζί με ένα μεγάλο ευχαριστω.

Στείλε ένα βιογραφικό στην Νικολουλη.

[atom_smasher]

Καλοί μαλακές είστε αλλά δεν κατάλαβα θέλετε και κάτι πέρα από ευχαριστώ;

[ΠΑΠΑΣΟΥΖΑΣ]

Πριν 2 3 Χρόνια βρίσκω κινητό κάτω. Πάω σπίτι και μπαίνουμε στις φωτογραφίες με τη γυναίκα μου και βλέπουμε ότι ανήκει σε κοριτσάκι. Περνουμε τηλ και έρχεται και το παίρνει ο πατέρας του. Ένα ξερό ευχαριστώ. Την επόμενη βδομάδα τον είδα στο δρόμο και έκανε πως δεν με είδε. Έκτοτε όσες φορές τον έχω δει ποτέ δε μου ξαναμιλησε. Γνωστός μαλακας της περιοχής.

[LOUKILOUK]

Ξεκάθαρα 99% σκατόψυχοι χάνουν κινητά, τσάντες και κλειδιά, εγώ πάντως θα συνεχίσω να κάνω αυτό που θα ήθελα να κάνουν και για μένα οι άλλοι και θα ελπίζω να βρω κάτι που ανήκει στον Κουκ ή σε κάποιον σαν τον Κουκ...

Υ.Γ. Μέσα 90 και με τον γκρουπάκι που κάναμε αθλητισμό τότε βρίσκουμε ανδρική δερμάτινη τσάντα (τύπου δικηγόρου/γιατρού) σε πάρκο της Αθήνας. Είχε μέσα επαγγελματικές κάρτες και χαρτούρα πολύ, το πήγαμε αστυνομίος, μας ήξεραν μιας και κατά καιρούς βρίσκαμε πεταμένες "ψυρισμένες" τσάντες στο ίδιο πάρκο, μας είπαν βρε καλώς τα τα παιδιά, μερσί κτλ και την κάναμε. Οι προηγούμενες περιπτώσεις ηληκιωμένων συνταξιούχων που έχασαν τις τσάντες δεν έκρυβαν εκπλήξεις αλλά η τελευταία σε κρυμένη τσέπη είχε πολλά φράγκα (σε δραχμές...) που τα βρήκε ο εν λόγω επαγγελματίας όταν ενημερώθηκε από τους αστυνομίος. Μπήκε στον κόπο, ρώτησε, έμαθε, μας βρήκε στο πάρκο μια μέρα προπόνησης και μας έδωσε τα έβρετρα εξηγώντας μας την φάση με την "κρύπτη" στην τσάντα. Χαρήκαμε, νοιώσαμε περήφανοι και όταν έφυγε και μείναμε με τον μπερντέ στο χέρι υπολογίσαμε πόσα φραγκα δεν βρήκαμε τόσο εμείς, όσο και τα αλάνια που του έσπασαν το αμάξι... κλαυσίγελος... ήταν πολλά τα λεφτά Άρη...

[katsar]

Εγώ θυμάμαι ένα Πάσχα,σαν κλασσικός Έλληνας τότε,καλες εποχές που λέμε,πριν την έξοδο πάω και βγάζω από το ατμ όλο το δώρο+ότι υπόλοιπο είχα από το μηνιάτικο.
Ε πάνω στη σούρα χάνω πορτοφόλι,μέσα διπλώματα,ταυτότητες.Το βρήκε ένας τύπος,με πήρε τλ,δεν έλειπε δραχμή από μέσα,δεν δέχτηκε ούτε ένα τάληρο που ήθελα να του δώσω να πιει κανα ουίσκι,δεν μου έλεγε καν πως τον λένε..

Ναι,έχει και τέτοιους.

[Eiver]

αρχες δεκαετιας 90 μου επεσε το πορτοφολι απο την τσεπη οδηγωντας μηχανη.στεναχωρια μεγαλη οταν το αντιληφθηκα
για καλη μου τυχη το ειχε βρει ενας κυριος,εψαξε και βρηκε το σταθερο του σπιτιου (κινητα και ιντερνετ δεν υπηρχαν τοτε) προφανως μεσω τηλεφωνικου καταλογου ΟΤΕ;με ειδοποιησε μου εδωσε την διευθυνση του σπιτιου του και πηγα και παρελαβα το πορτοφολι μου
...αλλες εποχες

[Kickstart]

πριν από 5 χρόνια, μουσείο Μπενάκη Πειραιώς, η μεγάλη μου κόρη παιδί δημοτικού τότε, έχει συμμετοχή σε θεατρική εκδήλωση που θα λάμβανε χώρα στο ίδρυμα..σκάμε νωρίς με το κουτί και στέλνω μέσα την γυναίκα με τη μικρή γιατί έπρεπε να παρκάρω σε κουλό σημείο αναγκαστικά επειδή γινόταν χαμός οπότε θα περίμενα στο αμάξι...

όπως καθόμουν στο αυτοκίνητο και χάζευα το κινητό ακούω έναν περίεργο ήχο και κοιτάζω από μακριά ευθεία μπροστά μου να έρχεται ένας ρακοσυλλέκτης με καρότσι σουπερμάρκετ φορτωμένο μέχρι το θεό με παλιοσίδερα κτλ..(ξέρετε την εικόνα οι Αθηναίοι)..

κοιτώντας το καρότσι το μάτι μου πέφτει σε ένα πορτοφόλι καταμεσής του δρόμου το οποίο μάλιστα ο ρακοσυλλέκτης πέρασε από πάνω του χωρίς να το αντιληφθεί..

βάζω με τη μια αλαρμ κλειδώνω το αμάξι και πάω προς το πορτοφόλι...το σηκώνω και βλέπω μέσα τρεις πιστωτικές και κάτι κάρτες υγείας κτλ..κοιτάω στη μεριά που μπαίνουν τα χρήματα και είναι τίγκα 50ευρα...μιλάμε για πάνω από 500αρα..

βλέπω όνομα στις πιστωτικές και αποφασίζω να μπω στο Μπενάκη..

πάω στη ρεσεψιόν και ζητάω να φωνάξουν από τα μεγάφωνα το ονοματεπώνυμο...με ρωτούν γιατί και τους λέω ότι έχω βρει κάτι μεγάλης αξίας το οποίο του ανήκει και πιθανόν να είναι μέσα στο χώρο (ο άνθρωπος ήταν σε ένα καφέ που έχει μέσα χωρίς να ξέρει ότι έχει πέσει το πορτοφόλι του στο δρόμο)...

εμφανίζεται λοιπόν σε 2 λεπτά...να μην σας τα πολυλογώ ένας άνθρωπος 60 καλοκαιριών έκλαιγε σαν μικρο παιδί με αγκάλιαζε και με φιλούσε λέγοντάς μου ότι τα λεφτά είναι δανεικά να πληρώσει κάτι φέσια που τον κυνηγούσαν εκείνη την περίοδο...

έβγαλε μάλιστα λεφτά να μου δώσει επιμένοντας να τα πάρω...του είπα απλά να μην ξεχάσει αυτό που έκανα για εκείνον και αν ποτέ βρεθεί στην ίδια θέση να κάνει το ίδιο.

[karellen]

Φαντάρος στην Ανδραβίδα τότε και σε μια έξοδο καφεδάκι στη Γαστούνη βρίσκουμε με το συνάδελφο ένα πορτοφόλι με ξένες κάρτες,λεφτά σε Γερμανικά μάρκα κλπ.Πάμε στην Αστυνομία το δίνουμε στο Διοικητή είχε ήδη δηλωθεί η απώλεια από τον τουρίστα,συγχαρητήρια παιδιά,μπράβο κλπ.
Του λέμε 'κύριε διοικητά δε μεσολαβείτε στο μοίραρχο να μας δώσει μια τιμητική έτσι 2-3 μερούλες για την καλή μας πράξη' ?
Γέλαγε ο άνθρωπος, 'παιδιά το καταλαβαίνετε ότι δε γίνεται να κάνω τέτοιο πράγμα,είναι άκυρο'

Γι αυτό σας λέω ποτέ πια καλές πράξεις,άντε πια με τους αχάριστους!

[MG-KTiNoS]

Εγώ βρήκα ένα 50αρικο έξω απ το μαγαζί και πήγα στις πουτάνες.
Φτωχά κορίτσια είναι κι αυτά μπρε...
Ψυχή έχουν !

[teogtp]

Εγώ βρήκα ένα 50αρικο έξω απ το μαγαζί και πήγα στις πουτάνες.
Φτωχά κορίτσια είναι κι αυτά μπρε...
Ψυχή έχουν !

Είναι αυτό που λέμε....
"Βρε δε γ@μεις....."

[wthanasis]

Εγώ βρήκα ένα 50αρικο έξω απ το μαγαζί και πήγα στις πουτάνες.
Φτωχά κορίτσια είναι κι αυτά μπρε...
Ψυχή έχουν !

Πάντα άξιος !!!
Εσύ ρε φίλε έκανες ψυχικό !!!
Εδώ εμείς μιλάμε για ταπεινές παραδόσεις απολεσθέντων.....

[teogtp]

Βόλτα στα σοκάκια στα Μεστά Χίου.
Τρέχει Εγγλέζος τουρίστας και μου δινει ένα 50ρικο ισχυριζοντας ότι μου έπεσε.
Λίγο πιο πέρα αρχίζω να μαζεύω από το δρόμο χαρτονομίσματα διαφόρων αξιών σύνολο πάνω από 500€.
Ρωτάω τις γιαγιάδες στις αυλές μην είδαν κάποιον να περνάει από τα σπίτια τους μαθαίνω ότι ο ταχυδρόμος μοίραζε τις συντάξεις.
Ψάχνω, ρωτάω και τελικά εμφανίζεται μια ξινή αλόγα και χωρίς καμία απολύτως έκφραση ή κουβέντα παίρνει τα χρήματα που της δίνω και γεια σας.....

[Manalishi]

Βόλτα στα σοκάκια στα Μεστά Χίου.
Τρέχει Εγγλέζος τουρίστας και μου δινει ένα 50ρικο ισχυριζοντας ότι μου έπεσε.
Λίγο πιο πέρα αρχίζω να μαζεύω από το δρόμο χαρτονομίσματα διαφόρων αξιών σύνολο πάνω από 500€.
Ρωτάω τις γιαγιάδες στις αυλές μην είδαν κάποιον να περνάει από τα σπίτια τους μαθαίνω ότι ο ταχυδρόμος μοίραζε τις συντάξεις.
Ψάχνω, ρωτάω και τελικά εμφανίζεται μια ξινή αλόγα και χωρίς καμία απολύτως έκφραση ή κουβέντα παίρνει τα χρήματα που της δίνω και γεια σας.....

Ακόμα τα πίνουν σε μαστίχες και ψημένες......και λένε....Ρε το μ@λ@κα, νόμιζε οτι είναι δικά μου και του τα πήρα... Εβίβα!!