Την επόμενη ημέρα είχαμε βάλει στόχο να φτάσουμε στη Μαυρόλιμνη, τη μοναδική δρακόλιμνη της Πελλοπονήσου και στον μυθικό καταρράκτη της Στύγας.Τα νερά του σύμφωνα με το μύθο έφταναν κατευθείαν στον κάτω κόσμο. Επίσης εκεί έκανε τον Αχιλλέα μπανάκι η μητέρα του και έγινε αθάνατος (πλην της φτέρνας από όπου τον κρατούσε).
Δυστυχώς, αν και υπήρχαν ακόμη χιονούρες η Δρακόλιμνη είχε στεγνώσει...
Το μονοπάτι για τα νερά της Στύγας από τον Αρίσταρχο, είναι περίπου 1,5 ώρες στο κατέβασμα και 2 ώρες στο ανέβασμα εάν κάποιος πηγαίνει χαλαρά. Θέλει απλά ένα καλό παπουτσάκι και αρκετή προσοχή...
Επιτέλους τα νερά της Στύγας. Αν και δεν ήταν πολλά έδιναν την εντύπωση ότι έπεφταν σε slow motion. Απλά καταπληκτικά! Καλύτερα όμως όποιος τα επισκευτει να μη πιει από αυτά, γιατί κάτι έχει ακουστεί ότι είναι δηλητηριώδη...
Επόμενη στάση η λίμνη Τσιβλού, κρυμμένη σε μια μοναδική τοποθεσία...
Και από κοντά η Λίμνη Τσιβλού (τι την πήρα την αδιάβροχη φωτογραφική).Tο μπανάκι φυσικά στη λίμνη κάτι περισσότερο από επιβεβλημένο...
Η γνωστή και πανέμορφη διαδρομή από Ζαρούχλα...
...προς Φενεό...
Για να μπούμε στη Ζήρια περάσαμε από το χωριό στενό που είναι επιπλέον γνωστό για το νερό που βγαίνει κατευθείαν μέσα από τον πλάτανο!!! Στην πλατεία του χωριού. Να σημειωθεί ότι από πουθενά δε φαίνεται να έχει κάποιο λάστιχο ή σωλήνα...
Πηγαίνοντας για τα οροπέδια της Ζήριας...
Και όλο το οροπέδιο στα 1600 μέτρα υψόμετρο και επάνω. Εξαιτίας της τεράστιας έκτασης του, δημιουργεί την αίσθηση ότι είσαι σε κάμπο...
Λιγο περπάτημα ακόμη και φτάνει κανείς στο σπήλαιο του Ερμή. Αξίζει να το επισκεφθεί κανείς...
Διανυκτέρευση στο χωριό Κυλλήνη. Βασικά όχι ακριβώς μέσα στο χωριό αλλά στην εκκλησία του κοιμητηρίου λίγο έξω από το χωριό. Το γεγονός ότι έφτασαν δύο μηχανόβιοι, βράδυ και σταμάτησαν στην εκκλησία, ανησύχησε τους κατοίκους του χωριού, που έχει κακή εμπειρία από χρυσοθύρες. Έτσι κατά τη 01.00 μας την έπεσαν όλοι μαζί (περίπου 30 άτομα) με τις καραμπίνες, τους ασυρμάτους και τα φώτα από τους φακούς σε στυλ ανάκρισης. Τελικά δόθηκαν οι απαραίτητες εξηγήσεις και έφυγαν αυτοί στα σπίτια τους και εμείς στη σκηνή μας. Πάντως το χωριό έχει διαπιστωμένα άψογα αντανακλαστικά...
Η έκτη και τελευταία ημέρα προέβλεπε πέρασμα από τη λίμνη Στυμφαλία και διάσχιση του Ολίγυρτου. Ο Ολίγυρτος μπορεί να είναι μικρό βουνό αλλά καταπράσινο με ωραίες χωμάτινες διαδρομές. Μη το προσπεράσετε έτσι εύκολα.
Τέλος πριν να φτάσουμε στην Τρίπολη που ήταν και ο προορισμός μας, κάναμε μια στάση για να επισκεφθούμε το σπήλαιο της Κάψιας. Ένα από τα 10 πιο σημαντικά σπήλαια της Ελλάδας...
Τελείωσε μια ακόμη εκδρομή αλλά οι εικόνες και οι εμπειρίες που μας χάρισε θα μας συνοδεύουν στη ζωή μας και θα μας κάνουν να θέλουμε ακόμη περισσότερο να ανακαλύψουμε τη χώρα μας.
Mπράβο και γιά το ταξίδι και γιά τις φωτογραφίες και γιά την
περιγραφή!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Πάντα τέτοια................
"ελλαδα ειναι η χωρα οπου ο λαζοπουλος κανει σατιρα και ο αρκας προπαγανδα....(!)"
Κανόνες δημοσιεύσεων
Απάντηση με παράθεση