Una notte a Napoli

[George20vt]

Σ’αυτό το ταξιδιωτικό δε θα διαβάσετε για εξωτικά μέρη και Αλπικά περάσματα…

Δε θα δείτε ατέλειωτες φωτογραφίες από μοτοσακό, μαστόδοντα ή σκούτερ από κάθε πιθανή ή απίθανη γωνία…

Αυτό το ταξιδιωτικό δεν είναι στην ουσία παρά μια βόλτα στη γειτονική χώρα, σε ένα κομμάτι της που, καλώς ή κακώς, θυμίζει έντονα Ελλάδα. Με τα όμορφα αλλά και τα άσχημα μαζί.

Μια βόλτα με μηχανή, όπως πάντα… μια βόλτα εκτός της πεπατημένης, μακριά από μεγάλους αυτοκινητόδρομους.

Μια βόλτα λοιπόν με παρέα τον εαυτό μου και 2 ρόδες…

[George20vt]

Το σχέδιο ήταν απλό και συγκεκριμένο. Πολύ καλός μου φίλος ζεί και εργάζεται εδώ και ένα χρόνο στην Ιταλία, στη Νάπολη. Εδώ και καιρό είχα στο νου μου να τον επισκεφτώ και η μοναδική μου ευκαιρία ήταν μια βδομάδα μέσα στην καλοκαιρινή άδεια.

Αύγουστος λοιπόν, οι ορδές των Ιταλών κατακλύζουν τα καράβια για Ελλάδα, και εγώ κάνω το ταξίδι αντίστροφα.





Το να αναλωθώ σε λεπτομέρειες για το πώς περνάει κανείς ακτοπλοϊκά Ιταλία, είναι μάλλον αστείο. Οι εταιρείες πολλές, οι επιλογές επίσης. Εγώ που στο καράβι δεν αισθάνομαι και σαν το σπίτι μου, επέλεξα τη συντομότερη δυνατή καραβο-διαδρομή: Ηγουμενίτσα – Μπρίντιζι.

Κλείνω εισιτήρια, φορτώνω το μοτοσακό και ξεκινάω από Αθήνα ένα καυτό απογευματάκι του Αυγούστου λοιπόν για να πάρω το Ionian Queen που έφευγε από Ηγουμενίτσα κάπου μετά τα μεσάνυχτα.

[George20vt]

Η διαδρομή μέχρι Ρίο βαρετή και απελπιστικά ζεστή, βγαίνει διεκπεραιωτικά.
Στάση για ανεφοδιασμό στα περίπου 320 χιλιόμετρα από Αθήνα, κάπου πριν την Αμφιλοχία, όπου και σταμάτησα για ένα γρήγορο καφέ και πολύ νερό.
Σύντομη ανάπαυλα, ξανά στη σέλα και πορεία για Άκτιο – Πρέβεζα – Ηγουμενίτσα.

[George20vt]

Αναμονή στο λιμάνι της Ηγουμενίτσας λοιπόν για το καράβι.

Φαντάζομαι ότι οι περισσότεροι ( ; ) μοτοσυκλετιστές προτιμούν την Πάτρα για την αναχώρησή τους… ήμουν ο μόνος αναβάτης που περίμενε να επιβιβαστεί και από τους μετρημένους στα δάχτυλα του ενός χεριού Έλληνες. Το καράβι μισογεμάτο Ιταλούς (ερχόμενο από Κεφαλονιά), γέμισε στην Ηγουμενίτσα από Βούλγαρους, σχεδόν όλοι με mini van, οι οποίοι είχαν κατακλύσει το λιμάνι!

Αργότερα έμαθα ότι το σύγχρονο δουλεμπόριο καλά κρατεί… οι αγροτικές δουλειές στη βόρεια Ελλάδα έχουν μειωθεί αρκετά, οι επιτήδειοι οργανώνουν ταξίδια στην Ιταλία σε εβδομαδιαία βάση, τους πηγαίνουν σε χωράφια για δουλειά (με το εντελώς αζημίωτο φυσικά) και ξανά πίσω.
Μέσω Εγνατίας, η πρόσβαση σε Ηγουμενίτσα – Ιταλία είναι πλέον πανεύκολη.

Ξημέρωμα στην Αδριατική...

[George20vt]

Άφιξη στο Μπρίντιζι το πρωί της επόμενης.



Ο εύκολος δρόμος για Νάπολη περνά από Μπάρι και μετά πάει δυτικά, διασχίζοντας κάθετα τη χώρα προς τη δυτική ακτή της.
Προτίμησα να πάω «επαρχιακά»… κατευθύνθηκα νότια προς Τάραντα, και από εκεί Potenza – Salerno –Ά Napoli.

Μια γεύση από Τάραντα:





Η διαδρομή εδώ

[George20vt]

Στη Νάπολη έμεινα περίπου μια εβδομάδα.
Με έδρα την πόλη, προσπάθησα να εξαντλήσω κάθε ενδιαφέρουσα γωνιά της περιοχής σε μια λογική ακτίνα.


Σαν πόλη έχει το δικό της χρώμα, χωρίς καμία σχέση με τις Ιταλικές πόλεις του βορά.
Δεν είναι μια πόλη που σε κερδίζει με την πρώτη ματιά, αλλά που αξίζει να τη νιώσεις, να μπείς στους ρυθμούς της και να τη γυρίσεις.

[George20vt]

Τα στενά δρομάκια, τα πολύχρωμα σπίτια και να αναρίθμητα μνημεία συνθέτουν μια ενδιαφέρουσα Μεσογειακή συνταγή, απλή και καυτερή μαζί, σαν την κουζίνα της.

[George20vt]

Διάφορες όψεις της πόλης, από ψηλά...

Στο βάθος ο Βεζούβιος

[George20vt]

Η παραλιακή ζώνη, "part time" πεζοδρομημένη...

[George20vt]

Το ξάπλωμα στον ήλιο, εθνικό τους σπόρ!

Η θάλασσα σε γενικές γραμμές παντού βούρκος, συνωστισμός σε οποιοδήποτε σημείο πρόσβασης, και ηλιοθεραπεία στα βράχια του λιμανιού, σε βάρκες, οπουδήποτε...

[George20vt]

Όταν λέμε παντού, εννοούμε παντού!

[George20vt]

Το ιστορικό κέντρο με διάφορα ενδιαφέροντα κτίρια...




...και με μια εικόνα του παρεμπορίου να θυμίζει σε κάθε της λεπτομέρεια τα δικά μας προβλήματα.



Τσιλιαδόροι παντού, οργάνωση, άπλωμα της πραμάτειας στο ακριβό, τουριστικό ιστορικό κέντρο...

[George20vt]

Παραλιακής ζώνης συνέχεια...

[George20vt]

Και φυσικά, Ιταλία χωρίς μοτοσυκλετιστική κουλτούρα δε γίνεται...

Από happening σε εμπορικό κέντρο ένα βράδυ:






...και η αφεντιά μου

[George20vt]

Μια από τις διαδρομές στην ευρύτερη περιοχή που δεν πρέπει να χάσει κανείς, είναι η ακτή Amalfi.

Το τοπίο είναι εντυπωσιακό και αυτό που πραγματικά μένει είναι το να χαίρεται κανείς τη μοτοσυκλέτα του σε φιδίσιους στενούς δρόμους, με πολύ καλή πρόσφυση αλλά και αρκετή κίνηση την θερινή περίοδο.



Το να ξανακάνω αυτή τη διαδρομή χωρίς το βραχνά των λουόμενων και των τουριστικών λεωφορείων, θα ήταν από μόνο του ικανό να με ξαναστείλει στην περιοχή!

Οι φωτογραφίες που ακολουθούν είναι από την διαδρομή, και ειδικά από Via Nastro Azzuro & Nastro Verde.

Πιο αναλυτικά η διαδρομή εδώ