Σήμερα μεσημεράκι έιχα την ατυχία να γίνω μάρτυρας σε ένα τροχαίο το οποίο συνέβη μέσα στην Πανεπιστημιούπολη του Ζωγράφου, πίσω από τα νεκροταφεία στο ύψος περίπου του Γεωλογικού όπου έχει ένα μεγαλο πάρκινγκ το οποίο είναι σχεδόν πάντα άδειο και εκεί πάνε πολλοί και κάνουν πορεία σε μοτό (έχει σχετικές διαγραμμίσεις κάτω) καθώς και πολλοί για οδήγηση.
Η κατεύθυνση μου ήταν με πλάτη το βουνό προς την έξοδο για Ζωγράφου. Στην είσοδο του πάρκινγκ είδα έναν τυπάκο μπρούμυτα αιμόφυρτο λίγο πιο πέρα μια μηχανή (μάλλον ΧΤ) τούμπα και ένα φίλο του να τον κρατάει στα χέρια. Στην αρχή φοβήθηκα για το χειρότερο αλλά το παιδί είχε τις αισθήσεις του όση ώρα παρέμεινα στο σημείο, μέχρι που έφυγα για να ψάξω το ασθενοφόρο που συνήθως βρίσκεται στην Ούλωφ Πάλμε μιας και είχαν αργήσει ήδη πάρα πολύ.
Η ιστορία είχε κάπως έτσι:
Τα παιδιά πήγαν μαζί εκεί και ο οδηγός έδωσε τη μηχανή στο παιδί που χτυπησε για να κάνει βόλτα. Αυτός έφυγε προς την κατεύθυνση που πήγαινα εγώ και στην συνέχεια επέστρεψε με αντίθετη φορά για να ξαναμπεί στο πάρκινγκ. Το πώς το έκανε όμως είναι που έχει σημασία. Όπως μου είπε ο ταξιτζής που ήταν παρών στο ατύχημα το παιδί επιστρέφοντας πλάκωσε τη μηχανή και έχοντας μαζεμένα χιλιόμετρα μόλις πήδηξε το σαμαράκι, έχασε τον έλεγχο και έφυγε προς το κράσπεδο. Η μηχανή βρήκε στο κράσπεδο, ενώ το παιδί εκσεφενδονίστηκε σε ένα σιδερένιο στύλο (στο STOP αν θυμάμαι καλά που έχει στην είσοδο- έξοδο), από τον οποίο έκανε γκελ και έπεσε με το πρόσωπο στο έδαφος. Η μηχανή κατέληξε λίγα μέτρα πιο πέρα μέσα στο πάρκινγκ και αυτή.
Το παιδί χτύπησε άσχημα, δεν φορούσε κράνος αλλά φυσικά ούτε κανένα ίχνος προστασίας. Μόνο ένα ελαφρύ μπουφάν για το κρύο. Πάνω στην ατυχία του στάθηκε τυχερός γιατί του έκοψε τη φόρα ο στύλος του στόπ, διαφορετικά θα έφερνε πολλές περισσότερες τούμπες μέσα στο πάρκινγκ με ολέθρια πιθανών αποτελέσματα. Μαζί με αυτόν τυχερός στάθηκα και εγώ όπως και το παπάκι το οποίο με συνόδευε γιατί εάν ήμασταν λίγα δευτερόλεπτα πιο σύντομα στο σημείο το παλικάρι θα μας είχε πάρει σβάρνα.
Περισσότερα στοχεία δεν έχω, γιατί έφυγα να βρώ το ασθενοφόρο το οποίο για μιά ακόμη φορά αποφάσισε ότι έπρεπε να αργήσει. Τους καθοδήγησα μέχρι το σημείο και αφού δεν μπορούσα πλέον να κάνω τίποτα αποχώρησα από εκεί. Ελπίζω να πάνε όλα καλά και την επόμενη φορά να μην προσπαθήσει κανένας από τους δύο φίλους να προκαλέσει την τύχη του....
Απάντηση με παράθεση
