το dax του θειου Σωκρατη και ο μικρος θεουλης

[TROOPER]

1985.η ελλαδα ζει στη παραζαλη του ‘’σοσιαλισμου’’ (που να ξερανε οι χαιβανοι...)

Κυριακη 2 ιουνιου. Εκλογες.
Απο την παρασκευη ορδες στους δρομους με σημαιες. Κλιμα πολωμενο. Πουλμαν μισθωμενα, διαφοροι στα διοδια δινουν σημαιες στα αυτοκινητα που φευγουν απο την αθηνα για την επαρχια προκειμενου να ασκησουν τα εκλογικα τους δικαιωματα και οσοι τις επαιρναν τις ανεμιζαν σε ολη τη διαδρομη μεχρι το χωριο τους.
Μπαμπας σερραιος,μαμα σερραια (πενταπολιτισσα για), ο τρουπερουλης τοτε 6χρονος, οι εκλογες υποχρεωτικες, φορτωμα στο fiat 128 coupe και βουρ για τα Σερρας. Χαρα μεγαλη για ολους! Οι δικοι μου θα εβλεπαν την ιδιαιτερη πατριδα τους και τους φιλους τους και τα σογια μας και εγω θα εβλεπα μια αλλη πολη που ποτε δεν εζησα αλλα παντα μου αρεσε ο αερας εκει πανω (λες και ηξερα οτι μια μερα θα ειναι η πολη σταθμος λογω πιστας ).
Παραδοσιακα θα μεναμε στο παρκ στη πλατεια. Θα τρωγαμε τις μπουγατσες μας και γενικα θα ζουσαμε ενα 5-ημερο (με τις 2 μερες ανεβα-κατεβα) ξενοιαστο.
Την κυριακη ξυπνησαμε, φαγαμε τις μπουγατσες μας, ηπιαμε τα τοπινο μας [ακομα το(ν)πινουμε με τις μαλακιες που τοσα χρονια ψηφιζε το εκλογικο σωμα :a31:] και πηγε ο φαδερ να ψηφισει. Τελειωσε και μετα τη καναμε για πενταπολη. Ψηφισε και η μαδερ και μετα πηγαμε στο θειο τον Σωκρατη για το μεσημεριανο φαι.

Ο θειος Σωκρατης...παντα τον αγαπουσα αυτον τον ανθρωπο. Δεν ξερω γιατι. Ηταν ενας χωριατης, ανθρωπος του μοχθου και του μεροκαματου, ψημμενος απο τη δουλεια στα χωραφια και με ενα πελωριο χαμογελο και αγαπη για ολους. Μαζευτηκε η οικογενεια (γιαγιαδες, θειοι, θειες και λοιποι) και ξεκινησε το ''γλεντι'' στην αυλη. Στην αυλη με τα κουνελακια, τις κοτουλες, τα κατσικακια και εκεινο το πορτοκαλι daxακι που μου γυρισε το ματι. Παντα ηθελα να καβαλησω ενα μηχανακι και να το οδηγησω γιατι ειχα βαρεθει να με ανεβαζει στο σουζουκι του ο θειος μου ο Στελιος και απλα να με αφηνει να μαρσαρω η να βλεπω τον ξαδερφο μου τον Τζωρτζη να καβαλαει καθε ειδους μοτοσυκλετα που περασε απο τα χερια του και να εξαφανιζεται με σουζα ενω ανεμιζε πισω το μακρυ μαλι του αποκαλυπτωντας τα ραφτα απο τα μεταλ συγκροτηματα στο τζιν μπουφαν του!!

Ο θειος Σωκρατης ειδε τη λαμψη στα ματια μου οταν αντικρισα το dax.
-Θες να παμε βολτα? Με ρωτησε.
-Ναι αλλα θα οδηγω εγω. Απαντησα γεματος σιγουρια.
Γελασε και ταυτοχρονα εγνεψε καταφατηκα! Ηταν η ωρα μου! Η ωρα να ‘’ξεπαρθενιαστω’’. Να γινω επιτελους αυτο που ονειρευομουνα. Ενας μοτοσυκλετιστης. Το ονειρευομουνα καθε φορα που προσπερνουσε μια μοτοσυκλετα το αμαξι που οδηγουσε ο πατερας μου και τοτε εκεινος ελεγετην ατακα ‘’Πω-πω κοιτα τους!!! Σαν θεοι περνανε απο διπλα μας!!!’’

Ηταν η ωρα μου να γινω ενας ‘’μικρος θεος’’!

Εβγαλε το μικροσκοπικο μου ατι στον δρομο ο θειος μου (το οποιο ειχε φυσικα μονιμα επανω τα κλειδια), το εβαλε μπρος εκατσε στο πισω καθισμα και μετα τη συντομη διαπραγματευση με τους γονεις μου και τη συμφωνια που ελεγε ‘’ενα τετραγωνο θα κανουμε’’ με φωναξε να ανεβω. Καβαλησα και ξεκινησα να οδηγω. Πριν προλαβω να καταλαβω τι εγινε το τετραγωνο ειχε τελειωσει. Ξαναφτασαμε στην εισοδο της αυλης. Τελος η βολτα ακουσα τους μεγαλους να λενε.

[TROOPER]

Ξεκαβαλησα αφου τα παρακαλια πεσανε στον βροντο αλλα ποιος μπορει να κρατησει εναν ‘’θεο’’ κλεισμενο στα 4 ντουβαρια? Και ποιος ‘’θεος’’ δεχεται κατι τετοιο?

Φαγαμε και αφου η ωρα περναγε μπηκαμε μεσα στο σπιτι για να μη νιωσουμε την καλοκαιρινη, απογευματινη ψυχρουλα.
-Μαμα, μπαμπα, να βγω να παιξω με τα ζωακια? Ρωτησα ολο αθωωτητα, εχοντας ξεκινησει να βαζω μπροστα το σχεδιο μου για τα ξαναταξιδεψω.
-Βγες, μου απαντησανε ανυποψιαστοι.

Ηταν αργα πλεον οταν καταλαβανε οτι αυτο που ακουστηκε εξω απο το σπιτι δεν ηταν αλλο απο το μηχανακι του θειου σωκρατη και καβαλα σε αυτο ηταν ο μικρος (μετεπειτα) τρουπερουλης, ο οποιος με κλειδωμενο γκαζι ξεμακραινε προς τον αχυρωνα με κολημενο το χαμογελο στη μουρη του και τα μυαλα του πανω απο το κεφαλι του, χωρις να ελεγχει ουτε καθρευτες ουτε τιποτα.
Εκεινο το σκατοπαιδο ετρεχε με ολη τη δυναμη της ψυχης του και ενοιωθε για πρωτη φορα απολυτα ελευθερος! Δεν ακουγε ουτε τις κορνες του αυτοκινητου που πλεον ειχε κολησει απο πισω του (με οδηγο τον θειο του τον στελιο) ο οποιος μονο σκοπο του ειχε να τον σταματησει και να τον γυρισει πισω στη μανα του ασφαλη.

Εριξα μια ματια στον καθρεφτη. Ειδα το αμαξι και το αναγνωρισα με τη μια.
-Οχι δε θα με σταματησετε ετσι ευκολα, σκεφτηκα.
Δεξια χωραφι. Αριστερα ενας τοιχος που ειχε ανηφορα αν ερχοσουνα απο το αντιθετο ρευμα και ανεβαινες σε ενα υψωμα. Σαρδονιο χαμογελο, τσαρουχωμα πισω φρενο,κολια, αλλαγη κατευθυνσης και βουρ για την ανηφορα! Δε θα ξεχασω ποτε την εκπληξη του θειου μου μεσα στο αμαξι οταν απο κει που ακριβως μπροστα του εβλεπε τον κωλο μου, ξαφνικα ειδε τη μουρη μου στο αντιθετο ρευμα!!

Μαλλον δεν θα ξεχασει κι εκεινος ποτε την απογοητευμενη μαπα μου οταν συνειδητοποιησα οτι η ανηφορα σε εβγαζε σε ενα πλατωμα το οποιο ομως δεν ειχε καμια διεξοδο.

Με τσιμπησε, με εβαλε στο αμαξι αφοτου κλειδωσε επι τοπου το μηχανακι και με γυρισε εκει που θα πληρωνα με κατσαδα την ελευθερια μου. Πηρε τον θειο τον σωκρατη και τον πηγε να γυρισει το daxακι ενω εγω ετρωγα το κωλοχερο μου.

Ειχα γινει ομως ηδη αυτο που ηθελα. Ενας ‘’μικρος θεος’’, και οταν μεσα στην ολη μανουρα ακουσα την εκφραση (δεν θυμαμαι απο ποιον, νομιζω απο τον θειο μου τον στελιο) ‘’το πηγαινε ομως καλα το κωλοπαιδο’’ εσκασε παλι το χαμογελο στα χειλια μου.

Μπορει να βγηκε για 2η φορα ο Αντρεας και να γιναμε οπως γιναμε επειδη καποιοι πιστεψαν σε πρασινους ηλιους (και μετα κατι αναμενες δαδες) αλλα μαλλον αυτο ηταν το τιμημα της 10λεπτης ελευθεριας μου αλλα και η εναρξη της μετεπειτα ιωσης που λεγεται μοτοσυκλετα.

[pipe_smoker]

Δεν ξέρω ποιό πνεύμα των Χριστουγέννων σε επισκέφτηκε και γιατί, αλλά χαίρομαι που το έκανε

[Lioulios]

Ωραίο !

[taisteal]

...

[spyrakos35]

και να πως δημιουργούνται τα παιδικά τραύματα.....

1. εκείνο το σουτζούκι του θείου στέλιου σε στοιχείωσε και είσαι με τζι ες εξ αρ....

2. ο ξάδελφος ο τζώρτζης μία από τα ίδια με το μέταλ......



ωραία ιστορία φίλος.....

[bulmont]

Aπό μικρός φαινόσουνα ότι θα μεγαλώσεις..........

[vaska]

Γεια σου Γιώργη!!!

[Bowleno]

Σ'ωραίος ρε Τρούπ,

[anwrimos]

Πολλες

[Cpt. Haddock]

[...]τσαρουχωμα πισω φρενο,κολια, αλλαγη κατευθυνσης και βουρ για την ανηφορα! [...]

Όλα αυτα 6 χρονών?

[TROOPER]

Όλα αυτα 6 χρονών?

ναι.μερικοι γενηθηκαμε χεραδες. :a029:

θες το τηλεφωνο του κυρ-Στελιου να τον ρωτησεις μηπως?

δεν το εκανα κατα τυχη ηλια.καβαλουσα ποδηλατο χωρις βοηθητικες ενα χρονο ηδη και μονιμα το πισω λαστιχο του ποδηλατου ηταν καραφλο.ειχα συνηθισει και μου αρεσε να κανω κολιες με το ποδηλατο κι εκεινη τη στιγμη σκεφτηκα να διασκεδασω λιγακι παραπανω

[vaska]

ναι.μερικοι γενηθηκαμε χεραδες. :a029:

Τώρα εσύ γιατί τον πληγώνεις χρονιάρες μέρες???

[TROOPER]

Τώρα εσύ γιατί τον πληγώνεις χρονιάρες μέρες???

για να μαθει οτι η μ@λ@κι@ ειναι και πιο αποδοτικη και πιο ευχαριστη οταν γινεται κατω απο τα σκεπασματα

[cosgili]

Όλα αυτα 6 χρονών?

Οι παγκόσμιοι φαίνονται από μικροί!!!

Τρούπη