Συνεχίζουμε. Πως επιθυμούμε να καλύψουμε το μπροστινό κενό λοιπόν.
Για να κατορθώσω να φτιάξω λέγκο με λαμάκια, για να συγκρατούν την ποδιά μπροστά, πρέπει οπωσδήποτε να ξεβιδώσω αυτό το πρόσθετο κομμάτι του πλαισίου, που με 4 βίδες πάλι με κόντρα παξιμάδι συγκρατεί το εμπρόσθιο τμήμα του κινητήρα και δεν ξέρω εάν έχουν ξαναστρείψει από το τελευταίο ρεκτιφιέ (που δεν είχε γίνει επί δικής μου ιδιοκτισίας). Ευτυχώς, οι βίδες ξεβιδώθηκαν χωρίς WD40, με λίγο κόπο και θυσιάζοντας το μοναδικό συνδετηράκι για καρυδάκια που είχα! Το βαριεστημένο μου, το ξερό μου το κεφάλι! Αφού δεν έκανα καμιά πιο χοντρή ζημιά πάλι καλά!
Μάζεψα ό,τι λαμάκια είχα και δεν είχα, να δω τι θα κάνω. Αφού υπολογίσω στο περίπου με ποιον τρόπο θα καλυφθούν οι αποστάσεις και πως θα ενώσω τα λαμάκια μεταξύ τους, πρέπει να δω και εάν οι βίδες που θέλω να χρησιμοποιήσω περνούν μέσα απ' τις τρύπες που έχουν τα λαμάκια. Δεν περνούν, γιατί τα περισσότερα λαμάκια προορίζονται κανονικά για οικιακή ή ποδηλατική χρήση. Διακόρευσις λοιπόν! (Είχε πολύ σεξ το σημερινό επεισόδιο! )
Και αφού το είδα από 'δω, το είδα από ΄κει, βλέπω κάποια στιγμή ένα μικρό κολλημένο παξιμαδάκι στο μέσο του φάρδους του κομματιού του πλαισίου που είχα ξεβιδώσει. Λέω λοιπόν:
<<Αφού είπαμε, η ποδιά είναι πλαστική, γιατί να μην κάνω μόνο μία ακόμα τρυπούλα, να περάσει μία βίδα κατευθείαν σε κεντρικό σημείο στήριξης; Και να είναι και εύκολο να βγει, για αλλαγή λαδιών π.χ. Ε, γιατί;>>
<<Α, όχι! >>
<<Θα την κάνω!>>
Πρώτα να πάρουμε σημάδι όμως, μην την κάνω ελβετικό τυρί την ποδιά!
Η εγχείριση πέτυχε κι ο ασθενής χαίρει άκρας υγείας!
Στην εν λόγω βίδα έβαλα πλαστική και μεταλλική ροδέλα και απ' τη μέσα μεριά της ποδιάς κόντρα παξιμάδι επίσης με πλαστική και μεταλλική ροδέλα (με προφυλακτικό δηλαδή ), για μεγαλύτερη σταθερότητα και υγρομόνωση. Μόλις τώρα, σκέφτηκα ότι θα ήταν καλύτερα να περνούσα αυτήν τη βίδα μέσα από μεταλλική ροδέλα με κύλινδρο, για να εκμηδενίσω την πιθανότητα σκισίματος της ποδιάς απ΄τους κραδασμούς. Αύριο θα γίνει.
Αυτά τα ωραία και θα είμαστε πάλι μαζί μόλις έχουμε νεότερα γεγονότα. Ευχαριστώ πολύ όσους παρακολουθούν σιωπηλά ή όχι και ευχαριστώ πολύ για όλες τις συμβουλές σας, ακόμα κι αν δεν τις ακολουθώ όλες! Να 'σαστε όλοι καλά και το σήριαλ συνεχίζεται!
ΣΚΟΝΗ ΠΕΤΡΕΣ ΛΑΣΠΗ ΟΛΗ ΜΕΡΑ......
ΤΑ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΝ ΕΙΔΙΚΟΤΗΤΕΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΠΡΩΣΟΠΙΚΟΤΗΤΕΣ
ωραια εκατσε η ποδιά! ειδες με κοψε ραψε ολα γινονται! και γλιτωσες και λεφτα ετσι? εγω θα επιμεινω να φτιαξω μια μεταλικη οταν μπορεσω. παντως κι αυτη γερη φαινεται.
μια χαρα η ποδιτσα στο κατσικακι.αυτο με τη ροδελα που εχει πακτωμενι κυλινδρακι,καντο.εχω απειρες τετοιες μα παχη και μηκη,αν δεν βρεις κατι σφυρα
Είπαμε, μας εμπνέεις, με το καλό κι η δική σου! Το υλικό είναι χοντρό και φαίνεται γερό, δεν νομίζω ότι θα πάθει κάτι, (αν προσέχω λίγο παραπάνω με τις κοτσάνες μου! Θα δεις παρακάτω.)
Υ.Γ. Ρε 'συ! Τώρα το είδα. Τί έκανες Κυριακάτικο 06:30 το πρωί
Ευχαριστώ για το κοπλιμάν και για την προσφορά ψιλολοϊδίων! Σήμερα που το ξανάπιασα βρήκα τρίΟ κυλινδράκια. Το ένα λαστιχένιο, χοντρούτσικο, χωρίς ροδέλα και δύο μεταλλικά με ροδέλα, το ένα στο μέγεθος που ήθελα και το άλλο λίγο μεγαλύτερο. Άλλωστε μου περίσσευαν και τα δύο που είχε η ποδιά από μόνη της. Τελικά το λαστιχένιο χρησιμοποίησα, θα εξηγήσω γιατί - είμαι μλκς - παρακάτω.
Τελευταία τροποποίηση από ereynitis; 27/01/2013 στις 16:51.
Ξεκινώ λοιπόν σήμερΟ και μετά την επαλήθευση των ανησυχιών μου από το φίλο σπυράκο35, να αφαιρέσω το ΟυφοΥ-φτερό και μετά να φτιάξω καλύτερα την εφαρμογή της κεντρικής βίδας στήριξης με την ποδιά. Για να κρατήσω το μηχανάκι σηκωμένο σήμερα, μια και είμαστε συνεχώς εξελισσόμενα όντα, χρησιμοποιήθηκε ένας πάντα εύκαιρος (αλλά σήμερα τον βρήκα) τσιμεντόλιθος και με τη βοήθεια της ποδιάς, το βάλε-βγάλε-ρόδα έγινε ιδιαίτερα εύκολα κι ανώδυνα! (Στη φωτό δεν το είχα στηρίξει ακόμη)
Αφού πήγαν όλα καλά με το φτερό λοιπόν, πιάνω την ποδιά. Μόλις αφαιρώ τελείως τη βίδα, τί βλέπω;!
Αυτό έγινε, γιατί πήρα φόρα εΨέ με το λειαντικό και το <<έφαγα>> αρκετά περισσότερο ακριβώς στο σημείο που έπρεπε να προσέξω περισσότερο! :a31:
Ε, αφού το κακό είχε γίνει, βάζω ευρύτερη ροδέλα. Από μέσα το λαστιχένιο κυλινδράκι που προανέφερα, που ήταν πιο χοντρό απ' τ' άλλα δύο, για να ανοίγει κι άλλο τη ροδέλα προς τα έξω και να μαγκώνει καλύτερα στην περίμετρο της τρύπας. Μέσα απ' το κυλινδράκι έπρεπε να βρώ μία καινούρια βίδα να περάσω, γιατί και αυτής της κατέστρεψα τις βόλτες, όπως τη βίδωνα χθες με ζόρι. Δεν το πήρα χαμπάρι χθές, γιατί όλη η διαδικασία ήταν λίγο ζόρικη συν του ότι το μήκος της βίδας έφτανε τσίμα-τσίμα για να πιάσει στο παξιμάδι του πλαισίου, οπότε έβαζα αρκετή δύναμη έτσι κι αλλιώς για να βιδώσω. Αφού το παξιμάδι στο πλαίσιο έμεινε ανέπαφο, πάλι καλά.
Αφού βρέθηκαν λοιπόν τα τσιμουχο-ροδελοειδή και σφήνωσαν στην τρύπα και μεταξύ τΩΝ, βρήκα και μια περίεργη βίδα που μου περίσσευε, στο μήκος που γύρευα όμως. Βλέπετε στα συνημμένα.
Και επειδή, όπως είναι πασιφανέστατο, δε γινόταν ν' αφήσω την γκουμούτσα να περισσεύει σε 'κείνο το σημείο, έπρεπε να πέσει μαχαίρι, ψαλίδι και τσεκούρι!
Και έπεσε.
Έπεσε και το απαραίτητο λιμάρισμα και μετά το κόψιμο, για να μην έχουμε μύτες και κοφτερά σημεία. Και η δουλειά ετέλεψε!
Να ρωτήσω κάτι άλλο τώρα. Στα σημεία που ακουμπάει η ποδιά στον κινητήρα. Δηλαδή από αριστερά, επάνω στη βίδα και από δεξιά σε μεγαλύτερη επιφάνεια του κινητήρα από κάτω. Υπάρχει λοιπόν, καμιά πιθανότητα εάν ζεσταθεί πολύ το κινητήρι, να λιώσει η ποδιά ή ακόμα χειρότερα να αρπάξουμε κάνα φόκο;
να πιασει φωτια δεν το βλεπω,να λιωσει ομως σιγουρα...
Τότε μήπως να έβαζα ταινία αμιάντου σε εκείνα τα σημεία της ποδιάς απ' τη μέσα μεριά ή δε θα αερίζεται επαρκώς ο κινητήρας μετά;
Όσον αφορά στο φτερό προτείνω να μείνει μόνο το κάτω.