Το περισσότερο κομμάτι της σκουριάς την έκανε... αλλά το αποτέλεσμα δεν είναι απόλυτα ικανοποιητικό... θα δούμε στο μέλλον μυρίζομαι νικέλωμα αν πρόκειται για σίδερο
Το περισσότερο κομμάτι της σκουριάς την έκανε... αλλά το αποτέλεσμα δεν είναι απόλυτα ικανοποιητικό... θα δούμε στο μέλλον μυρίζομαι νικέλωμα αν πρόκειται για σίδερο
Απο την άλλη μεριά καλύτερα τα πράγματα... (αυτά τα νίκελ καπάκια πρέπει να είναι σιδερένια και όχι αλουμίνιο)
γυαλίστηκαν το δαχτυλίδι του φαναριού το προστατευτικό, ένα μικρό καθάρισμα, ότι άλλο γινόταν και κάτσαμε και το χαζεύαμε
Την χαζεύω και σκέπτομαι είναι πλήρως λειτουργική δεν είναι άσχημη... το χρώμα είναι λίγο ταλαιπωρημένο αλλά το αρρωστο δαιμόνιο μέσα μου μου είπε "κοφ' τις μ@λ@κ!€$"
Την έβαλα μπροστά με το κλειδί που βρήκα στα παλιοσίδερα του παππού μου το οποίο είναι υπαίτιο, για όλα...
Τελικά όταν έχεις καλή παρέα και μεράκι κάνεις παπάδες... η σκουριά στα περισσότερα σημεία πήρε δρόμο... πρωταγωνιστής η εξάτμιση σκηνοθέτης ο Στεφ.
Πλησιάζει η μέρα που θα την πάω βόλτα...
(Σημείωση ο Στέφανος και ο Βύρων δεν έχουν σχέση με μηχανάκια ο ένας είχε παπάκι πριν χρόνια, οδηγεί τη δικιά μου μια στο τόσο και ο άλλος έχει υπάρξει μονο ως συνοδηγος σε εμένα.)
Αυτά λοιπον για σήμερα,
μέσα σε λίγες μέρες ξεπεράσαμε τις 50 φωτογραφίες, παρότι απο τα παραπάνω έχουν περάσει βδομάδες σας τα δίνω μαζεμένα...
Ελπίζω να γουστάρετε...
Συνεχισε το φωτορεπορταζ, γουσταρουμε!![]()
Φιλος ειναι κουκλα!!!Μπραβο κανατε καλη δουλεια δεν θελει τιποτα αλλο προσωπικα μου αρσει να φαινεται και το παλιο του πραγματος οχι ολα στην γυαλαδα![]()
Οι μοτοσυκλέτες δεν εχουν πια ψυχή γιατί οι άνθρωποι δεν εχουν πια ψυχή
Είτε έχεις είτε δεν έχεις αν δεν σε τρέχουνε μην τρέχεις...
Αν δεν ξερεις που πας γυρνα πισω!!!
Τελευταία τροποποίηση από Τo gourouni; 14/03/2013 στις 10:57.
H Κυριακή έφτασε ξύπνησα αρκετά πρωί και είπα να πάμε μία βόλτα μεχρι το Λαιμό Βουλιαγμένης με τη γιαγιά...
Κατεβαίνω στο γκαράζ, την βγάζω απο το βάθος... και αρχίζω να βαράω μανιβελιές... θα ήταν καμία 50αριά...
δε το είχα μάθει ακόμα...θέλει τρόπο τώρα πια με 1-3 μανιβελιές έσκασε!
καβαλάω με το κορίτσι και ξεκινάμε σιγά σιγά ( και το εννοώ σιγα σιγα σιγα)
στη διαδρομή με μέσο όρο 50-55 χλμ έφτασα στο προορισμό μου 2 χρόνια μετά...
είχε δίκιο ο Sapila που μου είχε πει οτι θα μου φανεί τραγικά αργό... γιατί είναι αλλά δε μου είπε οτι θα είναι τόσο απολαυστικό!
Είναι ωραία να πηγαίνεις τσούκου-τσούκου... για την ακρίβεια νομίζω οτι το "τσούκου-τσούκου" που σημαίνει οτι πας αργά και με υπομονή
έχει βγεί απο το R25 γιατί όταν δουλέυει εν κινήσει ο ήχος του είναι ακριβώς:
"τσούκουτσούκουτσούκουτσούκουτσούκουτσούκουτσούκου σούκουτσούκουτσούκουτσούκουτσούκουτσούκουτσούκουτ ούκου"
anyway φτάσαμε ασφαλής και γυρίσαμε καλά!
βγάλαμε και μία αναμνηστική φωτό για να τη θυμόμαστε πριν την κάνω κομμάτια...
Με τη βοήθεια του Θεού και όχι της τρόικας κάπως έτσι θα ήθελα να καταλήξει...
ας είναι καλά το photoshop
Και τώρα ξεκινάει η ώρα που θα λερώσουμε τα χέρια μας...
Θα έφευγα για ΣΚ και είπα να πάρω τπτ μαζί μου να ασχοληθώ.
οπότε σκέφτηκα τα εξής θα βγάλω το πίσω μονόσελο, χειριστήρια και μανέτες
Θα περιγράψω τα παρακάτω γιατί δεν είχα πάρει κινητό για να τραβήξω φωτό το οποίο ήρθε αργότερα
Ξεκίνησα με τις μανέτες οι οποίες μου φάνηκαν έυκολες αλλά δεν ήταν... λύνω τον άξονα τους αλλά βλέπω οτι η μανετα δεν έχει την κλασική εγκοπή για να περνάει το ποτηράκι και η ντίζα.
φαντάστηκα λοιπον ο άσχετος οτι είναι φορετή απο την ντίζα μεσα στη μανέτα μετά στο σωληνάκι και τέλος στη κιθάρα...
οπότε λύνω τα στοπ στην κιθάρα και τραβάω ντίζα... με τα πολλά πολλά αφού έβριζα ώρα με τις ντίζες αφού έσπρωξα λίγο την ντίζα μέσα είδα οτι το χοντρο κεφάλι της δεν κουνήθηκε καθόλου παρ'ότι η ντίζα μπηκε μισο πόντο μέσα.. βάζω ένα κατσαβιδάκι και κατάλαβα οτι αυτό που νόμιζα εγώ για χοντρό κεφάλι ντίζας, στην πραγματικότητα είναι ένα τραβηχτό κυλινδράκι κοντρα της αληθινής ντίζας με πολύ μικρό κεφάλι!
οπότε οι μανέτες βγήκαν μετά απο αυτό εύκολα!