Τα άκουσα κι αυτά....
Περιστατικά δύο (κόκκινα) μέσα στην περασμένη εβδομάδα.
1) Βρίσκομαι στην Λεωφόρο Αλεξάνδρας με το kafasaki, σταματημένη στο φανάρι. Πλήρης εξάρτηση εργασίας και την τσάντα στην πλάτη. Με πλησιάζει τύπος ημι-περίεργος από το πλάι. "Κοπελιά πού πας;" Απαντώ "ε, κάπου" (εννοώντας όπου θέλω ηλίθιε). "Μήπως μπορείς να με πετάξεις λίγο πιο πάνω". Απάντηση: "Δε νομίζω" (εννοώντας: δε μπας καλά). Συνεχίζει ακάθεκτος: "Μα καλά, αφού δεν άκουσες πού πάω". Απάντηση καμία (εννοώντας ούτε με ενδιαφέρει, προφανώς). Και το φινάλε: "Ε καλά, γεια σου, εσύ χάνεις" (!!!) με χτύπημα πατ-πατ στον ώμο. Ε οκ, έφυγα με κόκκινο. :rotflmao:
2) 11 το βραδυ ανεβαίνω Μαραθώνος. Βλέπω από μακριά το φανάρι για αριστερά στη Λ.Ανθούσας αναμμένο πράσινο. Τρέχω να το προλάβω το πράσινο. Λίγο πριν τη στροφή, φρένα, στρίψιμο. Στα φρένα το φανάρι ήταν σκούρο πορτοκαλί, στο στρίψιμο είχε κοκκινίσει επικίνδυνα. Μόλις έχω στρίψει αντιλαμβάνομαι τρεις ΔΙΑΣ από πίσω μου. Την έβαψα, σκέφτομαι, τό΄φαγα το πρόστιμο για το κόκκινο. Ας εφαρμόσω τη μέθοδο dtd (do the duck) ανοίγω γκάζι προς εξαφάνιση. Ακούω σειρήνες Χ 3, σινιάλα. Οκ, λέω, αυτό ήταν, το έφαγα το πρόστιμο. Κάνω στην άκρη μετά από 200 μ. Βγάζω κράνος. Άδεια, δίπλωμα και τα συναφή. "Πόσα χρόνια οδηγείτε;" Απάντηση με ύφος ξανθιάς: "Eεεεεε, πέντε" (ωχ, λέω, γύρω γύρω μου το πάνε). "Καλά το πάτε, ε;" (με χαμόγελο ξανθιάς): Eεεεεε, ναι, ελπίζω. "Ευχαριστούμε πολύ, εντάξει είστε, γεια σας". Και η ξανθιά: "Καλό σας βράδυ. Καληνύχτα σας. Καλή συνέχεια..."
Απάντηση με παράθεση
Δημοσιεύθηκε αρχικά από ERRIKA
